Alfabetik Ödüllü kişi arama
Melvin Schwartz
Büyük depresyon zirvesinde, 1932 yılında doğmuş olması, zor zamanlarda büyüdü. Annem ve babam bize ekonomik istikrar vermek için olağanüstü zor çalıştı ama aynı zamanda onlar bana benim kişisel ve profesyonel yaşamın temeli olan iki nitelikleri aşılamak başardı. Bir sınırsız bir iyimserlik duygusu, diğer insanlığın iyileştirilmesi için aklına kullanmanın önemine olarak güçlü bir duygu.
Fizik ilgim New York'taki Bronx Fen Lisesi'ne girdi, gerçekten 12 yaşında başladı. Bu okulun bu toplulukları dört Fizik Nobel ödülü sahipleri de dahil olmak üzere, sahip olduğu üstün bireylerin çok sayıda ünlü oldu. Orada geçirdiğim dört yıl çoğunlukla benzer bir arka plan, ilgi ve yeteneğine sahip diğer öğrenciler ile etkileşim nedeniyle kesinlikle hayatımın en heyecan verici ve uyarıcı arasında. Bu oldukça şaşırtıcı bir akranları ile etkileşim yönünü ve yaşamda başarıyı belirleyen o yaşta ne kadar önemli olabilir.
Liseden mezun olduktan sonra izlenecek yolun oldukça açıktı. O zaman Columbia Fizik Bölümü, dünyanın herhangi bir rakibi oldu. Büyük ölçüde merhum Prof bir ürün Î.I. Rabi, Önümüzdeki üç yıl boyunca yaygın olarak çeşitli alanlarda çalışma altı Nobel Ödülü parçaları ambiyans sağlamak için bir bölüm oldu. Ve ek olarak, başka bir yarım düzine ya da böylece gelecekte Nobel ödülü sahipleri öğrenci olarak ya da post-doktora araştırmacılar olarak bir süre için ev sahipliği yaptı. Daha önce ya da bu kayıt yakın geldiğini beri başka hiçbir kurum biliyoruz.
Böylece, yüksek lisans yıllar boyunca orada kalmak ve 1958 yılında Yardımcı Doçent olarak öğretim pozisyon almak için, 1949 yılında Columbia Üniversitesi'nde bir lisans hale geldiği idi. 1960 yılında Doçent ve 1963 yılında Profesör oldu.
Hayatımda bana perspektif içine koymak için, ben, bu anlam, yön ve odak verdik dört kişinin değinmemiz gerekiyor. Bunların başında, 35 yıl önce evlendi ve bu yıllar boyunca en kalıcı Konu eşim Marilyn. Onu sürekli cesaret ve coşku olmadan hayatımı çok az anlamı olmazdı. İkincisi, tabii ki Jack Steinberger. Jack Columbia Üniversitesi'nde yıl boyunca benim öğretmenim, benim akıl hocası ve yakın meslektaşı oldu. Parçacık Fiziği alanında şimdiye kadar vardı ne olursa olsun tat ve yargı Jack geldi. Tabii Üçüncü T. D. Lee. O, bu deney ve kişi vardı herhangi bir fikir için sabit bir sondaj kurulu olarak görev yapmıştır ilham oldu. O da, ben, değerli bir arkadaşı söylemek gurur duyuyorum. Ve son olarak, benim yakın işbirlikçisi Leon Lederman. ABD'de yüksek enerji fiziği için bu Leon olmuştur sparkplug olarak görev yapmıştır, herhangi bir kişi varsa. Ben onun işbirlikçisi olduğu için gurur duyuyorum.
1966 yılında Columbia Üniversitesi'nde 17 yıl geçirdikten sonra, ben yeni bir hızlandırıcı sadece tamamlanmış olan Stanford, Batı taşınmaya karar verdi. Takip eden yıllarda iki büyük araştırma çabaları yer aldı. Bunlardan ilki şarj uzun ömürlü nötr kaon çürümesi asimetri araştırdık. Oldukça benzersiz olan bu ikincisi, üreten ve relativistik hidrojen gibi atomların her biri bir pion ve muon yapılan saptanmasında başardı.
1970'li yıllarda, "Silikon Vadisi" yeni bir sanayi devrimi kısmen sokulmuş elimi denemek için tamamen yeni bir macera karar verdi. Dijital tanımında henüz İcra Kurulu Başkanı veri iletişimi güvenli bir şekilde yönetimi için kendini adamış bir şirkettir. Inc biri. Geleceği tahmin etmek zor olsa da ben hala ilk kez New York-Life muhteşem bir macera olabilir büyüdü ne zaman geri olduğunu iyimserlik var.
(1991 yılında eklenmiştir): Ben, Genel Müdür Yardımcısı, Yüksek Enerji ve Nükleer Fizik, Brookhaven Ulusal Laboratuvarı'nda olunca benim de kariyerimde yeni bir değişiklik Şubat 1991 yılında gerçekleşti.
Nobel Anlatım, Fizik 1981-1990, Editör Şarj Frängsmyr, Editör Gösta Ekspång, Dünya Bilimsel Publishing Co, Singapur, 1993 Tore
Bu otobiyografi / biyografi ödülü anda yazılı ve kitap serisi Les Prix Nobel ilk kez yayımlandı. Daha sonra düzenlenebilir ve Nobel Anlatım yayınlanamaz. Bu belge alıntı için, yukarıda gösterildiği gibi her zaman kaynak belirtiniz.
Melvin Schwartz, 28 Ağustos 2006 tarihinde öldü.
Having been born in 1932, at the peak of the great depression, I grew up in difficult times. My parents worked extraordinarily hard to give us economic stability but at the same time they managed to instill in me two qualities which became the foundation of my personal and professional life. One is an unbounded sense of optimism; the other is a strong feeling as to the importance of using one's mind for the betterment of mankind.
My interest in Physics really began at the age of 12 when I entered the Bronx High School of Science in New York. That school has become famous for the large number of outstanding individuals it has produced including among them four Nobel Laureates in Physics. The four years I spent there were certainly among the most exciting and stimulating of my life, mostly because of the interaction with other students having similar background, interest and ability. It's rather amazing how important the interaction with the one's peers can be at that age in determining one's direction and success in life.
Upon graduating from high school the path to follow was fairly obvious. The Columbia Physics Department at that time was unmatched by any in the world. Largely a product of the late Professor I.I. Rabi, it was a-department which was to provide the ambiance for six Nobel Prize pieces of work in widely diverse fields during the next thirteen years. And, in addition, it was the host for a period of time to another half dozen or so future Nobel Laureates either as students or as post-doctoral researchers. I know of no other institution either before or since that has come close to that record.
Thus, it was that I became an undergraduate at Columbia in 1949, to stay there through my graduate years and take up a faculty position as Assistant Professor in 1958. I became an Associate Professor in 1960 and a Professor in 1963.
In order for me to put my life into perspective, I must mention four individuals who have given it meaning, direction and focus. Foremost among these is my wife Marilyn whom I married 35 years ago and who has provided the one most enduring thread throughout these years. Without her constant encouragement and enthusiasm there would have been far less meaning to my life. The second is of course Jack Steinberger. Jack was my teacher, my mentor and my closest colleague during my years at Columbia. Whatever taste and judgement I have ever had in the field of Particle Physics came from Jack. Third of course is T.D. Lee. He was the inspirer of this experiment and the person who has served as a constant sounding board for any ideas I have had. He has also become, I am proud to say, a dear personal friend. And finally, my close collaborator Leon Lederman. If there is any one person who has served as the sparkplug for high energy physics in the U.S. it has been Leon. I am proud to have been his collaborator.
In 1966, after having spent 17 years at Columbia, I decided to move West to Stanford, where a new accelerator was just being completed. During the ensuing years I was involved in two major research efforts. The first of these investigated the charge asymmetry in the decay of the long-lived neutral kaon. The second of these, which was quite unique, succeeded in producing and detecting relativistic hydrogen-like atoms each made up of a pion and a muon.
During the 1970's, lured in part by the new industrial revolution in "Silicon Valley" I decided to try my hand at a totally new adventure. Digital Pathways, Inc. of which I am currently the Chief Executive Officer is a company dedicated to the secure management of data communications. Although it is difficult to predict the future I still have all the optimism that I had back when I first grew up in New York-life can be a marvelous adventure.
(added in 1991): A new change in my career occurred in February 1991 when I became Associate Director, High Energy and Nuclear Physics, at Brookhaven National Laboratory.
From Nobel Lectures, Physics 1981-1990, Editor-in-Charge Tore Frängsmyr, Editor Gösta Ekspång, World Scientific Publishing Co., Singapore, 1993
This autobiography/biography was written at the time of the award and first published in the book series Les Prix Nobel. It was later edited and republished in Nobel Lectures. To cite this document, always state the source as shown above.
Melvin Schwartz died on August 28, 2006.