gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Joseph Erlanger
Kaliforniya Üniversitesi'nde kimya incelenmesi, o BS derecesi aldı o Üniversitesi ve daha sonra 1899 yılında MD derecesi aldı tıp, çalışma Johns Hopkins Üniversitesi'ne gitti. Johns Hopkins Hastanesi'nde hastane eğitimi bir yıl sonra, o, orada Tıp Fakültesi Fizyoloji Bölümü'nde asistan olarak atandı. Gittikçe Öğretim Görevlisi, Doçent ve Doçent olarak, 1906 yılına kadar orada kaldı. Daha sonra bir öğrenci daha sonra onunla işbirliği HS Gasser Wisconsin Üniversitesi, yeni kurulan Tıp Fakültesi Fizyoloji Profesörü olarak atandı. 1910 yılında, Washington Üniversitesi, St Louis yeniden organize Tıp Fakültesi Fizyoloji Profesörü olarak atandı. 1946 yılında bu okulun başkanı olarak emekli oldu ve şimdi emekli profesör.
Elektrofizyoloji alanlarında ve dolaşım sistemi fizyolojisi Erlanger'in baş araştırma yapılmıştır. O sphygmomanometry ilkeleri okudu ve eğitimi olan bir kayıt tansiyon aleti, icat, insan, böbrek sekresyonunu ve ortostatik albüminüri nabız basıncı etkisi. Daha sonra memeli kalp auriculo-ventriküler paket geri dönüşümlü olarak bloke edebileceği bir kelepçe tasarladı ve bu cihaz ile bu paketi fonksiyonları ile ilgili sorunları inceledi.
1922 yılında Gasser ile işbirliği içinde, Erlanger katot ışınlı osilograf sinir aksiyon potansiyelleri çalışma için uyarlanmış ve bu Erlanger ve Gasser, 1944 yılında Nobel Tıp veya Fizyoloji Ödülü verildi çalışmalarına yol açtı. Erlanger da travmatik şok ve ses üretim arterlerde mekanizması, kısaltılmış bağırsak köpeklerin metabolizması üzerinde çalıştı.
Erlanger, Kaliforniya, Wisconsin, Pennsylvania, ve Michigan üniversitelerinde fahri doktora aldı.
1906 yılında, 1959 yılında ölen Aimée Hirstel evlendi. Margaret (d. 1908), Ruth Josephine (d. 1910), Herman (1912-1959) isimli üç çocukları vardı.
Nobel anlatım, Fizyoloji veya Tıp 1942-1962, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1964 itibaren
Bu otobiyografi / biyografi ödülü anda yazılı ve kitap serisi Les Prix Nobel ilk kez yayımlandı. Daha sonra düzenlenebilir ve Nobel Anlatım yayınlanamaz. Bu belge alıntı için, yukarıda gösterildiği gibi her zaman kaynak belirtiniz.
Joseph Erlanger 5 Aralık 1965 tarihinde vefat etti.
Joseph Erlanger was born on January 5, 1874, at San Francisco, California. He is the son of Herman and Sarah Erlanger.
Studying chemistry at the University of California, he received the degree of B.S. of that University and later went to Johns Hopkins University to study medicine, where he obtained his M.D. degree in 1899. After a year of hospital training at the Johns Hopkins Hospital, he was appointed assistant in the Department of Physiology at the Medical School there. Until 1906 he stayed there, being successively Instructor, Associate, and Associate Professor. He was then appointed the first Professor of Physiology in the newly established Medical School of the University of Wisconsin, where one of his pupils was H. S. Gasser, who later collaborated with him. In 1910 he was appointed Professor of Physiology in the reorganized Medical School of the Washington University, St. Louis. In 1946 he retired as chairman of this school and is now emeritus professor there.
Erlanger's chief research has been done in the fields of electrophysiology and the physiology of the circulatory system. He has studied the principles of sphygmomanometry and devised a recording sphygmomanometer, with which he studied, in man, the influence of pulse pressure on kidney secretion and on orthostatic albuminuria. Later, he devised a clamp with which the auriculo-ventricular bundle of the mammalian heart could be reversibly blocked, and with this device he studied the problems associated with the functions of this bundle.
In 1922, in collaboration with Gasser, Erlanger adapted the cathode-ray oscillograph for the study of nerve action potentials and this led to the work for which Erlanger and Gasser were given the Nobel Prize for Medicine or Physiology in 1944. Erlanger has also worked on metabolism of dogs with shortened intestines, on traumatic shock and on the mechanism of the production of sound in arteries.
Erlanger has received honorary doctorates of the Universities of California, Wisconsin, Pennsylvania, and Michigan.
In 1906, he married Aimée Hirstel, who died in 1959. They had three children, Margaret (b. 1908), Ruth Josephine (b. 1910), Herman (1912-1959).
From Nobel Lectures, Physiology or Medicine 1942-1962, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1964
This autobiography/biography was written at the time of the award and first published in the book series Les Prix Nobel. It was later edited and republished in Nobel Lectures. To cite this document, always state the source as shown above.
Joseph Erlanger died on December 5, 1965.