gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Patrick M.S. Blackett
Patrick Maynard Stuart Blackett'ten, 18 Kasım 1897, Arthur Stuart Blackett'ten oğlu tarihinde doğdu. O aslında Navy (Osborne Naval College, 1917; Dartmouth, 1912) için düzenli bir subay olarak eğitimli ve Falkland Adaları savaşları, Birinci Dünya Savaşı sırasında yer alan, bir deniz (1914) askeri öğrenci olarak kariyerine başladı Jutland. Savaşın sonunda o Teğmen rütbesi ile istifa etti ve Lord Rutherford altında fizik çalışmaları Cambridge aldı.
Onun edebiyat fakültesi mezunu alınarak 1921 yılında derecesi, o bir oksijen izotop azot dönüşümünün ilk fotoğraflarda, 1924 yılında sonuçlandı bulut odaları ile araştırma başladı. 1924-1925 sırasında o tarihten sonra Cambridge döndü James Franck ile Göttingen'de çalıştı. 1932 yılında genç bir İtalyan bilim adamı ile birlikte, GPS Occhialini, o karşı kontrollü bulut odası, kozmik ışınlar kendi fotoğraflarını çekmek için hangi yönetilen, parlak bir buluş tasarlanmıştır. Iki Geiger-Müller tüpleri, dürtüleri, her ikisi de üzerinden bir elektrik yüklü parçacığın geçen sonuç olarak çakıştığı, üst ve dikey Wilson odasının altına yerleştirilen Bu yöntem ile sadece bulut odasının işlevi getirilir.
1933 sadece pozitif elektron Anderson keşfi doğruladı, ancak aynı zamanda, hem de yaklaşık olarak eşit sayıda pozitif ve negatif elektronlar, "duş" varlığını göstermiştir baharında. Bu gerçek ve pozitif parçacıklar (pozitron) yeryüzünde madde normal bileşenleri olarak normalde var olmayan bilgi, gama ışınları, iki madde parçacıkları (Pozitron ve elektronların) haline dönüştürmek, kendi anlayışının temelini oluşturdu, artı bir miktar kinetik enerji bir fenomen genellikle çifti üretim denir. Ters süreç hem gama radyasyon, sözde imha radyasyon dönüşmüş olan bir pozitron ve bir elektron arasında bir çarpışma da deneysel olarak doğrulandı. Bu deneylerin yorumlanması Blackett'ten ve Occhialini Dirac'ın elektron teorisi tarafından yönlendiriliyordu.
Blackett'ten Birkback College, Londra, 1933 yılında Profesör oldu ve burada araştırma işçilerin kozmopolit bir okul toplama, kozmik ışın araştırma çalışmalarına devam etti. Özellikle radar soruşturmanın içine kozmik araştırma çalışmalarının onun okul geliştirmeye devam etti ve savaştan bu yana Manchester laboratuvar faaliyet alanını genişletti; 1937 yılında Manchester Üniversitesi, Bragg kendini orada Rutherford başarılı olan Sir Lawrence Bragg başardı Dr Lovell altında meteor yollar.
Dünya Savaşı'nın başında, Blackett'ten Royal uçak Kuruluş Enstrüman Bölüm katıldı. Erken 1940 yılında, o Kıyı Komutanlığı'nda Air Marshall Joubert Bilimsel Danışmanı oldu ve güçlü operasyonel bir araştırma grubu kurma, analitik çalışmada anti U-boat savaş başladı. Aynı yıl o Amirallik Deniz Yöneylem Araştırması Müdürü oldu ve anti U-boat savaş ve diğer deniz operasyonları çalışma devam etti: daha sonra 1940 yılında Genel Kazık, CMC, Uçaksavar Komutanlığı, Bilimsel Danışmanı olarak atandı ve bilimsel Kurmay çalışmalarının çeşitli yönlerini incelemek için operasyonel bir araştırma grubu kurdu. Yıldırım sırasında ayrıca, İngiltere uçaksavar savunma istihdam ve kullanımı ile ilgili idi.
1945 yılında, İkinci Dünya Savaşı'nın sonunda, Manchester Üniversitesi, kozmik ışın soruşturmalar devam etti: dahili ve güçlü bir manyetik alan karşı-kontrollü bir bulut odası tarafından, kozmik ışın parçacıklarının daha fazla çalışma, özellikle, Savaşı öncesi kullanılır. 1947 yılında, Rochester ve Butler, laboratuvarda çalışan, şimdi sözde garip parçacıkların büyük bir aile olarak bilinir ne ilk iki keşfetti. Bu ücret ve özünde istikrarsız ve bazı hafif parçacıklar halinde ikinci bir 10-10 bir ömür boyu çürümüş bir yüksüz parçacık belirledi. Bu sonuç bir kaç yıl sonra Pasadena Carl Anderson tarafından doğrulandı.
Bu keşif kısa bir süre sonra, mıknatıs ve bulut odası, kozmik ışın parçacıklarının büyük yoğunluk çok yüksek bir rakımda yararlanmak amacıyla Pic du Midi Pyrenees Observatory taşındı. Bu hareket Çalışmaya başlamadan birkaç saat içinde negatif kaskad hyperon denirdi, hala yeni ve yabancı garip bir parçacık, Butler ve arkadaşları tarafından keşfi, hemen ödüllendirildi. Bu bir (p)-meson ve başka bir kararsız hyperon içine çürümüş bir protonik kitle daha bir parçacık, aynı zamanda, kendini bir proton çürümesi ve (p)-meson protonik kitle, daha daha fazla oldu.
1948 yılında Blackett'ten kozmik ışınların izotropi hakkında spekülasyonlar takip ve yıldızlararası manyetik alanların kökeni üzerinde spekülasyon başladı ve kökeni, bazı 30 yaşındaki Schuster ve HA Wilson spekülasyonlar, ve diğerleri ilgi yeniden canlandı toprak ve güneşin manyetik alan. Bu spekülasyonlar artık geçerli olması muhtemeldir olarak olmasa da, dünyanın manyetik alanının geçmişi ilgi götürdü ve bu yüzden yeni doğan kaya manyetizma çalışmanın konusu.
Profesör Blackett'ten 1953 yılında Bilim ve Teknoloji, Londra Imperial College Fizik Bölümü Başkanı olarak atandı ve Temmuz 1963 yılında emekli oldu. O Imperial College Fizik ve Pro Rektör Yardımcısı Profesör olarak devam etmektedir.
Son on yıl içinde, büyüklüğü ve yönünü tekrar eski jeolojik zamanlar, dünyanın manyetik alanının kesin tarihini bulma nesne ile onun yönetimindeki bir grup kayaçların özellikleri birçok açıdan inceledik. Böyle bir sonuç, diğer pek çok ülkede işçi ile birlikte kaya manyetizma verileri güçlü kıtaların jeolojik tarihinin içerisinde belirgin bir şekilde birbirlerine göre sürüklendi olduğunu Wegener ve Du Toit sonuçlarını desteklediğini gösterir gibi görünüyor.
Bu çalışma, şimdi tüm kayaların yaklaşık% 50 ters manyetize olduğu dikkate değer bir fenomeni açıklamaya yönettiği devam etmektedir. Deneyler, bu ters mıknatıslanma dünyanın manyetik alanının ters ya da kayaların ortaya çıkan karmaşık bir fiziksel ya da kimyasal işlem nedeniyle olup olmadığına karar yöneliyorlar.
Blackett'ten U-boat kampanyası, 1946 yılında operasyonel ile ilgili araştırma çalışmaları için 1940 yılında Royal Society ve Amerikan Liyakat Madalyası tarafından Kraliyet Madalyası ile ödüllendirildi. O Atom Enerjisi Askeri ve Siyasi Sonuçları (gözden geçirilmiş baskı 1949; Amerikan baskısı korkusu, Savaş, Bomba, 1949 1948) yazar.
1924 yılında Köstence Bayon evlendi, bir oğlu ve bir kızı var.
Nobel anlatım, Fizik 1942-1962, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1964
Patrick Maynard Stuart Blackett was born on 18th November, 1897, the son of Arthur Stuart Blackett. He was originally trained as a regular officer for the Navy (Osborne Naval College, 1917; Dartmouth, 1912), and started his career as a naval cadet (1914), taking part, during the First World War, in the battles of Falkland Islands and Jutland. At the end of the war he resigned with the rank of Lieutenant, and took up studies of physics under Lord Rutherford at Cambridge.
After having taken his B.A. degree in 1921, he started research with cloud chambers which resulted, in 1924, in the first photographs of the transmutation of nitrogen into an oxygen isotope. During 1924-1925 he worked at Göttingen with James Franck, after which he returned to Cambridge. In 1932, together with a young Italian scientist, G.P.S. Occhialini, he designed the counter-controlled cloud chamber, a brilliant invention by which they managed to make cosmic rays take their own photographs. By this method the cloud chamber is brought into function only when the impulses from two Geiger-Muller tubes, placed one above and one below the vertical Wilson chamber, coincide as the result of the passing of an electrically charged particle through both of them.
In the spring of 1933 they not only confirmed Anderson's discovery of the positive electron, but also demonstrated the existence of "showers" of positive and negative electrons, both in approximately equal numbers. This fact and the knowledge that positive particles (positrons) do not normally exist as normal constituents of matter on the earth, formed the basis of their conception that gamma rays can transform into two material particles (positrons and electrons), plus a certain amount of kinetic energy - a phenomenon usually called pair production. The reverse process - a collision between a positron and an electron in which both are transformed into gamma radiation, so-called annihilation radiation - was also verified experimentally. In the interpretation of these experiments Blackett and Occhialini were guided by Dirac's theory of the electron.
Blackett became Professor at Birkback College, London, in 1933, and there continued cosmic ray research work, hereby collecting a cosmopolitan school of research workers. In 1937 he succeeded Sir Lawrence Bragg at Manchester University, Bragg himself having succeeded Rutherford there; his school of cosmic research work continued to develop, and since the war the Manchester laboratory has extended its field of activity, particularly into that of the radar investigation of meteor trails under Dr. Lovell.
At the start of World War II, Blackett joined the Instrument Section of the Royal Aircraft Establishment. Early in 1940, he became Scientific Advisor to Air Marshall Joubert at Coastal Command, and started the analytical study of the anti U-boat war, building up a strong operational research group. In the same year he became Director of Naval Operational Research at the Admiralty, and continued the study of the anti U-boat war and other naval operations: later in 1940 he was appointed Scientific Advisor to General Pile, C.M.C., Anti-Aircraft Command, and built up an operational research group to study scientifically the various aspects of Staff work. During the blitz he was also concerned with the employment and use of anti-aircraft defence of England.
In 1945, at the end of the Second World War, work was resumed on cosmic ray investigations in the University of Manchester: in particular on the further study of cosmic ray particles by the counter-controlled cloud chamber in a strong magnetic field, built and used before the War. In 1947, Rochester and Butler, working in the laboratory, discovered the first two of what is now known to be a large family of the so-called strange particles. They identified one charged and one uncharged particle which were intrinsically unstable and decayed with a lifetime of some 10-10 of a second into lighter particles. This result was confirmed a few years later by Carl Anderson in Pasadena.
Soon after this discovery, the magnet and cloud chamber were moved to the Pic du Midi Observatory in the Pyrenees in order to take advantage of the greater intensity of cosmic ray particles at a very high altitude. This move was rewarded almost immediately by the discovery by Butler and coworkers, within a few hours of starting work, of a new and still stranger strange particle, which was called the negative cascade hyperon. This was a particle of more than protonic mass which decayed into a (p)-meson and another unstable hyperon, also of more than protonic mass, which itself decayed into a proton and (p)-meson.
In 1948 Blackett followed up speculations about the isotropy of cosmic rays and began speculating on the origin of the interstellar magnetic fields, and in so doing revived interest in some 30-year old speculations of Schuster and H. A. Wilson, and others, on the origin of the magnetic field of the earth and sun. Although these speculations are not now considered as likely to be valid, they led him to interest in the history of the earth's magnetic field, and so to the newly born subject of the study of rock magnetism.
Professor Blackett was appointed Head of the Physics Department of the Imperial College of Science and Technology, London, in 1953 and retired in July, 1963. He is continuing at the Imperial College as Professor of Physics and Pro-Rector.
Over the last ten years or so a group under his direction have studied many aspects of the properties of rocks with the object of finding out the precise history of the earth's magnetic field, in magnitude and direction back to the earliest geological times. Such results, together with those of workers in many other countries, seem to indicate that the rock magnetism data supports strongly the conclusions of Wegener and Du Toit that the continents have drifted relative to each other markedly in the course of geological history.
The study is now being continued, directed to explaining the remarkable phenomenon that about 50% of all rocks are reversely magnetized. The experiments are directed towards deciding whether this reversed magnetization is due to reversal of the earth's magnetic field or to a complicated physical or chemical process occurring in the rocks.
Blackett was awarded the Royal Medal by the Royal Society in 1940 and the American Medal for Merit, for operational research work in connection with the U-boat campaign, in 1946. He is the author of Military and Political Consequences of Atomic Energy (1948; revised edition 1949; American edition Fear, War, and the Bomb, 1949).
In 1924 he married Constanza Bayon; they have one son and one daughter.
From Nobel Lectures, Physics 1942-1962, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1964