gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Otto Wallach
Otto Wallach, Königsberg, Almanya, Gerhard Wallach, oğlu ve eşinin kızlık soyadı Otillie Thoma, 27 Mart 1847 tarihinde doğdu. Babası sonra Potsdam Denetçi Genel olmuş yüksek rütbeli bir memur oldu.
Potsdam "Gymnasium" hümanist onun erken okul yıllarında, Wallach için derin bir tarih ve sanat zevkine vardı - kimya gibi konularda pek ortaokul düzeyinde eğitim o günlerde.
1867 yılında Göttingen Wöhler, Fittig ve Hübner ile kimya çalışmak için gitti ama yakında Berlin AW küçük bir dönem için çalışma için sol Hofmann ve G. Magnus. Göttingen döndükten sonra o kadar zor o doktoru diploması almak için yönetilen çalıştı Hübner altında 1869 yılında sadece beş sömestr okuduktan sonra. (O zaman Wöhler laboratuarda çalışma saatleri sabah 7 den 05:00 kadar, gaz kapalı ve bazı işler özel olarak satın mum ışığı altında, yuvarlak-off olmak vardı sonra.) Konumunu izomerleri ele Tezi toluen serisi.
1869 ve 1870 yılında o b-naftol nitrasyon çalıştığım H. Berlin Donatus Wichelhaus, açıklamasına, asistanı oldu. Paskalya 1870 Kekulé ile Bonn onu bulundu. Ikincisi, kendisini bir sanatçı kalp ve bir kez ciddi bir mimarlık mesleğine kabul olarak, Wallach yazmıştı: "Burada bilimsel bir sanatçı yaşamının önde gelen Bonn gelmek zarar vermeyecektir." Aynı yıl Bununla birlikte, Fransız-Prusya savaşı askeri hizmet için Wallach Bonn terk etmek zorunda kaldı.
Savaştan sonra, yeni kurulan bir firma "Aktien-Gesellschaft für Anilin-Fabrikation'ın" (daha sonra "Agfa") ile çalışan, Berlin kendini kurmak için üçüncü kez denedi, ancak onun kırılgan sağlık fabrikanın zehirli dumanlar dayanamadı ve 1872 yılında Bonn, döndü, o 19 yıl kaldı. O ilk organik laboratuvar asistanı oldu ve daha sonra privatdozents atandı. 1876 ??yılında Olağanüstü Profesör olarak atanmadan geldi. 1879 yılında Farmakoloji Kürsüsü boş olunca onu bu yönde uzmanlaşmak zorunda, işgal etmek zorunda kaldı. Onun iminochlorides asit amidler fosfor pentachloride eylem tarafından keşfedilen bu dönemde oldu. Ama Kekulé esansiyel yağlar içeren şişelerde tam unutulmuş eski bir dolap varlığını onun dikkatini çekti ve içeriğini bir çalışma yapmak için davet etti, o, böylece o edildiği bir çalışma alanı madde girerek emilir oldu daha on yıl boyunca seçkin öncü olmak ve mümkün olan en yüksek ayrım taçlandırılmış, onun ana yaşamı ve çalışmaları oldu.
Zaten ilk yayın (1884) yılında, o zaman mevcut uygulama terpen camphene, citrene, carvene, cinene, cajuputene arasında değişen çok sayıda isimleri altında geldi C10H16 grubunun çeşitli üyeleri çeşitliliğin sorusunu gündeme eucalyptine, hesperidine, vb gibi hidrojen klorür ve hidrojen bromür gibi ortak reaktiflerin kullanılması, bu bileşiklerin yapısı arasındaki farklılıklar karakterize başardı. Bir yıl sonra birçoğu aslında aynı olduğunu kurabilir. 1909 yılında, kitabında terpen und Campher, öğrencileri için ayrılmış 600 sayfalık bir hacme yaptığı yoğun çalışmalar sonuçlarını yayınladı.
Bahis hem de onun diğer soruşturmalar yapılmış olmalıdır; dichloroacetic asit, dizi amid klorürler, imide klorürler, amidinler, glyoxalines, vb çalışmaların içine kloral dönüşüm, azo boyaları ve diazo bileşikleri ve diğer pek çok eserinde. Bunların hepsi, pratik beceri gösterir: Emil Fischer ve Adolf von Baeyer gibi, o teorik müzakereleri daha dikkatli bir şekilde yapılan deneyler hakkında daha fazla güveniyordu.
1889 yılında Göttingen'de Kimya Enstitüsü aynı zamanda Direktörü onu Wöhler Kullanıcı Başkanı Victor Meyer'in halefi olarak atandı. O, I. Dünya Savaşı'nın başında yardımcıları altı eylem öldürüldü bu mesaj 1915 yılında emekli oldu.
Wallach alisiklik bileşikler üzerine çalışmaları için 1910 yılında Nobel Tıp Ödülü'nü aldı. Onun diğer onur Chemical Society (1908) Onur Bursu, Manchester, Leipzig ve Braunschweig Teknoloji Enstitüsü üniversitelerinde fahri doktora dahil. 1912 yılında Verein Deutscher Chemiker Onursal Üyesi oldu. O Kaiserlicher Adlerorden III aldı. 1911 yılında Klasse (Kartal Imperial Order), Davy, 1912 yılında Altın ve Gümüş Madalyası, 1915 yılında II. Königlicher Kronorden. Klasse (Crown Royal Order).
Wallach, hayatı boyunca bekar kaldı ve 26 Şubat 1931 tarihinde öldü.
Nobel anlatım, Kimya 1901-1921, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1966
Otto Wallach was born on March 27, 1847, in Königsberg, Germany, the son of Gerhard Wallach and his wife, née Otillie Thoma. His father was a high-ranking civil servant, who later became Auditor General at Potsdam.
During his early school years at the humanistic "Gymnasium" at Potsdam, Wallach had a profound liking for history and art - in those days subjects like chemistry were hardly taught at secondary-school level.
In 1867 he went to Göttingen to study chemistry with Wöhler, Fittig and Hübner but soon left for Berlin to study for one semester under A.W. Hofmann and G. Magnus. After his return to Göttingen he worked so hard that he managed to obtain his doctor's degree - in 1869 under Hübner - after studying for only five semesters. (At that time working hours at the Wöhler laboratory were from 7 a.m. till 5 p.m., after which gas was turned off and some work had to be rounded-off under the light of privately bought candles.) His thesis dealt with the position isomers in the toluene series.
In 1869 and 1870 he was assistant to H. Wichelhaus in Berlin, with whom he worked on the nitration of b-naphthol. Easter 1870 found him in Bonn with Kekulé. The latter, himself an artist at heart and who once seriously considered making architecture his profession, had written to Wallach: "It will not hurt you to come to Bonn. Here we are leading a scientific artist life." That same year, however, Wallach had to leave Bonn for military service in the Franco-Prussian war.
After the war he tried for the third time to establish himself in Berlin, working with a newly founded firm "Aktien-Gesellschaft für Anilin-Fabrikation" (later "Agfa"), but his fragile health could not stand the noxious fumes of the factory, and in 1872 he returned to Bonn, where he stayed for 19 years. He first became assistant in the organic laboratory, and later was appointed Privatdozent. In 1876 came his appointment as Professor Extraordinary. When in 1879 the Chair of Pharmacology became vacant he was obliged to occupy it, which forced him to specialize in this direction. It was during this period that he discovered the iminochlorides by the action of phosphorus pentachloride on the acid amides. But when Kekulé drew his attention to the existence of an old forgotten cupboard full of bottles containing essential oils, and invited him to make a study of the contents, he became absorbed in the matter, thus entering a field of study in which he was to be the eminent pioneer for more than a decade, and which was to be his main life-work, crowned with the highest possible distinction.
Already in his first publication (1884) he raised the question of the diversity of the various members of the C10H16 group, which in current practice at that time came under a multitude of names ranging from terpene to camphene, citrene, carvene, cinene, cajuputene, eucalyptine, hesperidine, etc. Utilizing common reagents such as hydrogen chloride and hydrogen bromide, he succeeded in characterizing the differences between the structure of these compounds. A year later he could establish that many of them were indeed identical. In 1909 he published the results of his extensive studies in his book Terpene und Campher, a volume of 600 pages dedicated to his pupils.
Mention should also be made of his other investigations; the conversion of chloral into dichloroacetic acid, the series of studies on the amide chlorides, imide chlorides, amidines, glyoxalines, etc., his work on azo dyes and diazo compounds, and many others. They all denote his practical skill: like Emil Fischer and Adolf von Baeyer, he relied more on carefully performed experiments than on theoretical deliberations.
In 1889 he was appointed Victor Meyer's successor in Wöhler's Chair, which made him at the same time Director of the Chemical Institute at Göttingen. He retired in 1915 from these posts when at the start of World War I six of his assistants were killed in action.
Wallach received the Nobel Prize in 1910 for his work on alicyclic compounds. His other honours included Honorary Fellowships of the Chemical Society (1908), Honorary Doctorates of the Universities of Manchester, Leipzig and the Technological Institute of Braunschweig. In 1912 he became Honorary Member of the Verein Deutscher Chemiker. He received the Kaiserlicher Adlerorden III. Klasse (Imperial Order of the Eagle) in 1911, the Davy Medal in Gold and Silver in 1912, and in 1915 the Königlicher Kronorden II. Klasse (Royal Order of the Crown).
Wallach remained a bachelor throughout his life, and died on February 26, 1931.
From Nobel Lectures, Chemistry 1901-1921, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1966