gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Norman F. Ramsey
Annem Alman göçmenlerin kızı, Kansas Üniversitesi'nde bir matematik öğretim görevlisi olmuştu 27 Ağustos 1915, Washington, DC doğdu. İskoç mülteciler ve West Point mezunu soyundan gelen babam, Ordu Mühimmat Kolordu bir subaydı. Onun sık sık değişen atamaları, Dover, New Jersey, yakın Picatinny Arsenal ve Fort Leavenworth, Paris, Fransa, Topeka Washington, DC Kansas götürdüler. Benim destekleyici ebeveynler ve öğretmenler tarafından teşvik notu ve atlanır hamle iki, ben yüksek bir akademik geçmişi olan, 15 yaşında liseden mezun oldu.
Atomun kuantum teorisi ile ilgili bir makale okuyarak bilim erken ilgi uyarıldı. Ama o zaman ben fizik bir meslek olduğunu fark etmedi. Annem ve babam, West Point babamın ayak izlerini takip etmeye olacağını tahmin, ama orada kabul edilmek için çok genç. Kansas Üniversitesi'nden burs teklif ama ailem tekrar taşındı - New York bu sefer. Böylece Büyük Buhran sırasında, 1931 yılında Columbia College girdi. Ben mühendislik başlamış olsa, ben kısa bir süre sonra matematik geçti mühendis beklenen daha doğanın daha derin bir anlayış istediğini öğrendim. Yıllık rekabet matematik yarışmaları kazanarak, normalde, yüksek lisans öğrencileri için ayrılmış matematik asistanlığa verilen benim sınıf onurlandırıldı. 1935 yılında Columbia mezun zamanda, fizik olası bir meslek olduğunu keşfetti ve bu alandaki en heyecan, merak ve ilgi oldu.
Columbia lisans fizik olarak kayıtlı Cambridge Üniversitesi, İngiltere, bana bir Kellett Bursu verdi. JJ: Cambridge'de Cavendish Laboratuvarı sonra, fizikçiler, bir yıldız dizi ile fizik için heyecan verici bir dünya merkezi oldu Thomson, Rutherford, Chadwick, Cockcroft, Eddington, Appleton, tarihi, Fowler, Bullard, Goldhaber ve Dirac. Benim öğretmen, Maurice Goldhaber, Cambridge yazdığı bir makalesinde ilk moleküler kirişler ve daha sonra II ile doktora araştırma yapmanın olasılığı benim ilgi teşvik Columbia Üniversitesi'nde Rabi.
Cambridge benim ikinci lisans derecesi aldıktan sonra, ben bu nedenle, Rabi ile araştırma yapmak Columbia geri döndü. Rabi yerine geldi zamanda moleküler ışın araştırma geleceği hakkında cesareti, ama o, fizik, yeni temel keşifler için güçlü bir kaynak oldu moleküler ışın manyetik rezonans görüntüleme yöntemi icat ettiğinde bu cesaretsizlik kısa sürede kayboldu. Bu buluş, yeni alanında manyetik rezonans, Rabi ve yandaşları, Zacharias, Kellogg, Millman ve Kusch ile çalışmak ve deuteron kuadropol an keşif paylaşmak ilk yüksek lisans öğrencisi olmak için eşsiz bir fırsat verdi.
Benim Columbia tezin tamamlanmasını takiben, Washington, DC, nötron, proton ve proton-helyum saçılma okudu Carnegie Enstitüsü Görevlisi olarak gitti.
1940 yazında, New York Brooklyn Elinor Jameson, evli ve biz orada bizim hayatımızın geri kalanı harcama beklentisi ile Illinois Üniversitesi'ne gitti, ancak bizim kalmak kısa ömürlü oldu. İkinci Dünya Savaşı Avrupa'da coşmuş ve bir kaç hafta içinde MIT Radyasyon Laboratuvarı bıraktı. Sonraki iki yıl boyunca 3 cm dalga boyunda radar gelişmekte olan grup başkanlığında ve sonra bir radar Savaş Sekreteri danışmanı olarak Washington'a gitti. 1943 yılında Los Alamos, New Mexico, Manhattan Projesi üzerinde çalışmak için gitti.
Savaşın kısa sürede sona erdi ben hevesle Columbia Üniversitesi'nde bir profesör ve araştırmacı olarak geri döndü. Rabi ve ben hemen savaş sırasında terk edilmiş moleküler ışın laboratuar canlandırmak için yola çıktı. Benim ilk yüksek lisans öğrencisi, William Nierenberg ve nükleer manyetik dipol ve elektrik kuadropol anlar ve Rabi bir dizi ölçülen ve atomik hidrojen aşırı ince ayrımı doğru bir şekilde ölçmek için temel bir deney, diğer iki öğrenci, Nafe ve Nelson başladı. Bu dönemde Rabi sırasında ve ben de 1946 yılında Fizik Bölümü ilk başkanı oldu Long Island, New York Brookhaven Ulusal Laboratuvarı'nın kurulmasına yol açan eylemleri başlattı.
1947 yılında Harvard Üniversitesi Middlebury College, Oxford Üniversitesi, Mt Ziyaret profesörlük hariç 40 yıldır öğretilen taşındı. Holyoke College ve Virginia Üniversitesi. Harvard'da doğru moleküler ışın manyetik rezonans deneyler yapma niyeti ile bir moleküler ışın laboratuar kurulmuş, ancak gerekli tekdüzelik manyetik alanlar elde zorluk vardı. Bu başarısızlığın esinlenerek, bize mevcut mıknatıslar ile istenilen doğruluk elde etmek için izin ayrılmış salınım alanında yöntemini icat etti. Benim yüksek lisans öğrencileri ve sonra, birçok farklı moleküllerin moleküler ve nükleer özellikleri, nükleer spin, nükleer manyetik dipol ve elektrik kuadropol anlar, moleküllerin dönme manyetik momentleri spin-dönme etkileşimleri, spin-spin etkileşimleri de dahil olmak üzere bir dizi ölçmek için bu yöntem kullanılır moleküller, vb elektron dağılımları, bu molekülleri bu yana iki atomlu moleküllerin hidrojen izotopları üzerinde yoğunlaştı moleküllerin geniş bir yelpazede çalışılmış olmasına rağmen, teori ve deney karşılaştırmak için en uygun. Bu dönemde aynı zamanda atomik saatler için ayrılmış salınım bir alan yöntemini uygulayarak ve hataları önlemek için alınması gereken önlemler incelendi çeşitli gruplar ile danıştı. Orijinal manyetik rezonans görüntüleme yöntemi ile moleküler demet araştırma sadece olmasına rağmen, daha sonra ayrı bir salınımsal alanlar elektrik rezonans aparatı inşa edilmiş ve polar moleküller okumak için kullandı.
I was born August 27, 1915 in Washington, D.C. My mother, daughter of German immigrants, had been a mathematics instructor at the University of Kansas. My father, descended from Scottish refugees and a West Point graduate, was an officer in the Army Ordnance Corps. His frequently changing assignments took us from Washington, DC to Topeka, Kansas, to Paris, France, to Picatinny Arsenal near Dover, New Jersey, and to Fort Leavenworth, Kansas. With two of the moves I skipped a grade and, encouraged by my supportive parents and teachers, I graduated from high school with a high academic record at the age of 15.
My early interest in science was stimulated by reading an article on the quantum theory of the atom. But at that time I did not realize that physics could be a profession. My parents presumed that I would try to follow my father's footsteps to West Point, but I was too young to be admitted there. I was offered a scholarship to Kansas University but my parents again moved - this time to New York City. Thus I entered Columbia College in 1931, during the great depression. Though I started in engineering, I soon learned that I wanted a deeper understanding of nature than was then expected of engineers so I shifted to mathematics. By winning yearly competitive mathematics contests, I was honored in my senior year by being given the mathematics teaching assistantship normally reserved for graduate students. At the time I graduated from Columbia in 1935, I discovered that physics was a possible profession and was the field that most excited my curiosity and interest.
Columbia gave me a Kellett Fellowship to Cambridge University, England, where I enrolled as a physics undergraduate. The Cavendish Laboratory in Cambridge was then an exciting world center for physics with a stellar array of physicists: J.J. Thomson, Rutherford, Chadwick, Cockcroft, Eddington, Appleton, Born, Fowler, Bullard, Goldhaber and Dirac. An essay I wrote at Cambridge for my tutor, Maurice Goldhaber, first stimulated my interest in molecular beams and in the possibility of later doing my Ph. D. research with I.I. Rabi at Columbia.
After receiving from Cambridge my second bachelors degree, I therefore returned to Columbia to do research with Rabi. At the time I arrived Rabi was rather discouraged about the future of molecular beam research, but this discouragement soon vanished when he invented the molecular beam magnetic resonance method which became a potent source for new fundamental discoveries in physics. This invention gave me the unique opportunity to be the first graduate student to work with Rabi and his associates, Zacharias, Kellogg, Millman and Kusch, in the new field of magnetic resonance and to share in the discovery of the deuteron quadrupole moment.
Following the completion of my Columbia thesis, I went to Washington, D.C. as a Carnegie Institution Fellow, where I studied neutron-proton and proton-helium scattering.
In the summer of 1940 I married Elinor Jameson of Brooklyn, New York, and we went to the University of Illinois with the expectation of spending the rest of our lives there, but our stay was short lived. World War II was rampant in Europe and within a few weeks we left for the MIT Radiation Laboratory. During the next two years I headed the group developing radar at 3 cm wavelength and then went to Washington as a radar consultant to the Secretary of War. In 1943 we went to Los Alamos, New Mexico, to work on the Manhattan Project.
As soon as the war ended I eagerly returned to Columbia University as a professor and research scientist. Rabi and I immediately set out to revive the molecular beam laboratory which had been abandoned during the war. My first graduate student, William Nierenberg, and I measured a number of nuclear magnetic dipole and electric quadrupole moments and Rabi and I started two other students, Nafe and Nelson, on a fundamental experiment to measure accurately the atomic hydrogen hyperfine separation. During this period Rabi and I also initiated the actions that led to the establishment of the Brookhaven National Laboratory on Long Island, New York, where in 1946 I became the first head of the Physics Department.
In 1947 I moved to Harvard University where I taught for 40 years except for visiting professorships at Middlebury College, Oxford University, Mt. Holyoke College and the University of Virginia. At Harvard I established a molecular beam laboratory with the intent of doing accurate molecular beam magnetic resonance experiments, but I had difficulty in obtaining magnetic fields of the required uniformity. Inspired by this failure, I invented the separated oscillatory field method which permitted us to achieve the desired accuracy with the available magnets. My graduate students and I then used this method to measure in many different molecules a number of molecular and nuclear properties including nuclear spins, nuclear magnetic dipole and electric quadrupole moments, rotational magnetic moments of molecules, spin-rotational interactions, spin-spin interactions, electron distributions in molecules, etc. Although we studied a wide variety of molecules we concentrated on the diatomic molecules of the hydrogen isotopes since these molecules were most suitable for comparing theory and experiment. During this period I also consulted with various groups that were applying the separated oscillatory field method to atomic clocks and I analyzed the precautions which must be taken to avoid errors. Although our original molecular beam research was only with the magnetic resonance method, we later built a separated oscillatory fields electric resonance apparatus and used it to study polar molecules.