gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Thomas Mann
6 Haziran 1875, bir tüccar ve senatör Serbest Şehir, Johann Heinrich Mann ve eşi Julia da Silva Bruhns ikinci oğlu Lübeck doğdu. Babam Lübeck vatandaşların torunu ve torununun, ama annem, ilk olarak, bir Alman plantasyon sahibi ve bir Portekizce-Creole Brezilyalı kızı olarak Rio de Janeiro'da gün ışığı gördü. O yedi yaşındayken Almanya'ya götürüldü.
Ben babamın, benim çocukluk çağı sırasında yüzüncü yılı anısına tane firma, devralmak için belirlenmiş ve Lübeck az «Katharineum bilimi bölümü katıldı. Ben okuldan nefret ve sonuna kadar sonra büyük zorluk sadece doğru öğrendi herhangi bir dış talep, bir doğal ve felç direnci nedeniyle, kendi gereksinimlerini karşılamak için başarısız oldu. Ne olursa olsun eğitim Ben özgür ve autodidactic şekilde edinilmiş sahip. Resmi talimat bana ama en temel bilgi aşılamak için başarısız oldu.
Ben on beş yaşındayken, babam, nispeten genç bir adam öldü. Firma tasfiye edildi. Biraz sonra annem Münih, Almanya'nın güneyinde yerleşmek amacıyla küçük çocuklar ile şehri terk.
Yerine şerefsizce okulu bitirdikten sonra, onu takip etti ve bir süre için yönetmen, babamın bir arkadaşı vardı Münih sigorta şirketi ofisinde bir katibi oldu. Daha sonra, gazetecilik alanında kariyer hazırlanıyor yolu, ben, tarih konferanslar, ekonomi, sanat tarihi, ve, üniversite ve politeknik edebiyat katıldı. Arasında ben kardeşimin Heinrich, dört yıl benim yaşlı ile İtalya'da bir yıl geçirdi. Bu süre zarfında benim ilk toplama kısa hikayeler, Der kleine Herr Friedemann (1898) [Little Bay Friedemann] yayımlandı. Roma'da, ben de 1901 yılında ortaya çıktı ve o günden bu yana bir milyon kopya bugün üzerinde dolaşımda olan Alman kamuoyu ile böyle bir favori olmuştur roman Buddenbrooks, yazmaya başladı.
Kısa hikayeler, Kuzey-Güney sanatçının roman Tonio Kroger genellikle en karakteristik kabul edilir ve Tristan hacmi (1903) toplanan takip Rönesans diyaloglar Fiorenza (1906), Ancak, zaman zaman bir dolaba dram sahnelenmiş.
1905 yılında Münih Üniversitesi'nde matematik sandalye vardı Alfred Pringsheim, kızı ile evlendi. Annesinin tarafta eşim, Ernst ve Hedwig Dohm, kadınların kurtuluşu için Alman hareketinin öncü bir rol oynadığı bilinen Berlin gazeteci ve eşi, torunu. En büyüğü en büyüğü aynı zamanda kendini edebiyata adadı tiyatro olmak üzere, üç erkek, kimler gitti, üç kız, evlilikten altı çocuk gelmiş.
Benim yeni durum ilk edebî meyve roman Königliche Hoheit (1909) resmi temsilcisi hayatının bir psikoloji ve bir aristokrat, melankolik uzlaşma gibi ahlaki sorular için çerçeve sağlar [Majesteleri, bir mahkeme hikayesi toplumun taleplerine bilinç. Başka bir roman projesi, Bekenntnisse des Hochstaplers Felix Krull (1922) [Felix Krull, Confidence Man İtirafları] izledi. Parodi bir fikir dayalı Goethean, kendi kendine stylizing, otobiyografik ve aristokrat itiraf, gelenek bir eleman alma ve mizahi ve ceza alanında çevirerek. Romanın bir parçası kalmıştır, ama yayınlanan bölümleri benim en iyi ve en isabetli bir başarı olarak bilenler vardır. Aynı zamanda hem sevgi dolu ve yıkıcı ve beni bir yazar olarak egemen olan gelenek, doğru tutum temsil eder, belki de ben yazdım en kişisel bir şeydir.
1913 yılında Venedik'te Ölüm] Venedig roman Tod Tonio Kroger yanında bu türün en geçerli başarı olarak kabul edilir yayımlandı. Son bölümleri yazarken «Bildungsroman» Der Zauberberg (1924) [Magic Mountain] fikir düşünülmüş, ancak bunun üzerinde çalışmalıyız savaşın başından kesildi.
Benim temel varsayımları, yoğunlaşma bulundu ve entelektüel bir insan kendi kendini sorgulama acı veren bir yeniden değerlendirme beni zorladı, çünkü o benim sanatsal faaliyetin tam bir durak koymak süren savaş, fiziksel olarak bana herhangi bir acil talepleri yapamaz rağmen Betrachtungen eines Unpolitischen'i 1918 yılında yayınlanan, politik olmayan bir Man Yansımalar]. Konusu Alman olmanın ruhu içinde hayat devam birçok revizyonlar yapıldı polemik muhafazakârlık tedavi şahsen aksanlı bir sorun, siyasi sorun,. Sosyo-ahlaki fikirlerin gelişimi bir hesap deneme Rede und Antwort (1922) [Soru ve Cevap], Bemühungen (1925) [çabaları], ve Die Förderung des Tages (1930) [fhe Sipariş hacimleri bulundu Gün].
Yurtdışı Ders turları yeniden açılmıştır savaş sırasında tarafsız veya düşman ülke sınırları hemen sonra başladı. Onlar bana, Hollanda, İsviçre, ve Danimarka ilk açtı. 1923 yılının baharında, İspanya'ya bir yolculuk gördüm. Iki yıl sonra, Carnegie Vakfı, Fransız şube daveti kabul etti ve 1927 yılında Varşova ziyaret Ertesi yıl Londra'da yeni kurulan PEN Kulübü'nün onur konuğu oldu.
Bu arada, 1924 yılının sonbaharında, çok uzun süreli gecikmeler sonra Der Zauberberg iki cilt yayımlanmıştır. , Kitap, birkaç yıl içinde koştu yüz baskıları ortaya koyduğu gibi, halkın ilgi, epically düşünülmüş fikirler bu kompozisyonu ile gündeme gelmek için en uygun anı seçmişti olduğunu kanıtladı. Aslında romanın sorunlar kitlelere hitap etmedi, ancak eğitimli alıcı ilgi ve zaman sıkıntı kasten hızlı oynanan ve benim ürün, tercih edilen bir dereceye kadar kamu alıcılığı artmıştır roman formu ile gevşek.
Betrachtungen tamamlanmasından kısa bir süre sonra, benim uzun anlatılar bir düzyazı rüyanın, hayvan hikaye Herr und Hund (1919) [Bashanların ve ben] eklendi. Der Zauberberg und frühes Leid (1926) [Bozukluk ve Erken Sorrow] Unordnung, bir burjuva devrimi ve enflasyon dönemi roman izledi; Mario und der Zauberer [Mario ve Sihirbaz] 1929 yılında yazılmış, şu an için Bu boyuttaki kompozisyonlar benim son girişimi. Burjuva bireysel alanında geride bırakıyor ve bu geçmiş ve efsane girdiği için, tüm önceki eserlerinden çok farklı bir konu ve niyet yeni romanı çalışmaları sırasında yazılmıştı. İncil hikaye hangi başlık Joseph und seine Brüder planlanan ve ayrı ayrı bölümlerde kamu okumalar ve dergilerde yayınlar yoluyla bilinen yapılmış olan, yaklaşık yarısı tamamlanmış görünüyor. Ile bağlantılı bir çalışma gezisi, Şubat-Mart-Nisan, 1930 yılında Mısır ve Filistin'e götürdü.
Şimdiye kadar yaptığı ilk günlerinden beri bu biyografik kroki yazar yoldaşı erkekler İlginize yanı sıra onun çabaları resmi onur tarafından teşvik edilmiştir. Bir örnek bir fahri doktor Kullanıcı 1919 yılında Bonn Üniversitesi tarafından düzeyini ödüllendirme olduğunu; başlığında Alman zevk karşılamak için, ve, Lübeck, memleketim, Senatosu bir şehir yıldönümü vesilesiyle profesör unvanını ekledi. Prusya Sanat Akademisi yeni bir edebiyat bölümü bizzat devlet tarafından tayin edilen ilk üyeleri, 01:00 benim ellinci doğum günü duygu ile sadece hatırlıyorum kamu sevgi ifadeleri eşlik etti ve tüm bu zirve ayrımlar Edebiyatı geçen yıl İsveç Akademisi tarafından Nobel Ödülü ödül olmuştur. Ama ben bugüne kadar hiçbir başarı kargaşa, hatta benim öz-eleştiri kenarına dulled bir an için benim çöller görelilik açık endişe soluk olduğunu söyleyebiliriz. Gelecek kuşaklar için değeri ve önemi benim iş güvenle geleceğe bırakılmış olabilir, benim için, ama hiçbir şey bir hayat kişisel izleri bilinçli, bilinçli açtı.
Thomas Mann Biyografik not
Thomas Mann (1875-1955) 1933 yılında Nazilerin iktidara gelmesi ve kendisine karşı kötüye bir kampanya başlamıştı kısa bir süre sonra İsviçre'ye taşındı. O, 1936 yılında resmen vatandaşlıktan oldu. 1937 yılında Bonn Üniversitesi'nde o sürgündeki Alman yazar durumu özetler hangi ünlü ve hareketli bir cevap Mann uyandırdı yaptığı fahri doktora (1946 yılında restore edilmiş), onu mahrum bıraktı. Weimar Cumhuriyeti sırasında (örneğin, Mario ve Sihirbaz) faşizmin yükselişine karşı beklenen ve uyarmıştı Mann, Nazi rejimi döneminde ve İkinci Dünya Savaşı boyunca birçok broşür ve görüşmelerde mücadele devam etti. 1940 yılında bir Amerikan vatandaşı oldu, 1953 1941, Santa Monica, Kaliforniya'da yaşayan. Savaştan sonra sık sık Avrupa Revisited: 1949 yılında Goethe, Weimar Ödüller (Doğu Almanya) ve Frankfurt (Batı Almanya) aldı, ancak nihayet Avrupa'ya döndüğünde o, o 1955 yılında öldü Zürich yakınlarında yerleşti.
Mann'ın sonraki yıllarda baş eserleri arasında Weimar roman Lotte (1939) [Sevgili İade], yaşlanmış, Werther severler bir toplantı kurgusal bir hesap, bir psikolojik ve teknik açıdan ustaca portre için çerçeve sağlar hangi eski Goethe Joseph und seine Brüder (1933-1943) [Yusuf ve Kardeşleri], efsane ve psikoloji interweaves Eski Ahit hikayenin bir versiyonu; ve Dr. Faustus (1947), ile ödeme yapmayı seçen bir sanatçı hikaye deneme Leiden und Grösse der Meister (1935) [Masters acı ve Büyüklük] koleksiyonlarında; yetkileri; deha, Üçüncü Reich'ın son günlerini yansıtan kaderi kendi kendini imha ve Schiller kompozisyon, Versuch über Schiller (1955). On iki cilt halinde eserlerinin tam bir baskı, Berlin (1956) ve Frankfurt (1960) yayımlandı.
Nobel Anlatım, Edebiyat 1901-1967, Editör Horst Frenz, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1969
I was born in Lübeck on June 6, 1875, the second son of a merchant and senator of the Free City, Johann Heinrich Mann, and his wife Julia da Silva Bruhns. My father was the grandson and great-grandson of Lübeck citizens, but my mother first saw the light of day in Rio de Janeiro as the daughter of a German plantation owner and a Portuguese-Creole Brazilian. She was taken to Germany at the age of seven.
I was designated to take over my father's grain firm, which commemorated its centenary during my boyhood, and I attended the science division of the «Katharineum» at Lübeck. I loathed school and up to the very end failed to meet its requirements, owing to an innate and paralyzing resistance to any external demands, which I later learned to correct only with great difficulty. Whatever education I possess I acquired in a free and autodidactic manner. Official instruction failed to instill in me any but the most rudimentary knowledge.
When I was fifteen, my father died, a comparatively young man. The firm was liquidated. A little later my mother left the town with the younger children in order to settle in the south of Germany, in Munich.
After finishing school rather ingloriously, I followed her and for the time being became a clerk in the office of a Munich insurance company whose director had been a friend of my father's. Later, by way of preparing for a career in journalism, I attended lectures in history, economics, art history, and literature at the university and the polytechnic. In between I spent a year in Italy with my brother Heinrich, my elder by four years. During this time my first collection of short stories, Der kleine Herr Friedemann (1898) [Little Herr Friedemann], was published. In Rome, I also began to write the novel Buddenbrooks, which appeared in 1901 and which since then has been such a favourite with the German public that today over a million copies of it are in circulation.
There followed shorter stories, collected in the volume Tristan (1903), of which the North-South artist's novella Tonio Kroger is usually considered the most characteristic, and also the Renaissance dialogues Fiorenza (1906), a closet drama which, however, has occasionally been staged.
In 1905 I married the daughter of Alfred Pringsheim, who had the chair of mathematics at the University of Munich. On her mother's side my wife is the granddaughter of Ernst and Hedwig Dohm, the well-known Berlin journalist and his wife, who played a leading role in the German movement for women's emancipation. From our marriage have come six children: three girls, of whom the eldest has gone into the theatre, and three boys, of whom the eldest has also devoted himself to literature.
The first literary fruit of my new status was the novel Königliche Hoheit (1909) [Royal Highness], a court story that provides the frame for a psychology of the formal-representative life and for moral questions such as the reconciliation of an aristocratic, melancholic consciousness with the demands of the community. Another novelistic project followed, the Bekenntnisse des Hochstaplers Felix Krull (1922) [Confessions of Felix Krull, Confidence Man]. It is based on an idea of parody, that of taking an element of venerable tradition, of the Goethean, self-stylizing, autobiographic, and aristocratic confession, and translating it into the sphere of the humorous and the criminal. The novel has remained a fragment, but there are connoisseurs who consider its published sections my best and most felicitous achievement. Perhaps it is the most personal thing I have written, for it represents my attitude toward tradition, which is simultaneously loving and destructive and has dominated me as a writer.
In 1913 the novella Tod in Venedig [Death in Venice] was published, which beside Tonio Kroger is considered my most valid achievement in that genre. While I was writing its final sections I conceived the idea of the «Bildungsroman» Der Zauberberg (1924) [The Magic Mountain], but work on it was interrupted in the very beginning by the war.
Although the war did not make any immediate demands on me physically, while it lasted it put a complete stop to my artistic activity because it forced me into an agonizing reappraisal of my fundamental assumptions, a human and intellectual self-inquiry that found its condensation in Betrachtungen eines Unpolitischen [Reflections of an Unpolitical Man], published in 1918. Its subject is the personally accented problem of being German, the political problem, treated in the spirit of a polemical conservatism that underwent many revisions as life went on. An account of the development of my socio-moral ideas is found in the volumes of essays Rede und Antwort (1922) [Question and Answer], Bemühungen (1925) [Efforts], and Die Forderung des Tages (1930) [Order of fhe Day].
Lecture tours abroad began immediately after the borders of countries neutral or hostile during the war had been re-opened. They led me first to Holland, Switzerland, and Denmark. The spring of 1923 saw a journey to Spain. In the following year I was guest of honour of the newly established PEN Club in London; two years later I accepted an invitation of the French branch of the Carnegie Foundation, and I visited Warsaw in 1927.
Meanwhile, in the autumn of 1924, after many prolonged delays the two volumes of Der Zauberberg were published. The interest of the public, as revealed by the hundred printings the book ran into within a few years, proved that I had chosen the most favourable moment to come to the fore with this composition of ideas epically conceived. The problems of the novel did not essentially appeal to the masses, but they were of consuming interest to the educated, and the distress of the times had increased the receptivity of the public to a degree that favoured my product, which so wilfully played fast and loose with the form of the novel.
Soon after the completion of the Betrachtungen I added to my longer narratives a prose idyll, the animal story Herr und Hund (1919) [Bashan and I]. Der Zauberberg was followed by a bourgeois novella from the period of revolution and inflation, Unordnung und frühes Leid (1926) [Disorder and Early Sorrow]; Mario und der Zauberer [Mario and the Magician], written in 1929, is for the time being my last attempt at compositions of this size. It was written during my work on a new novel which in subject matter and intention is far different from all earlier works, for it leaves behind the bourgeois individual sphere and enters into that of the past and myth. The Biblical story for which the title Joseph und seine Brüder is planned, and of which individual sections have been made known through public readings and publications in journals, seems about half completed. A study trip connected with it led me to Egypt and Palestine in February-March-April, 1930.
Ever since his early days the author of this biographical sketch has been encouraged in his endeavours by the kind interest of his fellow men as well as by official honours. An example is the conferment of an honorary doctor's degree by the University of Bonn in 1919; and, to satisfy the German delight in title, the Senate of Lübeck, my home town, added the title of professor on the occasion of a city anniversary. I am one of the first members, nominated by the state itself, of the new literary division of the Prussian Academy of Arts; my fiftieth birthday was accompanied by expressions of public affection that I can remember only with emotion, and the summit of all these distinctions has been the award of the Nobel Prize in Literature by the Swedish Academy last year. But I may say that no turmoil of success has ever dimmed the clear apprehension of the relativity of my deserts or even for a moment dulled the edge of my self-criticism. The value and significance of my work for posterity may safely be left to the future; for me they are nothing but the personal traces of a life led consciously, that is, conscientiously.
Biographical note on Thomas Mann
Thomas Mann (1875-1955) moved to Switzerland in 1933 shortly after the Nazis had come to power and begun a campaign of abuse against him. He was formally expatriated in 1936. In 1937 the University of Bonn deprived him of his honorary doctorate (restored in 1946), which aroused Mann to a famous and moving reply in which he epitomized the situation of the German writer in exile. Mann, who had anticipated and warned against the rise of fascism during the Weimar Republic (e.g., in Mario and the Magician), continued to combat it in many pamphlets and talks throughout the period of the Nazi regime and the Second World War. He became an American citizen in 1940 and, from 1941 to 1953, lived in Santa Monica, California. After the war he frequently revisited Europe: in 1949 he received the Goethe Prizes of Weimar (East Germany) and Frankfurt (West Germany), but when he finally returned to Europe he settled near Zürich, where he died in 1955.
Among the chief works of Mann's later years are the novels Lotte in Weimar (1939) [The Beloved Returns], in which the fictional account of a meeting of the lovers of Werther grown old provides the framework for a psychologically and technically ingenious portrait of the old Goethe; Joseph und seine Brüder (1933-43) [Joseph and his Brothers], a version of the Old Testament story which interweaves myth and psychology; and Dr. Faustus (1947), the story of an artist who chooses to pay with self-destruction for the powers of genius, a fate that echoes the last days of the Third Reich; the collections of essays Leiden und Grösse der Meister (1935)[ Suffering and Greatness of the Masters]; and the essay on Schiller, Versuch über Schiller (1955). A complete edition of his works in twelve volumes was published in Berlin (1956) and in Frankfurt (1960).
From Nobel Lectures, Literature 1901-1967, Editor Horst Frenz, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1969