Alfabetik Ödüllü kişi arama
Samuel Agnon
Shmuel Yosef Agnon Buczacz, Doğu Galiçya (1888-1970) yılında doğdu. Yidiş ev dil olduğu karışık bir kültürel atmosfer, ve İbranice İncil ve Talmud o dokuz yaşına kadar resmi okudu dil büyüdü, insan ruhunun da annesi Alman edebiyatının bir bilgi elde ve Maimonides ve babasından Hasidim öğretilerini. 1907 yılında ayrıldı ve Almanya'da 1913 den 1924 kadar uzun kalmak dışında, bu güne kadar kalmıştır, Filistin giderken yaptı.
Erken bir yaşta, insan ruhunun Galiçya Yahudiliğinin düşüş hikâyesi oluşturan öyküler yazmaya başladı. Bunlar arasında, canlı bir şekilde tasvir ilk büyük yayın Hasidizm'in altın çağını yeniden oluşturur Hakhnasat Kalah (Gelin Canopy), 1922, ve onun kıyamet romanı, Oreach Nata Lalun (Gece Misafir), 1939,Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra Galiçya berbat. Onun diğer yazıları hemen hemen tüm evlatlık Filistin ve İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra daha organize bir Siyonist hareket tarafından o ülkenin ilk Yahudi yerleşim değiştirilmesi ile anlaşma ayarlanır.Erken öncü göçmenler onun epik Temol Shilshom (Dün), 1945 yılında tasvir, Sefer Hamaasim (Tapu Kitap), 1932 kabus hikayeler de en büyük eseri olarak kabul ve.
Pat Shlema (A Whole Loaf), 1933 ve Shevuat Emunim (İki Masalları), 1943 gibi bu ve diğer eserleri, yaşayan en büyük İbranice yazar olarak onun boy sağlamak için yeterli olsa da, insan ruhunun da kendisini Yahudi yorumların işgal etti Yüksek Festivali, Yamin Noraim (Awe Days), 1938, Tevrat, Atem Reitem (Ye Görülme), 1959 vermeye, toplanması Hasidik irfan, Sifreihem Shel Tzadikim (Tzadikim Kitaplar), 1960 - 1961.
Nobel Anlatım, Edebiyat 1901-1967, Editör Horst Frenz, Elsevier Publishing Company,
Shmuel Yosef Agnon (1888-1970) was born in Buczacz, Eastern Galicia. Raised in a mixed cultural atmosphere, in which Yiddish was the language of the home, and Hebrew the language of the Bible and the Talmud which he studied formally until the age of nine, Agnon also acquired a knowledge of German literature from his mother, and of the teachings of Maimonides and of the Hassidim from his father. In 1907 he left home and made his way to Palestine, where, except for an extended stay in Germany from 1913 to 1924, he has remained to this day.
At an early age, Agnon began writing the stories which form a chronicle of the decline of Jewry in Galicia. Included among these is his first major publication, Hakhnasat Kalah (The Bridal Canopy), 1922, which re-creates the golden age of Hassidism, and his apocalyptic novel, Oreach Nata Lalun (A Guest for the Night), 1939, which vividly depicts the ruin of Galicia after the First World War. Nearly all of his other writings are set in his adopted Palestine and deal with the replacement of the early Jewish settlement of that country by the more organized Zionist movement after the Second World War. The early pioneer immigrants are portrayed in his epic Temol Shilshom (Only Yesterday), 1945, considered his greatest work, and also in the nightmarish stories of Sefer Hamaasim (The Book of Deeds), 1932.
While these and other works such as Pat Shlema (A Whole Loaf), 1933, and Shevuat Emunim (Two Tales), 1943, are enough to assure his stature as the greatest living Hebrew writer, Agnon has also occupied himself with commentaries on the Jewish High Festival, Yamin Noraim (Days of Awe), 1938, on the giving of the Torah, Atem Reitem (Ye Have Seen), 1959, and on the gathering of Hassidic lore, Sifreihem Shel Tzadikim (Books of the Tzadikim), 1960-1961.
From Nobel Lectures, Literature 1901-1967, Editor Horst Frenz, Elsevier Publishing Company,