Alfabetik Ödüllü kişi arama
Ronald Ross
Ronald Ross Sir CCG oğlu olarak 13 Mayıs 1857 tarihinde doğdu Ross, İngiliz ordusunda Genel. Londra'daki St Bartholomew Hastanesi'nde 1875 yılında tıp çalışmalarına başlanmış, 1881 yılında Hint Tıp Servisi girdi. O, 1892 yılında sıtma çalışmaya başladı. 1894 yılında Hindistan'da sivrisinekler hastalığın yayılımı ile bağlı olduğunuzu Laveran ve Manson hipotezin deneysel bir araştırma yapmak için belirlenir. , Iki buçuk yıl 'başarısızlık sonra, Ross, böylece, Laveran ve Manson hipotez kurulması, sivrisineklerin sıtma parazitlerinin yaşam döngüsü gösteren başardı. 1899 yılında Sir Alfred Jones yönetimindeki Liverpool Tropikal Tıp Okulu katıldı. Hemen onun soruşturma devam etmek için Batı Afrika'ya gönderildi, ve o ölümcül Afrika ateş ifade sivrisinek türü bulunmaktadır bulundu oldu. O zamandan bu yana Okul sağlığını geliştirmek için çabalarını aralıksız olmuştur ve özellikle Batı Afrika'da sıtma azaltmak için. Ross 'araştırmaları doğruladı ve Koch, Daniels, Bignami, Celli, Christophers, Stephens, Annett, Austen, Ruge, Ziemann, ve diğerleri, özellikle çok sayıda seçkin yetkililer tarafından yardım edilmiştir.
1901 Ross ayrıca İngiltere Kraliyet Koleji Cerrahlar Üyesi ve 1911 - 1913 yılına kadar Başkan Yardımcısı oldu Royal Society üyeliğine seçildi. 1902 yılında İngiltere Kralı Majesteleri Bath En Sayın Sipariş Companion atandı. 1911 yılında aynı Sipariş Knight Komutanı rütbesine yükselmiş oldu. Belçika'da Leopold II Sipariş Memuru yapıldı.
1902 yılında bir hareket, onun yaratıcısı ve Yönetim Kurulu Başkanı Sir Alfred Jones, Tropikal Tıp Okulu, Tropikal Tıp Okulu ile bağlı University College ile bir başkan kurucu tarafından işlenen değerli hizmetler anmak için ayak üzerinde kurulmuştur. Hareketi, coşkulu desteği ile bir araya geldi ve bir miktar para hızla «Tropikal Tıp Sir Alfred Jones 'Başkanı» kurmak için yeterli toplanmıştır. Ross, 1902 yılında Profesörlüğe atandı ve 1912 yılına kadar "İstanbul sol Başkanı korudu ve Kings College Hastanesi, Londra, Liverpool Tropikal Sanitasyon Başkanı ile birlikte düzenlenen bir yazı Tropikal Hastalıklar Doktor olarak atandı. O, o kendi yükseklik Knight Komutanı rütbesi tarafından kabul ediliyor, bu sıfatla yaptığı hizmet ve muharip asker daha sonra meydana gelen salgın sıtma ile özel bir bağlantı Savaşı Ofis Malariology Danışmanı olarak atandı, 1917 yılına kadar bu mesaj kaldı Aziz Michael ve St George, 1918 yılında. Daha sonra Emekli Bakanlığı Sıtma içinde Danışmanı olarak atandı. 1926 yılında Ross Enstitüsü ve onun çalışma hayranlar tarafından yaratılmış olan Tropikal Hastalıklar ve Hijyen, Hastane Baş Müdürü görevini üstlendi ve onun ölümüne kadar bu görevde kaldı. Ayrıca Tropikal Tıp Derneği Başkanı oldu. Onun Memoirs (Londra, 1923) «İsveç ve Alfred Nobel'in anısına ithaf» idi.
Bu aktif kariyeri boyunca dünyanın farklı ülkelerinde, Ross ilgi sıtmanın önlenmesi için önlemlerin başlatılması ağırlıklı olarak yatıyordu. O araştırmaları yapılmış ve Batı Afrika, Süveyş Kanalı, Yunanistan, Türkiye, Kıbrıs, 1914-1918 savaşından etkilenen alanlarda dahil olmak üzere birçok yerde şemaları başlattı. O da iyi, Hindistan ve Seylan dikim sanayi içinde sıtmanın önlenmesi için kurulacak kanıtlamıştır kuruluşları, başlattı. O sıtma epidemiyolojisi ve kendi araştırma ve değerlendirme yöntemleri birçok katkıları olmuştur, ama belki de onun en büyük Sıtma Önleme ayrıntılı Mauritius raporunda, 1908 yılında başlattığı, epidemiyoloji çalışma, matematiksel modellerin geliştirilmesi 1911 yılında, 1915 ve 1916 yılında Royal Society tarafından yayınlanan bilimsel makale daha genel bir formu ayrıntılı. Bu belgeler, epidemiyoloji ile sınırlı değildi derin bir matematiksel ilgi temsil ediyordu, ama saf ve uygulamalı matematik hem de maddi katkıda bulunmak için götürdü. «Pathometry» ile ilgili olanlar en çok bilinen ve 40 yıl sonra, böcek kaynaklı hastalıkların epidemiyolojik anlayış çok temelini oluşturmaktadır.
Aracılığıyla bu işleri Ross onun büyük katkısı sivrisineğin sıtma iletim keşif şeklinde devam etti, ama aynı zamanda şair, oyun yazarı, yazar ve ressam, diğer birçok takipçiliği için zaman ve zihinsel enerji bulundu. Özellikle şiirsel çalışmaları ona, onun tıbbi ve matematiksel ayakta bağımsız geniş alkışlarla kazandı.
O, Nobel Ödülü'nün yanı sıra birçok onursal ödül aldı ve Avrupa'nın birçok ülkede öğrendim toplumların Onursal Üyelik verilir ve birçok diğer kıtalarda. O, 1910 yılında yüzüncü yılını kutlama Caroline Enstitüsü Stockholm fahri MD derecesi var. Onun canlılık ve bazı insanlar gerçeği tek fikirli arama sürtüşmeye neden olsa da, o, çok geniş bir daire, şahsiyetinin yanı sıra dehası ona saygı Avrupa, Asya ve Amerika arkadaş keyif aldım.
Ross, 1889 yılında Rosa Bessie Bloxam evlendi. Onlar iki oğlu Ronald ve Charles ve iki kız, Dorothy ve Sylvia vardı. Ross Enstitüsü, Londra, 16 Eylül 1932 tarihinde, uzun bir hastalıktan sonra ölünce, karısı 1931 yılında öldü, Ross, bir yıl sonra onu atlattı.
Nobel anlatım, Fizyoloji veya Tıp 1901-1921, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1967 itibaren
Ronald Ross was born on May 13, 1857, as the son of Sir C.C.G. Ross, a General in the English army. He commenced the study of medicine at St. Bartholomew's Hospital in London in 1875; entered the Indian Medical Service in 1881. He commenced the study of malaria in 1892. In 1894 he determined to make an experimental investigation in India of the hypothesis of Laveran and Manson that mosquitoes are connected with the propagation of the disease. After two and a half years' failure, Ross succeeded in demonstrating the life-cycle of the parasites of malaria in mosquitoes, thus establishing the hypothesis of Laveran and Manson. In 1899 he joined the Liverpool School of Tropical Medicine under the direction of Sir Alfred Jones. He was immediately sent to West Africa to continue his investigations, and there he found the species of mosquitoes which convey the deadly African fever. Since then the School has been unremitting in its efforts to improve health, and especially to reduce the malaria in West Africa. Ross' researches have been confirmed and assisted by many distinguished authorities, especially by Koch, Daniels, Bignami, Celli, Christophers, Stephens, Annett, Austen, Ruge, Ziemann, and many others.
In 1901 Ross was elected a Fellow of the Royal College of Surgeons of England and also a Fellow of the Royal Society, of which he became Vice-President from 1911 to 1913. In 1902 he was appointed a Companion of the Most Honourable Order of Bath by His Majesty the King of Great Britain. In 1911 he was elevated to the rank of Knight Commander of the same Order. In Belgium, he was made an Officer in the Order of Leopold II.
In 1902 a movement was set on foot to commemorate the valuable services rendered to the School of Tropical Medicine by its originator and Chairman, Sir Alfred Jones, by founding a Chair of Tropical Medicine in University College to be connected with the School. The movement was met with enthusiastic support, and an amount of money was quickly collected sufficient to found «Sir Alfred Jones' Chair of Tropical Medicine». Ross was appointed to the Professorship in 1902 and retained the Chair until 1912, when he left Liverpool, and was appointed Physician for Tropical Diseases at Kings College Hospital, London, a post which he held together with the Chair of Tropical Sanitation in Liverpool. He remained in these posts until 1917, when he was appointed Consultant in Malariology to the War Office, his service in this capacity, and in special connection with epidemic malaria then occurring on combatant troops, being recognized by his elevation to the rank of Knight Commander, St. Michael and St. George, in 1918. He was later appointed Consultant in Malaria to the Ministry of Pensions. In 1926 he assumed the post of Director in Chief of the Ross Institute and Hospital of Tropical Diseases and Hygiene, which had been created by admirers of his work, and he remained in this position until his death. He was also a President of the Society of Tropical Medicine. His Memoirs (London, 1923) were «inscribed to the people of Sweden and the memory of Alfred Nobel».
During this active career, Ross' interest lay mainly in the initiation of measures for the prevention of malaria in different countries of the world. He carried out surveys and initiated schemes in many places, including West Africa, the Suez Canal zone, Greece, Mauritius, Cyprus, and in the areas affected by the 1914-1918 war. He also initiated organizations, which have proved to be well established, for the prevention of malaria within the planting industries of India and Ceylon. He made many contributions to the epidemiology of malaria and to methods of its survey and assessment, but perhaps his greatest was the development of mathematical models for the study of its epidemiology, initiated in his report on Mauritius in 1908, elaborated in his Prevention of Malaria in 1911 and further elaborated in a more generalized form in scientific papers published by the Royal Society in 1915 and 1916. These papers represented a profound mathematical interest which was not confined to epidemiology, but led him to make material contributions to both pure and applied mathematics. Those related to «pathometry» are best known and, 40 years later, constitute the basis of much of the epidemiological understanding of insect-borne diseases.
Through these works Ross continued his great contribution in the form of the discovery of the transmission of malaria by the mosquito, but he also found time and mental energy for many other pursuits, being poet, playwright, writer and painter. Particularly, his poetic works gained him wide acclamation which was independent of his medical and mathematical standing.
He received many honours in addition to the Nobel Prize, and was given Honorary Membership of learned societies of most countries of Europe, and of many other continents. He got an honorary M.D. degree in Stockholm in 1910 at the centenary celebration of the Caroline Institute. Whilst his vivacity and single-minded search for truth caused friction with some people, he enjoyed a vast circle of friends in Europe, Asia and America who respected him for his personality as well as for his genius.
Ross married Rosa Bessie Bloxam in 1889. They had two sons, Ronald and Charles, and two daughters, Dorothy and Sylvia. His wife died in 1931, Ross survived her until a year later, when he died after a long illness, at the Ross Institute, London, on September 16, 1932.
From Nobel Lectures, Physiology or Medicine 1901-1921, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1967