gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Romain Rolland
Fransız romancı, oyun yazarı, denemeci, mistik, pasifist, 1915 yılında edebiyat dalında Nobel Ödülü'ne layık görüldü. Romain Rolland, bu sanatın insanların aydınlanma getirmek için mücadelenin bir parçası olmalıdır gördüm. Eserinde o a. Nazizm ve faşizm tüm formları saldırdı ve siyasi ve sosyal adalet için mücadele etti. Rolland herhangi bir partiye katılan, fakat hiçbir zaman o ateşli bir komünist olarak ün kazanmıştır.
"Uzun meditative yaşam büyük bir macera Bazen hatta bir ailenin ya da bir yarış deneyimi doruk noktasıdır;, uzun yaşa alayı bilmece verilen cevap; yavaş büyümenin gerçekleştirilmesi, işareti taşıyan hataları, başarısı, onun fazilet ve kötü alışkanlıklardan. " (Içinde Journey, 1942)
Romain Rolland, orta sınıf bir ailenin çocuğu olarak Nièvre, Clamecy doğdu. Rolland babasının tarafında, noterler beş kuşak vardı. Antoinette Marie Courot Rolland, annesi, demir-Mastır ve noterler bir aile geldi. "Courots her zaman çok ciddi bir yaşam sürdü," Rolland (1942, s. 39) içinde Journey hatırlattı. "Onu seviyorum ve zevk biliyorum, ama onlar kendi belirsizlik unutmak mümkün olmamıştır." Rolland Kullanıcı babası Emile, bir avukat ve vatansever, neşeli doğası gereği o herhangi bir daha benim sapkınlıkları nedeniyle beni sevdi asla ", ve hatta onlara güldü, ben inanıyorum - Tanrım beni affet - ve, derin kalbi, gurur oldu! o "sunuz. (Age, s. 37)
1880 yılında, Romain annesinin ısrarı üzerine, ailesi, onun için daha iyi bir okula elde etmek için Paris'e taşındı. Rolland, 1886 yılında Ecole Normale Superieure girdi. Tarihin kendi agregation muayene geçtikten sonra, o, Malwida von Meysenbug kalıcı bir dostluk kurdu, Rolland, Roma'daki Fransız Arkeoloji ve Sanat Okulu'nda devam etti. O, Wagner, Liszt, Nietzsche, ve Ibsen biliyordu ve onun ilk denemesi yazmak için teşvik etti. Tolstoycu fikirler Rolland hayran ve sonra o d'une Idealiste onu ona Memoires şunları söyledi: "Ben bu genç Fransız aynı idealizm, aynı yüce aspirasyon, zaten bulduğu her büyük entelektüel tezahürü aynı derin bir idrak keşfetti diğer milletlerden en büyük adamlarından. " Rolland Clotilde Bréal bir Fransız Yahudi, 1892 yılında evlendi.
Müzik sevgisini paylaşan Clotilde, Paris'in önde gelen Gürcü ve akademisyenlerden oluşan bir aileden geldi. Rolland Jean-Baptiste Lully ve Alessandro Scarlatti önce doktora tez opera kökeni araştırılmış nerede Roma, bir süre yaşadı. O, şimdiye kadar Sorbonne'da sunulan müzik ilk tez ile 1895 yılında sanat doktorasını aldı. Rolland Bréal ailesinin ısrarına rağmen, halka açık bir tavır almaya Dreyfus Affair reddetti. Clotilde için evliliği 1901 yılında dağıldı. Rolland sonra yakından özellikle annesi, ana-babasına bağlı yaşadı. Onun nefret iklim, bağımsız bir sol-kanat entelektüel olarak ikilem, Rolland Les Loups (1898), Fransız Devrimi üzerine yazdığı ilk oyun inceledi. Ancak, on yıl sonra Rolland, adil bir davaya sahip ihmal kendini azarladı.
Rolland, Paris Ecole Normale sanat tarihi profesörü oldu. 1904 yılında Sorbonne Üniversitesi'nde müzik tarihinin bir profesör olarak akademik kariyerine devam etti. Rolland ilk edebi meslek öğretmeni iken, hala bir tiyatro oldu. Onun orta-30s yılında Fransız Devrimi hakkında başarılı dramaları yazdı. Onun en iyi bilinen çalışması, Jean-Christophe (1904-1912), bittikten sonra, Rolland tamamen yazmaya adadı. Adanmış ", mücadelenin acı tüm ulusların özgür ruhlar, ama yenmek olacaktır" on ciltlik bir roman, bir Alman müzik dehasının bir epik hikaye oldu. Rolland zaten 1903 yılında Beethoven üzerine bir biyografi yayınlandı. Bu çalışma kısmen bestecinin yaşam dayalı olmasına rağmen, aynı zamanda, Mozart ve Wagner kariyer unsurları aldı. Rolland kahramanca bir rakam, sosyal adalet için bir savaşçı gibi onun kahramanı canlandırdı. O bir cesur, uzlaşmaz bir ruhtur. Gerçek! Hakikat "yerine yanılsama tarafından canlı daha ölecektir Sanat değil miydi aynı zamanda bir yanılsama? No olmamalıdır. Eyes Wide onu hayatın her gözenek yoluyla tüm kudretli bir nefes çekmek izin açmak gibi şeyleri görmek dürüstçe, onun talihsizlikler yüz - ve gülerek " (Jean-Christophe, cilt I) İsviçre öldürülmesi, bir polis, Christophe kaçar ve sonra bir besteci olarak kariyerine başlar. O ünlü bir sanatçı olarak Paris'e geri döner ve orada ölür. Sonunda hayatını Yaşam Nehri yeniden katıldığı. Bu büyük çalışma olarak Antoinette sadece uzaktan Christophe hayatı ile ilgili bölüm, aslında bir kısa romanı ve La Foire sur la yeri Paris, edebi ve sanatsal sahne eleştirisi içerir. Bu Rolland Nobel Ödülü kazandı. Onun daha sonraki eserlerinde o yalnız bir deha olarak sanatçı Romantik fikrine sadık kalmıştır.
1913 yılında Rolland 1919 yılında geldi romanı Colas Breugnon yazdı. 16. yüzyıl ahşap oymacı yaşam betimlenmiştir. Rolland, İsviçre gazetelerde yayınlanan savaş karşıtı 'Au-Dessus de la Malee' (1914 Savaşı şeyden) ile, I. Dünya Savaşı Rolland sırasında pasifist hareketin önemli bir şahsiyet haline geldi savaş kınadı ve Batı birliğini göstermek için çalıştı kültürü. Görüşlerini nedeniyle Fransa'da hain denirdi. 1914 itibaren Rolland esas İsviçre'de yaşadı. Diğer pek çok yazar ve sanatçılar da James Joyce, Ulysses orada çok yazdı arasında, Zürih'e gitti. Savaştan sonra, Fransa Rolland oyunlarının daha Almanya'da daha popüler oldu. Onların declamatory, didaktik doğa muhtemelen Brecht'in epik tiyatro kavramı etkilemiştir. Savaşa dair bir hiciv romanı Liluli (1919) oldu. Pierre et Luce (1922), kısa bir düzyazı çalışması, iki genç aşıkların kaderi betimlenmiştir.
Rolland, genç bir adam olarak, dini inanç kaybolur, ancak Spinoza okuduktan sonra, o doğanın bir panteist bir inanç kabul etti. 1920'lerde Rolland Hint felsefesinde ilgi oldu ve Mahatma Gandhi (1924) bir biyografisini yazdı - Hindistan'ın ruhani lideri Villeneuve İsviçre'de Leman Gölü kıyısında, onu ziyaret etti. Rolland milliyetçilik karşı uluslararası bir dergi Avrupa, 1923 yılında kurdu. Sosyalist hareketin neredeyse ruhsal bir olay olarak karşılandı vardı, ama hiç Komünist Partisi'nin bir üyesiydi ve Marx ne de Engels okumadım. 1935 yılında Sovyetler Birliği içinde seyahat ederken Rolland Moskova'da Gorki ve Stalin ile bir araya geldi. Ancak, yavaş yavaş o reddetmek, Stalinizm ve şiddet içermeyen toplumsal değişimi desteklemek başladı. Stalin tarafından yönetilen, Moskova tasfiye çalışmalar sırasında popüler değildi bir görünüm - O devrim devrimci disiplin ruhu için kurban olduğu bir oyun, Danton, yazılı 1900 gibi erken vardı.
"Siyaset, onsekizinci yüzyılda söylediği gibi, o her zaman gelişmiş Sosyalist sempati ile, cumhuriyetçi, ve kalp enternasyonalist, ve 'dünya vatandaşı' O her zaman sosyal adaletsizlik mücadele ediyor. Sanatında, o her şeyden önce, seviyor, Beethoven, Shakespeare ve Goethe ... Rembrandt, ressam ona sevgili. Ama onun seçtiği ülke İtalya. " (Kendisi Romain Rolland, Dünya Yazarları 1900-1950, Cilt 3, ed. Martin Seymour-Smith ve Andrew C. Kimmens, 1996)
French novelist, dramatist, essayist, mystic, pacifist, who was awarded the Nobel Prize for Literature in 1915. Romain Rolland saw that art must be a part of the struggle to bring enlightenment to people. In his work he attacked all forms of nazism and fascism, and struggled for social and political justice. Rolland never joined any party but he acquired a reputation as an ardent Communist.
"A long meditative life is a great adventure. Sometimes it is even the culmination of the experience of a family or of a race; the answer given to the riddle of its age-long procession; the realization of its slow growth, bearing the mark of its errors, its success, its virtues and vices." (in Journey Within, 1942)
Romain Rolland was born in Clamecy, in Nièvre, into a middle-class family. On his father's side, Rolland had five generations of notaries. Antoinette-Marie Courot Rolland, his mother, came from a family of iron-masters and notaries. "The Courots always took life very seriously," Rolland recalled in Journey Within (1942, p. 39). "They love it and know how to enjoy it, but they have never been able to forget its uncertainty." Rolland's father Emile, a lawyer and patriot, was jovial by nature – "he never loved me any less because of my heresies; and even laughed at them, I believe – God forgive me! – and, deep in his heart, was proud of it." (Ibid., p. 37)
In 1880, at Romain's mother's insistence, the family moved to Paris in order to obtain a better schooling for him. Rolland entered in 1886 the École Normale Supérieure. After passing his agrégation examination in history, Rolland continued his studies at the French School of Art and Archaeology in Rome, where he formed a lasting friendship with Malwida von Meysenbug. She knew Wagner, Liszt, Nietzsche, and Ibsen, and encouraged his first attempt to write. Tolstoyan ideas fascinated Rolland, and later she said in her Memoires d'une Idealiste of him: "In this young Frenchman I discovered the same idealism, the same lofty aspiration, the same profound grasp of every great intellectual manifestation that I had already found in the greatest men of other nationalities." In 1892 Rolland married Clotilde Bréal, a French Jew.
Clotilde, who shared his love of music, came from a family of prominent Parisian intelectuals and academics. They lived for some time in Rome, where Rolland researched for his doctoral thesis the origins of opera before Jean-Baptiste Lully and Alessandro Scarlatti. He received his doctorate in art in 1895, with the first dissertation on music ever presented at the Sorbonne. In spite of the Bréal family's insistence, Rolland refused to take a public stand on the Dreyfus Affair. His marriage to Clotilde was dissolved in 1901. Rolland then lived closely attached to his parents, especially to his mother. His dilemma as an independent left-wing intellectual in the climate of hatred, Rolland examined in Les loups (1898), his first play on the French Revolution. However, decades later Rolland reproved himself for having neglected a just cause.
Rolland became professor of art history at the École Normale in Paris. In 1904 he continued his academic career as a professor of the history of music at the Sorbonne. While still a teacher, Rolland's first literary vocation was the theatre. In his mid-30s he wrote successful dramas about the French Revolution. After his best-known work, Jean-Christophe (1904-12), was finished, Rolland devoted himself entirely to writing. The ten-volume novel, dedicated to "the free souls of all nations who suffer, struggle, but shall vanquish", was an epic story of a German musical genius. Rolland had already published a biography on Beethoven in 1903. Although this work was partly based on the life of the composer, it also took elements from Mozart's and Wagner's careers. Rolland portrayed his protagonist as a heroic figure, a fighter for social justice. He is a courageous, uncompromising soul. "He would rather die than live by illusion. Was not Art also an illusion? No. It must not be. Truth! Truth! Eyes wide open, let him draw in through every pore the all-puissant breath of life, see things as they are, squarely face his misfortunes,--and laugh." (in Jean-Christophe, vol. I) After killing a policeman, Christophe flees to Switzerland, and starts his career as a composer. He returns to Paris as a celebrated artist, and dies there. In the end his life rejoins the River of Life. This large work includes episodes only distantly related to Christophe's life, as in Antoinette, actually a short novel, and La Foire sur la place, criticism of the literary and artistic scene in Paris. It earned Rolland the Nobel Prize. In his later works he remained faithful to the Romantic idea of the artist as a lonely genius.
In 1913 Rolland wrote the novel Colas Breugnon, which was came out in 1919. It depicted the life of a 16th-century wood carver. With the antiwar article 'Au-dessus de la mâlée' (1914, Above the Battle) published in Swiss newspapers, Rolland became a prominent figure in the pacifist movement during World War I. Rolland condemned the war and tried to show the oneness of western culture. Due to his opinions he was called traitor in France. From 1914 Rolland lived principally in Switzerland. Many other writers and artists also moved to Zurich, among them James Joyce, who wrote there much of Ulysses. After the war, Rolland's plays were more popular in Germany than in France. Their declamatory, didactic nature probably influenced Brecht's concept of epic theatre. The novel Liluli (1919) was a satire on war. Pierre et Luce (1922), a short prose work, depicted the fate of two young lovers.
Rolland lost his religious faith as a young man, but after reading Spinoza, he adopted a pantheistic faith in nature. In the 1920s Rolland became interested in Indian philosophy and wrote a biography of Mahatma Gandhi (1924) – the spiritual leader of India visited him in Switzerland in Villeneuve, on the shore of Lake Leman. Rolland founded in 1923 the international magazine Europe, which opposed nationalism. He had welcomed the Socialist movement almost as a spiritual event, but he never was a member of the Communist Party and did not read Marx nor Engels. While traveling in the Soviet Union in 1935 Rolland met Gorky and Stalin in Moscow. However, gradually he started to reject Stalinism, and support non-violent social change. He had as early as 1900 written a play, Danton, in which the spirit of revolution is sacrificed to revolutionary discipline – a view that was not popular during the Moscow purge trials, orchestrated by Stalin.
"In politics, he has always been a republican with advanced Socialist sympathies, and internationalist at heart, and, as they said in the eighteenth century, a 'citizen of the world.' He has always fought social injustice. In art, he loves, above all, Beethoven, Shakespeare, and Goethe... Rembrandt is the painter dearest to him. But his chosen country is Italy." (Romain Rolland on himself, World Authors 1900-1950, Vol. 3, ed. Martin Seymour-Smith and Andrew C. Kimmens, 1996)