gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Owen Chamberlain
Owen Chamberlain, 10 Temmuz 1920 tarihinde San Francisco'da doğdu. Babası fizik bir ilgi ile W. Edward Chamberlain, önde gelen bir radyolog oldu. Annesinin kızlık soyadı Genevieve Lucinda Owen oldu.
Dartmouth College 1941 yılında lisans derecesini aldı. California Üniversitesi'nden fizik lisans okula girdi, ama yaptığı çalışmalar İkinci Dünya Savaşı'nda Amerika Birleşik Devletleri tutulumu ile kesildi. Erken 1942 yılında Manhattan Projesi, atom bombası yapımı için ABD Hükümeti örgütü katıldı. Manhattan Projesi kapsamında, Berkeley, California, Los Alamos, New Mexico ve hem de orta enerjili nötronlar ve ağır elementler kendiliğinden fisyon nükleer kesitler araştıran Prof. Emilio Segre altında çalıştı. 1946 yılında, merhum Prof Enrico Fermi ilham rehberliği altında, onun doktora doğru çalıştı, Chicago Üniversitesi'nde yüksek lisans çalışması devam etti. Sıvılarda yavaş nötron kırınımı deneysel çalışmalar 1948 yılında tamamlanmış ve 1949 yılında doktorasını Chicago Üniversitesi tarafından verildi.
1948 yılında Berkeley Kaliforniya Üniversitesi'nde bir öğretim konumunu kabul etti. Onun araştırma çalışmaları Profesör Segre, Dr. Wiegand ile triple-saçılma deneyleri sonuçlanan proton-proton saçılması, Profesör Segre ve Dr. Clyde Wiegand ile yürütülen ve proton saçılma polarizasyon etkileri deneylerinin önemli bir dizi kapsamlı çalışmalar, Dr. Thomas Ypsilantis ve Dr. Robert D. Tripp. 1955 yılında Dr. Wiegand, Profesör Segre, ve Dr. Ypsilantis Karşıt protonun keşfi ile katıldı.
Önümüzdeki birkaç yıl boyunca o ve arkadaşları, hidrojen, döteryum ve diğer unsurları ile antiprotonlar etkileşimi inceledi ve karşıt protonları antineutrons üretmek için kullanılır. 1960 yılında, Profesörler Carson Jeffries ve Gilbert Shapiro ile birlikte, polarize protonlar spin bağımlılığı yüksek enerji süreçleri, pi-mezon ve proton saçılması da dahil olmak üzere geniş bir yelpazede çalışma polarize proton hedeflerin geliştirilmesi ve kullanımı öncülük hyperons parite ve elektron-proton saçılması zaman ters simetrisi bir test belirlenmesi. Bu ve diğer benzer deneyler, sonraki 20 yıl boyunca onun ana faaliyet. 70'lerin sonunda ve 80'lerin başında kısa bir süre enerjik ışık çekirdeğinin etkileşimlerin Berkeley Bevalac hızlandırıcı nükleer hedefleri ile çalışmaya katıldı. Son yıllarda aktif hizmet emekli önce, daha sonra Stanford Doğrusal Hızlandırıcı Merkezi'nde yüksek enerjili pozitron-elektron etkileşimleri çalışmak için büyük bir başarı ile kullanılan Zaman Projeksiyon-Odası geliştirme ve inşaat Dr David Nygren ile çalıştı .
O, Amerikan Fizik Derneği ve Ulusal Bilimler Akademisi üyesi bir üyesidir. O, Roma Üniversitesi'nde antinucleons fizik çalışmaları yapmanın amacı, 1957 yılında Guggenheim layık görüldü. Berkeley'deki California Üniversitesi'nde Fizik Profesörü olarak atandı, 1958 yılında ve 1959 yılında, Harvard Üniversitesi'nde Loeb Öğretim Görevlisi olarak görev yapmıştır.
1943 yılında Beatrice Babette Bakır (Aralık 1988) ile evlendi. Bunlar, üç kızı ve bir oğlu vardı. Müteakip Haziran Steingart Greenfield evlilikler (Aralık 1991) ve şu anda Pugh Gaiser Senta.
Nobel anlatım, Fizik 1942-1962, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1964
Bu otobiyografi / biyografi ödülü anda yazılı ve kitap serisi Les Prix Nobel ilk kez yayımlandı. Daha sonra düzenlenebilir ve Nobel Anlatım yayınlanamaz. Bu belge alıntı için, yukarıda gösterildiği gibi her zaman kaynak belirtiniz.
* Biyografi, 2005 yılı Haziran ayında ödüllü tarafından güncellendi.
Owen Chamberlain, 28 Şubat 2006 tarihinde vefat etti.
Owen Chamberlain was born in San Francisco on July 10, 1920. His father was W. Edward Chamberlain, a prominent radiologist with an interest in physics. His mother's maiden name was Genevieve Lucinda Owen.
He obtained his bachelor's degree at Dartmouth College in 1941. He entered graduate school in physics at the University of California, but his studies were interrupted by the involvement of the United States in World War II. In early 1942 he joined the Manhattan Project, the U.S. Government organization for the construction of the atomic bomb. Within the Manhattan Project he worked under Professor Emilio Segrè, both in Berkeley, California, and in Los Alamos, New Mexico, investigating nuclear cross sections for intermediate-energy neutrons and the spontaneous fission of heavy elements. In 1946 he resumed graduate work at the University of Chicago where, under the inspired guidance of the late Professor Enrico Fermi, he worked toward his doctorate. He completed experimental work on the diffraction of slow neutrons in liquids in 1948 and his doctor's degree was awarded in 1949 by the University of Chicago.
In 1948 he accepted a teaching position at the University of California in Berkeley. His research work includes extensive studies of proton-proton scattering, undertaken with Professor Segrè and Dr. Clyde Wiegand, and an important series of experiments on polarization effects in proton scattering, culminating in the triple-scattering experiments with Professor Segrè, Dr. Wiegand, Dr. Thomas Ypsilantis, and Dr. Robert D. Tripp. In 1955 he participated with Dr. Wiegand, Professor Segrè, and Dr. Ypsilantis in the discovery of the antiproton.
For the next few years he and his colleagues studied the interactions of antiprotons with hydrogen, deuterium and other elements, and used antiprotons to produce antineutrons. In 1960 he, together with Professors Carson Jeffries and Gilbert Shapiro, pioneered the development and use of polarized proton targets to study the spin dependence of a wide variety of high energy processes, including the scattering of pi-mesons and protons on polarized protons, the determination of the parity of hyperons, and a test of time reversal symmetry in electron-proton scattering. These and other similar experiments were his main activity for the next 20 years. In the late '70s and early '80s he briefly participated in the study of the interactions of energetic light nuclei with nuclear targets at the Berkeley Bevalac accelerator. In the final years before retiring from active service he worked with Dr. David Nygren on the development and construction of the Time-Projection-Chamber that was subsequently used with great success to study high-energy positron-electron interactions at the Stanford Linear Accelerator Center.
He is a Fellow of the American Physical Society and a member of the National Academy of Sciences. He was awarded a Guggenheim Fellowship in 1957 for the purpose of doing studies in the physics of antinucleons at the University of Rome. He was appointed Professor of Physics at the University of California, Berkeley, in 1958, and served as Loeb Lecturer at Harvard University in 1959.
In 1943 he married Beatrice Babette Copper (dec. 1988). They had three daughters and one son. Subsequent marriages to June Steingart Greenfield (dec. 1991) and currently to Senta Pugh Gaiser.
From Nobel Lectures, Physics 1942-1962, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1964
This autobiography/biography was written at the time of the award and first published in the book series Les Prix Nobel. It was later edited and republished in Nobel Lectures. To cite this document, always state the source as shown above.
* The biography was updated by the Laureate in June 2005.
Owen Chamberlain died on February 28, 2006.