Kimdir ? Nobel ödüllü bilim adamları

BiYOGRAİİ

 

  • KimdirgİRİŞ
  • Rüya ?
  • Tabir ?
  • Kabus ?

 

Alfabetik Ödüllü kişi arama

ABCDEFGHİJKLMNOPRSTUVWYZ

 

Richard R. Ernst

Richard R. Ernst 

Winterthur 1933, İsviçre, atalarımızın, en azından 15. yüzyıldan beri ikamet doğdu. Dedem, bir tüccar tarafından 1898 yılında inşa edilmiş bir evde yaşadı. Babam Robert Ernst, teknik lise, kentimizin bir mimar olarak öğretiyordu. Benzersiz bir şekilde sanatsal ve çalışkan faaliyetlerinde birlikte bir kasaba, iki kız kardeşi ile birlikte büyümek için büyük bir şans oldu. Paha biçilmez sanat koleksiyonu ve küçük ama ilk sırayı senfoni orkestrası kadar Winterthur İsviçre sınırları arasında ünü taşır. Öte yandan, dizel motor ve lokomotif gibi, ağır makine üretimi sanayi, ticari olarak refah sağladı.

Yakında her iki tarafın ilgi oldu. Viyolonsel oynamak çok sayıda odası ve kilise müziği bana getirdi ve ben lisede iken yoğun çalıştı ki, müzikal kompozisyon benim ilgi uyarılır. 13 yaşındayken, ben tavan, kimya ve fotoğrafçılık ilgi metalurji mühendisi olarak, 1923 yılında öldü ve bir amca kimyasallar, kalanlar, dolu bir durumda bulundu. Ben hemen akla gelebilecek bütün reaksiyonlar onlarla çalışmak ailem korkutucu bazı patlamalara yol açan olanakları, evimizde hava dayanılmaz zehirlenmesi için başkalarını hayran oldu. Ancak, ben hayatta kaldı ve bir elin alabilir kimya kitaplarında, çok güvenilir bilgi vermedi bizim evde kütüphane 19. yüzyılda ilk olarak bazı kitaplar ve sonra oldukça geniş bir şehir kütüphanesi boşalttı okumaya başladım. Yakında, ben bir kimyager değil, bir besteci olacağını biliyordu. Ben, benim kimyasal deneyler arkasında ve doğada süreçlerin arkasında sırlarını anlamak istedim.

Böylece, Liseyi bitirdikten sonra, yüksek beklentileri ve Zürih Teknoloji ünlü İsviçre Federal Enstitüsü (ETH-Z) kimya çalışma coşku ile başladı. ETH-Z öğretildiği gibi, hızla erken ellili kimya devlet tarafından hayal kırıklığına uğradım, biz öğrencilerin, profesörlerin bile anlamadı incountable gerçekleri ezberlemek zorundaydı. Iyi bir hafıza kusursuz değil mantık talep üzerine oldu. Fiziksel kimya dersleri sadece klasik termodinamiğin ile sınırlı idi, ya daha fazla fikir ortaya vermedi. Böylece, bazı iyi kimyasal okuyarak bilgi sahibi, lise gibi benzer devam etmek vardı. Ben o zaman çok şey öğrendim hangi bir kitap S. Glasstone "Kuramsal Kimya" oldu. Bana okumuştu genç hevesli Profesör Hans H. Günthard tarafından verilen bir gönüllü ve çok iyi dersler hariç, kuantum mekaniği, spektroskopi temelleri, istatistiksel mekanik ve istatistiksel termodinamik, konuları, dersler bile konuşulmuyordu, ortaya paralel olarak kimya ve fizik.

"Diplomierter Ingenieur Chemiker" ve bazı kapsamlı askeri hizmet olarak benim diploma sonra, doktora tezini Profesör Günthard laboratuvar başlamak zorunda kaldım, bana açıktı. Neyse ki, o beni kabul etti ve bana herhangi bir resmi çalışmalar geçti ama yine de daha sonra yüksek çözünürlüklü nükleer manyetik rezonans (NMR) ile ilgili eserinde, bir alan için o hızla gereken ne olursa olsun elde edilen hiç bir genç, en parlak bilim adamı Hans Primas, ilişkili o anda emekleme döneminde. Onun hem de benim zaman tasarımı ve gelişmiş NMR spektrometre için gelişmiş elektronik ekipmanlar bina geçti. Buna paralel olarak, biz aklımızda yanı sıra araçların optimum performans için deneyler için teorik bir arka plan geliştirdi. Sinyal-gürültü oranı hesaplamaları ve optimizasyonlar NMR ciddi uygulamaları sınırlayan bir hayal kırıklığı düşük duyarlılık muzdarip gibi günlük rutin. Hans Primas geliştirilen ve alanında modülasyon teknikleri analiz, bir alanda frekans kilit sistemi inşa edilmiş ve son derece homojen bir manyetik alan sunmak gerekiyordu elektromıknatıs şeklinde kutup kapakların yeni bir tasarım katkıda bulunmuştur. Bu gelişmeler Trüb Tauber, İsviçreli bir elektronik şirketi tarafından kabul edildi spektrometreleri iki tür yol açtı ve Avrupa'nın her yerinden sattı. Daha sonra 1965 yılında Trüb-Tauber dağıldı ve NMR spektroskopi bölümünde günümüzde Bruker Analytische Messtechnik, NMR spektrometre, dünyanın önde gelen üretici ile birlikte, Spectrospin AG temel yol açtı.

Benim kendi iş sonra, başlangıçta 75 MHz, proton rezonansı spektrometresi için 25 MHz, yüksek hassasiyet radyo frekansı preamplisi inşaat ve özellikle yüksek hassasiyet prob kurullarınca ele. Teorik tarafı, stokastik rezonans ile ilgili. Hans Primas tarafından belirlenen hedefi Norbert Wiener, doğrusal olmayan sistemlerin stokastik test edilmesi için ünlü kavramları, nükleer manyetik rezonans ikaz için rasgele gürültü kullanımı oldu. Teorik tedavi dik stokastik polinomları kullanarak Volterra fonksiyonel genişleme dayanıyordu. Proton rezonans spektrumları basitleştirmek için decouple homonükleer genişbant bir düzeni tasarlamak için özellikle çalıştılar. Gözlem frekansta bir delik şeklinde güç spektral yoğunluğu ile stokastik dizisi uygulayarak, tüm yabancı proton gözlenen proton spin rahatsızlık vermesini olmadan ayrılmış olmalıdır. Teorik zorluklar özellikle beyaz olmayan bir gürültü yanıt hesaplama ile ilgileniyorlardı. Deneyler, o zaman biz zaten kavramının yararlılığını inanmıyordu çalıştı ve 1962 yılında ilgilenen herhangi bir seyirci olmadan yüksek bir halat üzerinde bir sanatçı dengeleme gibi bir duygu ile benim tez bitmiş değildi.

Ben üniversite böylece sonsuza kadar terk etmeye karar verdi ve Amerika Birleşik Devletleri'nde endüstriyel bir iş bulmaya çalıştı. Weston A. Anderson, Ray Freeman, Jim Hyde Martin Packard, ve Harry Weaver gibi ünlü bilim adamları, çalıştığı yere çok sayıda teklifler arasında, Palo Alto Varian Associates karar verildi
Zürich biz de benzer çizgilerde ancak akılda net bir ticari amacı ile. Bu benim kendi çalışmaları için bazı motivasyon bulmak umuduyla, benim ilgi çekti. Ve gerçekten, ben çok şanslıydım. Weston Anderson paralel veri toplama NMR duyarlılığını artırmak amacıyla icat Fourier dönüşümü spektroskopi giderken. Sevimli bir mekanik cihaz geliştirilmesi yer alması, "Wheel of Fortune" oluşturmak ve paralel olarak çeşitli frekansları sonra Fourier dönüşümü (FT) NMR gerçekten liderliğindeki bir darbe uyarma deney denemek için 1964 yılında bana evlenme teklif etti Bugün bildiğimiz kadarıyla. Weston Anderson, kapsamlı bir iş gezisi için yurtdışında iken yaz 1964 yılında ilk başarılı deneyler yapıldı. Bu çalışmada Primas ve Günthard çalışmaları sırasında elde edilen sistem teorisi Bildiğim kadarıyla optimum bir şekilde yararlanabilir. Icadından ancak yanıt yetersiz oldu. Başarılarımızı açıklanan kağıt Journal of Scientific Instruments Review nihayet kabul edilen ve yayımlanmak üzere Kimyasal Fizik tarafından iki kez reddedildi. Varian, aynı zamanda bir spektrometre dahil roman Fourier dönüşümü konsepti oluşturmak için direndi. Bu buluşun patent hakları vardı Varian büyük şaşkınlıkla bir ticari FT NMR spektrometresi için ilk kez 1969 yılında gösterilmiştir rekabetçi şirket Bruker Analytische Messtechnik Tony Keller ve onun arkadaşları yıllar önce aldı.

Hala Varian, ben daha fazla karbon-13 spektroskopi hızlı bir gelişme olmuştur "gürültü decoupling" gürültü ışınlama farkı çekirdekli genişbant çözülmenin giriş stokastik rezonans benim daha önceki çalışmaları uzanırdı. Kompozit bakliyat kullanarak Malcolm H. Levitt ve Ray Freeman çok daha effcient birden fazla darbe planları, daha sonra yerini almıştır.

NMR daha ileri deneyler ve ölçüm tekniklerinin başarısı için büyük önem spektrometre doğrudan bağladım olabilir küçük bir laboratuvar bilgisayarların durumu oldu. Varian (1966-1968) son yıllarda, gelişmiş veri işleme için otomatik deney ve spektroskopi çok sayıda bilgisayar uygulamaları geliştirdi.

1968 yılında, Asya ile geniş bir gezi sonra, İsviçre'ye döndü. Nepal kısa bir ziyaret Asya sanat için doyumsuz bir aşk başladı. Benim ana ilgi Tibet kaydırma resimler, sözde thangkas, kendi katı kuralları ve yine de inanılmaz bir yaratıcılık coşkusuyla birleştiren ile dini sanatının eşsiz ve en heyecan verici, doğru yönlendirilir.

İsviçre, ETH-Z Laboratorium für physikalische Chemie NMR araştırma grubu kurşun Profesör Primas teorik kimya kendi çıkarlarına karşı daha açtıktan sonra devralmak için bir şans vardı. Uygun enstrümantasyon bir başlangıç ??olmamasına rağmen, ben tekrarlanan darbe deneyleri ve Fourier çift rezonans ile time-domain NMR metodolojik gelişmeler üzerinde çalışmaya devam etti. Buna ek olarak, ilk darbeli time-domain kimyasal kaynaklı dinamik nükleer polarizasyon (CIDNP) deneyler yapıldı. Biz darbe FT spektroskopi genişbant uyarma için ikili pseudo-random gürültü dizileri istihdam için bir alternatif olarak, giriş ve çıkış gürültüsü ilişkilendirerek o zaman da stokastik rezonans geliştirdi. Benzer çalışmalar, New Brunswick Üniversitesi Prof. Reinhold Kaiser tarafından eş zamanlı olarak yapıldı.

Benim ilk yüksek lisans öğrencisi, Thomas Baumann, Profesör Jean Jeener iki boyutlu Fourier dönüşümü sonra, üreten basit bir iki darbe dizisi önerdi Basko Polje, Yugoslavya, Amper Yaz Okulu ziyaret ettiğinde sonraki şanslı olay, iki, 1971 yılında meydana gelen -boyutlu (2D) spektrum. Zamanla, önemi ve evrenselliği önerisini kabul etti. Grubumda, Enrico Bartholdi 2D deneylerin özellikleri keşfetmek için ilk olarak bazı analitik hesaplamaları yapıldı. Sonunda 1974 yazında, Biyolojik Sistemleri, Kandersteg, 1974 Manyetik Rezonans VI Uluslararası Konferansı'nda sunulacak sonuçları umutsuz bir ihtiyaç halinde ilk deneyler çalıştı.

Aynı zamanda, 2B spektroskopi ilkesi de daha önce Paul Lauterbur tarafından önerilen NMR görüntüleme, uygulanabilir olduğunu bana oluştu. Bu spin-çözgü görüntüleme tekniği dayanıyor şu anda en sık kullanılan hangi Fourier görüntüleme icadından sonra açtı. Anıl Kaya ve Dieter Welti ilk denemeler yapıldı.

O andan itibaren, çok boyutlu spektroskopisi geliştirme, araştırma grubu, çok hızlı, iç ve dış gitti. Prof. John S. Waugh katı hal rezonans uygulamaları için genişletilmiş ve Prof Ray Freeman, özellikle Geoffrey Bodenhausen, araştırma grubu farkı çekirdekli ilk deneyler bazı katkıda bulunmuştur. ETH-Z Profesör Kurt Wüthrich ile moleküler biyoloji 2D spektroskopisi uygulamaları geliştirmek için, 10 yıl süren, 1976, yoğun bir işbirliği başlattı. Kendisi ve araştırma grubu, çözelti içinde biyomoleküllerin üç boyutlu yapısının belirlenmesinde etkin en önemli yenilikleri sorumlu olmuştur.

Sonraki yıllarda, özellikle Geoffrey Bodenhausen, Lukas Braunschweiler, Hıristiyan Griesinger, Anıl Kaya, Malcolm H. Levitt, Slobodan Macura, Luciano Müller, Ole W. Sørensen, ve Alexander Wokaun, hünerli arkadaşları çok sayıda çok sayıda değişiklikler katkıda bulunmuştur. -tipi röle tutarlılık transferi, çoklu kuantum filtreleme, çoklu kuantum spektroskopisi, toplam korelasyon spektroskopisi, özel korelasyon spektroskopisi, akordeon spektroskopi, casus deneyler, üç boyutlu spektroskopi ve çok daha fazlası gibi temel 2D spektroskopi kavramı. Buna paralel olarak, çok sayıda diğer araştırma grupları, yenilikçi yöntemler daha büyük bir katkıda bulundu.

Bu etkinliklerin yanı sıra yüksek çözünürlüklü NMR metodolojik gelişmeler, gelişmiş 2B spektroskopi teknikleri ve spin difüzyonu ve tek boyutlu organik iletkenler gibi özel sistemlerin uygulamaları gibi amaçlayan gidiyor, biz her zaman katı hal NMR bir araştırma programı vardı, polimer karışımları dinamikleri hidrojen gümrüklü Thomas Baumann, Pablo Caravatti Federico Graf, Max Linder, Beat H. Meier, Rolf Meyer, Thierry Schaffhauser, Armin Stöckli ve Dieter Suter ile işbirliği içinde karboksilik asitler.

Daha yakın zamanlarda, ben darbeli EPR ve ENDOR teknikleri geliştirme, Prof Arthur Schweiger, son derece yenilikçi bir EPR spectroscopist ile de yakın işbirliği zevk vardı. Bu doğasında deneysel diffficulties ve sorunların üstesinden gelmek için birçok yol nedeniyle özel zorlu bir alan olduğu ortaya çıktı.

Son yıllarda, benim zaman daha fazla ve daha fazlası, idari işler Ben şu anda başkan olan ETH-Z araştırma konseyi tarafından emilir haline gelmiştir. Öğretim ve araştırma kurumları, yönetim fonksiyonları aktif bilim adamlarının katılımı hayati bağlı olduğunu kabul etti.

Geriye dönüp bakınca, ben inanılmaz derecede parlak arkadaşları vardı olan Jean Jeener Kullanıcı fikri hakkında işitme dış koşullar, benim doktora tezi açısından uygun zaman uygun yer, ABD'de benim ilk istihdam,, ile özellikle olağanüstü tercih edilmiş sahip olduğunu fark . Nihayet, son derece cesaret ve 28 yıldan fazla bir bencil bir çalışma-bağımlısı evli olmanın tüm sorunlara rağmen şimdiye kadar benimle kaldı eşim Magdalena değer standartları zaman zaman yeniden düzenlenmesi için minnettarım öngörülemeyen öfke. Anna Magdalena (anaokulu öğretmeni), Katharina Elisabeth (ilkokul öğretmeni) ve Hans-Martin Walter (lise): Magdalena eğitimli üç çocuğu, benim tarafımda fazla girişi olmadan vardır. Ben ikinci bir şans kendimin de vardı, ben kesinlikle benim bugünkü kariyerine tekrar deneyin olsa da onlar, benim ayak izlerini takip etmek gibi bir niyeti gösterir şaşırttı değilim.

Les Prix Nobel. Nobel Ödülleri 1991, Editör Frängsmyr, [Nobel Vakfı], Stockholm, 1992 Tore

 

I was born 1933 in Winterthur, Switzerland, where our ancestors resided at least since the 15th century. We lived in a home built in 1898 by my grandfather, a merchant. My father, Robert Ernst, was teaching as an architect at the technical high school of our city. I had the great luck to grow up, together with two sisters, in a town that combined in a unique way artistic and industrious activities. Invaluable art collections and a small but first rank symphony orchestra carry the fame of Winterthur far across the borders of Switzerland. On the other hand, industries producing heavy machinery, like Diesel motors and railway engines, provided the commercial basis of prosperity.

I soon became interested in both sides. Playing the violoncello brought me into numerous chamber and church music ensembles, and stimulated my interest in musical composition that I tried extensively while in high school. At the age of 13, I found in the attic a case filled with chemicals, remainders of an uncle who died in 1923 and was, as a metallurgical engineer, interested in chemistry and photography. I became almost immediately fascinated by the possibilities of trying out all conceivable reactions with them, some leading to explosions, others to unbearable poisoning of the air in our house, frightening my parents. However, I survived and started to read all chemistry books that I could get a hand on, first some 19th century books from our home library that did not provide much reliable information, and then I emptied the rather extensive city library. Soon, I knew that I would become a chemist, rather than a composer. I wanted to understand the secrets behind my chemical experiments and behind the processes in nature.

Thus, after finishing high school, I started with high expectations and enthusiasm to study chemistry at the famous Swiss Federal Institute of Technology in Zurich (ETH-Z). I was rapidly disappointed by the state of chemistry in the early fifties as it was taught at ETH-Z; we students had to memorize incountable facts that even the professors did not understand. A good memory not impeccable logic was on demand. The physical chemistry lectures did not reveal much insight either, they were limited just to classical thermodynamics. Thus, I had to continue, similar as in high school, to gain some decent chemical knowledge by reading. A book from which I learned a lot at that time was "Theoretical Chemistry" by S. Glasstone. It revealed to me the fundamentals of quantum mechanics, spectroscopy, statistical mechanics, and statistical thermodynamics, subjects that were never even mentioned in lectures, except in a voluntary and very excellent lecture course given by the young enthusiastic Professor Hans H.Günthard who had studied chemistry and physics in parallel.

It was clear to me, after my diploma as a "Diplomierter Ingenieur Chemiker" and some extensive military service, I had to start a PhD thesis in the laboratory of Professor Günthard. Fortunately, he accepted me and associated me with a young most brilliant scientist Hans Primas, who never went through any formal studies but nevertheless acquired rapidly whatever he needed for his work that was then concerned with high resolution nuclear magnetic resonance (NMR), a field in its infancy at that time. Much of his and also my time was spent on designing and building advanced electronic equipment for improved NMR spectrometers. In parallel, we developed the theoretical background for the experiments we had in mind as well as for the optimum performance of the instruments. Signal-to-noise ratio calculations and optimizations were daily routine as NMR suffers from a disappointingly low sensitivity that severely limits its applications. Hans Primas developed and analyzed field modulation techniques, constructed a field frequency lock system, and contributed a new design of shaped pole caps for the electromagnet that was supposed to deliver an extremely homogeneous magnetic field. These developments led to two types of spectrometers that were adopted by Trüb-Täuber, a Swiss electronics company, and sold all over Europe. Later in 1965, Trüb-Täuber was dissolved, and the NMR spectroscopy section led to the foundation of Spectrospin AG that is, together with Bruker Analytische Messtechnik, nowadays the world leading producer of NMR spectrometers.

My own work dealt with the construction of high sensitivity radio frequency preamplifiers and in particular high sensitivity probe assemblies, initially for a 25 MHz, later for a 75 MHz proton resonance spectrometer. On the theoretical side, I was concerned with stochastic resonance. The goal set by Hans Primas was the usage of random noise for the excitation of nuclear magnetic resonance, following the famous concepts of Norbert Wiener for the stochastic testing of non-linear systems. The theoretical treatment was based on a Volterra functional expansion using orthogonal stochastic polynomials. I tried in particular to design a scheme of homonuclear broadband decoupling to simplify proton resonance spectra. By applying a stochastic sequence with a shaped power spectral density that has a hole at the observation frequency, all extraneous protons should be decoupled without perturbing the observed proton spin. The theoretical difficulties were mainly concerned with the computation of the response to nonwhite noise. Experiments were not attempted at that time, we did not believe in the usefulness of the concept anyway, and I finished my thesis in 1962 with a feeling like an artist balancing on a high rope without any interested spectators.

I thus decided to leave the university forever and tried to find an industrial job in the United States. Among numerous offers, I decided for Varian Associates in Palo Alto where famous scientists, like Weston A. Anderson, Ray Freeman, Jim Hyde, Martin Packard, and Harry Weaver, were working
along similar lines as we in Zürich but with a clear commercial goal in mind. This attracted my interest, hoping to find some motivation for my own work. And indeed, I was extremely lucky. Weston Anderson was on his way to invent Fourier transform spectroscopy in order to improve the sensitivity of NMR by parallel data acquisition. After his involvement in the development of a cute mechanical device, the "wheel of fortune", to generate and detect several frequencies in parallel, he proposed to me in 1964 to try a pulse excitation experiment that indeed led to Fourier transform (FT) NMR as we know it today. The first successful experiments were done in summer 1964 while Weston Anderson was abroad on an extensive business trip. In this work I could take advantage in an optimum way of my knowledge in system theory gained during my studies with Primas and Günthard. The response to our invention was however meager. The paper that described our achievements was rejected twice by the Journal of Chemical Physics to be finally accepted and published in the Review of Scientific Instruments. Varian also resisted to build a spectrometer that incorporated the novel Fourier transform concept. It took many years before in the competitive company Bruker Analytische Messtechnik Tony Keller and his coworkers demonstrated in 1969 for the first time a commercial FT NMR spectrometer to the great amazement of Varian that had the patent rights on the invention.

Still at Varian, I was further extending my earlier work on stochastic resonance with the introduction of heteronuclear broadband decoupling by noise irradiation, the "noise decoupling" that led to a rapid development in carbon-13 spectroscopy. It has been replaced later by the much more effcient multiple pulse schemes of Malcolm H. Levitt and Ray Freeman using composite pulses.

Of major importance for the success of more advanced experiments and measurement techniques in NMR was the availability of small laboratory computers that could be hooked up directly to the spectrometer. During my last years at Varian (1966-68), we developed numerous computer applications in spectroscopy for automated experiments and improved data processing.

In 1968 I returned, after an extensive trip through Asia, to Switzerland. A brief visit to Nepal started my insatiable love for Asian art. My main interest is directed towards Tibetan scroll paintings, the so-called thangkas, a unique and most exciting form of religious art with its own strict rules and nevertheless incorporating an incredible exuberance of creativity.

Back in Switzerland, I had a chance to take over the lead of the NMR research group at the Laboratorium für Physikalische Chemie of ETH-Z after Professor Primas turned his interests more towards theoretical chemistry. Despite an initial lack of suitable instrumentation, I continued to work on methodological improvements of time-domain NMR with repetitive pulse experiments and Fourier double resonance. In addition, we performed the first pulsed time-domain chemically-induced dynamic nuclear polarization (CIDNP) experiments. We developed at that time also stochastic resonance as an alternative to pulse FT spectroscopy employing binary pseudo-random noise sequences for broadband excitation, correlating input and output noise. Similar work was done simultaneously by Prof. Reinhold Kaiser at the University of New Brunswick.

The next fortunate event occurred in 1971 when my first graduate student, Thomas Baumann, visited the Ampere Summer School in Basko Polje, Yugoslavia, where Professor Jean Jeener proposed a simple two-pulse sequence that produces, after two-dimensional Fourier transformation, a two-dimensional (2D) spectrum. In the course of time, we recognized the importance and universality of his proposal. In my group, Enrico Bartholdi performed at first some analytical calculations to explore the features of 2D experiments. Finally in the summer of 1974, we tried our first experiments in desperate need of results to be presented at the VIth International Conference on Magnetic Resonance in Biological Systems, Kandersteg, 1974.

At the same time, it occurred to me that the 2D spectroscopy principle could also be applied to NMR imaging, previously proposed by Paul Lauterbur. This led then to the invention of Fourier imaging on which the at present most frequently used spin-warp imaging technique relies. First experiments were done by Anil Kumar and Dieter Welti.

From then on, the development of multi-dimensional spectroscopy went very fast, inside and outside of our research group. Prof. John S. Waugh extended it for applications to solid state resonance, and the research group of Prof. Ray Freeman, particularly Geoffrey Bodenhausen, contributed some of the first heteronuclear experiments. We started 1976 an intense collaboration, lasting for 10 years, with Professor Kurt Wüthrich of ETH-Z to develop applications of 2D spectroscopy in molecular biology. He and his research group have been responsible for most essential innovations that enabled the determination of the three-dimensional structure of biomolecules in solution.

During the following years, a large number of ingenious coworkers, in particular Geoffrey Bodenhausen, Lukas Braunschweiler, Christian Griesinger, Anil Kumar, Malcolm H. Levitt, Slobodan Macura, Luciano Müller, Ole W. Sørensen, and Alexander Wokaun, contributed numerous modifications of the basic 2D spectroscopy concept, such as relay-type coherence transfer, multiple quantum filtering, multiple quantum spectroscopy, total correlation spectroscopy, exclusive correlation spectroscopy, accordion spectroscopy, spy experiments, three-dimensional spectroscopy, and many more. In parallel, numerous other research groups contributed an even larger number of innovative methods.

Besides these activities in high resolution NMR, we always had a research program in solid state NMR going aiming at methodological developments, such as improved 2D spectroscopy techniques and spin diffusion, and applications to particular systems such as one-dimensional organic conductors, polymer blends, and dynamics in hydrogen-bonded carboxylic acids in collaboration with Thomas Baumann, Pablo Caravatti, Federico Graf, Max Linder, Beat H.Meier, Rolf Meyer, Thierry Schaffhauser, Armin Stöckli, and Dieter Suter.

More recently, I had also the pleasure to closely collaborate with Prof. Arthur Schweiger, an extremely innovative EPR spectroscopist, in the development of pulsed EPR and ENDOR techniques. This turned out to be a specially challenging field due to the inherent experimental diffficulties and the many ways to overcome the problems.

In recent years, more and more of my time has become absorbed by administrative work for the research council of ETH-Z of which I am presently the president. I recognized that teaching and research institutions vitally depend on the involvement of active scientists also in management functions.

Looking back, I realize that I have been favored extraordinarily by external circumstances, the proper place at the proper time in terms of my PhD thesis, my first employment in the USA, hearing about Jean Jeener's idea, and in particular having had incredibly brilliant coworkers. At last, I am extremely grateful for the encouragement and for the occasional readjustment of my standards of value by my wife Magdalena who stayed with me so far for more than 28 years despite all the problems of being married to a selfish work-addict with an unpredictable temper. Magdalena has, without much input from my side, educated our three children: Anna Magdalena (kindergarden teacher), Katharina Elisabeth (elementary school teacher), and Hans-Martin Walter (still in high school). I am not surprised that they show no intention to follow in my footsteps, although if I had a second chance myself, I would certainly try to repeat my present career.

From Les Prix Nobel. The Nobel Prizes 1991, Editor Tore Frängsmyr, [Nobel Foundation], Stockholm, 1992

>