gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Sir Frederick Hopkins
Frederick Gowland Hopkins Eastbourne, İngiltere 20 Haziran 1861 tarihinde doğdu. Babası Bishopsgate Street, London, bir kitapçı, bilimde çok ilgilendi, fakat Gowland bir bebek iken öldü. Annesi onu mikroskop verdi, o deniz kıyısında hayat okudu rağmen Gowland önümüzdeki on yıl için, bilimsel tatları ziyade edebi bir çocuk olarak gösteren, Eastbourne annesiyle birlikte yaşıyordu. Ama çok okumak ve tekerlemeler yazdı ve o bunu yapmayı teşvik sonraki hayatta olsaydı, o hale olmayabilir ister klasik bir bilim adamı ya da bir doğabilimci spekülasyonlar. Daha sonra hayatında, ancak, onun edebi yeteneğini tüm bilimsel makale ve adresleri çok daha eklendi.
1871 yılında annesi, Enfield yaşamak için gitti, ve Hopkins, London School of şehre gitti. O, çeşitli konularda parlak bir öğrencilik yıllarında ve 1874 yılında kimya alanında birinci sınıf verildi. Daha sonra, bir inceleme Preceptors College of sonucunda bilim için bir ödül verildi ve erken yaşta (17), nihayet okulu bıraktı, o bombardımancı böceği Entomolog bir bildiri yayınladı.
Hopkins bir sigorta katibi olarak altı ay çalıştıktan sonra, bir danışmanlık kimyager çırak oldu ve daha sonra, Mines, South Kensington, Londra Kraliyet Okulu'nda kimya ders aldıktan sonra, o, o aldı University College, Londra, gitti Associateship Kimya Enstitüsü Muayene ve Sir Thomas Stevenson, Home Office Analisti ve uzman zehirlenmesi üzerine, asistanı olarak onu meşgul olduğunu çok iyi yaptı. Daha sonra 22 yaşında idi ve pek çok önemli yasal durumlarda yer aldı. Daha sonra onun Londra Lisans almaya karar verdi derecesi ve en kısa sürede bitirdi. 1888 yılında, 28 yaşındayken, o Guy Hastanesi, Londra bir tıp öğrencisi olarak gitti ve hemen orada Sir William Gull Bursu verildi. O, bu dönemde, Altın Madalyası, Kimya ve Ödüller. Materia Medica verildi.
1894 yılında, o 32 yaşında iken, tıp alanında mezun oldu ve Guy Hastanesi'nde dört yıl fizyoloji ve toksikoloji öğretti. İki yıl boyunca o Kimya Bölümü Klinik Araştırmalar Derneği sorumlu oldu. 1896 yılında o H.W. yayınladı Brook, proteinlerin halojen türevleri üzerinde çalışmak ve kan albüminleri kristalizasyon SN Pinkus ile 1898 yılında, iş. 1898 yılında, Cambridge Fizyolojik Toplum bir toplantıya katılan, fizyoloji kimyasal yönlerini geliştirmek için Cambridge geçmek için Sir Michael Foster tarafından davet edildi. Biyokimya, o zaman değildi, randevu, ayrı bir bilim ve Hopkins dalı olarak kabul edilir. £ 200 yılda bir maaş okutmanlık göz önüne alındığında, Sir Thomas Stevenson, Home Office için part-time çalışma ölümünden sonra, birkaç yıl için de lisans denetlemek ve eğitimlerini vererek, onun gelir eklendi. Daha sonra Emmanuel College, Cambridge ve Tutor Üyesi olarak atandı.
1902 yılında biyokimya bir okuyucu verildi ve 191O yılında Trinity College Üyesi ve Emmanuel College Fahri Üyesi oldu. 1914 yılında Cambridge Üniversitesi Biyokimya Başkanı seçildi. Bütün bu süre zarfında, ilk bakışta küçük bir oda, Fizyoloji Anabilim Dalı ile içerik olması ve daha sonra Balfour Laboratuvar konaklama, ancak 1925 yılında yeni Sir William Dunn Enstitüsü içine onun Bölümü taşımak için başardı Biyokimya onu karşılamak için inşa edilmiş.
Bilime yaptığı olağanüstü katkıları arasında, triptofan izole ve yapısını belirlemek için bir yöntem keşfi oldu.
Daha sonra o Christiaan Eijkman, beriberi ve İç pilav, Nobel Ödülü tüketimi arasında bir ilişki vardı ile birlikte, 1929 yılında onu elde etmek için çalışma yaptı.
Daha sonra, Hopkins, kas kasılmaları ve rigor mortis meydana gelen metabolik değişiklikler Walter Fletcher ile çalıştı. Hopkins tam analiz yöntemleri verilen ve laktik asit için yeni bir renk reaksiyonu geliştirdi ve daha sonra yapılan öncü çalışmaları Nobel ödülü sahipleri, AV iş için temelleri Hill ve Otto Meyerhof, hem de daha sonra diğer birçok işçi için.
1921 yılında, o, o gösterdi, hızla yayılan bitki ve hayvan hücrelerinde yaygın olarak dağıtılan glutatyon adlı bir madde izole edilmiştir. Daha sonra, glutamik asit, glisin ve sistein tripeptide olduğunu kanıtladı. Ayrıca, ürik asit, pürin bazları ksantin ve hipoksantin oksidasyonunu katalize ksantin oksidaz, doku ve süt dağıtılır yaygın özel bir enzim, keşfetti. Hopkins, onun ilk iş, o ilk 1891 yılında yayımlanan ürik asitleri, idrarda ürik asit belirleyen bir yöntemdir, bu nedenle geri döndü.
Hopkins 1925 yılında şövalye ve 1935 yılında Liyakat Nişanı aldı.
1926 yılında Kraliyet Madalyası, 1918 yılında Royal Society of London ve Copley Madalyası verildi. 1930 yılından itibaren 1935 yılına kadar o Royal Society Başkanı, ve araştırma için çok az zaman bulundu. Ancak, bu dönemde, onun çağdaşları üzerinde büyük etkisi sarf.
Hopkins, Jessie Anne Stevens 1898 yılında evlendi. Çiftin iki kızı vardı, biri Jacquetta Hawkes, JB Priestley, yazar ile evli.
Hopkins, 86 yaşındayken 1947 yılında öldü.
Nobel anlatım, Fizyoloji veya Tıp 1922-1941, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1965 itibaren
Frederick Gowland Hopkins was born on June 20, 1861, at Eastbourne, England. His father, a bookseller in Bishopsgate Street, London, was much interested in science, but he died when Gowland was an infant. For the next ten years Gowland lived with his mother at Eastbourne, showing as a child literary rather than scientific tastes, although, when his mother gave him a microscope, he studied life on the seashore. But he read much and wrote rhymes, and in later life speculated as to whether he might not have become, if he had been encouraged to do so, a classical scholar or a naturalist. Later in his life, however, his literary ability added much to all his scientific papers and addresses.
In 1871 his mother went to live at Enfield, and Hopkins went to the city of London School. He was a bright schoolboy in several subjects, and was given a first-class in chemistry in 1874. Later, as a result of an examination at the College of Preceptors he was given a prize for science, and, at the early age of 17, when he finally left school, he published a paper in The Entomologist on the bombardier beetle.
After working for six months as an insurance clerk, Hopkins was articled to a consulting chemist, and subsequently, after taking a course in chemistry at the Royal School of Mines, South Kensington, London, he went to University College, London, where he took the Associateship Examination of the Institute of Chemistry, and did so well that Sir Thomas Stevenson, Home Office Analyst and expert on poisoning, engaged him as his assistant. He was then 22 years old, and he took part in several important legal cases. He then decided to take his London B.Sc. degree and graduated in the shortest possible time. In 1888, when he was 28, he went as a medical student to Guy's Hospital, London, and was immediately given the Sir William Gull Studentship there. He was awarded, during this period, a Gold Medal for Chemistry, and Honours in Materia Medica.
In 1894, when he was 32 years old, he graduated in medicine and taught for four years physiology and toxicology at Guy's Hospital. For two years he was in charge of the Chemical Department of the Clinical Research Association. In 1896 he published, with H.W. Brook, work on the halogen derivatives of proteins, and in 1898, work with S. N. Pinkus on the crystallization of blood albumins. In 1898, when attending a meeting of the Physiological Society at Cambridge, he was invited by Sir Michael Foster to move to Cambridge to develop there the chemical aspects of physiology. Biochemistry was not, at that time, recognized as a separate branch of science and Hopkins accepted the appointment. Given a lectureship at a salary of £200 a year, he added to his income by supervising undergraduates and giving tutorials, doing also for a few years, after the death of Sir Thomas Stevenson, part-time work for the Home Office. Later he was appointed Fellow and Tutor at Emmanuel College, Cambridge.
In 1902 he was given a readership in biochemistry, and in 191O he became a Fellow of Trinity College, and an Honorary Fellow of Emmanuel College. In 1914 he was elected to the Chair of Biochemistry at Cambridge University. During all this time he had to be content with, at first, one small room in the Department of Physiology, and later with accommodation in the Balfour Laboratory; but in 1925 he was able to move his Department into the new Sir William Dunn Institute of Biochemistry which had been built to accommodate it.
Among his outstanding contributions to science was his discovery of a method for isolating tryptophan and for identifying its structure.
Subsequently he did the work which was to gain him in 1929, together with Christiaan Eijkman, who had demonstrated the association between beriberi and the consumption of decorticated rice, the Nobel Prize.
Later, Hopkins worked with Walter Fletcher on the metabolic changes occurring in muscular contractions and rigor mortis. Hopkins supplied exact methods of analysis, and devised a new colour reaction for lactic acid, and the pioneer work then done laid the foundations for the work of the Nobel Laureates, A.V. Hill and Otto Meyerhof, and also for that of many other later workers.
In 1921 he isolated a substance which he named glutathione, which is, he showed, widely distributed in the cells of plants and animals that are rapidly multiplying. Later he proved it to be the tripeptide of glutamic acid, glycine and cystein. He also discovered xanthine oxidase, a specific enzyme widely distributed in tissues and milk, which catalyzes the oxidation of the purine bases xanthine and hypoxanthine to uric acid. Hopkins thus returned to the uric acids of his earliest work, a method of determining uric acid in urine, which he first published in 1891.
Hopkins was knighted in 1925 and received the Order of Merit in 1935.
He was awarded the Royal Medal of the Royal Society of London in 1918, and its Copley Medal in 1926. From 1930 until 1935 he was President of the Royal Society, and found little time for research. During this period, however, he exerted great influence on his contemporaries.
In 1898 Hopkins married Jessie Anne Stevens. They had two daughters, one of whom Jacquetta Hawkes, is married to J. B. Priestley, the author.
Hopkins died in 1947, at the age of 86.
From Nobel Lectures, Physiology or Medicine 1922-1941, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1965