gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Martin L. Perl
İyi Okullar, Kitaplar, Mekaniği Bir Aşk ve Sen Yaşayan kazanın olmalı
1900 Hakkında ailem sonra Rusya'nın Polonya alanı ne çocuk olarak Amerika Birleşik Devletleri'ne geldi. Yahudiler olarak, aileleri yoksulluk ve antisemitizm kaçmak için Rusya'dan ayrıldı. Ailem fakir bölgelerde, New York, Manhattan ve Brooklyn Brownsville ilçesinde annem Fay Rosenthal East Side bölgesinde babam Oscar Perl büyüdü. Baskı ve kırtasiye uğraşan bir şirketin bir katibi ve sonra satıcı olarak çalışmaya giden babam ve annem yün tüccar bir firma, bir sekreter ve sonra muhasebeci olarak çalışan Onların eğitimleri yüksek okulu ile sona erdi.
Annem ve babam, orta sınıfa hareket tespit edildi. Zaman ablam, Lila, Perl, ve ben, babam 1920 Müttefik Baskı adında bir baskı ve reklam şirketi kurmuş doğmuştur. Uzun yıllar boyunca, Müttefik Baskı tehlikeli bir işti. Ben akşam yemeği masada gelecek Cuma bordro toplantı sorun hakkında konuşmaları hatırlıyorum. Ancak, orta sınıfa Müttefik Baskı dördümüz getirdi ve 1930 Depresyon ile orta sınıf bizi tuttu. Biz Brooklyn, fanciest mahallelerde ilçesindeki mahallelerde yaşayan, ama oldukça iyi mahalleler, ve bu yüzden oldukça iyi okullarına gitti.
Bu okullar ve ailemin tavrı bu okullara yönelik deneysel bir bilim adamının çalışmaları için beni hazırlanmasında önemli. Okula gitmek ve iyi markaları için çalışan, gerçekten çok iyi işaretleri için çalışan, ciddi bir iş oldu. Annem ve babam, çok sayıda göçmenin olduğu gibi okul öğretmenleri yüksek varlıklar olarak görüyorlardı. Okul müdürleri, çocuk veya anne-baba tarafından tapılan ama hiç görmedim tanrılarıdır. Veliler, okul müfredat hakkında konuşmak ya da kendi çocuğunuzun öğretmeni ile görüşmek üzere ziyaret etmedi. Bir ebeveyn, çocuklarının davranış sergiledi, çünkü okula çağrıldığını, bir ebeveyn, çocuklarının bir banka soydular, çünkü polis karakoluna çağrıldığını kadar ciddi idi. Uzak genellikle okullar, modaya uygun, bugün annem ve babam benim için acı verici oldu, ama ben ve bazen de sert bir dış dünya ile başa çıkmak için erken öğrendim. Araştırma çalışmaları için iyi bir eğitim! Doğa ile ilgili deneyci ve genellikle sert bir dış dünya ile karşı karşıya. Natures 'müfredat değiştirilemez.
Müfredatı daha yüksek sınıflarda New York'un önemsiz tarihinin ilk sınıflarda ve tekrarlar, hattatlık ve coğrafya harcanan zamanın büyük bir anlaşma ile, deneyimsiz. Ama ciddi dersler de vardı. Benim lise, iki yabancı dil İngilizce dört yıl gerekli oldu, incelenmesi gereken, çoğunlukla dilbilgisi ve kompozisyon anlamına geliyordu. Ben dört yıl matematik ve fizik bir yıl almaya başardı. Ne olursa olsun ders, ders dilde yetenekli matematikte yetenekli ya da olup olmadığını, sıkıcı ya da bana ilginç olup olmadığını, ailem beklenen. Deneysel çalışmaları büyük parçalar bazen sıkıcı ya da becerilerinin kullanımını içeren bir özellikle yetenekli olmadığı, çünkü bu araştırma için iyi bir eğitim oldu.
Örneğin, ben iyi bir usta değilim. Geçenlerde bilgisayar tabanlı çekim programları kullanabilirsiniz ne zamana kadar, benim çizimler her zaman düzensiz çizgiler ve düzensiz harfler ile, dağınık görünüyordu. Ben üniversitede hazırlanmasında bir "A" asla tahmin edemezdim. Ancak benim deneyler için inşa edilecek aparat çizim benim deneysel çalışmalar her zaman çok önemli bir parçası olmuştur.
Sade ve basit bir müfredat için tazminat vardı; iyi işareti olan bir okul yılları "atlama" olabilir. Normal ilerlemesi yaş altı yıl sekiz yıllık ilköğretim okulu başlamak için, onsekiz mezuniyet, lise dört yıl sonra almak. Ama derslik kalabalık ve uygun bir öğrencinin sosyal düzeyi hakkında hiçbir endişe vardı; iyi bir öğrenci ilköğretim okulunda bir yıl veya daha fazla atlamak olabilir. Ben 1942 yılında Brooklyn James Madison Lisesi'nden mezun olduğu on altı yaşında. Şimdi Amerika Birleşik Devletleri tanınmış bir yazar kardeş, daha hızlı bir okul aracılığıyla taşındı o onbeş yaşında mezun oldu ve bir buçuk.
Ailemin ısrarı ile birlikte, yakında ben okulda çok iyi okuma ve mekaniği my love my love gittiğini, içselleştirilmiş. Kurgu, tarih, bilim, matematik, biyografi, seyahat: Ben her şeyi okudum. Evimin yürüme mesafesi içinde iki halk kütüphaneleri vardı, ben, her ziyaret kütüphane tarafından belirlenen limit altı kitap ev alarak hatırlıyorum. Bu okuma, annem ve babam sadece kısmi onay vardı. Amerika'da ise yüzde yüz olarak çocuklarına karşı son derece duyarlı olması nedeniyle beni daha fazla spor yapmaya istedim ve tüm Amerikalılar spor oynadı ve spor sevdiği inanıyordu. Onlar benim spor oynamak için dışarıya çok fazla okuma müdahale teşkil ettiğini hissettim. Ben dışına gitmek zorunda değildi yağmurlu günlerde ne zaman sevdi, ve günümüze kadar hala yağmurlu bir günde çok içerik hissediyorum.
İki kitap benim belleğimde yanmış, Vatandaş için milyonlarca ve Bilim Lancelot Hogben Matematik. Ben tekrar tekrar kütüphaneden ödünç aldı. Ben onları özetleri yaptı. Ben o bölüm tamamen kopyalanır yüzden Hogben hesabı için giriş anlayamadık. Kitap satın almak için bana veya ailem oluştu asla neden bilmiyorum. Biz onları iyi sağladığı olabilir, ama her nasılsa satın kitaplar para israfı. Doğal olarak, çok büyük sayıda kitap sahibi yetişkin yıl telafi var.
Biz tanınan olabilir başka bir şey, bana bir Dikleştirici inşaat seti satın almak oldu. Dikleştirici inşaat seti, İngiltere ve Avrupa'da inşaat setleri Meccano veya Märklin Birleşik Devletleri eşdeğer oldu. Ama ben her cumartesi ile oynanan kuzeni bir Dikleştirici batmıştı ve geniş aile başına bir Dikleştirici yeterli kabul edildi. Ayrıca elektrikli trenler vardı. Dikleştirici set oluşturmak için sevdi, ben ahşap oyuncaklar ve modeller oluşturmak için sevdi, mekanik cihazlar, hatta inşa olamazdı çekmek için sevdi. Ben, dergi, Popular Mechanics ve Popüler Bilim okumak için sevdi. Otomobiller, kamyonlar, maçunalar trenler, ve buharlı gemiler, ben her şeyi mekanik sevdi. Mekaniği ile aşık oldu ve ben hala.
Bu konuda ayrılmadan önce bir çocuk olarak ayarlanmış bir Dikleştirici asla sahip bu yana, eski Avrupa, İngiliz ve Amerikan inşaat takımları toplayarak benim yetişkin yıl içinde telafi olduğunu belirtmek zorundadır ve hatta modern bir ahşap prototip üretimi oluşturulması ve başlangıç inşaat BIG-SOMUN denir ayarlayın.
Good Schools, Books, a Love of Mechanics, and You Must Earn a Living
About 1900 my parents came to the United States as children from what was then the Polish area of Russia. As Jews, their families left Russia to escape the poverty and the antisemitism. My parents grew up in poor areas of New York City, my father Oscar Perl in the East Side district of Manhattan and my mother Fay Rosenthal in the Brownsville district of Brooklyn. Their educations ended with high school - my father going to work as a clerk and then salesman in a company dealing in printing and stationary, and my mother working as a secretary and then bookkeeper in a firm of wool merchants.
My parents were determined to move into the middle class. By the time my sister, Lila Perl, and I were born in the 1920's, my father had established a printing and advertising company called Allied Printing. For many years, Allied Printing was a precarious business. I remember conversations at the dinner table about the problem of meeting the upcoming Friday payroll. However, Allied Printing brought the four of us into the middle class and kept us in the middle class thru the Depression of the 1930's. We lived in the better neighborhoods of the borough of Brooklyn, not the fanciest neighborhoods, but quite good neighborhoods, and so we went to quite good schools.
These schools and the attitude of my parents towards these schools were important in preparing me for the work of an experimental scientist. Going to school and working for good marks, indeed working for very good marks, was a serious business. My parents regarded school teachers as higher beings, as did many immigrants. School principals were gods to be worshiped but never seen by children or parents. Parents never visited the school to talk about the curriculum or to meet with their child's teacher. A parent being called to the school because their child had misbehaved was as serious as a parent being called to the police station because their child had robbed a bank. The remoteness of my parents from the schools, so unfashionable today, was often painful for me, but I learned early to deal with an outside and sometimes hard world. Good training for research work! The experimenter dealing with nature faces an outside and often hard world. Natures' curriculum cannot be changed.
The curricula were unsophisticated, with a great deal of time wasted on penmanship and geography in the early grades and repetitions of the trivial history of New York City in higher grades. But there were also serious courses. In my high school, two foreign languages had to be studied, four years of English was required, and that meant mostly grammar and composition. I was able to take four years of mathematics and a year of physics. Whatever the course, whether the course was boring or interesting to me, whether I was talented in mathematics or not talented in languages, my parents expected A's. This was good training for research, because large parts of experimental work are sometimes boring or involve the use of skills in which one is not particularly gifted.
For example, I am not a good craftsman. Until recently when I could use computer-based drafting programs, my drawings always looked messy, with uneven lines and ragged lettering. I could never get an "A" in drafting in college. Yet drawing the apparatus to be built for my experiments has always been a crucial part of my experimental work.
There was compensation for the unsophisticated curriculum; with good marks one could "skip" school years. The normal progression was to begin the eight years of elementary school at six years of age, and then to take four years of high school, leading to graduation at eighteen. But classrooms were crowded, and there were no worries about the proper social level of a student; a good student could skip a year or more in elementary school. I was sixteen when I graduated from James Madison High School in Brooklyn in 1942. My sister, who is now a well known writer in the United States, moved through school even faster - she graduated at fifteen and one-half.
Along with my parents insistence, soon internalized, that I do very well in school, went my love of reading and my love of mechanics. I read everything: fiction, history, science, mathematics, biography, travel. There were two free public libraries within walking distance of my home; I remember taking six books home from every visit, the limit set by the library. This reading had only partial approval from my parents. They wanted me to play more sports because they were acutely sensitive to their children being one hundred percent American, and they believed that all Americans played sports and loved sports. They felt that too much reading interfered with my going outside to play sport. I loved rainy days when I did not have to go outside, and to the present I still feel very content on a rainy day.
Two books are burned in my memory, Lancelot Hogben's Mathematics for the Millions and his Science for the Citizen. I borrowed them from the library again and again. I made summaries of them. I could not understand Hogben's introduction to calculus so I copied that section completely. I don't know why it never occurred to me or my parents to buy the books. We could have well-afforded them, but somehow buying books was a waste of money. Naturally, I have compensated in my adult years by owning very large numbers of books.
Another thing we could have afforded was to buy me an Erector construction set. The Erector construction set was the United States equivalent of Meccano or Märklin construction sets in England and Europe. But the cousin I played with every Saturday had an Erector set, and one Erector set per extended family was considered quite enough. He also had electric trains. I loved to build with the Erector set, I loved to build toys and models out of wood, I loved to draw mechanical devices, even those I could not build. I loved to read the magazines, Popular Mechanics and Popular Science. I loved all things mechanical; cars, trucks, derricks trains, and steam ships. I was in love with mechanics, and I still am.
Before leaving this subject I must mention that since I never owned an Erector set as a child, I have compensated in my adult years by collecting old European, English, and American construction sets; and even by devising and starting prototype production of a modern wooden construction set called BIG-NUT.