gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Léon Jouhaux
Dekan, kırk beş yıl boyunca Fransız işçi hareketinin Léon Jouhaux (1 Temmuz 1879-28 Nisan 1954), Paris, 1848 Devrimi savaşmış dedesi radikal inançları varisi ve babası doğdu Fransa-Prusya Savaşı sonrasında kısa bir süre için Paris kontrol Komün bir parçası olmuştu. Daha yüksek ücret Aradığınız Aubervilliers bir maç fabrika işgücüne katılmak için 1880 yılında Léon babası onun düşük ücretli belediye iş bıraktı. Leon oniki yaşına kadar ilkokul katıldı; babasının kazancı bir grev tarafından durduruldu vardı, o okulun dışına alınmış oldu önce dokuz ay için burs Lisesi Colbert okudu; tekrar terk, Diderot Meslek Okulu bir yıl geçirdi kendisi ve aile destek yardımcı olmak için yaptığı çalışmalar.
1895 yılında on altı yaşındayken, o maç fabrika girdi ve tam teşekküllü bir sendika üyesi olmadan önce bile, sendika toplantılarının tutanakları hazırladı. Cezayir'de askerlik bir süre sonra, babasının uçucu beyaz fosfor ile çalışma yıllık bir sonucu olarak kör gitmişti çünkü geri çağrıldı, Jouhaux fabrikada çalışmak için geri döndü. 1900 yılında, ilk grev, fosfor kullanımına karşı bir protesto katıldı kara listeye ve reddetti. Sürekli iş bulmak için, o arada Sorbonne Üniversitesi'nde derslere katılıyor, bir gübre fabrikası, bir şeker rafinerisi ve rıhtım işleri birbiri ardına düzenlenen ve Aubervilliers Université Populaire.
Eski Haline sendikanın müdahalesi ile fabrika, o sorumluluk konuşmacı olarak, zekası, çalışkanlığı, örgütleme yeteneği, etkileyici kişiliği ve yeteneği nedeniyle pozisyonları hızla yükselen bir işçi lideri olarak hayatını kariyer, girişti. 1906 yılında yerel sendika onu Konfederasyonu générale du travail (CGT) temsilcisi olarak seçilmiş, 1909 yılında o CGT geçici sayman seçildi; 12 Temmuz 1909 tarihinde bir kaç ay sonra, sekreter sonrası atandı CGT genel, 1947 yılına kadar düzenlenen ve lakabını, «Genel» elde edildiği bir konumda.
Jouhaux giderek radikal bir felsefi bir pozisyon emek liderlik yaptığı dört yıl içinde bir daha ılımlı bir taşınmış olsa da, her şeye rağmen o benimsenen eylem programları dikkate değer bir tutarlılık korudu. O ilk gerçekleştirilmesi için yaygın olarak bu yüzyılın ilk üçüncü sırasında önerilen işgücü talepleri için çabaladı. 1936 yılında Fransız işçi sekiz saatlik işgünü veren Matignon Anlaşması, ücretli tatil, düzenlemek ve toplu pazarlık hakkı imzalayan oldu. Jouhaux hayatını adayan sendikacılık büyük anlayışı, 1911 - 1921 düzenlenebilir CGT, ana organ, La Bataille syndicaliste sayfaları ve konuşmalarında ve kapsamlı yayınlar bulunabilir. Bu kapsayıcılık ilkelerini, dayanışma, siyasi bağımsızlığı, demokratik prosedür ve uluslararası endişe içeriyordu.
O bir teyit enternasyonalist kendisiydi. I. Dünya Savaşı öncesinde uluslararası ilişkilerde kriz karşısında kaygıya kapılan Jouhaux barış neden birleşmeye çağıran sendikalar, İngiltere, Almanya, İsviçre, ve Belçika konuştu. Ancak, düşmanlıkların açılması ile, o savaş çaba ve çeşitli hükümet komitelerinde kabul üyeliği için verdiği desteği ilan etti.
Bu arada, C.G.T. açtı silah sınırlama, uluslararası tahkim, gizli antlaşmalar sona, ve milletlerden saygı çağrısında bir barış programı geliştirmek. 1916 yılında Leeds Konferansı Jouhaux, daha sonra, Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO) ne oldu temellerini bir rapor sundu ve 1919 yılında Paris Barış Konferansı'nda, o maddede dahil ILO anayasal dayanağı bu etkili biriydi Versailles Antlaşması'nın XIII, aynı yıl, ILO Yönetim Kurulu, işçi-temsilcisi üyelerinin biri olarak seçilmiştir.
Jouhaux uluslararası öneme sahip diğer sendika pozisyonları doldurdu. O, Dünya İşçi Sendikaları Federasyonu bu organizasyonu olarak yeniden yapılandırılmış iken 1945 yılında bu ofis istinat, Uluslararası Sendikalar Federasyonu, 1919 yılında ilk Başkan Yardımcısı seçildi. Daha sonra Dünya Federasyonu üyelerinin çeşitli siyasi itici bulundu, o, başkan yardımcılarından biri haline diğer ulusların Uluslararası Özgür İşçi Sendikaları Konfederasyonu oluşturan sendikaların başkanları katıldı.
Aktif de uluslararası siyasi işlerine Jouhaux 1925 tarihli 1928 o silahların kontrolü sorunun çeşitli yönlerine ilişkin önerilerin hazırlanmasında önemli bir rol oynadı Fransız heyeti, Milletler Cemiyeti'ne üye oldu ve 1946 ile 1951 arası o, diğer şeyler arasında, evrensel serbest çağrışım insan hakkı olarak tanınmasını elde etmek istedi Birleşmiş Milletler,. 1949 yılında Avrupa Konseyi federe Avrupa'ya doğru bir ilk adım olarak kurulan Avrupa Hareketi başkanı oldu.
Yaklaşık otuz yıldır Jonhaux CGT tutmak için mücadele siyasi tahakküm ücretsiz. 1918 Fransız Komünistleri tarafından yoğun bir saldırı altında, Jouhaux CGT bütünlüğünü korudu Komünistler, 1921 yılında bölünmüş zorlayarak. O, faşizme karşı iki grup 1936 yılında tekrar bir araya, ancak kendisini Komünistler 1939 yılında İkinci Dünya Savaşı'nın patlak vermesinden sonra, bir kez daha ayrışmış.
Fransa, C.G.T. yıkılmasından sonra dağıldı. Jouhaux Aralık 1941'de tutuklandı, Direniş katıldı ve Almanya'daki Buchenwald toplama kampına gönderildi Nisan, 1943 yılına kadar ev gözaltında tuttu. Halen yirmi beş ay hapis cezasına rağmen, 1945 yılı Mayıs ayında altmış altı yaşında sağlıklı bir adam serbest bırakıldı.
Sulandırılmış CGT aktif liderlik döndükten sonra, o genel sekreteri ofis Komünist Benoit Frachon ile paylaştı. Komünistlerin ideolojik ve taktik nedenlerle hem karşıt ve Marshall Planı'na destek isteksizliği karşısında dehşete Jouhaux isteksizce CGT merkez teşkilatı 1947 yılında çekildi. diğer liderler, o cumhurbaşkanı oldu CGT-Force Ouvrière birlikte oluştururlar. CGT-FO, siyasi kontrol özgürlük, emek durumunu artırmak için bir Avrupa Birleşik Devletleri'nin kurulması, dünya işçileri arasında birlik arayışı ve eylem savunarak, önümüzdeki birkaç yıl içinde üye sayısı hızla büyüdü
Dean of the French labor movement for forty-five years, Léon Jouhaux (July 1, 1879-April 28, 1954) was born in Paris, heir to the radical beliefs of his grandfather who had fought in the Revolution of 1848 and of his father who had been a part of the Commune that had controlled Paris for a brief time in the aftermath of the Franco-Prussian War. Seeking higher wages, Léon's father left his low-paying municipal job in 1880 to join the labor force of a match factory in Aubervilliers. Léon attended primary school there until the age of twelve; studied at the Lycée Colbert on a scholarship for nine months before he was taken out of school when his father's earnings were stopped by a strike; spent a year at the Diderot Vocational School, again abandoning his studies to help support himself and the family.
In 1895 at the age of sixteen, he entered the match factory, and even before becoming a full-fledged union member, prepared the minutes of the union meetings. After a period of military service in Algeria, from which he was recalled because his father had gone blind as a result of years of working with volatile white phosphorus, Jouhaux returned to work in the factory. In 1900 he participated in his first strike, a protest against the use of phosphorus, was blacklisted, and dismissed. Unable to find steady employment, he held a succession of jobs in a sugar refinery, a fertilizer plant, and on the docks, meanwhile attending classes at the Sorbonne, and the Université Populaire at Aubervilliers.
Reinstated in the factory through the intervention of the union, he embarked upon his life career as a labor leader, rising rapidly to positions of responsibility because of his intelligence, industriousness, organizing ability, impressive personality, and talent as a speaker. In 1906 his local union elected him as their representative to the Confédération générale du travail (C.G.T.); in 1909 he was named interim treasurer of the C.G.T.; and, a few months later on July 12, 1909, was appointed to the post of secretary-general of the C.G.T., a position he held until 1947 and from which was derived his nickname, «the General».
Although Jouhaux gradually moved from a radical philosophical position to a more moderate one in his four decades of labor leadership, he nonetheless preserved a remarkable consistency in the programs of action he espoused. He first strove to bring to realization the demands of labor commonly proposed during the first third of this century. In 1936 he was a signatory of the Matignon Agreement giving French workers the eight-hour day, paid vacations, the right to organize and to bargain collectively. The larger conception of trade unionism to which Jouhaux devoted his life can be found in the pages of La Bataille syndicaliste, the main organ of the C.G.T., which he edited from 1911 to 1921, and in his speeches and extensive publications. It included principles of inclusiveness, solidarity, political independence, democratic procedure, and international concern.
He was himself a confirmed internationalist. Alarmed by the crisis in international relations prior to World War I, Jouhaux spoke in England, Germany, Switzerland, and Belgium, urging labor unions to unite in the cause of peace. With the opening of hostilities, however, he declared his support for the war effort and accepted membership on several governmental committees.
Meanwhile, he led the C.G.T. in developing a peace program calling for arms limitation, international arbitration, an end to secret treaties, and respect for nationalities. In 1916 at the Leeds Conference, Jouhaux presented a report laying the groundwork for what later became the International Labor Organization (ILO); in 1919 at the Paris Peace Conference he was one of those influential in getting the constitutional basis of the ILO incorporated in Article XIII of the Versailles Treaty; in that same year he was chosen as one of the worker-representative members of the ILO's Governing Body.
Jouhaux filled other trade union positions of international significance. He was elected first vice-president of the International Federation of Trade Unions in 1919, retaining that office in 1945 when this organization was reconstituted as the World Federation of Trade Unions. When various of its members later found the World Federation politically repugnant, he joined the heads of trade unions in other nations in forming the International Confederation of Free Trade Unions, becoming one of its vice-presidents.
Active also in international political affairs, Jouhaux was from 1925 to 1928 a member of the French delegation to the League of Nations, where he played a part in drafting proposals on various aspects of the question of arms control, and from 1946 to 1951 to the United Nations, where he sought to obtain, among other things, the universal recognition of the human right to free association. In 1949 he became president of the European Movement, whose Council of Europe was established as a first step toward federated Europe.
For some thirty years Jonhaux struggled to keep the C.G.T. free of political domination. Under intense attack by the French Communists from 1918 on, Jouhaux maintained the integrity of the C.G.T. by forcing the Communists to split off in 1921. He reunited the two groups against fascism in 1936, but after the outbreak of World War II in 1939, once again dissociated himself from the Communists.
After the fall of France, the C.G.T. was dissolved. Jouhaux joined the Resistance, was arrested in December, 1941, and held in house custody until April, 1943, when he was sent to the Buchenwald prison camp in Germany. He was liberated in May of 1945, still a healthy man at the age of sixty-six despite his imprisonment of twenty-five months.
Upon his return to active leadership in a reconstituted C. G.T., he shared the office of secretary-general with the Communist Benoit Frachon. Opposing the Communists on both ideological and tactical grounds and dismayed by their unwillingness to support the Marshall Plan, Jouhaux reluctantly withdrew in 1947 from the central organization of the C.G.T. to form, along with other leaders, the C.G.T.-Force Ouvrière, of which he became president. The C.G.T.-F.O., advocating freedom from political control, the establishment of a United States of Europe, the pursuit of unity among the workers of the world, and action to increase the status of labor, grew rapidly in membership in the next few years