Myron S. Scholes Kimdir ? Biyografi

Alfabetik Ödüllü kişi arama

Myron S. Scholes

1 Temmuz 1941 tarihinde Timmins, Ontario, Kanada doğumlu. Babam depresyon sırasında dişhekimliği uygulamaları Timmins, nispeten daha müreffeh bir altın madenciliği bölgesi, cesaret vardı. Annem ve amcası Timmins ve çevresinde küçük mağazalar zinciri kurdu. Amcasının ölümü, bir aile anlaşmazlık ajansı ve müteahhitlik sorunları benim ilk pozlama sonuçlandı. Benim yararlanmak için, annem daha sonra onun iki oğlu yükselterek onu zaman ayırmıştır. On yaşına geldiğinde, biz Hamilton, Ontario 500 kilometre güneyinde taşındı.

Ben, benim sınıf üst kısmına yakın sıralama, iyi bir öğrenci oldu. Hamilton geldi Kısa bir süre sonra, hayatımın önemli ölçüde değişti. Annem kanser gelişti. O benim on altıncı doğum gününden bir kaç gün sonra öldü. Başka bir şok beni bekliyordu. Benim görme engelli olduğunu, benim kornealar her skar dokusu geliştirdi. Bu uzun süre okumak için zordu. Ben soyut düşünme ve sorunlara çözüm conceptualize öğrendim. Zorunluluk Out Ben iyi bir dinleyici oldu kaliteli bir sonraki İştirak ve öğrenciler tarafından takdir. Neyse ki, yirmi altı yaşında, başarılı bir kornea nakli benim vizyonu büyük ölçüde geliştirdi.

Ailem ve yakınları aracılığıyla, özellikle finans, ekonomi ilgilenmeye başladı. Annem iş sevdi ve bana onun kitap yayıncılığı ve tanıtım iş kardeşi ile çalışmak istedim. Olasılıkları ve riskleri anlamak için bahse tutuştu; ben arkadaşlarım arasında yoğun işlem gören benim gençlik yıllarında, ben her zaman benim çeşitli kulüplerin sayman ve amcalarımın kendi iş faaliyetleri anlamak için birlikte çalıştı. Ben, annem ve babam ilk hesapları aracılığıyla lise ve üniversite borsa yatırım yaptı. Hisse senedi fiyatları düzeyinin belirleyicileri ile büyülenmiştim. Ben uzun saatler boşuna, ne yazık ki, başarılı bir yatırım parıltı sırları rapor ve kitap okuma, ancak geçirdi.

Annemin ölümünden dolayı, ben Hamilton benim lisans çalışmaları için McMaster Üniversitesi katılıyor kalmaya karar verdi. McMaster Üniversitesi giriş komitesi Fizik Mühendisliği konsantre olacağını düşündüm rağmen, İktisat bölümünden çoğunlukla liberal arts sıkışmış. McMaster, ekonomi, Chicago mezun Üniversitesi, Prof. McIver, benimle yakından çalıştı ve iki sonraki Nobel Ekonomi Ödülü sahibi George Stigler ve Milton Friedman, eserlerini okumak ve anlamak için beni yönetti. Ben çok etkilendim. 1962 yılında mezun olduktan sonra hukuk fakültesine devam düşünmüştü ama onun yerine, ben annemin isteklerine izleyin ve onun yayın iş amcam katılmaya karar verdi. Ben ilk Chicago Üniversitesi'nde yüksek lisans okula olabilir, ancak, bu yüzden yapardı.

Sezgisel olarak, ben benim potansiyel büyümeye ve elde etmek istiyorsa, ben öğrenmek ve beni en iyi şekilde kim getirebilir en iyi ve en olanların işe yarayabilir bir okula gerektiğini biliyordu. Ve bu benim kariyerinin bir dönüm noktası haline gelmiştir. Chicago'daki ilk yıl boyunca, ömür boyu arkadaş olacak bir kaç sınıf arkadaşlarıyla bir araya geldi ve aldığınız yıl içinde muazzam bir öğrendim. Michael Jensen ve Richard Roll, hem doktora Finans, kendi sağ dünyaca ünlü bilim adamları haline gelmiştir, program, finans ve ekonomi anlayışı benim büyümeye önemli katkı vardı. Ayrıca, bana yardımcı olmak için kredi Jack Gould, birçok ekonomik muhakeme ince noktaları açıklığa kavuşturmak.

Benim ilk yıldan sonra Chicago yaz sonsuza dek hayatımın yönünü değiştirdi. Ben amcamın firmaya geri dönmeyeceğini karar verdi. Bunun yerine, önce programlanmış hiç görmediği halde, ben Dean Robert Graves nezaket ile okulda bir genç bilgisayar programlama konumunu garantiledi. Iş benim ilk birkaç gün boyunca, bazı profesörler, araştırma projeleri, bilgisayar programlama yardım istedi. Ben üst düzey programcılar yakında onlara yardımcı olmak için sahne olacağını öne sürerek onları savuşturmak için başardı. Onlar kadar hiç. Üçüncü gün, artık programlama yardım isteyen saldırgan profesör savuşturmak olabilir. Dean Graves karşı karşıya, o ben, bir acemi, sadece "programcı" sol olduğunu beni bilgilendirdi. O okulun bazı altı bloktan bilgisayar tesisi beni işaret etti ve ben yoluma. Bilgisayarlar ile aşk ve ben o yaz bir araya geldi araştırmacılar düşen ay sonraki dört buçuk geçirdi. Ben ilk bilgisayar nerds biri olmalı, ben, gece ve gündüz her saat çalıştı. Ama bu yaz sonuna kadar, ben bir bilgisayar sihirbazı, ben uzun yıllar boyunca geliştirmeye devam edeceğini bir beceri haline geldi. Chicago bilgisayar bilimleri okul vardı ya da bilgisayar bilimleri, daha gelişmiş alan olsaydı, ben bir bilgisayar bilim adamı haline olabilir.

Ancak, daha güçlü bir kuvvet, o yaz bana tutun almıştı: ekonomi ve ekonomik araştırma sevgisi. Benim profesör yarattı ve kendi araştırma nasıl emilir. Güçlendirici oldu. Bunlar süreci yaşadı. Zaman zaman kendi araştırma açıklamak için onlara sormak cesaret ve zaman zaman araştırma tasarımını geliştirmek için önerilerde bulundu. Lester Telser ve Peter Pashigian benim müşteri iki. Merton Miller ve Gen Fama, iki finans-ekonomi profesörleri de müşterileri vardı. Ya benim skolastik nitelikleri nedeniyle ya da bir programcı olarak beni kaybetmek istemiyordu çünkü, Merton Miller, doktora girdiğiniz önerdi programı. Ben yaptım ve Finansal Ekonomi denir geldi ekonomi ve genç yeni şube aşk geldi. Chicago harika bir öğrenme ortamı sağladı. Miller ve Fama finansal ekonomi önde ateş saçıyordu. Stigler bilgi ekonomisi öncülük oldu. Friedman, makro-ekonomik önünde savaşıyordu.

Göreli varlık fiyatlarındaki ilgilenmeye başladı ve arbitraj güvenlik piyasalarında anormal kâr elde etmenin ekonomik ajanlar engelledi derece. Benim doktora tez işlem gören menkul kıymetler için talep eğrisinin şeklini belirlemek için çalıştı. Risk ve getiri özellikleri başka bir güvenlik ayırt yılından bu yana, pazar ölçüde bireysel hisse senedinin çok daha fazla oldu. Bu, bilinçli bir tüccar tarafından büyük bir satış sinyal, güvenlik, bilgi ve fiyat bir değişikliğe neden olacak yeni bir bilgi oldu.

Buna ek olarak, ben, risk ve güvenlik Merton Miller ile bir kağıt döner diferansiyel risk etkisi önlemleri üzerinde çalıştı. Muhasebe ve William Beaver ve Paul Kettler ile başka bir kağıt risk, piyasa tarafından belirlenen önlemler arasındaki ilişkiyi inceledi.

Aslında benim doktorasını bitirdikten sonra 1968 yılının sonbaharında tez, MIT Sloan Yönetim Okulu'nda Maliye Yardımcı Doçent oldu. Paul Cootner, Franco Modigliani ve Stewart Myers arkadaşlarıma oldu. Sloan School benim ilk yıl boyunca bir danışman Cambridge, Arthur D. Little, sonra Fischer Black ile bir araya geldi. Biz çok araştırma projeleri üzerinde işbirliği başlamıştır. Bu son derece verimli bir ilişki oldu.

Paul Cootner ne yazık ki 1969 yılında Sloan School sol rağmen, Robert Merton, o zaman bizim gruba katıldı. Esasen, Franco Modigliani büyük makro projelere dahil oldu, çünkü genç bir yardımcı doçent Sloan okulda finansal ekonomi programı gelişimi kontrol edilir. Stewart Myers benim düşüncem, kurumsal finansman alanında büyük ölçüde etkilemiş, ve makro ve varlık fiyatlama modelleri Franco Modigliani.

Robert Merton, Fischer Black ve varlık fiyatlama ve türev fiyatlandırma modelleri de ilgilenmişlerdir. Birçok etkileşim yoluyla geliştirilen ve şarta iddiaları fiyatlandırma alanında genişletilmiş oldu. Sloan okulda yıl boyunca, Merton Miller ile çalışmaya devam ederken, Fischer Black ve Michael Jensen ile sermaye varlıkları fiyatlandırma modeli test ve Fischer Black ile opsiyon fiyatlama teknolojisi geliştirilmesi üzerinde çalıştı.

Ben Robert Merton ile bir gün-gün bazında çalışma özledim olacağını bilmesine rağmen, 1973-1974 akademik yılı için ziyaret ettikten sonra Chicago Üniversitesi İşletme Enstitüsü kalıcı olarak geri döndü. Fischer Black, 1972 yılında Chicago Üniversitesi'nde Doçent olarak akademisyenlerin yaptığı ilk pozisyon aldı. Özellikle Fischer Black, Gen Fama ve Merton Miller ile çalışmak, Chicago dönmek istedim. Bu okul hayatında önemli bir dönem oldu ve birçok ilginç meslektaşları ile etkileşim fırsatı buldu. Robert Merton, 1974 yılında Boston'a geri Fischer luring başarılı olmasına rağmen, direndi ve Chicago kaldı. Benim Chicago yıllarda, ben, varlık fiyatları ve teşvikler vergilendirme etkileri üzerine çalışmaya başladı. Örneğin, ben, üç kağıtları, Merton Miller ile Fischer Black ve diğer iki menkul kıymet fiyatlarının temettü vergilendirmenin etkilerini inceledi. Merton Miller ve ben yürütme tazminat teşvikler ve vergiler arasındaki etkileşimi inceledi. Robert Hamada ve vergilendirme ile, sermaye yapısı ele ve varlıkların en iyi şekilde tasfiye George Konstantinides ve vergilerin etkilerini inceledi.

1980 - 1973 yılları arasında Chicago Üniversitesi'nde yoğun Güvenlik Fiyatların Araştırma Merkezi ile ilgili oldu. Bu günlük güvenlik fiyatlarının büyük araştırma veri dosyalarının gelişmesine yol açtı. Joe Williams ve ben, nonsynchronous veri istihdam risk parametreleri tahmin bir kağıt yazdı.

I was born in Timmins, Ontario, Canada on July 1, 1941. My father had ventured to Timmins, a relatively prosperous gold-mining region, to practice dentistry during the depression. My mother and her uncle established a chain of small department stores in and around Timmins. The death of her uncle resulted in a family dispute, my first exposure to agency and contracting problems. To my benefit, my mother then devoted her time to raising her two sons. At the age of ten, we moved 500 miles south to Hamilton, Ontario.

I was a good student, ranking near the top of my class. Soon after we arrived in Hamilton, my life changed dramatically. My mother developed cancer. She died a few days after my sixteenth birthday. Another shock awaited me. I developed scar tissue on each of my corneas that impaired my eyesight. It was difficult to read for extended periods of time. I learned to think abstractly and to conceptualize the solution to problems. Out of necessity, I became a good listener--a quality appreciated by subsequent associates and students. Luckily, at age twenty-six, a successful cornea transplant greatly improved my vision.

Through my parents and relatives I became interested in economics and, in particular, finance. My mother loved business and wanted me to work with her brother in his book publishing and promotion business. During my teenage years, I was always treasurer of my various clubs; I traded extensively among my friends; I gambled to understand probabilities and risks; and worked with my uncles to understand their business activities. I invested in the stock market while in high school and university through accounts set up first by my mother and then by my father. I was fascinated with the determinants of the level of stock prices. I spent long hours reading reports and books to gleam the secrets of successful investing, but, alas, to no avail.

Because of my mother's death, I decided to remain in Hamilton attending McMaster University for my undergraduate studies. Although the McMaster University entrance committee thought that I would concentrate in Physics or Engineering, I stuck mostly to the liberal arts, majoring in Economics. At McMaster, Professor McIver, a University of Chicago graduate in economics, worked closely with me and directed me to read and understand the works of George Stigler and Milton Friedman, two subsequent Nobel Prize winners in Economics. I was impressed. Upon graduation in 1962, I had considered attending law school but instead, I decided to follow my mother's wishes and join my uncle in his publishing business. I would do so, however, if I could first attend graduate school at the University of Chicago.

Intuitively, I knew that if I wanted to grow and achieve my potential, I should attend a school where I could learn from and work with those who were the best and who could bring out the best in me. And that has become a cornerstone of my career. During that first year in Chicago, I met a few classmates, who would become life-long friends, and from whom I have learned a tremendous amount over the years. Michael Jensen and Richard Roll, both in the Ph.D. program in Finance, who have become world-renowned scholars in their own right, were significant contributors to my growth in understanding of finance and economics. Also, I credit Jack Gould for helping me clarify many of the finer points of economic reasoning.

The summer after my first year at Chicago changed the direction of my life forever. I decided that I would not return to my uncle's firm. Instead, although I had never programmed before, I secured a junior computer-programming position at the school through the kindness of Dean Robert Graves. During my first few days on the job, several professors asked for computer-programming assistance on their research projects. I was able to fend them off by arguing that the senior programmers would soon be on scene to assist them. They never did show up. By the third day, I could no longer fend off the aggressive professors seeking programming assistance. On confronting Dean Graves, he informed me that I, a novice, was the only "programmer" left. He pointed me to the computer facility some six blocks from the school, and I was on my way. I spent the next four and one-half months falling in love with computers and with the researchers that I met that summer. I must have been one of the first computer nerds; I worked all hours of the day and night. But by the end of that summer, I was becoming a computer wizard, a skill that I would continue to develop over many years. If Chicago had had a computer science school or if computer science had been a more developed field, I might have become a computer scientist.

A more powerful force, however, had taken hold of me that summer: the love of economics and economic research. I absorbed how my professors created and addressed their own research. This was empowering. They enjoyed the process. From time to time I ventured to ask them to explain their research, and occasionally I made suggestions to improve the research design. Lester Telser and Peter Pashigian were two of my clients. Merton Miller and Gene Fama, two financial-economics professors, were clients as well. Either because of my scholastic qualities or because he did not want to lose me as a programmer, Merton Miller suggested that I enter the Ph.D. program. I did and I came to love economics and its young new branch, which has come to be called Financial Economics. Chicago provided me with a wonderful learning environment. Miller and Fama were blazing ahead in financial economics. Stigler was leading the way in information economics. Friedman was fighting on in the macro-economic front.

I became interested in relative asset prices and the degree to which arbitrage prevented economic agents from earning abnormal profits in security markets. My Ph.D. dissertation attempted to determine the shape of the demand curve for traded securities. Since risk and return characteristics distinguish one security from another, the extent of the market was far greater than that of the individual stock. It was new information that would cause a change in the price of the security, information that was signaled by a large sale by an informed trader.

In addition, I worked on measures of risk and the effect of differential risk on security returns in a paper with Merton Miller. I studied the relation between accounting and market-determined measures of risk in another paper with William Beaver and Paul Kettler.

After essentially finishing my Ph.D. dissertation in the fall of 1968, I became an Assistant Professor of Finance at the Sloan School of Management at MIT. Paul Cootner, Franco Modigliani, and Stewart Myers became my colleagues. During my first year at the Sloan School I met Fischer Black, then a consultant working for Arthur D. Little, in Cambridge. We started collaborating on many research projects. It was an extremely productive relationship.

Although Paul Cootner unfortunately left the Sloan School in 1969, Robert Merton joined our group at that time. Essentially, because Franco Modigliani was involved in large macro projects, the young assistant professors controlled the development of the financial economics program at the Sloan school. Stewart Myers greatly influenced my thinking in the area of corporate finance, and Franco Modigliani on macro and asset-pricing models.

Robert Merton, Fischer Black and I were interested in asset pricing and derivative pricing models. It was through many interactions that we developed and extended the field of contingent-claims pricing. During my years at the Sloan school, I worked on testing the capital asset pricing model with Fischer Black and Michael Jensen, and developing the option pricing technology with Fischer Black, while continuing to work with Merton Miller.

Although I knew that I would miss working on a day-to-day basis with Robert Merton, I returned permanently to the Graduate School of Business at the University of Chicago after visiting for the 1973-74 academic year. Fischer Black took his first position in academics as a Professor at the University of Chicago in 1972. I wanted to return to Chicago and, in particular, work with Fischer Black, Gene Fama and Merton Miller. It was an important period in the life of the school and I had the opportunity to interact with many interesting colleagues. Although Robert Merton was successful in luring Fischer back to Boston in 1974, I resisted and remained at Chicago. During my Chicago years, I started to work on the effects of taxation on asset prices and incentives. For example, I studied the effects of the taxation of dividends on the prices of securities in three papers, one with Fischer Black and two others with Merton Miller. Merton Miller and I studied the interaction of incentives and taxes in executive compensation. Robert Hamada and I addressed capital structure issues with taxation, and George Constantinides and I studied the effects of taxes on the optimal liquidation of assets.

I became heavily involved with the Center for Research in Security Prices at the University of Chicago between 1973 - 1980. This led to the development of large research data files of daily security prices. Joe Williams and I wrote a paper on the estimation of risk parameters employing nonsynchronous data.

Kimdir ? Nobel ödüllü bilim adamları

Alfabetik Ödüllü kişi arama

Myron S. Scholes