gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Wilhelm Conrad Röntgen
Wilhelm Conrad Röntgen, bir tüccar, üretici, bez tek çocuk olarak, Almanya'nın Aşağı Ren İl Lennep, 27 Mart 1845 tarihinde doğdu. Annesi Charlotte Amsterdam, Amsterdam yerleşmiş olan eski bir Lennep ailesinin bir üyesi Constanze Frowein oldu.
O üç yaşında iken ailesi, o, bir yatılı okula Martinus Herman van Doorn Enstitüsü'ne gitti Hollanda, Apeldoorn taşındı. O herhangi bir özel yetenek gösterisi, ama bir doğa sevgisini gösterdi ve açık bir ülke ve ormanlar dolaşım severdi. O, mekanik entrikaları hale sonraki yaşamında da onunla birlikte kaldı karakteristik bir özelliği oldu. 1862 yılında, o ancak haksız yere ihraç edildi Utrecht, aslında bir başkası tarafından yapılan, öğretmenlerin bir karikatürü üretilen sahip suçlanan bir teknik okula girdi.
Daha sonra fizik okumak üzere 1865'te Utrecht Üniversitesi'ne girdi. Düzenli bir öğrenci için gerekli olan kimlik bilgilerine ulaştığı ve Zürih Politeknik sınavlarına girip kazanınca değil, o geçti ve makine mühendisliği öğrencisi olarak çalışmalarına başladı. Clausius tarafından verilen dersler katıldı ve aynı zamanda Kundt laboratuvar çalıştı. Her iki Kundt ve Clausius onun gelişiminden çok büyük ölçüde etkiledi. 1869 yılında doktora diploması Strasbourg üç yıl sonra, Zürih Üniversitesi, Kundt asistan olarak atandı ve aynı yıl Würzburg onunla gitti ve.
1874 yılında Strasbourg Üniversitesi'nde okutman olarak nitelikli ve 1875 yılında Württemberg Hohenheim Tarım Akademisi Profesörü olarak atandı. 1876 ??yılında Fizik Profesörü olarak Strasbourg döndü, ancak üç yıl sonra Giessen Üniversitesi Fizik Başkanı daveti kabul etti.
Jena (1886) ve Utrecht (1888) üniversitelerinde benzer pozisyonlarda davetleri reddetti ettikten sonra, o, o Kohlrausch başardı ve arkadaşları Helmholtz ve Lorenz arasında bulunan Würzburg Üniversitesi (1888), bunu kabul etti. 1899 yılında Leipzig Üniversitesi Fizik Başkanı bir teklif reddetti, ancak 1900 yılında E. Lommel halefi olarak Bavyera hükümetinin özel isteği ile, Münih Üniversitesi edilir. İşte o teklif olmasına rağmen, hayatının geri kalanı için kaldı, ancak, Berlin Physikalisch-Technische Reichsanstalt ve Berlin Akademisi Fizik Başkanı Başkanlığı reddetti.
Röntgen ilk çalışmaları ile ilgili özel gazların ısıtır, 1870 yılında yayımlanan kristallerin ısı iletkenliği bir kağıt, bir kaç yıl sonra. Çeşitli sıvıların kırılma endeksi üzerine basınç etkisi; polarize ışık uçakların elektromanyetik etkilerden değişiklik, sıcaklık değişimlerine ve sıkıştırılabilirlik o okudu diğer sorunlar arasında kuvars, elektriksel ve diğer özellikleri su ve diğer sıvıların; petrol yayılması ile birlikte fenomen su damlaları.
Röntgen Kullanıcı adı Bununla birlikte, esas olarak, o X-ışınları olarak adlandırılan ışınlarının keşfi ile ilişkilidir. 1895 yılında, son derece düşük basınçlı bir gaz bir elektrik akımının geçişi ile birlikte fenomen inceliyordu. Bu alanda önceki çalışmaları zaten J. Plucker (1801-1868), JW Hittorf (1824-1914), CF Varley (1828-1883), E. Goldstein (1850-1931), Sir William Crookes (1832 tarafından gerçekleştirildiğini -1919), H. Hertz (1857-1894) ve Doktora von Lenard (1862-1947), ve bu bilim adamlarının çalışmaları ile katot ışınlarının özelliklerini Goldstein tarafından kurulan elektrik akımı verilen isim, son derece düşük yoğunluktaki gazlarda Ruhmkorff endüksiyon bobini tarafından üretilen çok yüksek gerilim elektrik bilinen olmuştu. Katot ışınları Röntgen çalışmaları Ancak, yeni ve farklı bir tür ışınların keşfine götürdü.
8 Kasım 1895 akşamı, o, bütün ışınlardan korunmak için kapalı, kalın siyah bir karton deşarj tüpü kapalı, karanlık bir odada çalışmış, kağıt tabak, platinocyanide baryum bir tarafta kapalı ise bu kadar deşarj tüpü iki metre bile ışınlarının yol yerleştirilen floresan oldu. Sonraki deneyler sırasında bir fotoğrafik plaka üzerinde ışınların yolu üzerine konan değişik farklı kalınlıklarda nesnelerin değişken saydamlığı gösterdi bulundu. O bir fotoğrafik plaka üzerinde ışınlarının yol karısının bazı anlar eli immobilize zaman, o plaka geliştirilmesi sonra gözlenen elini kemikleri tarafından atılan bir gölgeler ve karısının elini gösterdi bir görüntü halka o ışınları için daha geçirgen eti, penumbra ile çevrilidir ve bu nedenle daha sönük bir gölge attı giymişti. Bu, şimdiye kadar çekilen ilk "röntgen filmi" oldu. Röntgen ileri deneylerde, maddi bir nesne üzerinde katot ışınlarının etkisi ile üretilen yeni ışınlar olduğunu gösterdi. Doğaları gereği daha sonra bilinmeyen olduğu için, onları adı X-ışınları verdi. Daha sonra, Max von Laue ve öğrencileri, aynı ışık elektromanyetik doğasını olduğunu gösterdi, ancak sadece kendi titreşim yüksek frekans farklı.
Ona çok sayıda onur yağmuruna edildi. Çeşitli şehirlerde, sokaklarda ondan sonra adlandırılmıştır ve Ödüller, Madalya, fahri doktora, Almanya yanı sıra yurt dışında da öğrendim toplumların ve buna karşılık gelen onursal üyelikleri, ve diğer onur tam bir listesi bu kitabın bütün bir sayfayı doldurmak. Tüm bunlara karşın, Röntgen, çarpıcı mütevazı ve suskun bir adam karakteristik korudu. Yaşamı boyunca doğa ve açık meslekler sevgisini korudu. Birçok tatil arkadaşları ağırladı ve dağlarda birçok sefer gitti, Bavyera Alpleri eteklerinde, Weilheim yazlık evinin harcandı. O büyük bir dağcı ve bir kereden fazla tehlikeli durumların içine aldım. Cana yakın ve nazik doğası gereği, başkalarının görüşlerini ve zorluklar hep anlayışlı davrandı. O her zaman bir asistan olan, utangaç ve yalnız çalışmayı tercih ediyor. Kullanılan cihazların çok daha büyük bir marifet ve deneysel beceri ile kendisi tarafından inşa edilmiştir.
Röntgen Anna Bertha Ludwig diye babası tarafından kafe vadede tanıştığı Zürich ile evlendi. O bir şair Otto Ludwig yeğeni oldu. Apeldoorn, Hollanda 1872 yılında evlendi. Onlar, çocukları yoktu, ancak 1887 yılında sonra 6 yaş arası Josephine Bertha Ludwig, Bayan Röntgen tek kardeşi kızı kabul etti. Röntgen eşi Dört yıl sonra, bağırsak kanseri, 10 Şubat 1923 tarihinde Almanya'nın Münih kentinde öldü.
Nobel anlatım, Fizik 1901-1921, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1967
Wilhelm Conrad Röntgen was born on March 27, 1845, at Lennep in the Lower Rhine Province of Germany, as the only child of a merchant in, and manufacturer of, cloth. His mother was Charlotte Constanze Frowein of Amsterdam, a member of an old Lennep family which had settled in Amsterdam.
When he was three years old, his family moved to Apeldoorn in The Netherlands, where he went to the Institute of Martinus Herman van Doorn, a boarding school. He did not show any special aptitude, but showed a love of nature and was fond of roaming in the open country and forests. He was especially apt at making mechanical contrivances, a characteristic which remained with him also in later life. In 1862 he entered a technical school at Utrecht, where he was however unfairly expelled, accused of having produced a caricature of one of the teachers, which was in fact done by someone else.
He then entered the University of Utrecht in 1865 to study physics. Not having attained the credentials required for a regular student, and hearing that he could enter the Polytechnic at Zurich by passing its examination, he passed this and began studies there as a student of mechanical engineering. He attended the lectures given by Clausius and also worked in the laboratory of Kundt. Both Kundt and Clausius exerted great influence on his development. In 1869 he graduated Ph.D. at the University of Zurich, was appointed assistant to Kundt and went with him to Würzburg in the same year, and three years later to Strasbourg.
In 1874 he qualified as Lecturer at Strasbourg University and in 1875 he was appointed Professor in the Academy of Agriculture at Hohenheim in Württemberg. In 1876 he returned to Strasbourg as Professor of Physics, but three years later he accepted the invitation to the Chair of Physics in the University of Giessen.
After having declined invitations to similar positions in the Universities of Jena (1886) and Utrecht (1888), he accepted it from the University of Würzburg (1888), where he succeeded Kohlrausch and found among his colleagues Helmholtz and Lorenz. In 1899 he declined an offer to the Chair of Physics in the University of Leipzig, but in 1900 he accepted it in the University of Munich, by special request of the Bavarian government, as successor of E. Lommel. Here he remained for the rest of his life, although he was offered, but declined, the Presidency of the Physikalisch-Technische Reichsanstalt at Berlin and the Chair of Physics of the Berlin Academy.
Röntgen's first work was published in 1870, dealing with the specific heats of gases, followed a few years later by a paper on the thermal conductivity of crystals. Among other problems he studied were the electrical and other characteristics of quartz; the influence of pressure on the refractive indices of various fluids; the modification of the planes of polarised light by electromagnetic influences; the variations in the functions of the temperature and the compressibility of water and other fluids; the phenomena accompanying the spreading of oil drops on water.
Röntgen's name, however, is chiefly associated with his discovery of the rays that he called X-rays. In 1895 he was studying the phenomena accompanying the passage of an electric current through a gas of extremely low pressure. Previous work in this field had already been carried out by J. Plucker (1801-1868), J. W. Hittorf (1824-1914), C. F. Varley (1828-1883), E. Goldstein (1850-1931), Sir William Crookes (1832-1919), H. Hertz (1857-1894) and Ph. von Lenard (1862-1947), and by the work of these scientists the properties of cathode rays - the name given by Goldstein to the electric current established in highly rarefied gases by the very high tension electricity generated by Ruhmkorff's induction coil - had become well known. Röntgen's work on cathode rays led him, however, to the discovery of a new and different kind of rays.
On the evening of November 8, 1895, he found that, if the discharge tube is enclosed in a sealed, thick black carton to exclude all light, and if he worked in a dark room, a paper plate covered on one side with barium platinocyanide placed in the path of the rays became fluorescent even when it was as far as two metres from the discharge tube. During subsequent experiments he found that objects of different thicknesses interposed in the path of the rays showed variable transparency to them when recorded on a photographic plate. When he immobilised for some moments the hand of his wife in the path of the rays over a photographic plate, he observed after development of the plate an image of his wife's hand which showed the shadows thrown by the bones of her hand and that of a ring she was wearing, surrounded by the penumbra of the flesh, which was more permeable to the rays and therefore threw a fainter shadow. This was the first "röntgenogram" ever taken. In further experiments, Röntgen showed that the new rays are produced by the impact of cathode rays on a material object. Because their nature was then unknown, he gave them the name X-rays. Later, Max von Laue and his pupils showed that they are of the same electromagnetic nature as light, but differ from it only in the higher frequency of their vibration.
Numerous honours were showered upon him. In several cities, streets were named after him, and a complete list of Prizes, Medals, honorary doctorates, honorary and corresponding memberships of learned societies in Germany as well as abroad, and other honours would fill a whole page of this book. In spite of all this, Röntgen retained the characteristic of a strikingly modest and reticent man. Throughout his life he retained his love of nature and outdoor occupations. Many vacations were spent at his summer home at Weilheim, at the foot of the Bavarian Alps, where he entertained his friends and went on many expeditions into the mountains. He was a great mountaineer and more than once got into dangerous situations. Amiable and courteous by nature, he was always understanding the views and difficulties of others. He was always shy of having an assistant, and preferred to work alone. Much of the apparatus he used was built by himself with great ingenuity and experimental skill.
Röntgen married Anna Bertha Ludwig of Zürich, whom he had met in the café run by her father. She was a niece of the poet Otto Ludwig. They married in 1872 in Apeldoorn, The Netherlands. They had no children, but in 1887 adopted Josephine Bertha Ludwig, then aged 6, daughter of Mrs. Röntgen's only brother. Four years after his wife, Röntgen died at Munich on February 10, 1923, from carcinoma of the intestine.
From Nobel Lectures, Physics 1901-1921, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1967