gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Naguib Mahfouz
O on yedi yaşında olan Necib Mahfuz 1911 yılında Kahire'de doğdu, yazmaya başladı. İlk romanı 1939 yılında yayımlandı ve o birkaç yıl boyunca yazılı durduğunda on Temmuz 1952 Mısır Devrimi öncesinde yazılmıştır. Bir roman ancak, 1953 yılında yayınlanamaz, ve 1957 yılında Kahire Üçlemesi Bayn al Qasrayn, Kasr al Shawq, Sukkariya (Between-the-Sarayları, Özlem Sarayı, Sugarhouse) görünüş olarak Arap dünyası boyunca onu ünlü yaptı. geleneksel kentsel yaşamın depictor. Gebelawi (1959) Çocuklar, o sık sık alegori ve sembolizm altında siyasi yargılar gizli yeni bir damar, tekrar yazmaya başladı. Bu ikinci dönem eserleri, romanlar, Hırsız ve Köpekler (1961), Sonbahar Bıldırcın (1962), Nil (1966) Small Talk ve Miramar (1967), kısa öyküler yanı sıra çeşitli koleksiyonlarda içerir.
1972 yılına kadar, Kültürel danışmanı olarak Mahfuz, son olarak, daha sonra Sanat Bürosu, Sinema Destekleme Vakfı Direktörü olarak Sansür Direktörü olarak, ilk Mortmain Vakıflar Bakanlığı, bir devlet memuru olarak istihdam ve Kültür Bakanlığı İşleri. Mısır bürokrasisi emekli beri yaş, çok daha fazla yaratıcılık deneysel bir patlama gördük. O şimdi en az otuz yüzden fazla roman, kısa öykü, iki yüzden fazla makale yazarı. Romanlarıyla yarısı Arapça konuşan tüm dünyada dağıtılır var filmler yapılmıştır. Mısır'da, her yeni yayın, önemli bir kültürel etkinlik olarak kabul edilir ve onun adını ilk belirtilen Cebelitarık Körfez herhangi bir edebi tartışma arasında kaçınılmaz.
Les Prix Nobel. Nobel Ödülleri 1988, Editör Frängsmyr, [Nobel Vakfı], Stockholm, 1989 Tore
Bu otobiyografi / biyografi ödülü zamanda yazılmış ve daha sonra kitap serisi Les Prix Nobel / Nobel Ders Verme yayımlandı. Bu bilgiler bazen Laureate tarafından sunulan bir zeyilname ile güncellenir.
Necib Mahfuz, 30 Ağustos 2006 tarihinde öldü.
Born in Cairo in 1911, Naguib Mahfouz began writing when he was seventeen. His first novel was published in 1939 and ten more were written before the Egyptian Revolution of July 1952, when he stopped writing for several years. One novel was republished in 1953, however, and the appearance of the Cairo Triology, Bayn al Qasrayn, Qasr al Shawq, Sukkariya (Between-the-Palaces, Palace of Longing, Sugarhouse) in 1957 made him famous throughout the Arab world as a depictor of traditional urban life. With The Children of Gebelawi (1959), he began writing again, in a new vein that frequently concealed political judgements under allegory and symbolism. Works of this second period include the novels, The Thief and the Dogs (1961), Autumn Quail (1962), Small Talk on the Nile (1966), and Miramar (1967), as well as several collections of short stories.
Until 1972, Mahfouz was employed as a civil servant, first in the Ministry of Mortmain Endowments, then as Director of Censorship in the Bureau of Art, as Director of the Foundation for the Support of the Cinema, and, finally, as consultant on Cultural Affairs to the Ministry of Culture. The years since his retirement from the Egyptian bureaucracy have seen an outburst of further creativity, much of it experimental. He is now the author of no fewer than thirty novels, more than a hundred short stories, and more than two hundred articles. Half of his novels have been made into films which have circulated throughout the Arabic-speaking world. In Egypt, each new publication is regarded as a major cultural event and his name is inevitably among the first mentioned in any literary discussion from Gibraltar to the Gulf.
From Les Prix Nobel. The Nobel Prizes 1988, Editor Tore Frängsmyr, [Nobel Foundation], Stockholm, 1989
This autobiography/biography was written at the time of the award and later published in the book series Les Prix Nobel/Nobel Lectures. The information is sometimes updated with an addendum submitted by the Laureate.
Naguib Mahfouz died on August 30, 2006.