gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Wilhelm Wien
Wilhelm Wien, Doğu Prusya, Fischhausen 13 Ocak 1864 tarihinde doğdu. O toprak sahibinin Carl Wien oğlu ve bir beyefendi çiftçinin yaşam için mukadder görünüyordu, ama ekonomik kriz ve meslek kendi gizli anlamda Üniversite eğitimi götürdü. 1866 yılında anne ve babasının Drachstein taşındığında, Doğu Prusya Rastenburg ilçesinde, Wien Heidelberg Şehir Okulu'nda, 1882 yılına kadar 1880 den sonra Rastenburg 1879 yılında ilk okula gitti ve. Okuldan ayrıldıktan sonra Göttingen Üniversitesi matematik çalışma ve doğa bilimleri ve aynı yıl da Berlin Üniversitesi, 1882 yılında gitti. 1883 den 1885 kadar Hermann von Helmholtz laboratuvarda çalıştı ve 1886 yılında o ışık kırılarak metaller bölümleri ışık kırınım ve rengini üzerindeki malzemelerin etkisi üzerine yaptığı deneyler bir tez ile doktorasını aldı.
Onun çalışmaları daha sonra babasının hastalık yüzünden kesildi ve 1890 yılına kadar babasının arazi yönetimi yardımcı oldu. O, bu dönemde, ancak, Helmholtz ile bir dönem geçirmek mümkün oldu ve 1887 yılında o, ışık ve ısı ışınları metallerin geçirgenliği üzerinde deney yaptı. Babasının arazi satıldığı zaman o taşındı vardı Helmholtz, laboratuvara döndü ve endüstriyel sorunların incelenmesi için kurulan Physikalisch-Technische Reichsanstalt Başkanı olmuştu. Aix-la-Chapelle Philipp Lenard arkaya Fizik Profesörü olarak atandı İşte o 1896 yılına kadar kaldı. 1899 yılında Giessen Üniversitesi'nde Fizik Profesörü olarak atandı. 1900 yılında, WC arkaya, Würzburg aynı konuda Profesör oldu Röntgen, bu yıl onun Lehrbuch der Hydrodynamik (hidrodinamik Ders Kitabı) yayınladı.
1902 yılında Leipzig Üniversitesi'nde Fizik Profesörü olarak ve 1906 yılında Berlin Üniversitesi'nde Fizik Profesörü olarak Drude başarılı Ludwig Boltzmann başarılı olmak için davet edildi, ama bu davetiyeleri de reddetti.
O hayatının geri kalanı boyunca burada kaldı, 1920 yılında Münih Fizik Profesörü olarak atandı.
Bahsedilen erken çalışmalarına ek olarak, Wien, Le Chatelier Termokonvertisör yüksek sıcaklık ölçme yöntemleri hakkında Holborn Physikalisch-Technische Reichsanstalt çalıştı ve aynı zamanda teorik çalışma, özellikle radyasyon düzenleyen yasa termodinamik yaptı ısı.
1893 yılında devletler hukuku duyurdu sıcaklığı ile dalga boyu değişiklikleri, daha sonra deplasman yasası oldu bir yasa.
1894 yılında, sıcaklık ve radyasyon, sıcaklık ve entropi boş alan radyasyon edildiği entropi bir bildiri yayınladı. Bu iş yılında tüm radyasyonlar tamamen emer o siyah cisim denilen ideal bir vücut, tanımlamak için önderlik etti. 1896 yılında böyle bir siyah cisim radyasyon kompozisyon için bir formül bulmak için yapılan çalışmalar sonucu, Wien, formül yayınladı. Daha sonra bu formül sadece kısa dalgalar için geçerlidir, ama Wien çalışmaları Max Planck, kuantum fiziği ile radyasyonun termal dengeye bu sorunu çözmek için etkin olduğunu kanıtladı. Bu iş için Wien 1911 Nobel Fizik Ödülü'ne layık görüldü. Bu konuda ilginç bir nokta, bu teorik çalışma, teknik sorunlar ayrılmış Enstitüsü gelen ve aydınlatma ve yüksek sıcaklık ölçümü için yeni teknikler açtı.
Wien Lenard başarılı Aix-la-Chapelle, 1896 yılında taşındığı zaman, orada, o doğa üzerinde katot ışınlarının çalışmaya başladı ve 1897 yılında vakumlu elektrik deşarjları çalışması için donatılmış bir laboratuara bulundu. Lenard pencere ile çok yüksek bir vakum tüpü kullanarak, o keşif dekanı Perrin katot ışınlarının hızla hareket eden, negatif yüklü parçacıklar (elektronlar) ibaret olduğu, iki yıl önce yaptığını doğruladı. Ve sonra, Sir J.J. olarak hemen hemen aynı zamanda Thomson, Cambridge, ancak farklı bir yöntem ile, o kendi kitle bu parçacıkların elektrik yükü arasındaki ilişki ölçülür ve Thomson gibi hidrojen atomları yaklaşık iki bin kat daha hafif olduğunu, bulundu.
1898 yılında Wien, Goldstein tarafından keşfedilen kanal ışınları okudu ve negatif yüklü katot ışınlarının pozitif eşdeğer olduğu sonucuna vardı. O sapma ölçülen manyetik ve elektrik alanlar ve elektronlar daha ağır hiç pozitif yüklü parçacıkların ibaret olduğu sonucuna vardı.
Fonu tarafından kullanılan yöntem, nükleer reaksiyonlar tarafından yayımlanan enerjilerinin hesaplanması için gerekli çeşitli atomlar ve izotoplar, kitlelerin mümkün olan en hassas ölçüm yaptı kitlelerin spectrography, yaklaşık 20 yıl sonra sonuçlandı. 1900 yılında Wien mekaniği için bir elektromanyetik olarak olasılığı teorik bir bildiri yayınladı. Daha sonra o daha basınç son derece zayıf değilse, bu ışınları artık gaz atomlar, seyahat ders boyunca elektrik yükü ile çarpışması sonucu, kaybetmek ve kazanmak, gösteren, 1912 yılında, kanal ışınları üzerine çalışmalar yaptı. Katot ayrıldıktan sonra 1918 yılında kendi parlaklık ilerici azalma ölçümü daha bu ışınları bir eser yayınladı ve bu deneyler klasik fizik, kuantum fiziği karşılık atomlar ışık titreşimleri, çürüme dediği çıkarılabilir atomların heyecanlı devletlerin sınırlı bir süre için.
Bu ve diğer Wien iş Newton kuantum fiziği geçiş katkıda saygı duyar. Max von Laue ona yazdığı gibi, "ölümsüz zafer" "diye bizi kuantum fiziğinin çok kapıları açtı" oldu.
Viyana, Berlin, Göttingen, Viyana, Stockholm, Christiania ve Washington, Bilimler Akademileri üyesi ve Frankfurt-Main-Fizik Derneği Onursal üyesi oldu.
1898 yılında Aix-la-Chapelle Luise Mehler evlendi. Onlar dört çocuğu vardı. 30 Ağustos 1928 tarihinde Münih'te öldü.
Nobel anlatım, Fizik 1901-1921, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1967
Wilhelm Wien was born on January 13, 1864 at Fischhausen, in East Prussia. He was the son of the landowner Carl Wien, and seemed destined for the life of a gentleman farmer, but an economic crisis and his own secret sense of vocation led him to University studies. When in 1866 his parents moved to Drachstein, in the Rastenburg district of East Prussia, Wien went to school in 1879 first at Rastenburg and later, from 1880 till 1882, at the City School at Heidelberg. After leaving school he went, in 1882, to the University of Göttingen to study mathematics and the natural sciences and in the same year also to the University of Berlin. From 1883 until 1885 he worked in the laboratory of Hermann von Helmholtz and in 1886 he took his doctorate with a thesis on his experiments on the diffraction of light on sections of metals and on the influence of materials on the colour of refracted light.
His studies were then interrupted by the illness of his father and, until 1890, he helped in the management of his father's land. He was, however, able to spend, during this period, one semester with Helmholtz and in 1887 he did experiments on the permeability of metals to light and heat rays. When his father's land was sold he returned to the laboratory of Helmholtz, who had been moved to, and had become President of, the Physikalisch-Technische Reichsanstalt, established for the study of industrial problems. Here he remained until 1896 when he was appointed Professor of Physics at Aix-la-Chapelle in succession to Philipp Lenard. In 1899, he was appointed Professor of Physics at the University of Giessen. In 1900 he became Professor of the same subject at Würzburg, in succession to W.C. Röntgen, and in this year he published his Lehrbuch der Hydrodynamik (Textbook of hydrodynamics).
In 1902 he was invited to succeed Ludwig Boltzmann as Professor of Physics at the University of Leipzig and in 1906 to succeed Drude as Professor of Physics at the University of Berlin; but he refused both these invitations.
In 1920 he was appointed Professor of Physics at Munich, where he remained throughout the rest of his life.
In addition to the early work already mentioned, Wien worked, at the Physikalisch-Technische Reichsanstalt, with Holborn on methods of measuring high temperatures with the Le Chatelier thermoelements and at the same time did theoretical work on thermodynamics, especially on the laws governing the radiation of heat.
In 1893 he announced the law which states that the wavelength changes with the temperature, a law which later became the law of displacement.
In 1894 he published a paper on temperature and the entropy of radiation, in which the terms temperature and entropy were extended to radiation in empty space. In this work he was led to define an ideal body, which he called the black body, which completely absorbs all radiations. In 1896 he published the formula of Wien, which was the result of work undertaken to find a formula for the composition of the radiation of such a black body. Later it was proved that this formula is valid only for the short waves, but Wien's work enabled Max Planck to resolve the problem of radiation in thermal equilibrium by means of quantum physics. For this work Wien was awarded the Nobel Prize for Physics for 1911. An interesting point about it is that this theoretical work came from an Institute devoted to technical problems and it led to new techniques for illumination and the measurement of high temperatures.
When Wien moved, in 1896, to Aix-la-Chapelle to succeed Lenard, he found there a laboratory equipped for the study of electrical discharges in vacuo and in 1897 he began to work on the nature of cathode rays. Using a very high vacuum tube with a Lenard window, he confirmed the discovery that dean Perrin had made two years earlier, that cathode rays are composed of rapidly-moving, negatively-charged particles (electrons). And then, almost at the same time as Sir J.J. Thomson in Cambridge, but by a different method, he measured the relation of the electric charge on these particles to their mass and found, as Thomson did, that they are about two thousand times lighter than the atoms of hydrogen.
In 1898 Wien studied the canal rays discovered by Goldstein and concluded that they were the positive equivalent of the negatively-charged cathode rays. He measured their deviation by magnetic and electric fields and concluded that they are composed of positively-charged particles never heavier than electrons.
The method used by Wien resulted some 20 years later in the spectrography of masses, which has made possible the precise measurement of the masses of various atoms and their isotopes, necessary for the calculation of the energies released by nuclear reactions. In 1900 Wien published a theoretical paper on the possibility of an electromagnetic basis for mechanics. Subsequently he did further work on the canal rays, showing, in 1912, that, if the pressure is not extremely weak, these rays lose and regain, by collision with atoms of residual gas, their electric charge along their course of travel. In 1918 he published further work on these rays on the measurement of the progressive decrease of their luminosity after they leave the cathode and from these experiments he deduced what classical physics calls the decay of the luminous vibrations in the atoms, which corresponds in quantum physics to the limited duration of excited states of atoms.
In this, and other, respects Wien's work contributed to the transition from Newtonian to quantum physics. As Max von Laue wrote of him, his "immortal glory" was that "he led us to the very gates of quantum physics".
Wien was a member of the Academies of Sciences of Berlin, Göttingen, Vienna, Stockholm, Christiania and Washington, and an Honorary member of the Physical Society of Frankfurt-on-Main.
In 1898 he married Luise Mehler of Aix-la-Chapelle. They had four children. He died in Munich on August 30, 1928.
From Nobel Lectures, Physics 1901-1921, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1967