gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Nathan Söderblom
Başlangıcına yakın ve onun şanlı kariyerinin sonuna yakın Nathan Söderblom (15, Ocak 1866-12 Temmuz 1931), onun adını, dünyanın başka bir İsveç vatandaşı, Alfred Nobel ile bağlantılı bulundu. Nobel için anma yapmak ve 1930 yılında Oslo Nobel Barış Ödülü almak için 1897 yılında San Remo denirdi.
Lars Olof Jonathan (Nathan denir) Söderblom Halsingland İsveç il, ataları, bir zamanlar Oslo bir piskopos olmuştu arasında Jonas Söderblom Pietistik, bir papaz ve Sophia (Blume) Söderblom, Trönö doğdu.
Uppsala Üniversitesi'nde bir öğrenci olarak, Söderblom entelektüel kazanımlar için değil, aynı zamanda konuşmacı olarak kendi kişisel cazibesi, bol canlılık ve yetenek değil sadece saygı kazandı. İbranice, Arapça, Latince, Yunanca ve yetkinlik onur ile, 1886 yılında lisans derecesini aldı. Bu takdire değer dilsel arka plan, önümüzdeki altı yıl için, o teoloji ve din tarihini, onun geniş kapsamlı çalışmalar devam Uppsala İlahiyat Okulu titiz burs için onu donatılmıştır. 1888 yılında kurulduğundan itibaren, Söderblom Meddelanden, Öğrenci Misyoner Derneği incelemesi, beş yıl boyunca editör, sayfaları o ne kişisel bir kaynakça 700 öğeleri haline sonunda ilk parça yayınladı. 1890 yılında New England Hıristiyan Öğrenci Konferansına katıldı ve orada ziyaret eden bir rahip tarafından bir konuşma dinledikten sonra, onun günlüğü kehanet kanıtlamak için bir cümle yazdı, «Rab, beni büyük davasına hizmet vermek tevazu ve bilgelik senin Kilisenin özgür birlik »1
Uppsala Üniversitesi'nde 1700 erkek arasında yirmi biri - sonraları 1893 yılında bir rahip rütbesi ve Uppsala bir akıl hastanesinde papazı atanmadan sonra, o, onu, yetenekli bir kadın öğrencisi Anna Forsell evlenmek sağlayacak bir yazı için döküm ona on üç çocuk doğurmaya yanı sıra, onun yayınlanmış eserlerinin birçok hazırlık işbirliği. Paris'te İsveç Kilisesi için bir çağrı kabul etti.
Yedi yıl boyunca, kendi cemaatinden Alfred Nobel ve August Strindberg yanı sıra İsveç ve Norveç ressamlar, yazarlar, işadamları, diplomatlar, ve şehre ziyaretçiler dahil nerede, 1894'ten 1901 Söderblom, Paris'te vaaz. İsveçli denizcilerin de bölgede papazı olarak görev yaparken Summers Calais bölgesindeki araştırma ve yazma geçirdi. Bu arada, ilahiyat, dinler tarihi, ve klasik çağlardan bu öncesine dillerde lisans çalışmaları yapmıştır ve sonunda Sorbonne Protestan Fakültesi İlahiyat Doktoru derecesi kazanmak için ilk yabancı oldu.
Fransa'da Söderblom deneyimi «birlik» Hıristiyan kiliseleri arasında teşvik etmek onun genç gidermek güçlendirdi. Onun biyografi biri, Charles J. Curtis, bu akıcılık dikkat çekiyor, Fransızca ve Fransız ve Paris'in kültür anlayışı, kendi ülkesine bu birleştirme Fransa teolojik akımlar teolojik liberalizmin katılaşmış, onu uluslararası bir bakış açısı verdi ve sosyal Fransa'da İskandinavlar arasında çalışma hayatında kiliseye doğru hareketi sağ belief2 kadar önemli olduğunu onu ikna etti.
1901 - 1914'e kadar Söderblom, 1912 ila 1914, Uppsala Üniversitesi ve eş zamanlı İlahiyat Okulu'nda Leipzig Üniversitesi'nde bir sandalye, bir sandalye işgal etti. Bu verimli yıllarda bir dizi din, tarih, din psikolojisi ve din felsefesi üzerine bir kitap yazdı. Söderblom Uppsala parlak meslektaşları ve öğrenciler bir grup ile, olmayan çalışma içeren, tarihsel ve kişisel karakter Vahiy Hıristiyanlığın tekliği tema peşinde, karşılaştırmalı din alanında boy veren, İsveç teolojik bir canlanma açtı -Hıristiyanlığın disiplin içine Hıristiyan dinleri ve yaşam uyarıcı yoğun çalışmalar ve Martin Luther3 düşündüm.
Söderblom Kullanıcı Uppsala başpiskoposu olarak 1914 yılında seçim sonucunda, İsveç Kilisesi, primat, bir sürpriz oldu. Adet olarak, kral onaltı seçim kolejlerde oylamada listenin tepesinde üç kayrak ilk isim seçti. Birinci ve ikinci yerine, neredeyse eşit olarak yüzde seksen iki seçim oy bölünmüş iki seçkin piskoposlar; yüzde on sekiz oy ile üçüncü sırada yer Söderblom, bir rahip ve profesör oldu. 1670 yılından beri piskoposlar geçti olmuştu.
Söderblom hayatının, bir sonraki ve son on yedi yıl boyunca, geçmişin ayrıntılı kiliseyle ilgili ritüeller canlandırılması, eski kilise yeniden ve yenilerini inşa etmek için fon, ülke çapında kiliseleri ziyaret, dini kuruluş başkanı görev uygulanan , kilise protestanca heyecanla çalışmalarını imbuing konferanslar yönetmenlik, re'sen yanlısı şansölye Uppsala Üniversitesi yönetim danışmanlık ve kendi araştırma ve yazma ile taşırken.
Nathan Söderblom (January 15, 1866-July 12, 1931), near the beginning and near the end of his illustrious career, found his name linked with that of another Swedish citizen of the world, Alfred Nobel. He was called to San Remo in 1897 to conduct the memorial service for Nobel and in 1930 to Oslo to receive the Nobel Peace Prize.
Lars Olof Jonathan (called Nathan) Söderblom was born at Trönö, in the Swedish province of Hälsingland, to Jonas Söderblom, a Pietistic pastor, and Sophia (Blume) Söderblom, among whose ancestors there had once been a bishop of Oslo.
As a student at Uppsala University, Söderblom won respect not only for his intellectual attainments but also for his personal charm, abundant vitality, and talent as a speaker. He took his bachelor's degree in 1886, with honors in Greek and competency in Hebrew, Arabic, and Latin. This admirable linguistic background equipped him for the exacting scholarship of the School of Theology at Uppsala where, for the next six years, he continued his wide-ranging studies in theology and the history of religion. From its founding in 1888, Söderblom was the editor for five years of Meddelanden, the Student Missionary Association review, in whose pages he published the first piece in what was eventually to become a personal bibliography of 700 items. In 1890 he attended the Christian Student Conference in New England and there, after listening to a lecture by a visiting clergyman, wrote in his diary a sentence that was to prove prophetic, «Lord, give me humility and wisdom to serve the great cause of the free unity of thy church.»1
After being ordained a priest in 1893 and appointed chaplain to a mental hospital in Uppsala, he cast about for a post that would enable him to marry Anna Forsell, a gifted woman student - one of twenty among 1,700 men at Uppsala University - who was later to bear him thirteen children, as well as to collaborate in the preparation of many of his published works. He accepted a call to the Swedish Church in Paris.
For seven years, from 1894 to 1901, Söderblom preached in Paris, where his congregation included Alfred Nobel and August Strindberg, as well as Swedish and Norwegian painters, authors, businessmen, diplomats, and visitors to the city. Summers he spent in Calais in research and writing while also serving as chaplain to Swedish seamen in the area. Meanwhile he pursued graduate studies in theology, history of religions, and in languages predating those of the classical ages, and eventually became the first foreigner ever to earn a Doctor of Theology degree at the Protestant Faculty of the Sorbonne.
Söderblom's experience in France strengthened his youthful resolve to promote «free unity» among Christian churches. One of his biographers, Charles J. Curtis, points out that fluency in French and understanding of French and Parisian culture gave him an international outlook, that the theological currents of France merging with those from his native land solidified his theological liberalism, and that social work among the Scandinavians in France convinced him that in the life of the church right action was as important as right belief2.
From 1901 to 1914, Söderblom occupied a chair in the School of Theology at Uppsala University and concurrently, from 1912 to 1914, a chair at Leipzig University. In these productive years he wrote a series of books on religious history, religious psychology, and religious philosophy. With a group of brilliant colleagues and students at Uppsala, Söderblom led a theological revival in Sweden, giving stature to the field of comparative religion, pursuing the theme of the uniqueness of Christianity in the historical and personal character of Revelation, incorporating the study of non-Christian religions into the discipline of Christianity, and stimulating intense studies in the life and thought of Martin Luther3.
Söderblom's election in 1914 as archbishop of Uppsala, and, in consequence, primate of the Church of Sweden, was a surprise. Customarily, the king chose the first name on a slate of the three who topped the list in the voting in the sixteen electoral colleges. In first and second place were two distinguished bishops who split eighty-two percent of the electoral vote almost evenly; in third place was Söderblom, a priest and professor, with eighteen percent of the vote. Not since 1670 had the bishops been passed over.
During the next, and last, seventeen years of his life, Söderblom administered the duties of the head of the ecclesiastical establishment, visiting churches throughout the nation, raising funds to reopen old churches and build new ones, reviving the elaborate ecclesiastical rituals of the past, imbuing the work of the church with evangelistic fervor, directing conferences, advising the administration of Uppsala University as ex officio pro-chancellor - and all the while carrying on with his own research and writing.