gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
K. Alex Müller
Basel, İsviçre, 20 Nisan 1927 tarihinde doğdu. Hayatımın ilk yıllarında, Salzburg, Avusturya, babam müzik eğitimi ailem harcandı. Bundan sonra, annem ve ben, benim dedesi ev için Basel yakınlarındaki Dornach taşındı ve oradan Lugano İsviçre italyan konuşan bir parçasıdır. Burada, okula ve böylece İtalyan dili akıcı oldu.
Annem ben on bir yaşında iken öldü ve İsviçre'nin doğusunda bulunan bir dağ vadisinde bulunan Protestan Schiers Koleji katıldı. Ben yedi yıl sonra bakalorya (Olgun) elde edene kadar orada kaldı. Bu, İkinci Dünya Savaşı başlamadan hemen önce Schiers geldi ve bu sonlandırıldı sonra sol anlamına gelir. Bu gerçekten bizim gençler için oldukça benzersiz bir durum oldu. Burada, tarafsız bir ülke, hatta sınıflarda tartışma grupları, savaş dünya çapında olay izledi. Schiers bu üniversite yıllarından benim kariyer için önemi vardı.
Okul, ondokuzuncu yüzyılın ruhunu liberal ve entelektüel açıdan oldukça zorlu. Biz özellikle alpin kayak, spor da çok aktif. Boş zaman, ben oldukça radyolar bina dahil oldu ve böylece gerçekten bir elektrik mühendisi olmak istediğini hayran oldu. Ancak, benim yeteneklerini, benim kimya öğretmen, Dr. Saurer, sonunda bana fizik okumaya ikna etti.
19 yaşında, İsviçre ordu benim temel askeri eğitim yaptı. Tamamlanmasından sonra, ünlü Zürich, İsviçre Federal Teknoloji Enstitüsü (ETH) Fizik ve Matematik Bölümü kaydoldu. Bizim birinci grup, en fazla üç kez normal boyutuna oldu. Kayıt nükleer silah olarak hemen önce ilk kez kullanılmış olan, "atombomb dönem" denirdi, ve nükleer fizik alanında çok sayıda öğrenci ilgi duymaya başladı. Paul Scherrer tarafından öğretilen temel ders ve onun canlı gösteriler fizik benim yaklaşım üzerinde kalıcı bir etkisi vardı. Diğer kurslar, aydınlatıcı olarak değil parçası, iyi notlar rağmen, ben bir kez ciddi elektrik mühendisliği geçiş kabul,. Ancak, gelişmiş fizik staj sorumlu Dr. W. Kanzig, bana devam etmek için ikna etti. Daha sonraki dönemlerde, kurslar ve sınavlar çektiğim Wolfgang Pauli, kurdu ve beni oldukça etkiledi. O, gerçekten derin bir doğa ve insan anlayışı ile bilge bir adamdı. Ben modern bir katı hal fiziği ile de tanıştı, onun ince dersler istenirse gri şimdi yarı metal olarak bilinen kalay, ve Hall etkisi Prof G. Busch altında benim diploma çalışması yaptı.
Diplomamı aldıktan sonra, benim ilgi uygulamalarda aşağıdaki, Eidophor büyük ölçekli bir görüntüleme sistemi ETH (Afif) Endüstriyel Araştırma Bölümü bir yıl boyunca çalıştı. Sonra asistan olarak Prof. Busch grup geri döndü ve paramanyetik rezonans (EPR) benim tez başladı. Bir noktada, Dr. H. Granicher yeni çift-oksit SrTiO3 sentezlenmiş, o zaman, ben içine bakmak önerdi. Buldum ve Fe3 + safsızlık mevcut EPR hatları belirledi.
1956 yılının bahar aylarında, ikinci bir işe başlamadan hemen önce, Ingeborg Marie Louise Winkler, karım oldu. Hep bana tüm teşebbüsler güven veren önemli bir etkisi oldu ve son 30 yıldır, her zaman benim iş ilgi gösteren, akıl hocası ve iyi arkadaşı olmuştur. Oğlumuz Eric, bir diş hekimi, benim Tez altı ay önce, 1957 yılının yaz aylarında doğdu.
1958 yılında benim mezuniyet sonra, personel katılmak için Cenevre'de Battelle Memorial Enstitüsü teklifi kabul etti. Ben kısa bir manyetik rezonans grup yöneticisi oldu. Daha ilginç araştırmaların bazıları, özellikle grafit ve alkalimetal grafitler radyasyon hasarı, katmanlı bileşikler tarihinde yapılmıştır. Cenevre, Dr. H. Thiemann, genel müdür, güçlü bir kişiliğe sahipti ve onun sürekli tekrarlanan bir deyişle, bana üzerinde kalıcı bir etki yaptı "bir olağanüstü bakmak gerekir". Şehrin cazibesi ve şimdi bizim kızı Silvia, bir anaokulu öğretmeni doğum Cenevre'de iki nedenden ötürü, özellikle aile için en keyifli.
Cenevre'de iken, ben güçlü bir NMR grubu oluşturan Prof. E. Brun önerisi üzerine 1970 yılında Profesör unvanı ile Zürih Üniversitesi Öğretim Görevlisi () oldu. Bu okutmanlık sayesinde, Prof. AP Speiser, Dr. B. Lüthi önerisi üzerine, 1963 yılında bana, IBM Zürih Araştırma Laboratuarı, Rüschlikon bir araştırma ekibi üyesi olarak bir pozisyon teklif etti. Dr. J. Armstrong Yorktown Heights, NY IBM Thomas J. Watson Araştırma Merkezi geçirmek için beni davet neredeyse iki yıl atama dışında, ben o zamandan beri burada var. Daha sonra özellikle Walter Berlinger ile yapılan bu eser, çeşitli katkılı geçiş metal iyonları fotokromik özellikleri ve kimyasal bağlama, ferroelektrik ve yumuşak modu özellikleri ile ilgili, ve yaklaşık 15 yıldır araştırma ve ilgili Perovskite bileşikleri SrTiO3 üzerinde benim ilgi absorbe yapısal faz geçişleri ve kritik multicritical olaylar. Buna paralel olarak, Dr. Heinrich Rohrer GdAlO3 antiferromanyetik sistemi gibi etkileri inceliyordu. Bu yoğun ve aynı zamanda kişisel bir görüş noktasından, mutlu ve tatmin edici bir dönemdi. Araştırma Merkezi'nde dini terk ederken, Dr. Gerd Binnig Taramalı Tünel Mikroskobu (STM) projesi başladı. Sadece ABD için ayrılmadan önce, Dr. Binnig işe dahil olmuştu. Rüschlikon benim döner dönmez, yakından, 1972 yılından itibaren, özellikle de fizik grupları sorumlu STM projesi büyük bir ilerleme izledi.
Benim kendi çalışmaları için daha fazla zaman ayırmaya arzusu beni yönetici olarak 1985 yılında istifa etmesi istenir. 1982 yılında şirket IBM Fellow durumunu bana onur çünkü bu mümkün oldu. Ortaya çıkan eser Ders Georg Bednorz bölümünde özetlenmiştir. Orada ifade ettiği gibi, elbette SrTiO3, onun diploma çalışmalarını sürdürmeye Laboratuvar katıldı! Hiç onun tanıdığı bu yana, onun temel fikir, malzeme, onun insan şefkat, onun çalışma kapasitesi ve amaç onun azim derinden saygı var!
Nobel Anlatım, Fizik 1981-1990, Editör Şarj Frängsmyr, Editör Gösta Ekspång, Dünya Bilimsel Publishing Co, Singapur, 1993 Tore
Bu otobiyografi / biyografi ödülü anda yazılı ve kitap serisi Les Prix Nobel ilk kez yayımlandı. Daha sonra düzenlenebilir ve Nobel Anlatım yayınlanamaz. Bu belge alıntı için, yukarıda gösterildiği gibi her zaman kaynak belirtiniz.
Telif Hakkı © Nobel Vakfı, 1987
I was born in Basle, Switzerland, on 20th April 1927. The first years of my life were spent with my parents in Salzburg, Austria, where my father was studying music. Hereafter, my mother and I moved to Dornach near Basle to the home of my grandparents, and from there to Lugano in the italian-speaking part of Switzerland. Here, I attended school and thus became fluent in the Italian language.
My mother died when I was eleven years old, and I attended the Evangelical College in Schiers, situated in a mountain valley in eastern Switzerland. I remained there until I obtained my baccalaureate (Mature) seven years later. This means I arrived in Schiers just before the Second World War started, and left just after it terminated. This was indeed quite a unique situation for us youngsters. Here, in a neutral country, we followed the events of the war worldwide, even in discussion groups in the classes. These college years in Schiers were of significance for my career.
The school was liberal in the spirit of the nineteenth century, and intellectually quite demanding. We were also very active in sports, I especially so in alpine skiing. In my spare time, I became quite involved in building radios and was so fascinated that I really wanted to become an electrical engineer. However, in view of my abilities, my chemistry tutor, Dr. Saurer, eventually convinced me to study physics.
At the age of 19, I did my basic military training in the Swiss army. Upon its completion, I enrolled in the famous Physics and Mathematics Department of the Swiss Federal Institute of Technology (ETH) in Zürich. Our freshman group was more than three times the normal size. We were called the "atombomb semester", as just prior to our enrollment nuclear weapons had been used for the first time, and many students had become interested in nuclear physics. The basic course was taught by Paul Scherrer and his vivid demonstrations had a lasting effect on my approach to physics. Other courses were in part not as illuminating, so that, despite good grades, I once seriously considered switching to electrical engineering. However, Dr. W. Kanzig, responsible for the advanced physics practicum, convinced me to continue. In the later semesters, Wolfgang Pauli, whose courses and examinations I took, formed and impressed me. He was truly a wise man with a deep understanding of nature and the human being. I did my diploma work under Prof. G. Busch on the Hall effect of grey tin, now known as a semimetal, and, prompted by his fine lectures, also became acquainted with modern solid-state physics.
After obtaining my diploma, following my interest in applications, I worked for one year in the Department of Industrial Research (AFIF) of the ETH on the Eidophor large-scale display system. Then I returned to Prof. Busch's group as an assistant and started my thesis on paramagnetic resonance (EPR). At one point, Dr. H. Granicher suggested I look into the, at that time, newly synthesized double-oxide SrTiO3. I found and identified the EPR lines of impurity present in Fe3+.
In spring of 1956, just before starting the latter work, Ingeborg Marie Louise Winkler became my wife. She has always had a substantial influence in giving me confidence in all my undertakings, and over the past 30 years has been my mentor and good companion, always showing interest in my work. Our son Eric, now a dentist, was born in the summer of 1957, six months before I submitted my thesis.
After my graduation in 1958, I accepted the offer of the Battelle Memorial Institute in Geneva to join the staff. I soon became the manager of a magnetic resonance group. Some of the more interesting investigations were conducted on layered compounds, especially on radiation damage in graphite and alkalimetal graphites. The general manager in Geneva, Dr. H. Thiemann, had a strong personality, and his ever-repeated words "one should look for the extraordinary" made a lasting impression on me. Our stay in Geneva was most enjoyable for the family, especially for two reasons: the charm of the city and the birth of our daughter Silvia, now a kindergarten teacher.
While in Geneva, I became a Lecturer (with the title of Professor in 1970) at the University of Zürich on the recommendation of Prof. E. Brun, who was forming a strong NMR group. Owing to this lectureship, Prof. A.P. Speiser, on the suggestion of Dr. B. Luthi, offered me a position as a research staff member at the IBM Zürich Research Laboratory, Rüschlikon, in 1963. With the exception of an almost two-year assignment, which Dr. J. Armstrong invited me to spend at IBM's Thomas J. Watson Research Center in Yorktown Heights, N.Y., I have been here ever since. For almost 15 years, research on SrTiO3 and related perovskite compounds absorbed my interest: this work, performed with Walter Berlinger, concerned the photochromic properties of various doped transition-metal ions and their chemical binding, ferroelectric and soft-mode properties, and later especially critical and multicritical phenomena of structural phase transitions. In parallel, Dr. Heinrich Rohrer was studying such effects in the antiferromagnetic system of GdAlO3. It was an intense and also, from a personal point of view, happy and satisfying time. While I was on sabbatical leave at the Research Center, he and Dr. Gerd Binnig started the Scanning Tunneling Microscope (STM) project. Just before leaving for the USA, I had been involved in the hiring of Dr. Binnig. Upon my return to Rüschlikon, I closely followed the great progress of the STM project, especially as from 1972 onwards, I was in charge of the physics groups.
The desire to devote more time to my own work prompted me to step down as manager in 1985. This was possible because in 1982 the company had honored me with the status of IBM Fellow. The ensuing work is summarized in Georg Bednorz's part of the Lecture. As he describes there, he joined our Laboratory to pursue his diploma work, on SrTiO3 of course! Ever since making his acquaintance, I have deeply respected his fundamental insight into materials, his human kindness, his working capacity and his tenacity of purpose!
From Nobel Lectures, Physics 1981-1990, Editor-in-Charge Tore Frängsmyr, Editor Gösta Ekspång, World Scientific Publishing Co., Singapore, 1993
This autobiography/biography was written at the time of the award and first published in the book series Les Prix Nobel. It was later edited and republished in Nobel Lectures. To cite this document, always state the source as shown above.
Copyright © The Nobel Foundation 1987