gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Val Fitch
Kiraz İlçesi, Nebraska, Güney Dakota sınırına çok uzak olmayan, 10 Mart 1923 tarihinde bir sığır çiftliği, en genç üç çocuk doğdu. Bu nüfusun herhangi bir merkezi Amerika Birleşik Devletleri ve uzaktan çok seyrek nüfuslu bir parçasıdır. Babam, Fred Fitch, 20 yaşına kadar en fazla 4 mil karelik bir çiftlikte elde ettiği ve evlenmek ve orada yaşayan ona katılmak için yerel bir okul öğretmeni, Frances Logsdon, ikna olan modern standartlara göre inanılmaz görünüyor. Wounded Knee yaklaşık 40 kilometre kuzeybatısında meydana gelen savaş, sadece 20 yıl sonra çiftliğe taşındı. , Rezervasyon için yaşayan yakın Sioux yerlileri çok çevremizin bir parçası çünkü bu söz. Babam, akıcı olmasa da, onların dillerini konuşurdu. Onlar kendisine fahri başkanı yaparak kendi adına onun dostu ilgi tanıdı.
Onunla düştü o sürme oldu bir at değil benim doğum sonra uzun babam ağır yaralandı. Ardından, bir çiftlikte çalışan ve sığır yetiştirme ile ilgili fiziksel olarak yorucu bir aktivitenin vazgeçmek zorunda kaldı. Babamın sigorta işine girdi Gordon, Nebraska yaklaşık 25 mil uzaklıkta bir kasaba, aile taşındı. Tüm yüksek okul ile örgün eğitimin devlet okullarında Gordon oldu. Bu dönemde ailem çiftlik mülkiyeti muhafaza, ancak operasyon büyük ölçüde başkalarına kaldı. E.B. Beyaz tarım,% 10, tarım ve% 90 kırık kazanılmış sabitleme bir şey olarak tarif etmiştir. Çiftçiliği, anıları öncelikle yuvarlama ve markalaşma sığır değil yağlama yel değirmenleri ve sabitleme çitler romantik değil.
Muhtemelen benim eğitimde en önemli oluşum, İkinci Dünya Savaşı ABD Ordusu bir asker olarak, ben Manhattan Projesi üzerinde çalışmak için Los Alamos, New Mexico, gönderildi, geldi. Ben, İngiliz Misyon bir üyesi Ernest Titterton yönetimi altında yaptığımız iş son derece teşvik edici oldu. Fermi, Bohr, Chadwick, Rabi, Tolman: laboratuar, fizik büyük rakamlar birçok çalışma karşılamak ve görmek için bir fırsat vardı, askeri bir yorgunluk üniforma garbed bir teknisyen olarak küçük ve hatta oldu. Our Time Tüm bir bölüm bu gün bazı deneyimler kaydettiğiniz bir kitap Jane Wilson tarafından düzenlenebilir ve Atom Bilimcileri Bülteni yayınlandı. Los Alamos az 3 yıl geçirdim ve bu süre içinde iyi bir deneysel fizik teknikleri öğrendim. Ben de en başarılı experimentalists elektronik ve elektronik teknikleri hakkında öğrendiğim ilk biliyordu olanlar olduğunu gözlemledik. Ama esas olarak ben sadece mevcut aparat kullanmayı düşünün ama zihnin serbestçe dolaşmak ve iş yapmanın yeni yollarını icat izin, yeni olayların ölçüm yaklaşan, öğrendim.
Çalıştığı fizik bölümü lideri Robert Bacher, bana savaştan sonra Cornell Üniversitesi'nde yüksek lisans asistanlık teklif etti ama ben hala bir lisans için işi bitirmek zorunda kaldı. Bu McGill Üniversitesi'nde yaptı. Ve sonra Columbia yüksek lisans çalışması için başka bir fırsat geldi ve ben benim doktora Jim Yağmur suyu ile çalışma sona erdi tezi. Bir gün, onun, o zamanda Aage Bohr ile paylaştı fice, o ?-Mesiç atomlara ayrılmış John Wheeler tarafından bana bir Önbaskı bir kağıt uzattı. Bu yazıda, daha ağır bir çekirdek, çekirdeğin boyutunu seviyesinin aşırı hassasiyet durumunda vurguladı. Bu atomlardan radyasyon gözlenmiştir hiç olsa da, bu atom sistemleri iyi bir tez konusu olabilir. Bu aynı zamanda bir yakınsama teknik gelişmeler gerçekleşti. Columbia Nevis siklotron yürürlüğe girdiği oldu. Siklotron (pi) measons kirişler (pi) 'nin çürümesi frome geldi ve aralığı ile ayrılmış olabilir ?-measons bir karışımı içeriyordu. Sodyum iyodür talyum aktivasyonu ile sadece mükemmel bir sintilasyon sayacı ve gama ışınları için enerji spektrometre Hofstadter ortaya çıkmıştır. Ve sodyum iyodür kristallerinin Uygun sonuç scintillations elektrik sinyallerine dönüştürmek için sadece RCA tarafından üretilen yeni phototubes vardı. Bir gama ışını spektrometresi yapmak için diğer temel madde Los Alamos tecrübesinden yararlanarak, bir teknisyen yardımı ile tasarlanmış ve inşa edilmiş, çok kanallı bir darbe yükseklik analizörü. Benim tezi için tüm çaba net sonucu ?-Mesiç atomların öncü çalışmaları oldu. Gama ışınları tamamen gözlem eksik çok yakın geldi dikkat ilgi. Wheeler sonra kabul edilen nükleer yarıçapı 1.4 A1 / 3 Fermi, 4,5 MeV civarında olması kullanarak, Pb 2p-1s geçiş enerji hesaplanır. Buna karşılık, bu enerji bölgede bakmak için spektrometre batmıştı. 4,5 MeV değil ama sinir bozucu birkaç gün sonra, 6 MeV - Yağmur suyu aralığını genişletmek ve daha sonra zirveye çıktı! Çekirdeği diğer etkileri çıkarılabilir olmuştu çok daha küçüktü. Kısa bir süre sonra Hofstadter onun elektron saçılması deneyleri aynı sonuçları var. ?-Mesiç atom ölçümleri çekirdeğin aşırı hassasiyeti ile rms yarıçapı verirken elektron saçılma sonuçları yük dağılımı için pek çok anlar verimli bir avantaja sahip. Şimdi en iyi bilgi ?-Mesiç, atom ve elektron saçılması sonuçlarını birleştirerek elde edilir.
Daha sonra, ?-meson kitle için daha iyi bir değer elde etmek için hassas gama ışını ölçümleri yapmak, vakum kutuplaşma için önemli düzeltmeler bağımsız kitle tespitler ile anlaşma elde etmek için gerekli olduğunu bulmuştur. Vakum kutuplaşma hidrojen Lamb kayması yaklaşık% 2 iken ?-Mesiç atomların çok baskın bir elektrodinamik düzeltme.
Benim ilgi alanım daha sonra garip parçacıklar ve K mezonlar kaymıştır ama benim iş Columbia Üniversitesi'nde beklenmeyen sonuçlar sevindirdi ve anlayış doğada mevcut meydan öğrenmişti. Princeton yerlerde, çoğu kez birkaç lisansüstü öğrenciler ile çalışan bir pozisyon aldı, ben K-mezonların çalışarak önümüzdeki 20 yıl geçirdi. Beklenmeyen sonuçlar nihai 1980, CP ihlali keşfine Nobel Vakfı tarafından kabul edildiği oldu.
Herhangi bir zamanda kapsamlı bir teorinin temel bileşenler biz zaten biliyoruz inanmak fizikçiler arasında doğal bir eğilim vardır. Ancak her zaman yeni bir gözlem sınır biz kaçınılmaz olarak bize önemli ölçüde önceki anlayışları değiştirmek için güç yeni bir fenomen keşfetmek broached. Ben bu süreç, beklenmedik bir keşif sevindirdi ve zorluklar her zaman devam edeceğini, sonsuz olarak inanıyoruz.
Bir sığır çiftliğinde bir hayata başlamak ve daha sonra Stockholm görünür fizik dalında Nobel ödülü almak için, a priori son derece olanaksız. Ben, ailem, benim ailem, benim öğretmenler, meslektaşları ve öğrencileri tarafından sağlanan ortam vardı iyi bir servet yansıtmak Ama bana çok az ihtimal dışı. Ben, benim evlilikten 1972 yılında öldü Elise Cunningham iki oğlu var. 1976 yılında ben hayatımın her üç üvey ile getirilen Daisy Harper ile evlendi.
Ödüller ve Ünvanlar
American Physical Society, bir adam ve Bilimi, Amerikan Sanat ve Bilim Akademisi ve Ulusal Bilimler Akademisi üyesi İlerlemesi İçin Amerikan Derneği. Princeton Üniversitesi'nde Fizik Cyrus Fogg Brackett Profesörlük tutun ve Fizik Bölüm Başkanı olarak 1976 yılından bu yana hizmet vermektedir. 1968 yılında E. O. Lawrence ödülünü aldı. 1967 yılında Jim Cronin ve CP ihlali ve Franklin Enstitüsü'nde 1976 yılında John Fiyat Witherill madalya bizim için Araştırma Kurumu ödülü aldı.
I was born the youngest of three children, on a cattle ranch in Cherry County, Nebraska, not far from the South Dakota border, on March 10, 1923. This is a very sparsely populated part of the United States and remote from any center of population. It seems incredible by modern standards that by the age of 20 my father, Fred Fitch, had acquired a ranch of more than 4 square miles and had persuaded a local school teacher, Frances Logsdon, to marry and join him in living there. They moved to the ranch just 20 years after the battle of Wounded Knee, which occurred about 40 miles northwest. I mention this because our living close to their reservation made the Sioux Indians very much a part of our environment. My father, while not fluent, spoke their language. They recognized his friendly interest on their behalf by making him an honorary chief.
Not long after my birth my father was badly injured when a horse he was riding fell with him. He subsequently had to give up the physically strenuous activity associated with running a ranch and raising cattle. The family moved to Gordon, Nebraska, a town about 25 miles away, where my father entered the insurance business. All of my formal schooling through high school was in the public schools of Gordon. During this period my parents retained ownership of the ranch but the operation was largely left to others. E.B. White has defined farming as 10% agriculture and 90% fixing something that has gotten broken. My memories of ranching are primarily not the romantic ones of rounding up and branding cattle but rather of oiling windmills and fixing fences.
Probably the most significant occurrence in my education came when, as a soldier in the U.S. Army in WWII, I was sent to Los Alamos, New Mexico, to work on the Manhattan Project. The work I did there under the direction of Ernest Titterton, a member of the British Mission, was highly stimulating. The laboratory was small and even as a technician garbed in a military fatigue uniform I had the opportunity to meet and see at work many of the great figures in physics: Fermi, Bohr, Chadwick, Rabi, Tolman. I have recorded some of the experiences from those days in a chapter in All in Our Time, a book edited by Jane Wilson and published by the Bulletin of Atomic Scientists. I spent 3 years at Los Alamos and in that period learned well the techniques of experimental physics. I observed that the most accomplished experimentalists were also the ones who knew most about electronics and electronic techniques were the first I learned. But mainly I learned, in approaching the measurement of new phenomena, not just to consider using existing apparatus but to allow the mind to wander freely and invent new ways of doing the job.
Robert Bacher, the leader of the physics division in which I worked, offered me a graduate assistantship at Cornell after the war but I still had to finish the work for an undergraduate degree. This I did at McGill University. And then another opportunity for graduate work came from Columbia and I ended up there working with Jim Rainwater for my Ph.D. thesis. One day in his of fice, which he shared at the time with Aage Bohr, he handed me a preprint of a paper by John Wheeler devoted to µ-mesic atoms. This paper emphasized, in the case of the heavier nuclei, the extreme sensitivity of the Is level to the size of the nucleus. Even though the radiation from these atoms had never been observed, these atomic systems might be a good thesis topic. At this same time a convergence of technical developments took place. The Columbia Nevis cyclotron was just coming into operation. The beams of (pi)-measons from the cyclotron contained an admixture of µ-measons which came frome the decay of the (pi)'s and which could be separated by range. Sodium iodide with thallium activation had just been shown by Hofstadter to be an excellent scintillation counter and energy spectrometer for gamma rays. And there were new phototubes just being produced by RCA which were suitable matches to sodium iodide crystals to convert the scintillations to electrical signals. The other essential ingredient to make a gamma-ray spectrometer was a multichannel pulse height analyzer which, utilizing my Los Alamos experience, I designed and built with the aid of a technician. The net result of all the effort for my thesis was the pioneering work on µ-mesic atoms. It is of interest to note that we came very close to missing the observation of the gamma-rays completely. Wheeler had calculated the 2p-1s transition energy in Pb, using the then accepted nuclear radius 1.4 A1/3 fermi, to be around 4.5 MeV. Correspondingly, we had set our spectrometer to look in that energy region. After several frustrating days, Rainwater suggested we broaden the range and then the peak appeared - not at 4.5 MeV but at 6 MeV! The nucleus was substantially smaller than had been deduced from other effects. Shortly afterwards Hofstadter got the same results from his electron scattering experiments. While the µ-mesic atom measurements give the rms radius of the nucleus with extreme accuracy the electron scattering results have the advantage of yielding many moments to the charge distribution. Now the best information is obtained by combining the results from both µ-mesic atoms and electron scattering.
Subsequently, in making precise gamma-ray measurements to obtain a better mass value for the µ-meson, we found that substantial corrections for the vacuum polarization were required to get agreement with independent mass determinations. While the vacuum polarization is about 2% of the Lamb shift in hydrogen it is the very dominant electrodynamic correction in µ-mesic atoms.
My interest then shifted to the strange particles and K mesons but I had learned from my work at Columbia the delights of unexpected results and the challenge they present in understanding nature. I took a position at Princeton where, most often working with a few graduate students, I spent the next 20 years studying K-mesons. The ultimate in unexpected results was that which was recognized by the Nobel Foundation in 1980, the discovery of CP-violation.
At any one time there is a natural tendency among physicists to believe that we already know the essential ingredients of a comprehensive theory. But each time a new frontier of observation is broached we inevitably discover new phenomena which force us to modify substantially our previous conceptions. I believe this process to be unending, that the delights and challenges of unexpected discovery will continue always.
It is highly improbable, a priori, to begin life on a cattle ranch and then appear in Stockholm to receive the Nobel Prize in physics. But it is much less improbable to me when I reflect on the good fortune I have had in the ambiance provided by my parents, my family, my teachers, colleagues and students. I have two sons from my marriage to Elise Cunningham who died in 1972. In 1976 I married Daisy Harper who brought with her three stepchildren into my life.
Honors and Distinctions
I am a fellow of the American Physical Society and the American Association for the Advancement of Science, a member of the American Academy of Arts and Sciences and the National Academy of Sciences. I hold the Cyrus Fogg Brackett Professorship of Physics at Princeton University and since 1976 have served as chairman of the Physics Department. I received the E. O. Lawrence award in 1968. In 1967 Jim Cronin and I received the Research Corporation award for our work on CP violation and in 1976 the John Price Witherill medal of the Franklin Institute.