gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Mario Capecchi
Önsöz
1996 yılında Kyoto Ödülü sahibi olarak, ben benim erken yetiştirme otobiyografik bir kroki yazmak için istendi. Bu egzersiz ile, ödüllü herkes tarafından paylaşılan, içimizdeki yaratıcı ruhu teşvik için anahtar olabilir potansiyel etkiler veya deneyimlerini ortaya çıkarmak için umut oldu. Kendi halinde, ne gördüm tam olmamasına rağmen, erken bir besleyici bir ortamda, dünyada bir fark yaratmak için içsel sürücü kolaylıkla söndürülür ve bir fırsat göz önüne alındığında, erken handikaplar üstesinden gelinmesi ve elde hayalleri değil,. Bu, erken yaşamlarının mücadele edenler için umut bir mesaj olarak düşünülmüştü. Daha önce de belirttiğimiz gibi, bu yaratıcılık yetenekleri katkıda bulunan genetik ve çevresel faktörleri belirlemek için yeteneğimizi bizim için şu anda tahmin etmek çok karmaşık. Böyle bir bilgelik olmaması bizim sadece rücu tutkularını ve hayallerini takip imkanları ile tüm çocukların sağlamaktır. Insan gelişimi anlayışımız bize bir sonraki Beethoven, Modigliani, ya da Martin Luther King tahmin etmek için izin vermek için çok yetersiz.
Halam ve amcası, Amerika Birleşik Devletleri geldi kez beni kaldırdı ve annem ile konuşmaları konuşmaları, kendi anıları otobiyografik kroki içerik dayanıyordu. Nobel Ödülü kazanan kaynaklanan katma maruz kalma nedeniyle, bu oluşum ilk yıllarında İtalya beni biliyordu insanlar mektuplar aldık. Ayrıca basın mensupları benim hikayem bir ilgi almış ve bağımsız corroboration çalışmışlardır. Inanılmaz ve harika bir sürpriz tamamen habersiz olduğu bir üvey kız kardeşi keşfettiler. O benden iki yaş daha genç, ve o bir yıl eski önce kabul edilmesi için verildi. En son benim üvey kız kardeşi ile tanışma fırsatı vardı. O, bir kız kardeşi olması gerektiği gibi çok güzel bir insandı. Ben tüm bu yeni bilgi ve vahiy kaynakları için minnettarım. Uygun olan yerlerde, örgü, benim hikayem bu retelling yeni bilgileri olacak.
Otobiyografik Kroki
Verona, İtalya, 6 Ekim 1937 tarihinde doğdu. Faşizm, Nazizm ve Komünizm ülke üzerinden azgın. Annem, Lucy Ramberg, bir şair, babam, Luciano Capecchi, İtalyan Hava Kuvvetleri'nde görevli bir memur. Bu uç, kargaşa ve karşıtların geliş gidişlerde bir dönemdi. Onlar tutkulu bir aşk vardı ve annem akıllıca onunla evlenmeyi tercih etti. Bu onun parçası üzerinde büyük bir cesaret aldı. Bu hayata küsmüş babam.
Şekil 1. 19 yaşında annem, Lucy Ramberg, bir fotoğraf.
Ben annemin sadece bir kaç resim var. O diller için bir tutku ve dramatik bir yetenek (bkz. Şekil 1) ile güzel bir kadındı. Bu resim, o 19 yaşındayken çekildi. O bir villa Floransa, İtalya, onun iki kardeş, büyüdüm. Muhteşem bahçeleri, bir dadı, bahçıvan, aşçı, ev temizleyicileri, dil, edebiyat, tarih ve bilim için özel hocalar vardı. O yarım düzine dilde akıcı oldu. Babası, Walter Ramberg, Almanya'da doğmuş ve yetişmiş Yunan kalıntıları, konusunda uzmanlaşmış bir arkeolog oldu. Annesi ressam Oregon, ABD'de doğdu ve büyüdü. Onu geç gençler, anneannem, Lucy Dodd, onu vapur gövdelerine kadar dolu ve Oregon Floransa, İtalya, onlar yerleşen annesi ile kalkmıştı. Büyükannem bir ressam haline tespit edildi. Bu genç kadınlar, kendi kariyerlerini geliştirme güçlü emelleri ile kendi başlarına yola bekleniyor değildi bir dönemde, 19. yüzyılın sonlarına doğru meydana geldi.
Şekil 2. Soldan sağa, Edward, Lucy, ve Walter onun üç çocuk anneannem, Lucy Dodd Ramberg, tarafından yapılan bir resim. 1913 yılında Floransa, İtalya villada boyandı.
Şekil 3. Floransa, İtalya (1913) villada annemin Lucy Dodd Ramberg Lucy, ve amcası Edward boyama çay içerken.
Babaannem çok yetenekli bir ressam oldu. Bana da onun çocuk genç hayatını gösteren tablolar, bir çift payı olsun. Bu resimler, beş metre yaklaşık yedi metre çok büyük. İlk resim (Şekil 2), annem ve onun iki erkek kardeşi Walter ve Edward (fizikçiler oldu, her ikisi de) Floransa villada zeytin ağaçları ile çevrili resmeden bir triptik merkezi paneli. Fransız empresyonist ressamların etkisi açıktır. Ikinci resim (Şekil 3) Floransa villada tekrar annem, 8 yaşında ve küçük kardeşi Edward, 6 yaşında, bir çay partisi sahip. Babaları, Alman arkeolog, öncelikle, Büyükannem, resim çoğunlukla kendi portreleri onun üç çocuk yetiştirme, bitmiş ve genç kadınlar için bir bitirme okula aile villa dönüştürerek, I. Dünya Savaşı'nda genç bir adam olarak öldürüldü Amerika Birleşik Devletleri.
Şekil 4. Annem ve ben hemen kuzeyindeki Bolzano, İtalya Wolfgrübben yaşayan dağ evi bir fotoğraf. Annem, Lucy'nin ön planda.
Preface
In 1996, as a Kyoto Prize laureate, I was asked to write an autobiographical sketch of my early upbringing. Through this exercise, shared by all of the laureates, the hope was to uncover potential influences or experiences that may have been key to fostering the creative spirit within us. In my own case, what I saw was that, despite the complete absence of an early nurturing environment, the intrinsic drive to make a difference in our world is not easily quenched and that given an opportunity, early handicaps can be overcome and dreams achieved. This was intended as a message of hope for those who have struggled early in their lives. As I have previously noted, our ability to identify the genetic and environmental factors that contribute to talents such as creativity are too complex for us to currently predict. In the absence of such wisdom our only recourse is to provide all children with the opportunities to pursue their passions and dreams. Our understanding of human development is too meager to allow us to predict the next Beethoven, Modigliani, or Martin Luther King.
The content of the autobiographical sketch was based on my own memories, on conversations with my aunt and uncle, who raised me once I arrived in the United States, and on conversations with my mother. Because of the added exposure resulting from the winning of the Nobel Prize, I have received letters from people who knew me in Italy during those formative early years. In addition members of the press have taken an interest in my story and have sought independent corroboration. An amazing and wonderful surprise is that they have discovered a half-sister of whom I was completely unaware. She is two years younger than I, and was given up for adoption before she was one year old. Most recently I had the opportunity to meet my half-sister. She was a very nice person, as a sister should be. I am grateful for all of these new sources of information and revelation. Where appropriate, I will weave the new information into this retelling of my story.
Autobiographical Sketch
I was born in Verona, Italy on October 6, 1937. Fascism, Nazism, and Communism were raging through the country. My mother, Lucy Ramberg, was a poet; my father, Luciano Capecchi, an officer in the Italian Air Force. This was a time of extremes, turmoil and juxtapositions of opposites. They had a passionate love affair, and my mother wisely chose not to marry him. This took a great deal of courage on her part. It embittered my father.
Figure 1. A photograph of my mother, Lucy Ramberg, at age 19.
I have only a few pictures of my mother. She was a beautiful woman with a passion for languages and a flair for the dramatic (see Figure 1). This picture was taken when she was 19. She grew up, with her two brothers, in a villa in Florence, Italy. There were magnificent gardens, a nanny, gardeners, cooks, house cleaners, and private tutors for languages, literature, history, and the sciences. She was fluent in half a dozen languages. Her father, Walter Ramberg, was an archeologist specializing in Greek antiquities, born and trained in Germany. Her mother was a painter born and raised in Oregon, USA. In her late teens, my grandmother, Lucy Dodd, packed up her steamer trunks and sailed with her mother from Oregon to Florence, Italy, where they settled. My grandmother was determined to become a painter. This occurred near the end of the 19th century, a time when young women were not expected to set off on their own with strong ambitions of developing their own careers.
Figure 2. A painting done by my grandmother, Lucy Dodd Ramberg, of her three children, left to right, Edward, Lucy, and Walter. It was painted at their villa in Florence, Italy in 1913.
Figure 3. A painting by Lucy Dodd Ramberg of my mother, Lucy, and uncle Edward having tea at the villa in Florence, Italy (1913).
My grandmother became a very gifted painter. Let me share with you a couple of her paintings, which also illustrate the young lives of her children. These paintings are very large, approximately seven feet by five feet. The first painting (Figure 2) is the center panel of a triptych depicting my mother and her two brothers Walter and Edward (both of whom became physicists) surrounded by olive trees at the villa in Florence. The influence of the French impressionist painters is evident. The second painting (Figure 3) is of my mother, age 8, and her younger brother Edward, age 6, having a tea party, again at the villa in Florence. Their father, the German archeologist, was killed as a young man in World War I. My grandmother finished raising her three children on her own by painting, mostly portraits, and by converting the family villa into a finishing school for young women, primarily from the United States.
Figure 4. A photograph of the chalet where my mother and I lived in Wolfgrübben just north of Bolzano, Italy. In the foreground is my mother, Lucy.