Alfabetik Ödüllü kişi arama
Salvatore Quasimodo
Salvatore Quasimodo (1901-1968), Syracuse yakın, Modica Sicilya ebeveynlerin doğdu. Bir mühendis olmak için isteyerek, Palermo teknik okul katıldı ve daha sonra Roma'da Politecnico kayıtlı. Buna ek olarak, o, Latince ve Yunanca orada Üniversitesi okudu. Ancak, ekonomik nedenlerden dolayı o yaptığı çalışmaları tamamlayamadı. İtalyan hükümeti sivil mühendislik kolordu ile bir pozisyon elde edilen ve İtalya'da çeşitli bölgelerine gönderildi. 1930 yılında üç avant-garde eleştiri, Solaria yayınlanan şiirler vardı ve daha sonra aynı yıl ayetin ilk kitabı, Acque e terre (Waters ve Araziler) çıktı. İki yıl sonra Obua sommerso (Batık Obua), daha olgun bir şair kanıtlıyor yayınladı. Quasimodo için "poetikasina della şartlı", sözcüğün poetikası, temel ve neredeyse sınırsız connotative birim, ilk kitabı kuşatmıştır. Bu kavram hala Obua sommerso için temel olarak hizmet ederken, bu koleksiyonun ana ilgi lirik bir çekirdeğin etrafında bir deyişle ritmik düzeni yatıyor. Hem de bu ve daha sonraki eserleri Sicilya sürekli, her zaman mevcut bir faktör.
1930 ve 1938 yılları arasında, onun hükümetinin pozisyonu sol yıl, o tanıdık birçok ünlü İtalyan yazar ve ressamlar yaptı. 1938 yılında, haftalık dergisi Tempo editörü oldu ve üç yıl sonra Milano Giuseppe Verdi Konservatuvarı'nda İtalyan Edebiyatı kürsüsüne atandı.
1930 lu yıllarda Quasimodo sırasında şiir "hermetik" okul lideri oldu; ancak, onun çeviriler Lirici Greci (Yunanistan Sözleri), 1940 görünümünü, onun yönünü, o grubun çizgisinde tamamen artık oldu ki açık oldu. Quasimodo Nuove Poesie (Yeni Şiirler), 1942 yılında klasik Stilistlikle etkisi ve genel olarak hayatın daha büyük bir anlayış ortaya koymaktadır. Aralığı Yunan ve Latin şairler, Sofokles, Aeschylus, Euripides, Ovid, Vergil, vb Shakespeare ve Molière ve yirminci yüzyıl yazarlar (Neruda, ee cummings, Aiken, vb.) Onun sonraki çevirileri, onun tam yansıtacak orijinal eserleri takdir yanı sıra onun modern bir tat ve duyarlılık.
İkinci Dünya Savaşı Quasimodo şair bir kişi ile hissetmek gibi şiirlerinde kendini ilan etme ihtiyacı yaşadı. Ona göre, toplum içindeki şair rolü mutlaka aktif bir çağdaş mücadelelere kendini ve yeteneklerini işlemek gerekir. Bu görüşler, Giorno dopogiorno (gün sonra), 1946 yılında ilk kez ifade ve La vita è sogno (Hayat Bir Rüya), 1949.
Quasimodo daha sonra eserlerin toplumsallık doğru bireycilik gelen bu değişiklik gösteriyor, dahası ölüm her yerde hazır ve nazır bir korku bir dünyada bile yaşamın olumlu özelliklerini teyit. La terra impareggiabile (Eşsiz Earth), 1958, Quasimodo eloquently yaşam andliterature sigorta teşebbüs etmiştir, o adamın yeni faaliyetler ve sürekli genişleyen soruşturma ile örtüşen yeni bir dil geliştirmiştir. Şiirlerinin bir kısmını da eleştirel denemeler ve iki İngilizce çevirisi SelectedWritings Salvatore Quasimodo (1960) ortaya çıktı; onun Seçme Şiirler, 1965 yılında yayımlandı.
Birçok edebiyat ödülü alıcı - 1953 yılında, örneğin, Dylan Thomas ile birlikte, o Şiir Etna-Taormina Uluslararası Ödülü verildi, Quasimodo I4 Haziran 1968 tarihinde Napoli'de öldü.
Nobel Anlatım, Edebiyat 1901-1967, Editör Horst Frenz, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1969
Salvatore Quasimodo (1901-1968) was born of Sicilian parents in Modica, near Syracuse. Desiring to become an engineer, he attended technical schools in Palermo and later enrolled at the Politecnico in Rome. In addition, he studied Latin and Greek at the University there. However, for economic reasons he was unable to complete his studies. He obtained a position with the Italian government's civil engineering corps and was sent to various parts of Italy. In 1930 he had three poems published in the avant-garde review, Solaria, and later that same year appeared his first book of verse, Acque e terre (Waters and Lands). Two years later he published Òboe sommerso (Sunken Oboe), in which he proves a more mature poet. The "poetica della parole", the poetics of the word, which is, for Quasimodo, the fundamental and virtually limitless connotative unit, pervades his first book. While this concept still serves as the basis for Òboe sommerso, the main interest of this collection lies in the rhythmical arrangement of words around a lyrical nucleus. In both these and his later works Sicily is the constant, ever-present factor.
Between 1930 and 1938, the year he left his government position, he made the acquaintance of many prominent Italian authors and painters. In 1938 he became editor of the weekly magazine, Tempo, and three years later was appointed to the chair of Italian Literature at the Giuseppe Verdi Conservatory in Milan.
During the 1930's Quasimodo was a leader of the "Hermetic" school of poetry; however, with the appearance of his translations Lirici Greci (Greek Lyrics), 1940, it was obvious that his direction was no longer entirely along the lines of that group. In Nuove Poesie (New Poems), 1942, Quasimodo reveals both the influence of classical stylistics and a greater understanding of life in general. His subsequent translations, which range from the Greek and Latin poets (Sophocles, Aeschylus, Euripides, Ovid, Vergil, etc.) to Shakespeare and Molière and twentieth-century writers (Neruda, e.e. cummings, Aiken, etc.), reflect his full appreciation of the original works as well as his modern taste and sensibility.
During the Second World War Quasimodo experienced the need of the poet to feel one with the people and to declare himself as such in his poems. To him the role of the poet in society is a neccessarily active one; he should commit himself and his talents to contemporary struggles. Such views were first expressed in Giorno dopogiorno (Day after Day), 1946, and La vita non è sogno (Life Is Not a Dream), 1949.
Quasimodo's later works show this change from individualism toward sociality, and moreover affirm the positive characteristics of life even in a world where death is an omnipresent fear. In La terra impareggiabile (The Incomparable Earth), 1958, Quasimodo has eloquently attempted to fuse life andliterature; he has developed a new language which coincides with man's new activities and ever-expanding investigations. Some of his poetry and two of his critical essays have appeared in English translation in The SelectedWritings of Salvatore Quasimodo (1960); his Selected Poems were published in 1965.
The recipient of many literary prizes - in 1953, for instance, together with Dylan Thomas, he was awarded the Etna-Taormina International Prize in Poetry -, Quasimodo died in Naples on June I4, 1968.
From Nobel Lectures, Literature 1901-1967, Editor Horst Frenz, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1969