gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Luis Alvarez
Luis W. Alvarez, San Francisco, Kaliforniya, 13 Haziran 1911 tarihinde doğdu. O onun Lisans 1932 yılında Chicago Üniversitesi, Yüksek Lisans 1934, ve doktorasını 1936 yılında. Dr. Alvarez, 1936 yılında araştırma görevlisi olarak, o şimdi bir profesör, California Üniversitesi, Radyasyon Laboratuvarı katıldı. 1943-1944 yılında Chicago Üniversitesi Metalurji Laboratuvarı, 1943-1940, Massachusetts Teknoloji Enstitüsü Radyasyon Laboratuvarı'nda izinli ve Manhattan Bölge Los Alamos Laboratuvarı'nda 1944 den 1945'e kadar.
Erken yaptığı bilimsel kariyer, Dr. Alvarez, optik ve kozmik ışınlar alanlarda eş zamanlı olarak çalıştı. O kozmik ışınlar "Doğu-Batı etkisi" co-keşfeden. Birkaç yıl boyunca nükleer fizik alanında yaptığı çalışmaları yoğunlaştırdı. 1937 yılında ilk deneysel çekirdekleri K-elektron yakalama olgusunun varlığı gösteri verdi. Başka bir erken gelişimi çok yavaş nötronların kirişler üretmek için bir yöntem oldu. Bu yöntem daha sonra nötron manyetik an Bloch ile ilk ölçüm Pitzer, orto-ve para-hidrojen, nötron saçılma temel soruşturma açtı ve. Wiens, o ilk 198Hg lamba üretimi için sorumlu olduğunu, bu cihaz uzunluğu evrensel standart olarak bugünkü forma Standartlar Bürosu tarafından geliştirilmiştir. Savaştan hemen önce, Alvarez ve Cornog 3H (trityum) radyoaktivite keşfetti ve 3He sıradan helyum istikrarlı bir kurucu olduğunu gösterdi. (Trityum en iyi termonükleer enerji kaynağı olarak bilinir ve 3He düşük sıcaklık araştırmalarında önemli hale gelmiştir.)
Mikrodalga erken uyarı sistemi, Kartal yüksek irtifa bombalama sistemi ve sivil yanı sıra, askeri değeri kör bir iniş sistemi (GKRY, ya da Toprak Kontrollü Yaklaşım) - (MIT) savaş sırasında üç önemli radar sistemleri için sorumlu . Los Alamos Laboratuvarı'nda ederken, Prof. Alvarez plütonyum bombası ayarlamak için fünyeler geliştirdi. O Almagordo ve Hiroşima patlamalar hem de bilimsel bir gözlemci olarak uçtu.
Dr. Alvarez Berkeley tasarım ve inşaat 40-ayak 1947 yılında tamamlanan proton lineer hızlandırıcı, sorumludur. 1951 yılında "Tandem Van de Graaf hızlandırıcı" gelişimini hızlı bir şekilde yol açan yük değişimi hızlandırma için ilk öneri yayınladı. O zamandan beri, o Kaliforniya Radyasyon Laboratuvarı Üniversitesi'nde 6 milyar elektron volt Bevatron kullanarak, yüksek enerji fiziği meşgul oldu. Onun başlıca çabaları, büyük sıvı hidrojen kabarcık odalarının geliştirilmesi ve kullanımı konusunda yoğunlaştığı ve her yıl milyonlarca fotoğraf ölçmek ve analiz etmek için yüksek hızda cihazların geliştirilmesi üzerinde kabarcık odasının kompleks üretilen edilmiştir. Bu çalışmanın net sonucu önceden bilinmeyen efundamental parçacık rezonanslar çok sayıda, Dr. Alvarez araştırma grubu tarafından keşif olmuştur .. 1967 yılından bu yana Dr. Alvarez, balonlar ve süperiletken mıknatıslar kullanılarak, kozmik ışınları incelemek için bu süre en adadı.
Ulusal Bilimler Akademisi, Amerikan Felsefe Topluluğu, Amerikan Fizik Derneği (Başkan 1969), Amerikan Sanat ve Bilim Akademisi ve Ulusal Mühendislik Akademisi: Prof. Alvarez aşağıdaki toplumların bir üyesidir. Kontrollü Yaklaşım - 1946 yılında Collier Trophy Ground gelişimi için Ulusal Havacılık Derneği tarafından verildi. 1953 yılında Philadelphia şehri, aynı iş için, John Scott Medaland Ödülü'ne layık görüldü. 1947 yılında, Liyakat için Madalyası verildi. 1960 yılında California "Yılın Bilim Adamı" yüksek enerji fiziği üzerine yaptığı araştırma çalışmaları için seçildi. 1961 yılında fiziksel bilimlere katkılarından dolayı Einstein Madalyası'na layık görülmüştü. 1963 yılında AIEEE Pioneer Ödülüne layık görüldü 1964 yılında da yüksek enerji fiziğine katkılarından dolayı Ulusal Bilim Madalyası verildi ve 1965 yılında Michelson Ödülü'ne layık görüldü. Sc.D., Carnegie-Mellon Üniversitesi, 1968;; Sc.D., Kenyon Koleji, 1969 Sc.D., Chicago Üniversitesi, 1967: O şu fahri de yapıştırılmalıdır aldı.
Nobel anlatım, Fizik 1963-1970, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1972
Bu otobiyografi / biyografi ödülü anda yazılı ve kitap serisi Les Prix Nobel ilk kez yayımlandı. Daha sonra düzenlenebilir ve Nobel Anlatım yayınlanamaz. Bu belge alıntı için, yukarıda gösterildiği gibi her zaman kaynak belirtiniz.
Daha güncel biyografik bilgi için, bkz:
Alvarez, Luis W. Adventures Fizikçi. Basic Books, New York, 1987.
Luis W. Alvarez was born in San Francisco, Calif., on June 13, 1911. He received his B.Sc. from the University of Chicago in 1932, a M.Sc. in 1934, and his Ph.D. in 1936. Dr. Alvarez joined the Radiation Laboratory of the University of California, where he is now a professor, as a research fellow in 1936. He was on leave at the Radiation Laboratory of the Massachusetts Institute of Technology from 1940 to 1943, at the Metallurgical Laboratory of the University of Chicago in 1943-1944, and at the Los Alamos Laboratory of the Manhattan District from 1944 to 1945.
Early in his scientific career, Dr. Alvarez worked concurrently in the fields of optics and cosmic rays. He is co-discoverer of the "East-West effect" in cosmic rays. For several years he concentrated his work in the field of nuclear physics. In 1937 he gave the first experimental demonstration of the existence of the phenomenon of K-electron capture by nuclei. Another early development was a method for producing beams of very slow neutrons. This method subsequently led to a fundamental investigation of neutron scattering in ortho- and para-hydrogen, with Pitzer, and to the first measurement, with Bloch, of the magnetic moment of the neutron. With Wiens, he was responsible for the production of the first 198Hg lamp; this device was developed by the Bureau of Standards into its present form as the universal standard of length. Just before the war, Alvarez and Cornog discovered the radioactivity of 3H (tritium) and showed that 3He was a stable constituent of ordinary helium. (Tritium is best known as a source of thermonuclear energy, and 3He has become of importance in low temperature research.)
During the war (at M.I.T.) he was responsible for three important radar systems - the microwave early warning system, the Eagle high altitude bombing system, and a blind landing system of civilian as well as military value (GCA, or Ground-Controlled Approach). While at the Los Alamos Laboratory, Professor Alvarez developed the detonators for setting off the plutonium bomb. He flew as a scientific observer at both the Almagordo and Hiroshima explosions.
Dr. Alvarez is responsible for the design and construction of the Berkeley 40-foot proton linear accelerator, which was completed in 1947. In 1951 he published the first suggestion for charge exchange acceleration that quickly led to the development of the "Tandem Van de Graaf accelerator". Since that time, he has engaged in high-energy physics, using the 6 billion electron volt Bevatron at the University of California Radiation Laboratory. His main efforts have been concentrated on the development and use of large liquid hydrogen bubble chambers, and on the development of high-speed devices to measure and analyze the millions of photographs produced each year by the bubble-chamber complex. The net result of this work has been the discovery by Dr. Alvarez' research group, of a large number of previously unknown efundamental particle resonances.. Since 1967 Dr. Alvarez has devoted most of this time to the study of cosmic rays, using balloons and superconducting magnets.
Professor Alvarez is a member of the following societies: National Academy of Sciences, American Philosophical Society, American Physical Society (President 1969), American Academy of Arts and Sciences, and National Academy of Engineering. In 1946 he was awarded the Collier Trophy by the National Aeronautical Association for the development of Ground - Controlled Approach. In 1953 he was awarded the John Scott Medaland Prize, by the city of Philadelphia, for the same work. In 1947 he was awarded the Medal for Merit. In 1960 he was named "California Scientist of the Year" for his research work on high-energy physics. In 1961 he was awarded the Einstein Medal for his contribution to the physical sciences. In 1963 he was awarded the Pioneer Award of the AIEEE; in 1964 he was awarded the National Medal of Science for contributions to high-energy physics, and in 1965 he received the Michelson Award. He has received the following honorary de grees: Sc.D., University of Chicago, 1967; Sc.D., Carnegie-Mellon University, 1968; Sc.D., Kenyon College, 1969.
From Nobel Lectures, Physics 1963-1970, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1972
This autobiography/biography was written at the time of the award and first published in the book series Les Prix Nobel. It was later edited and republished in Nobel Lectures. To cite this document, always state the source as shown above.
For more updated biographical information, see:
Alvarez, Luis W., Adventures of a Physicist. Basic Books, New York, 1987.