gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Robert M. Solow
23 Ağustos 1924, üç çocuk eski Brooklyn, New York'ta doğdu. Ailem kendilerini göçmen çocuklar. Bunlar en kısa sürede lise bitmiş gibi bir geçim vardı. Yani, kuzenlerim ve kız kardeşlerim ailemizin bir üniversite eğitimi için ilk nesil. New York Mahallesi'nde devlet okullarında, eğitimli ve iyi eğitimli. Ben en başından itibaren okulda iyi, ama çok Lisede son yıla kadar entelektüel değil. Sonra bir fark yapan öğretmenler biri 19. yüzyılın büyük Fransız ve Rus romancı, okumak ve ciddi fikir almak öğretti. Harvard College bir burs kazandı ve Eylül 1940 yılında geldi.
Depresyon birçok çocuk gibi, ben toplumun kene hakkında merak ediyordum. Benim ilk çalışmalar, sosyoloji Talcott Parsons ve antropoloji (Clyde Kluckhohn) yanı sıra ilköğretim ekonomi. 1942 yılı sonu itibariyle, 18 yaşını doldurmuş olduğu, ne yaptığını çok daha acil ve heyecan verici konularda olduğunu görünüyordu, bu yüzden üniversiteden ayrıldı ve ABD Ordusuna katıldı. Ağustos 1945 yılında taburcu edildi kadar sonra başından itibaren İtalya'da savaş sonuna kadar Kuzey Afrika ve Sicilya kısa bir süre görev yaptı ve.
Ben bir asker olarak bu üç yıl benim karakterimdir oluştuğunu düşünüyorum. Kendimi mizah ve terbiye yolu sendeledi hiç şimdiye kadar bilinen en dikkat çekici erkek, biri tarafından yönetilen, beceri ve karşılıklı sadakat ile zor bir iş yapan bir grup, sıkı dokunmuş bir parçası bulundu. MIT Ekonomi Bölümü, benim yetişkin yaşamda en, Walter Heller Ekonomik Danışmanlar Konseyi (James Tobin, Kermit Gordon ve Arthur Okun ile birlikte) ve iki kez tekrar benzer deneyimleri oldu Gündüz ve gece, bu çevrenin en iyi tür. Biri için sorabilirsiniz tek şey, sıcak ve mutlu bir aile hayatı ve kesinlikle vardı.
Şimdi tüm bu V-harfleri okuyucu ve yazar evli, 1945 yılında Harvard'a döndükten sonra, ekonomi ile gitmek için, neredeyse tesadüfen seçtik. Wassily Leontief iyi şanslar bir parçası olarak, öğretmen, rehber ve arkadaş oldu. Modern iktisat teorisi maddenin ruhu gibi ondan öğrendim. Aynı zamanda deneysel çalışma tanıtımı için sorumlu olduğunu kendi araştırma görevlisi olarak girdi-çıktı modeli için sermaye katsayıları ilk seti üretti.
Her nasılsa hafızasını kaybetti - istatistik ve olasılık modelleri ilgilenmeye başladı. O günlerde, Harvard Üniversitesi'nde öğretim istatistikleri, eksantrik, lütfen bunu koymak. Ben randevu Sosyal İlişkiler Bölümü Frederick Mosteller, çok şey öğrendim. Sonunda bana mümkün olan bir yer daha yoğun çalışma tavsiyesinde bulundu. Yani, 1949-1950 yılında, İbrahim Wald, Jacob Wolfowitz ve TW dersler, Columbia Üniversitesi'nde bir burs yıl geçirdi Anderson, arkadaşım öğrenci ve arkadaşı Jack Kiefer ile birlikte. Bu yıl içinde ben de doktora üzerinde çalışıyordu tez, istihdam, işsizlik ve ücret oranları için etkileşim Markov süreçleri kullanarak ücret gelirinin büyüklüğü dağılımı model değişiklikleri için bir keşif girişimi. Tez kitap şeklinde yayınlanması sunulan ve tamamlandıktan sonra 500 $ (1951 fiyatları!) Harvard'da Wells Ödülü verildi. Tezi tekrar okudum, ancak, ben daha iyi yapabileceğini düşündüm. Ama ben bu işi asla geri döndü ve tez (kontrol uncashed) yayınlanmamış kalır.
Columbia gitmeden önce MIT'de İktisat Bölümü'nde Yardımcı Doçentlik sunulan ve kabul edildi Ben veya başka herhangi bir iş hiç istemedim. M.I.T. öncelikle istatistik ve ekonometri derslerini öğretmek için beni kiraladı. Başlangıçta ben bu satırları boyunca tam benim kariyer yapmak için tasarlanmıştır. Bu muhtemelen coğrafi bir nedenden dolayı, bu şekilde çıkmak vermedi. Paul Samuelson yanında ofis verildi. Böylece, ekonomi, siyaset, çocuklarımız, lahana ve krallar hakkında neredeyse günlük konuşmaların neredeyse 40 yıl ne başladı. Bu benim profesyonel yaşamın ölçülemeyecek kadar önemli bir parçası olmuştur. Kurtulmak için mücadele eden bir içgüdüsel macroeconomist keşfetti "düz" ekonomi, geri kayması gerektiğini kaçınılmaz olduğunu varsayalım.
M.I.T. İktisat Bölümü, öğretmek ve çalışmak için harika bir yer olmuştur. Bana sağladı ve bana sadece keskin ve keyifli meslektaşları ile ve muhteşem öğrencilerin uzun bir çizgi ile. Öğrencilerin ihmal olsaydı, ben yüzde 25 daha fazla bilimsel makale yazmış olabileceğini tahmin ediyoruz. Seçim yapmak için ve ben pişman değilim kolay oldu.
Les Prix Nobel. Nobel ödülleri 1987, Editör Wilhelm Odelberg, [Nobel Vakfı, Stockholm, 1988
I was born in Brooklyn, New York on August 23, 1924, the oldest of three children. My parents were themselves the children of immigrants. They had to earn a living as soon as they finished secondary school. So my sisters, my cousins and I were the first generation of our family to attend a university. I was educated, and well educated, in the neighborhood public schools of New York City. I was good at school from the very beginning, but not very intellectual until my last year in high school. Then one of those teachers who make a difference taught me to read the great 19th century French and Russian novelists, and to take ideas seriously. I won a scholarship to Harvard College and arrived there in September 1940.
Like many children of the Depression, I was curious about what made society tick. My first studies were in sociology (with Talcott Parsons) and anthropology (with Clyde Kluckhohn) as well as elementary economics. By the end of 1942, when I had turned 18, it seemed that there were more urgent and exciting matters than what I was doing, so I left the university and joined the U.S. Army. I served briefly in North Africa and Sicily, and then from the beginning to the end of the war in Italy, until I was discharged in August 1945.
I think that those three years as a soldier formed my character. I found myself part of a tight-knit group, doing a hard job with skill and mutual loyalty, led by one of the most remarkable men I have ever known, who never wavered from the path of humor and decency. Twice again I have had similar experiences: in Walter Heller's Council of Economic Advisers (along with James Tobin, Kermit Gordon and Arthur Okun) and, for most of my adult life, in the Economics Department at M.I.T. Day in and day out, that is the best sort of environment. The only other thing one could ask for is a warm and happy family life, and that I have certainly had.
Upon returning to Harvard in 1945, now married to the reader and writer of all those V-letters, I chose, almost casually, to go on with economics. By a piece of good luck, Wassily Leontief became my teacher, guide and friend. I learned from him the spirit as well as the substance of modern economic theory. He was also responsible for my introduction to empirical work: as his research assistant I produced the first set of capital-coefficients for the input-output model.
Somehow - the memory is lost - I became interested in statistics and probabilistic models. In those days, the teaching of statistics at Harvard was, to put it kindly, eccentric. I learned a lot from Frederick Mosteller, whose appointment was in the Department of Social Relations. Eventually he advised me to study more intensively in a place where that was possible. So, in 1949-50, I spent a fellowship year at Columbia University, in the lectures of Abraham Wald, Jacob Wolfowitz and T.W. Anderson, along with my fellow student and friend, Jack Kiefer. During that year I was also working on my Ph.D. thesis, an exploratory attempt to model changes in the size distribution of wage income using interacting Markoff processes for employment-unemployment and wage rates. The thesis was awarded the Wells Prize at Harvard, which offered publication in book form and $500 (in 1951 prices!) upon completion. When I reread the thesis, however, I thought that I could do it better. But I never returned to that work and the thesis remains unpublished (and the check uncashed).
Just before going off to Columbia I was offered and accepted an Assistant Professorship in the Economics Department at M.I.T. I have never had or wanted any other job. M.I.T. hired me primarily to teach courses in statistics and econometrics. In the beginning I fully intended to make my career along those lines. It did not turn out that way, probably for a geographical reason. I was given the office next to Paul Samuelson's. Thus began what is now almost 40 years of almost daily conversations about economics, politics, our children, cabbages and kings. That has been an immeasurably important part of my professional life. I suppose it was inevitable that I should drift back into "straight" economics, where I discovered an instinctive macroeconomist struggling to get out.
The M.I.T. Economics Department has been a wonderful place to teach and work. It has provided me - and not only me - with sharp and delightful colleagues, and with a long line of spectacular students. I estimate that if I had neglected the students, I could have written 25 percent more scientific papers. The choice was easy to make and I do not regret it.
From Les Prix Nobel. The Nobel Prizes 1987, Editor Wilhelm Odelberg, [Nobel Foundation], Stockholm, 1988