gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Robert Huber
Sebastian ve Helene Huber ilk çocuğu olarak 20 Şubat 1937 München doğdu. Babam bir bankada kasiyer ve annem ev tuttu ve çocuklar, benim ve kız kardeşi, zor bir görev, savaş sırasında, bazı süt ve ekmek ve hava saldırısı sığınakları için arama için sürekli bir mücadele kadar getirdi. 1945 ve 1946 yılında İlköğretim okulu yoktur ve ben München 1947 yılında Latin ve Yunan yoğun öğretim, bazı doğal bilim ve kimya birkaç isteğe bağlı aylık saat Humanistische Karls-Gymnasium girdi. Ben kolayca öğrendi ve zaman alabilir tüm ders kitapları okuyarak kendimi öğretti Sporları (hafif atletizm ve kayak) ve kimya, eğimi takip etmek vardı.
Abitur ile Gymnasium 1956 yılında ayrıldı ve ben de 1960 yılında Kimya Diploması München Technische Hochschule (daha sonra Technische Universität), kimya çalışmaya başladı. Bayerisches Ministerium für Erziehung und Kultur bir nakit ödeme ve daha sonra Studienstiftung des Deutschen Volkes ailem mali sorunları hafifletmek için yardımcı oldu ve bana gecikme olmadan çalışmaya izin. EO; hatırlıyorum en etkileyici öğretmenler W. Hieber ve mantıksal akışı ve inorganik kimya onun ders diksiyon etkileyici idi Fischer, metalloorganic kimyada genç yıldız, F. Weygand ve organik kimya onun derin bilgi ve G. Joos ve G. Scheibe, sırasıyla fizikçi ve physicochemist. Kristalbilimciydi W. Hoppe 'böcek metamorfoz hormon ecdysone kristalografik çalışmalar benim diploma çalışması için laboratuar katıldı. Hoppe ve ben daha sonra benim tez çalışmasından sonra atom ayrıntılı olarak aydınlatılamamıştır basit bir crystallograpic deney molekül ağırlığı ve ecdysone olası steroid doğa tarafından bulundu. Physiologisch-Chemisches Institut der Universität München, Karlson laboratuvarında yapılan bu çalışmaların bir parçası olduğu diazo bileşik (1963) kristal yapısı oldu. Bu keşif kristalografisi güç beni ikna etti ve bana bu alanda devam etmek için götürdü.
, Organik bileşikler ve metodik Patterson arama teknikleri geliştirme yapısı tespitler bir dizi sonra Hoppe ve Braunitzer destek, böcek protein erythrocruorin (Formanek) kristalografik çalışma, 1967 yılında başladı. Bu yapı aydınlatılması ve ilk kez evrensel bir globin kat için önerilen klasik çalışmalarda Perutz ve Kendrew tarafından belirlenen memeli globins benzerliği. 1971 yılında Basel Üniversitesi Biozentrum ve Max-Planck-Gesellschaft kabul Max-Planck-Institut für Biochemie, bir yönetmen pozisyon yapısal biyoloji bir sandalye bana teklif etti. 1976 yılında profesör oldu Technische Universität München ile ilişkili kaldı.
1970 yılında, daha sonra geliştirme, protein NMR, moleküler dinamik ve diğer laboratuarlarda deneysel katlanır çalışmalar için model bileşik haline gelmiştir temel pankreatik tripsin inhibitörü üzerinde çalışmaya başlamıştı. Proteolitik enzimler ve doğal inhibitörleri alanında çalışmaya devam etti ve birçok farklı inhibitörü sınıflar, proteazlar, proenzymes, ve bunlar arasındaki kompleksleri şekilde genişletilmiştir (Bode ile Bartels, Chen,, Fehlhammer, Deisenhofer, Loebermann, Kukla, Papamokos, Ruhlmann Steigemann son sistein proteazlar inhibitörleri (Musil, Bode, Engh) ve a-amilaz (whith Pflugrath, Wiegand) ve kreatin hidrolaz (Hoeffken) gibi diğer hidrolitik enzimler de dahil olmak üzere, Toknoka Wang, Walter, Weber, Wei). Uyuşturucu ve protein tasarımı için bu sistemlerin potansiyel bugüne kadar bizim ilgi teşvik etmiştir.
Erken yetmişli yıllarda çeşitli parçaları, sağlam bir antikor ve Fc parçası (Colman Deisenhofer, Epp, Marquart Matsushima ile atom ayrıntılı olarak analiz edilmesi gereken ilk glikoprotein aydınlatılması sonuçlandı immünglobulinler ve bunların parçaları, çalışma başlattı .) İş immünglobulinler ve proteinler (Pâques, Jones, Deisenhofer) tamamlamak için etkileşim proteinlerine uzatıldı. Ayrıca yapısının aydınlatılması ve glutatyon peroksidaz selenyum benzer parçaları (Ladenstein, Epp) kimyasal yapısı yol açan enzimlerin çeşitli okudu. Biz farklı devletler ligasyonu (Remington, Wiegand ile) ve son zamanlarda çok büyük bir multienzyme karmaşık, ağır riboflavin sentaz (Ladenstein) sitrat sentaz yapıları belirledi.
Erken 1 980s biz uyarma ve elektron transferi enerji, ışık-hasat proteinler (Schirmer, Bode), daha sonra ? bağlayıcı protein, reaksiyon merkezi (Deisenhofer, Epp, Miki Michel ile işbirliği içinde yer alan proteinlerin çalışmaları ile başladı benim derste anlatılan) ve askorbat oksidaz (Messerschmidt, Ladenstein).
Bu yapısal çalışmaların çoğu, diğer laboratuvarlar, yabancı ülkelerden gelen birçok ile ortak teşebbüsler.
Biz, analiz edilen bazı proteinlerin fonksiyonel olarak önemli olan büyük ölçekli esneklik gösterdiğini bulmuşlardı. Tripsinojen sistemi, düşük sıcaklık kristalografisi, gama ışını spektroskopisi, kimyasal modifikasyon, ve moleküler dinamik hesaplamaları çok detaylı olarak incelenmiştir (Bode). Ancak, bilimsel topluluk genel olarak esneklik ve bozukluk diğer sistemleri de çok ilgili moleküler özellikleri olduğunu kabul birkaç yıl önce gerekli.
Protein kristalografisi yöntemlerinin geliştirilmesi (Bartels ve Fehlhammer başından itibaren benim laboratuar Kullanıcı çalışma odağı olmuştur ve Patterson arama yöntemleri geliştirilmesi, protein kristalografisi arıtma geliştirme (Steigemann, Deisenhofer, Remington ile) liderliğindeki var ), yoğunluk veri değerlendirme ve emilimi düzeltme için bilgisayar programları (film, Bartels ile Bennett, Schwager'ın) yöntemleri ve suitler, protein kristalografik bilgisayar (PROTEİN Steigemann ile), (Frodo, bilgisayar grafikleri ve elektron yoğunluk yorumlanması ve arıtma Jones) ve alan dedektörü veri toplama (MADNES, Pflugrath, Messerschmidt). Bu yöntemler ve programlar dünyanın birçok laboratuvarlarda kullanımı bugün.
Ben, 1960 yılında Christa Essig evlendi. Biz dört çocukları var. (1961), en büyük kızı ve iki oğlu (1963, 1966) ya da ekonomi okuyor. Genç kızı (1976), biyoloji, son bir umut, bazı ilgi gösterir.
I was born February 20, 1937 in München as the first child of Sebastian and Helene Huber. My father was cashier at a bank and my mother kept the house and brought up the children, me and my younger sister, a difficult task during the war, a continuous struggle for some milk and bread and search for air-raid shelters. There was no Grammar school in 1945 and 1946 and I entered the Humanistische Karls-Gymnasium in München 1947 with intense teaching of Latin and Greek, some natural science and a few optional monthly hours of chemistry. I learned easily and had time to follow my inclination for sports (light athletics and skiing) and chemistry, which I taught myself by reading all textbooks I could get.
I left the Gymnasium with the Abitur in 1956 and began to study chemistry at the Technische Hochschule (later Technische Universität) in München, where I also made the Diploma in Chemistry in 1960. A stipend of the Bayerisches Ministerium für Erziehung und Kultur and later of the Studienstiftung des Deutschen Volkes helped to relieve financial problems of my family and allowed me to study without delay. The most impressive teachers I remember were W. Hieber and the logical flow and impressive diction of his lectures in inorganic chemistry; E.O. Fischer, the young star in metalloorganic chemistry; F. Weygand and his deep knowledge of organic chemistry; and G. Joos and G. Scheibe, the physicist and physicochemist, respectively. I joined the crystallographer W. Hoppe's laboratory for my diploma work on crystallographic studies of the insect metamorphosis hormone ecdysone. Part of these studies were made in Karlson's laboratory at the Physiologisch-Chemisches Institut der Universität München, where I found by a simple crystallograpic experiment the molecular weight and probable steroid nature of ecdysone which Hoppe and I later elucidated in atomic detail after my thesis work which was on the crystal structure of a diazo compound (1963). This discovery convinced me of the power of crystallography and led me to continue in this field.
After a number of structure determinations of organic compounds and methodical development of Patterson search techniques I began in 1967, with Hoppe's and Braunitzer's support, crystallographic work on the insect protein erythrocruorin (with Formanek). The elucidation of this structure and its resemblance to the mammalian globins as determined by Perutz and Kendrew in their classical studies suggested for the first time a universal globin fold. In 1971 the University of Basel offered me a chair of structural biology at the Biozentrum and the Max-Planck-Gesellschaft the position of a director at the Max-Planck-Institut für Biochemie, which I accepted. I remained associated with the Technische Universität München, where I became Professor in 1976.
In 1970, I had begun work on the basic pancreatic trypsin inhibitor which has later become the model compound for the development of protein NMR, molecular dynamics, and experimental folding studies in other laboratories. Work in the field of proteolytic enzymes and their natural inhibitors has been continued and extended to many different inhibitor classes, proteases, their proenzymes, and complexes between them (with Bode, Bartels, Chen, Fehlhammer, Deisenhofer, Loebermann, Kukla, Papamokos, Ruhlmann, Steigemann, Toknoka, Wang, Walter, Weber, Wei) including recently inhibitors of cysteine proteases (with Musil, Bode, Engh) and other hydrolytic enzymes like a-amylase (whith Pflugrath, Wiegand) and creatine hydrolase (with Hoeffken). The potential of these systems for drug and protein design has spurred our interest until today.
Early in the seventies I initiated work on immunoglobulins and their fragments, which culminated in the elucidation of several fragments, an intact antibody and its Fc fragment, the first glycoprotein to be analysed in atomic detail (with Colman, Deisenhofer, Epp, Marquart, Matsushima). Work was extended to proteins interacting with immunoglobulins and to complement proteins (with Paques, Jones, Deisenhofer). We also studied a variety of enzymes leading to the elucidation of the structure and the chemical nature of the selenium moiety in glutathione peroxidase (with Ladenstein, Epp). We determined the structures of citrate synthase in different states of ligation (with Remington, Wiegand) and recently of a very large multienzyme complex, heavy riboflavin synthase (with Ladenstein).
Early in the 1 980s we began with studies of proteins involved in excitation energy and electron transfer, light-harvesting proteins (with Schirmer, Bode), later bilin-binding protein, the reaction centre (with Deisenhofer, Epp, Miki in collaboration with Michel) and ascorbate oxidase (with Messerschmidt, Ladenstein) which are described in my lecture.
Most of these structural studies were collaborative undertakings with other laboratories, many of them from foreign countries.
We had discovered that some of the proteins analysed showed large-scale flexibility which was functionally significant. The trypsinogen system was investigated (with Bode) in great detail by low temperature crystallography, gamma-ray spectroscopy, chemical modification, and molecular dynamics calculations. However, it required some years before the scientific community in general accepted that flexibility and disorder are very relevant molecular properties also in other systems.
The development of methods of protein crystallography has been in the focus of my laboratory's work from the beginning and led to the development of refinement in protein crystallography (with Steigemann, Deisenhofer, Remington), to the development of Patterson search methods (with Bartels and Fehlhammer), to methods and suites of computer programmes for intensity data evaluation and absorption correction (FILME, with Bartels, Bennett, Schwager), for protein crystallographic computing (PROTEIN, with Steigemann), for computer graphics and electron density interpretation and refinement (FRODO, Jones), and for area detector data collection (MADNES, Pflugrath, Messerschmidt). These methods and programmes are in use in many laboratories in the world today.
I married Christa Essig in 1960. We have four children. The eldest daughter (1961) and the two sons (1963, 1966) have been or are studying economics. The youngest daughter (1976) shows some interest in biology, a last hope.