gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Mario J. Molina
19 Mart 1943 tarihinde Mexico City'de doğdu; ailem Roberto Molina Pasquel ve Leonor Henriquez de Molina. O özel bir uygulama vardı, ama aynı zamanda Meksika Ulusal Üniversitesi (Universidad Nacional Özerk de Meksika (UNAM)) öğretti, babam bir avukattı. Daha sonraki yıllarda, Meksika terk ettikten sonra, o, Etiyopya, Avustralya ve Filipinler Meksika Büyükelçisi olarak görev yaptı.
Mexico City bölgesindeki ilköğretim ve lise katıldı. Zaten bilim tarafından lise girmeden önce hayran oldu, oldukça ilkel bir oyuncak mikroskop ile ilk paramecia ve amipler baktı ben hala benim heyecanı hatırlıyorum. Ben daha sonra ailesi tarafından nadiren kullanılan bir banyo, bir laboratuvar haline dönüştürülür ve kimya setleri ile oynarken saat geçirdim. Bir teyze, bir kimyager olan Esther Molina, ben üniversitede birinci sınıf kimya öğrencileri tarafından yürütülen bu çizgiler boyunca daha zorlu deneyleri ile devam etti. Ben 11 yaşında iken çocuklarının birkaç yıl için yurtdışına gönderme ve kimya benim ilgi farkında bizim aile geleneği doğrultusunda, Almanca için önemli bir dil olduğu varsayımıyla, İsviçre'de bir yatılı okula gönderildi. öğrenmek için ileriye dönük bir kimyager. Ben Avrupa'ya gitmek için heyecanlandım hatırlıyorum, ama sonra benim Avrupa okul bilim benim Meksika arkadaşlar daha fazla ilgi olduğunu hayal kırıklığına uğradım. Zaten bir araştırma kimyager olmak için o zaman karar vermişti, daha önce, ben müzik alanında kariyer peşinde olasılığını ciddi düşünürken vardı - Ben o günlerde keman çalmak için kullanılabilir. 1960 yılında matematik odaklı dersler kimya binbaşı mevcut değil çekmek, bu fiziksel bir kimyager olmak için en yakın yol olarak, UNAM kimyasal mühendislik programına kaydoldu.
Meksika'da lisans öğrenimini bitirdikten sonra, bir doktora elde etmek için karar verdi fiziksel kimya mezunu. Bu kolay bir iş değildi; - kimya mühendisliği eğitimi, kuantum mekaniği, o günlerde bana tamamen yabancı gibi konularda iyi olmasına rağmen, matematik, fizik gibi temel fiziksel kimya çeşitli alanlarda olduğu gibi zayıftı. İlk başta ben Almanya'ya gitti ve Freiburg Üniversitesi'nde kaydoldu. Polimerleşme kinetiği de araştırma yaparak yaklaşık iki yıl geçirdikten sonra, ben benim arka plan genişletmek ve diğer araştırma alanları keşfetmek için çeşitli temel konularda eğitim için zaman istediğini fark etti. Böylece, Amerika Birleşik Devletleri'nde bir yüksek lisans programına kabul aramaya karar verdi. Benim gelecek planları durulması benim kendi matematik çalışma başardı, ben, Paris'te birkaç ay geçirdim ve ben de, siyaset, felsefe, sanat, vb çeşitli konuların her türlü tartışmaya, harika bir zaman vardı çok iyi arkadaş. Daha sonra, UNAM Yardımcı Doçent olarak Meksika'ya döndü ve ben, kimya mühendisliği ilk yüksek lisans programı kurdu. Son olarak, 1968 yılında Berkeley'deki California Üniversitesi'nden fiziksel kimya dalında lisansüstü çalışmalarını takip etmek için ayrıldı.
Berkeley benim ilk yıl boyunca, fiziksel kimya zorunlu derslerin yanı sıra, fizik ve matematik dersleri aldı. Daha sonra, birkaç yıl önce kendi grubu keşfedilen kimyasal lazerler kullanarak moleküler dinamik eğitim amacı ile, Profesör George C. Pimentel araştırma grubuna katıldı.
George Pimentel aynı zamanda geçici türlerin moleküler yapısı ve bağlanma çalışmada yaygın olarak kullanılan matris izolasyon teknikleri, gelişiminde öncü oldu. O mükemmel bir öğretmen ve mükemmel bir akıl hocası, sıcaklık, coşku, ve cesaret önemli bilimsel sorular takip ilham sağladı.
Benim yüksek lisans çalışması; ürünlerinde kimyasal ve fotokimyasal reaksiyonlar iç enerji dağıtım soruşturma kimyasal lazerler de bu tür çalışmalar için bir araç olarak uygun. Başında ben, taşıma vakum hatları, kızılötesi optik, elektronik enstrümantasyon, vb benim meslektaşım, bu çok şey öğrenmiş ve bir post-doktora öğrencisi arkadaşı Francisco Tablas, gibi benim araştırma için gerekli deneysel teknikler, çok az deneyimi vardı zaman. Sonunda benim kendi özgün sonuçlar üretmek için yeterli emin oldu: benim erken başarı lazer sinyalleri bazı özelliklerini açıklayan oluşan ilk bakışta gürültü ortaya çıktığını lazer emisyon temel denklem öngörülebilir. "Rahatlama salınımlar," olarak.
Berkeley yıl hayatımın en iyi olmuştur. Ben orada sadece serbest konuşma hareketinin döneminden sonra geldi. Ben, birçok alanda keşfetmek için ve entelektüel olarak uyarıcı bir çevrede heyecan verici bilimsel araştırma yapmaya fırsatım oldu. Ben bilim ve teknolojinin toplum üzerindeki etkisi ile ilgili ilk deneyim olduğunu, bu süre içinde de oldu. Ben yüksek güç kimyasal lazerler başka silah olarak geliştirilen olduğu gerçeği karşısında dehşete olduğunu hatırlıyorum; potansiyel olarak zararlı amaçlar için değil, topluma faydalı oldu araştırma ile ilgili olmak istiyordu, ancak.
Benim doktorasını tamamladıktan sonra 1972 yılında derecesi, kimyasal dinamikleri üzerinde araştırmalarına devam etmek için Berkeley az bir yıl kaldı. Daha sonra, 1973 sonbaharında, Irvine, California hareket, post-doktora öğrencisi olarak Profesör F. Sherwood (Sherry) Rowland grup katıldı. Sherry aşırı translasyonel enerji ve radyoaktif süreçleri tarafından üretilen atomlar kimyasal özelliklerini incelemek, "sıcak atom" kimya araştırma öncülük etmişti. - Kloroflorokarbon (CFC) - o zaman atmosferde biriken ve en çok asal bazı endüstriyel kimyasallar çevre kaderi bulmak oluşan ilgimi bir proje: Sherry beni araştırma seçenekleri bir liste sundu çevre üzerinde önemli etkileri olduğu düşünülmektedir. Atmosfer kimyası - Bu proje, bana yeni bir alan öğrenme fırsatı sundu hakkında çok az şey biliyordu; zor bir sorunu çözmek için çalışırken, yeni bir araştırma alanı içine atılmak için mükemmel bir yol olarak ortaya çıktı. CFC, Sherry ve moleküler dinamik bakış açısından incelenmiştir olduğunu diğerlerine benzer bileşikler; biz onların atmosfer kimyası ile kimyasal özellikleri aşina değil, ama.
I was born in Mexico City on March 19, 1943; my parents were Roberto Molina Pasquel and Leonor Henriquez de Molina. My father was a lawyer; he had a private practice, but he also taught at the National University of Mexico (Universidad Nacional Autonoma de Mexico (UNAM) ). In his later years, after I had left Mexico, he served as Mexican Ambassador to Ethiopia, Australia and the Philippines.
I attended elementary school and high school in Mexico City. I was already fascinated by science before entering high school; I still remember my excitement when I first glanced at paramecia and amoebae through a rather primitive toy microscope. I then converted a bathroom, seldom used by the family, into a laboratory and spent hours playing with chemistry sets. With the help of an aunt, Esther Molina, who was a chemist, I continued with more challenging experiments along the lines of those carried out by freshman chemistry students in college. Keeping with our family tradition of sending their children abroad for a couple of years, and aware of my interest in chemistry, I was sent to a boarding school in Switzerland when I was 11 years old, on the assumption that German was an important language for a prospective chemist to learn. I remember I was thrilled to go to Europe, but then I was disappointed in that my European schoolmates had no more interest in science than my Mexican friends. I had already decided at that time to become a research chemist; earlier, I had seriously contemplated the possibility of pursuing a career in music - I used to play the violin in those days. In 1960, I enrolled in the chemical engineering program at UNAM, as this was then the closest way to become a physical chemist, taking math-oriented courses not available to chemistry majors.
After finishing my undergraduate studies in Mexico, I decided to obtain a Ph.D. degree in physical chemistry. This was not an easy task; although my training in chemical engineering was good, it was weak in mathematics, physics, as well as in various areas of basic physical chemistry - subjects such as quantum mechanics were totally alien to me in those days. At first I went to Germany and enrolled at the University of Freiburg. After spending nearly two years doing research in kinetics of polymerizations, I realized that I wanted to have time to study various basic subjects in order to broaden my background and to explore other research areas. Thus, I decided to seek admission to a graduate program in the United States. While pondering my future plans, I spent several months in Paris, where I was able to study mathematics on my own and I also had a wonderful time discussing all sorts of topics, ranging from politics, philosophy, to the arts, etc., with many good friends. Subsequently, I returned to Mexico as an Assistant Professor at the UNAM and I set up the first graduate program in chemical engineering. Finally, in 1968 I left for the University of California at Berkeley to pursue my graduate studies in physical chemistry.
During my first year at Berkeley, I took courses in physics and mathematics, in addition to the required courses in physical chemistry. I then joined the research group of Professor George C. Pimentel, with the goal of studying molecular dynamics using chemical lasers, which were discovered in his group a few years earlier.
George Pimentel was also a pioneer in the development of matrix isolation techniques, which is widely used in the study of the molecular structure and bonding of transient species. He was an excellent teacher and a wonderful mentor; his warmth, enthusiasm, and encouragement provided me with inspiration to pursue important scientific questions.
My graduate work involved the investigation of the distribution of internal energy in the products of chemical and photochemical reactions; chemical lasers were well suited as tools for such studies. At the beginning I had little experience with the experimental techniques required for my research, such as handling vacuum lines, infrared optics, electronic instrumentation, etc. I learned much of this from my colleague and friend Francisco Tablas, who was a postdoctoral fellow at that time. Eventually I became confident enough to generate original results on my own: my earliest achievement consisted of explaining some features in the laser signals - that at first sight appeared to be noise - as "relaxation oscillations," predictable from the fundamental equations of laser emission.
My years at Berkeley have been some of the best of my life. I arrived there just after the era of the free-speech movement. I had the opportunity to explore many areas and to engage in exciting scientific research in an intellectually stimulating environment. It was also during this time that I had my first experience dealing with the impact of science and technology on society. I remember that I was dismayed by the fact that high-power chemical lasers were being developed elsewhere as weapons; I wanted to be involved with research that was useful to society, but not for potentially harmful purposes.
After completing my Ph.D. degree in 1972, I stayed for another year at Berkeley to continue research on chemical dynamics. Then, in the fall of 1973, I joined the group of Professor F. Sherwood (Sherry) Rowland as a postdoctoral fellow, moving to Irvine, California. Sherry had pioneered research on "hot atom" chemistry, investigating chemical properties of atoms with excess translational energy and produced by radioactive processes. Sherry offered me a list of research options: the one project that intrigued me the most consisted of finding out the environmental fate of certain very inert industrial chemicals - the chlorofluorocarbons (CFCs) - which had been accumulating in the atmosphere and which at that time were thought to have no significant effects on the environment. This project offered me the opportunity to learn a new field - atmospheric chemistry - about which I knew very little; trying to solve a challenging problem appeared to be an excellent way to plunge into a new research area. The CFCs are compounds similar to others that Sherry and I had investigated from the point of view of molecular dynamics; we were familiar with their chemical properties, but not with their atmospheric chemistry.