gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
William S. Knowles
1 Haziran 1917 tarihinde Taunton, Massachusetts doğumlu, ama aslında yakındaki New Bedford büyüdü. Benim aile geçmişi ağır iş ve denizcilik konularında doğru eğik idi. Ben bugüne kadar bilim girdi herhangi bir yakınlarının düşünemiyorum. Ailem eğitim bana verdi. Babam, iş, en yüksek çağrı, fakat annem, tıp mesleğinin. Herhalde o daha aydınlanmış bir çağda doğmuş olsaydı tıp fakültesine gitmiş olurdu.
Berkshire batı Massachusetts, kesinlikle devletin en güzel yatılı okula gittim. Berkshires sonbahar renkleri asla unutmayacağım. O günlerde ben atletizm de bir felaket oldu ve bir takım asla, ama oldukça kolay akademisyenler benim sınıf açtı. Özellikle matematik ve fen iyi oldu. Ben de New England tutumluluk iyi bir ders var. Fizik deneyleri için ücretsiz buz almak için kar yağdı kadar beklemek zorunda kaldı.
Mezun, ben kolayca Harvard'a kabul edildi. O dönemin tüm Koleji Yönetim Kurulu sınavları geçmek oldu yapmak zorunda. Ailem herhangi biri, gittiği yerde olduğunu üniversiteye gitti. Babam orada bir yıl geçirdi ve tekstil işine gitmek için çıkın. Bu noktada güçlü bir sosyal Andover, başka bir yatılı okula ikinci bir üst düzey bir yıl sürdü, böylece üniversiteye gitmek için çok genç olduğunu tavsiye edildi. O zaman pek çok öğrenci bunu. Andover Çalı Graham adında bir öğretmen benim ilk kimya dersi aldı ve bu konuda hayran oldu. Ben onu Avagadro sayısı ve hidrojen ve oksijen tehlikeleri tartışma açıklamaya çalışıyor hatırlıyorum. Yılın sonunda, rekabetçi bir sınava girdim ve benim ilk ödül, kimya $ 50 Boylston ödül kazandı.
O yaz, Gloucester, Massachusetts Norveç yelken, herhangi bir motor ile 75 metrelik bir geminin bir seyir aldı. Biz Stockholm'de biten Baltık çevresinde gitti. Ben o zaman bunu düşünmek değildi, ama biz, tüm dış dünya ile hiçbir ile temas kuzey Atlantik üç hafta geçirdim. Güney Kutbu ya da Ay'a gitmek bile Bugün bir ev tabanı ile temas her zaman açıktır. Bu yelken gezisi hatıraları her zaman canlı olmuştur. Bir örnek üzerinde yanlışlıkla Estonya Tallin, tutuklandı ve çeltik wagon bir yolculuk var. Daha sonra yorum yapmadan serbest bırakıldı. Ben bir gün yıl sonra Stockholm'de Nobel Kimya Ödülü paylaşmak dönen olacağını pek az düşünüyorsunuz.
Harvard Üniversitesi'nde kimya, matematik doğru güçlü bir eğilim ile tamamlamıştır. Ben en az beşeri sürmüştür. Ben doğal bir fiziksel kimya olurdu söyledim ama Louis Fieser organik alarak fikrimi değiştirdim. Bu benim giriş optik izomeri ve tetrahedral bir karbon atomu var vardı. Harvard rekabet sert ve ben her zaman sağlam bir B var, ama düz değil benim sınıf arkadaşları birçok bulunuyor. En centilmen C. var Bu gün
1939 yılında mezun ben başka bir yere gitmek için okul mezunu tavsiye edildi. Profesör Elderfield Columbia gitti ve kalp aglucones basit analogları yapmaya çalıştı. Bu kardiyak aktivite için Eli Lilly test edildi. Rockefeller Enstitüsü iken o steroidler konuştuk Bob Elderfield elinden gelenin en iyisini oldu. Nobel deneyim paralel olarak ben de bir patlama oldu. Diazomethane damıtma, Mine geldi. Kimsenin canı, ancak orta bir şişe ay boyunca yorucu olduğunu yıkıldı.
Profesör Elderfield O günlerde askeri anti-sıtma proje üzerinde çok zaman geçirdim, ve biz kendi çok şey vardı. Uzun Champagne Illinois Üniversitesi'nden Profesör Nelson Leonard, bizim araştırma grubu oldu. Daha sonra o Monsanto danıştı.
New York ve Columbia bana er normal olacağını daha dışarı itmek için zorla taslak kurulu bu savaş yıllarında olmak heyecan verici bir yerdi. O günlerde endüstrisi, nefes alınabilecek herhangi bir kimyager kiralama. 1942 yılında, ben son zamanlarda Monsanto katıldı Thomas ve Hochwalt laboratuvarlar, Dayton, Ohio'da başladı. Atamalarının çoğu patlayıcı cyclonite yapmak için kullanılan süper saf hexamethylenetetramine yapmak gibi oldukça sıradan.
1944 yılında, St Louis, yumuşatıcılar ve ara üzerinde çalışmak için transfer edildi. Biz askerler giyim için bir akarı itici olarak bir çok benzil benzoat yaptı. Daha sonra savaş sona kadar üretim var hiç bir DDT bir proje vardı. Daha da ilginç, vanilin için sentetik bir süreç vardı ama bu arzu molekülü elde etmek için bir yol olarak lignin kaybetti. O günlerde biz, antibiyotik kloramfenikol özel üretimi ile yer almak ve 10-15000 lbs yaptı. hastaların çok küçük bir yüzdesi, aplastik anemi gelişti çünkü piyasadan çekildi. O zaman benim köpek iyileşmiş olur göğsüne bir mantar vardı ve tedavi direndi. Ürünümüzün bir merhem yapılan ve iki gün içinde giderilebilir. O 17 yıl yaşamış.
Savaş kısa bir süre sonra kortizon büyük hacimli bir ilaç haline gelebileceği yönünde keşif Monsanto onun sentetik yaklaşım ticarileştirmek için umut Profesör Woodward yapmaya neden oldu. Ben bir steroid arka plan beri bu çabaya katılmak için seçildi.
Aslında bu toplam sentezi Cambridge onun laboratuvarda dokuz ay geçirmek için var. "Büyük adam" ile çalışma deneyimi asla unutmayacağım. Kendi laboratuarında ilk üç ay boyunca öğle saatlerinde gelip, diyelim ki "Schrafts için gidelim." Biz bir saat harcamak veya daha fazla menü veya placemats kimyasal yapıları karalama olur. Onun olağanüstü hafıza hiç görmediğim bir şey ötesindeydi. O günlerde bir dosya tutulur veya bir referans yazdı. O sadece Beilstein sayfa falan söylemek istiyorum ve bu konuda bir şeyler bulacaksınız. Büyüdükçe bu yeteneğini kaybetti ve onu rahatsız. Gerçekten Monsanto onun steroid sentezi ticarileştirmek umuyordu, ama diosgenin içeriği yüksek olan Meksika yam sonunda çabamızın öldürdü. Kortizon için program oldukça iyi boyunca var. Biz rasemik kortizon birkaç miligram yaptı ve biz biz gerçek bir şey üzerine taşımak için tasarlanmıştır erken bir ara karar vermişlerdi. Asılıyor yam ile rekabet etmek çok karmaşık yapıldı.
Daha sonra ellili benim uzun zamandır unutulmuş matematik arka plan kullanarak kinetik çalışmalarda yer aldı. Bu çalışmalar çok az veya hiç ek sermaye ile üretim iki katına süreçlerimizi çeşitli gelişmelere yol açtı. O günlerde, sanayi kimyasalları ve aynı ekipman daha fazla bilgi almak için çok çaba harcandı acıkmıştı.
Monsanto, gelişen teknoloji kalmak isteyenlerin için ayrı bir hat ilerleme ve asimetrik hydrogenations ben bile düşündüm önce ben o merdivenin üstüne yükseldi. Ben ellerimi yanı sıra beyin ile çalışmak seven biriydi. Laboratuarda kimyasal araştırma bu ihtiyacı doldurmak için ideal. Altmışlı yılların ortalarında başlayan asimetrik bir proje üzerinde çalışma, benim dersin konusu. Açıkçası, ben 1986 yılında emekli olana kadar bu alanda aktif tutulur, ve sonra birkaç yıl için bir danışmanlık kapasitesi devam etti.
Ev önünde, 25 yıl önce, Jackson Hole, Wyoming bir kabin satın almış ve yazlar ve o zamandan beri bazı kış kayak zaman geçirdim. Bu dört çocuk ve dört büyük çocuk genellikle karşılamak vardır. Profesör Kağan, çeşitli vesilelerle, bizi oraya ziyaret etti ve asimetrik hydrogenations konuşabilecek oldum. Ben her zaman sinek balıkçılık, yürüyüş ve bisiklet gibi şeyler açık bayılırdı. Bazı şeyler yanlış gidiyor bölme ahşap oldukça tedavi bulmak.
Ben çalışmak için çok sayıda ödül aldı.
I was born in Taunton, Massachusetts on June 1, 1917, but I actually grew up in nearby New Bedford. My family background was heavily slanted toward business and seafaring matters. I can't think of any relatives that ever went into science. My family gave me the best in education. To my father, business was the highest calling, but to my mother, medicine was the top profession. She would probably have gone to medical school if she had been born in a more enlightened era.
I went to boarding school at Berkshire in western Massachusetts, definitely the most beautiful part of the state. I'll never forget the fall colors on the Berkshires. In those days I was terrible at athletics and never made a team, but quite easily led my class in academics. I was particularly good at math and science. I also got a good lesson in New England thrift. To get free ice for our physics experiments we had to wait until it snowed.
On graduating, I was easily admitted to Harvard. In that era all one had to do was pass the College Board exams. If any one in my family went to college that was where he went. My father spent a year there and quit to go into the textile business. At this point I was strongly advised that I was too young socially to go to college so I took a second senior year at Andover, another boarding school. At that time many students did this. At Andover I took my first chemistry course from a teacher named Bushy Graham and was fascinated by the subject. I remember him trying to explain Avagadro's number and his discussion of the dangers of hydrogen and oxygen. At the end of the year, I took a competitive exam and won my first prize, the $50 Boylston prize in chemistry.
That summer I took a cruise on a 75-foot schooner with no engine, sailing from Gloucester, Massachusetts to Norway. We sailed around the Baltic ending up at Stockholm. I didn't think of it at the time, but we spent most of three weeks on the north Atlantic with no contact at all with the outside world. Today one is always in touch with home base even if you go to the South Pole or the Moon. Memories of this sailing trip have always been vivid. On one instance we were mistakenly arrested in Tallin, Estonia and got a ride in the paddy wagon. Later we were released without comment. Little did I think that one day years later I would be returning to Stockholm to share the Nobel Prize in Chemistry.
At Harvard I majored in chemistry with a strong inclination toward math. I took the minimum of humanities. I was told I'd be a natural for physical chemistry but taking organic with Louis Fieser changed my mind. It was there I got my introduction to optical isomerism and the tetrahedral carbon atom. At Harvard competition was fierce and I always got a solid B, but not the straight A's of many of my class mates. These were the days when most got a gentleman's C.
On graduating in 1939 I was strongly advised to go elsewhere to graduate school. I went to Columbia with Professor Elderfield and worked on making simple analogs of the cardiac aglucones. These were tested at Eli Lilly for cardiac activity. Bob Elderfield was at his best when he talked steroids when he was at Rockefeller Institute. Paralleling Nobel's experience I too had an explosion. Mine came when distilling diazomethane. No one was hurt, but a bottle of intermediate that I had labored on for months was destroyed.
In those days Professor Elderfield spent a lot of time away on the anti-malarial project in the military, and we were on our own a lot. Professor Nelson Leonard, long at the University of Illinois in Champagne, was in our research group. Later he consulted at Monsanto.
New York was an exciting place to be in those war years and my draft board forced Columbia to push me out sooner than would ordinarily happen. In those days industry would hire any chemist that could breathe. In 1942, I started in Dayton, Ohio at the Thomas and Hochwalt laboratories, which had recently joined Monsanto. Most of my assignments were pretty mundane, like making super pure hexamethylenetetramine to be used for making the explosive cyclonite.
In 1944, I was transferred to St. Louis to work on plasticizers and intermediates. We did make a lot of benzyl benzoate as a mite repellant for soldiers clothing. We later had a DDT project which never got into production until the war was over. More interesting, we had a synthetic process for vanillin but lost out to lignin as a way to get that desirable molecule. In those days we did get involved with the custom manufacture of the antibiotic chloramphenicol and made 10-15000 lbs. before it was taken off the market because a very small percentage of patients developed aplastic anemia. At the time my dog had a fungus on her chest that wouldn't heal and resisted treatment. I made an ointment with our product and it cleared up in two days. She lived to 17 years.
Shortly after the war the discovery that cortisone might become a large volume pharmaceutical caused Monsanto to engage Professor Woodward with the hope of commercializing his synthetic approach. I was selected to join this effort since I had a steroid background.
Actually I got to spend nine months in his lab at Cambridge on this total synthesis. The experience working with the "great man" is one I'll never forget. For the first three months in his lab he would come in at noon and say, "Let's go to Schrafts." We would spend an hour or more scribbling chemical structures on the menu or placemats. His phenomenal memory was beyond anything I'd ever seen. In those days he never kept a file or wrote a reference. He'd just say look on page so and so in Beilstein and you'll find something on that. He lost some of this ability as he grew older and it bothered him. He really hoped Monsanto would commercialize his steroid synthesis, but the Mexican yam with its high content of diosgenin eventually killed our effort. Our program for cortisone got fairly well along. We made a few milligrams of racemic cortisone and we had resolved an early intermediate which we intended to carry through to the real thing. It was made too complex to compete with the lowly yam.
Later in the fifties I got involved in kinetic studies using my long forgotten math background. These studies led to improvements in several of our processes by doubling production with little or no additional capital. In those days, industry was hungry for chemicals and much effort was spent to get more out in the same equipment.
Monsanto had developed a separate line of advancement for those who wished to stay in technology and I rose to the top of that ladder before I even thought of asymmetric hydrogenations. I was one who liked to work with my hands as well as my brain. Chemical research in the lab was ideal for filling this need. The work on the asymmetric project, which started in the mid-sixties, is the subject of my lecture. Obviously, I kept active in this area until I retired in 1986, and continued in a consulting capacity for several years after.
On the home front we had purchased a cabin in Jackson Hole, Wyoming 25 years ago and have spent summers and some winter skiing time there ever since. It is there that our four children and four grand children often meet. On several occasions, Professor Kagan has visited us there and we've been able to talk asymmetric hydrogenations. I have always loved doing things outdoors, including fly-fishing, hiking and biking. When things are going wrong I find splitting wood quite therapeutic.
I received a number of awards for our work.
1974
IR 100 Awards for Asymmetric Hydrogenation
1978
St. Louis ACS Section Award
1981
Monsanto Thomas and Hochwalt Award
1982
ACS Award for Creative Invention
1996
The Organic Reactions Catalysis Society - Paul N. Rylander Award
From Les Prix Nobel. The Nobel Prizes 2001, Editor Tore Frängsmyr, [Nobel Foundation], Stockholm,