Alfabetik Ödüllü kişi arama
John Cornforth
Avustralya Sydney 7 Eylül 1917 tarihinde doğdu. Babam İngilizce doğumlu ve Oxford mezunu; Hilda Eipper doğumlu annem, 1832 yılında New South Wales yerleşti dinin bir Alman bakanı soyundan oldu. Ben dört çocuğundan ikincisi oldu.
Çocukluğumun bir kısmı, Armidale, Sydney ve kırsal Yeni Güney Galler parçası geçirdi. Ben on yaşında iken ilk işaretleri sağırlık (otoskleroz) fark oldu. Toplam işitme kaybı, on yıldan fazla bir süren bir süreç oldu, ama bana Sydney Erkek Lisesi katılmak ve orada öğretmenlik kar için yeterince yavaş yavaş. Özellikle genç ve iyi bir öğretmen, Leonard Basser, bana kimya yönde etkilemiş ve bu sağırlık başa çıkılmaz bir handikap olmayabilir nerede bir kariyer sunuyoruz görünüyordu.
Ben 16 yaşındayken Sydney Üniversitesi girdi ve ancak o zaman organik kimya laboratuvar çalışmaları (Ben 14 yaşından beri evde doğaçlama bir laboratuvarda yapmıştı) ve kullanılabilirliğini çekmiştir herhangi bir ders duymak mümkün orijinal kimyasal edebiyat. 1937 yılında birinci sınıf onur ve bir üniversite madalya ile bitirdi. Yüksek lisans sonrası araştırma bir yıl sonra Robert Robinson ile Oxford çalışmak üzere 1851 Fuarı bir burs kazandı. İki tür burs her yıl verilmiştir ve diğer Rita da Sydney Harradence, hem de bir organik kimyacı kazandı. Bu, bu güne kadar devam eden bir ilişki başladı. Biz 1941 yılında evlendi ve üç çocuğu ve iki torunu var.
Oxford yolculuk ve doktora için çalışma (steroid sentezi üzerine) tamamladıktan sonra, savaş sırasında Robinson laboratuvarda büyük kimya projesi oldu penisilin kimyasal çabanın bir parçası haline geldi Savaşı patlak verdi. Biz katkılar yaptı ve Penisilin (Princeton University Press, 1949), büyük bir uluslararası çaba kayıt Kimya yazmak için yardımcı oldu. Ancak, daha önce de sterol sentezi için önemli bir tepki kanıtlamak için ne bulduklarını ve savaştan sonra bu takip döndü. Robinson ile işbirliği Mill Hill (1946) Bilimsel Tıbbi Araştırma Konseyi personel katıldı ve Hampstead ilk, kendi Ulusal Enstitüsü'nde çalıştı ve sonra devam etti. Sonunda (1951) Woodward, ilk toplam aromatik non-steroid sentezi ile eş zamanlı olarak tamamlamak için başardık.
Ulusal Tıbbi Araştırmalar Enstitüsü biyolojik bilim adamları ve onların çeşitli ortak projeler oluşturduğu temas geldi. Özellikle George Popják ve kolesterol ilgi paylaştı. Konrad Bloch, steroller ve Popják biyosentezini Şu anda işini başlamıştı ve ben kimya ve biyokimya disiplinleri, bu konuda uygulanabilir bir konser deneylere başladı. Biz tam bir karbon-karbon kolesterol dokuz karbon halka yapısının bozulması hazırlamak ve radyoaktif izleyiciler, sistem inşa edildiği asetik asit moleküllerinin düzenlenmesi yoluyla belirlemek için açtı. Bilgi ara aşamadan daha tam hale geldikçe deneyleri daha fazla bilgi vermek için planlanmış olabilir.
Tıbbi Araştırma Konseyi hizmet sol ve Bu laboratuvar kurulması kararı etkili oldu Shell Research Ltd Lord Rothschild tarafından kurulan Kimyasal Enzimoloji Milstead Laboratuvar co-yönetmenler oldu ve ben o kadar astı ve 1962 Popják Shell, 1970 yılında bıraktı. Milstead anda zaten düşünülmüş bir proje yoluyla yapay izotop ikame tarafından tanıtıldı asimetri çözümdür reaksiyonların stereokimyası çalışma geliştirilmiştir. Popják Los Angeles California Üniversitesi gitmek için Milstead ayrıldığımda, 1975 yılına kadar, 1968 sonrasında da devam etti, ben, Sussex Üniversitesi'nde Royal Society Araştırma Profesörü şimdiki görev almak için zaman sol. 1967 yılında Hermann Eggerer, sonra München ile bir işbirliği kurmuş ve birlikte "asimetrik metil grubunun" sorun çözüldü ve birçok yönden mümkün kanıtlamıştır bazı çözüm uygulanır.
İşim ilerledikçe yeterli tanıma aldı: Ben 1953 yılında Royal Society seçildi Chemical Society bana onun Corday Morgan madalyası (1953), Flintoff madalya (1965) ve Pedler (1968) ve Robert Robinson (1971 ödülüne layık görmüştür. ) lectureships, American Chemical Society bana onun Ernest Günther ödül verdi (1968) ve 1972 yılında Prix Roussel aldı. Stouffer ödülü (1967); ve Royal toplumun Davy Madalyası (1968) Popják ve Biyokimya Derneği Ciba madalyası (1965) ortaklaşa verildi.
Benim bilimsel kariyeri boyunca karım benim en sabit işbirlikçisi olmuştur. Onun deneysel beceri çalışmalarına önemli katkılar yaptı; o sağırlık eşlik iletişim zorlukları ölçünün ötesinde benim için oldukça kolaydır; onun cesaret ve metanet benim güçlü destekler var.
Les Prix Nobel tr 1975, Editör Wilhelm Odelberg itibaren, [Nobel Vakfı], Stockholm, 1976
I was born on 7 September 1917 at Sydney in Australia. My father was English-born and a graduate of Oxford; my mother, born Hilda Eipper, was descended from a German minister of religion who settled in New South Wales in 1832. I was the second of four children.
Part of my childhood was spent in Sydney and part in rural New South Wales, at Armidale. When I was about ten years old the first signs of deafness (from otosclerosis) became noticeable. The total loss of hearing was a process that lasted more than a decade, but it was sufficiently gradual for me to attend Sydney Boys' High School and to profit from the teaching there. In particular a good young teacher, Leonard Basser, influenced me in the direction of chemistry; and this seemed to offer a career where deafness might not be an insuperable handicap.
I entered Sydney University at the age of 16, and though by that time unable to hear any lecture I was attracted by laboratory work in organic chemistry (which I had done in an improvised laboratory at home since the age of 14) and by the availability of the original chemical literature. In 1937 I graduated with first-class honours and a University medal. After a year of post-graduate research I won an 1851 Exhibition scholarship to work at Oxford with Robert Robinson. Two such scholarships were awarded each year, and the other was won by Rita Harradence, also of Sydney and also an organic chemist. This began an association which continues to this day. We were married in 1941, and have three children and two grandchildren.
War broke out as we journeyed to Oxford and after completing our work (on steroid synthesis) for doctorates we became part of the chemical effort on penicillin which was the major chemical project in Robinson's laboratory during the war. We made contributions, and I helped to write The Chemistry of Penicillin (Princeton University Press, 1949), the record of a great international effort. However, I had earlier discovered what was to prove a key reaction for the synthesis of the sterols; and after the war I returned to this pursuit. The collaboration with Robinson continued after I joined (1946) the scientific staff of the Medical Research Council and worked at its National Institute, first at Hampstead and then at Mill Hill. In the end (1951) we were able to complete, simultaneously with Woodward, the first total synthesis of the non-aromatic steroids.
At the National Institute for Medical Research I came into contact with biological scientists and formed collaborative projects with several of them. In particular George Popják and I shared an interest in cholesterol. At this time Konrad Bloch was beginning his work on the biosynthesis of the sterols and Popják and I began to concert experiments in which the disciplines of chemistry and biochemistry could be applied to this subject. We were led to devise a complete carbon-by-carbon degradation of the nineteen-carbon ring structure of cholesterol and to identify, by means of radioactive tracers, the arrangement of the acetic acid molecules from which the system is built. As knowledge of the intermediate stages became more complete our experiments could be planned to give more and more information.
In 1962 Popják and I left the service of the Medical Research Council and became co-directors of the Milstead Laboratory of Chemical Enzymology set up by Shell Research Ltd. Lord Rothschild was influential in the decision to establish this laboratory and I was his subordinate until he left Shell in 1970. At Milstead a project already conceived - the study of the stereochemistry of enzymic reactions by means of asymmetry artificially introduced by isotopic substitution - was developed. It continued after 1968, when Popják left Milstead to go to the University of California at Los Angeles, until 1975, when I left to take up my present position of Royal Society Research Professor at the University of Sussex. In 1967 I had formed a collaboration with Hermann Eggerer, then of München; and together we solved the problem of the "asymmetric methyl group", and applied the solution in some of the many ways that have proved possible.
My work has received ample recognition as it progressed: I was elected to the Royal Society in 1953; the Chemical Society has awarded me its Corday Morgan medal (1953), Flintoff medal (1965), and Pedler (1968) and Robert Robinson (1971) lectureships; the American Chemical Society gave me its Ernest Guenther award (1968); and I received the Prix Roussel in 1972. Popják and I were jointly awarded the Biochemical Society's Ciba medal (1965); the Stouffer prize (1967); and the Royal society's Davy Medal (1968).
Throughout my scientific career my wife has been my most constant collaborator. Her experimental skill made major contributions to the work; she has eased for me beyond measure the difficulties of communication that accompany deafness; her encouragement and fortitude have been my strongest supports.
From Les Prix Nobel en 1975, Editor Wilhelm Odelberg, [Nobel Foundation], Stockholm, 1976