gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
John C. Harsanyi
Budapeşte, Macaristan, 29 Mayıs 1920 tarihinde doğdu. Annem ve babam benim için seçti lise, John von Neumann ve Eugene Wigner gibi seçkin mezunlar ile Lutheran Jimnastik Budapeşte, Macaristan'da en iyi okullardan biri oldu. Bu okulda çok mutlu olduğunu ve mükemmel bir eğitim aldı. 1937 yılında mezun yıl, Matematik, lise öğrencileri için Macaristan-geniş yıllık yarışmasında Birincilik Ödülü kazandı.
Annem ve babam bize bir rahat bir yaşam verdi Budapeşte, bir eczane sahibi. Onların tek çocuğu olduğu için, onlar bana bir eczacı olmak istiyordu. Ama benim kendi tercihinize felsefe ve matematik çalışma olurdu. Ancak, 1937 yılında Aslında çalışma alanım karar vardı, ben ailemin istekleri doğrultusunda eczane seçti. Hitler'in Almanya'da iktidara çünkü ben öyle yaptım ve nüfuzunu giderek Macaristan'da da artmaktadır. Ben bir eczane öğrenci olarak askeri erteleme elde edeceğini biliyordu. Yahudi kökenli olduğu için, bu Macar ordusu zorunlu bir emek birim hizmet olamayacağı anlamına geliyordu.
Alman ordusu, Mart 1944 yılında Macaristan'ı işgal etmesinin bir sonucu olarak, askeri erteleme kadar vardı. Sonra Kasım 1944 Mayıs ayından itibaren bir emek birim hizmet için vardı.
Nazi yetkilileri, bu Kasım ayında nihayet emek birim Budapeşte ve yoldaşlarının en sonunda öldü Avusturyalı bir toplama kampı, benim sınırdışı etmeye karar verdi. Ama bizim tren Avusturya için ayrılmadan önce, Budapeşte, tren istasyonuna benim kaçmak için şanslıydım. Sonra ben bilseydim bir Cizvit babası kendi manastırın mahzeninde bana sığınma hakkı tanımış.
1946 yılında Budapeşte Üniversitesi'nde doktora elde etmek için yeniden kayıt yaptıran küçüklerin felsefe, sosyoloji ve psikoloji. Eczane benim önceki çalışmaları için kredi var, benim doktora aldım Haziran 1947 yılında, ders çalışma, sadece bir yıl daha sonra felsefe bir tez yazdıktan sonra.
Eylül 1947 - Haziran 1948 Üniversitesi Sosyoloji Enstitüsü olan bir genç öğretim üyesi olarak görev yaptı. Anne Klauber, öğretim ve daha sonra eşim oldu kim bir kursa katıldığı bir psikoloji öğrencisi ile tanıştı. Ama siyasi durum artık olduğu gibi sözünü sakınmayan bir anti-Marksist istihdam çünkü onlara izin Haziran 1948 yılında, ben Enstitüsü istifa etmek zorunda kaldı.
Anne Ancak onun çalışmaları ile gitti. Ama benim siyasi görüşleri nedeniyle benimle kırmak için sürekli onu Komünist sınıf arkadaşları tarafından taciz, ama bunu yapmadı. Bu, benden önce onu, Macaristan tamamen Stalinist bir ülke olma ve eylem bizim için tek mantıklı ders Macaristan terk etmek olduğunu olduğunu fark yaptı.
Aslında biz sadece Nisan 1950 yılında yaptı. Biz daha az diğer sınır bölgelerinde daha korunan bir bataklık arazi, üzerinde yasadışı Macar sınır ötesi vardı. Ama öyle olsa bile, Macar sınır muhafızları tarafından durdurulmuş veya çekilecek için çok şanslıyız.
Avusturya, birkaç ay için Avustralya iniş izni için bekledikten sonra, biz aslında Sydney, Avustralya, 30 Aralık 1950 tarihinde ulaştı. 2 Ocak 1951 günü, Anne ve ben evlendik. Onun bitmez tükenmez duygusal destek ve onun pratik sağduyu her zaman bana büyük yardımı olmuştur.
Benim İngilizcem çok iyi değildi ve benim Macar üniversite derecesi olarak ilk üç yıl boyunca, Avustralya tanınmadı fabrika iş yapmak zorunda. Ama akşam Sydney Üniversitesi'nde ekonomi dersleri aldı. (Ben çok cazip bir ekonomik teori kavramsal ve matematiksel bir zerafet bulundu çünkü sosyoloji ile ekonomi üzerine değiştirildi.) Sadece iki yıl daha fazla ders çalışma yapmak zorunda, böylece Macar üniversite dersleri için bazı kredi verildi ve yazmak zorunda. ekonomi alanında bir yüksek lisans tezi, yüksek lisans almak için geç 1953 yılında derecesi aldım.
1954 yılında erken Brisbane Queensland Üniversitesi İktisat bölümünde öğretim görevlisi olarak atandı. Sonra, 1956 yılında, ben, beni ve Anne Stanford Üniversitesi doktora aldım, iki yıl geçirmek için sağlayan bir Rockefeller Bursu verildi Anne ise ekonomi, psikoloji alanında master yaptı. Ken Ok danışman olarak sahip iyi bir şansa sahip ve tez danışmanı. Ben onunla ekonomik teorisinin pek çok ince noktaları tartışırken çok yararlandık. Ama aynı zamanda, matematik ve istatistik eğitim Stanford zaman oldukça büyük bir bölümünü geçirmek için onun tavsiyelerini takip önemli ölçüde yararlandılar. Bu çalışmalar, oyun teorisi benim sonraki çalışmalarında çok yararlı olduğu kanıtlanmıştır.
Anne ve ben 1958 yılında Avustralya Canberra Avustralya Ulusal Üniversitesi, çok çekici bir araştırma pozisyonu var, geri döndü. Ama o zaman oyun teorisi Avustralya'da hemen hemen hiç bilinmiyordu, çünkü yakında çok yalıtılmış hissetmiş. Ben yardım için Ken Ok döndü. Onun ve Jim Tobin yardımı ile, Detroit'teki Wayne State Üniversitesi'nde Ekonomi Profesörü olarak atandı. Daha sonra, 1964 yılında, Berkeley Kaliforniya Üniversitesi Business School'da ilk misafir profesör ve daha sonra profesör oldu. Daha sonra benim randevu İktisat Bölümü de genişletildi. Bizim tek çocuğu Tom Berkeley doğdu.
1950'lerin başlarında, refah ekonomi ve ahlak von Neumann-Morgenstern yardımcı işlevler kullanımı ve değişken tatları refah ekonomisi üzerine bildiri yayınladı.
Dar bir anlamda oyun teorisi sorunları ilgim ilk iki kişi pazarlık oyunları ve böyle bir durumda karşılıklı optimum tehdit stratejileri, kooperatif ve leri sadece oyun 1950-1953 döneminde yayınlanan John Nash dört parlak kağıtlar, uyandırdı oyunlar, ve şimdi Nash denge diyoruz.
1956 yılında Zeuthen ve Nash pazarlık modellerinin matematiksel denklik gösterdi ve en iyi tehdidi stratejileri için cebirsel kriter.
1963 yılında devredilemez yardımcı program olmadan oyun Shapely değeri genişletilmiş ve benim yeni bir çözüm konsepti Shapley değeri ve değişken tehditlerle Nash pazarlık çözüm hem bir genelleme olduğunu gösterdi.
1967 ve 1968 yılında yayınlanan bir üç kağıt, ben, oyun teorisi analizi acessible yapmak amacıyla, tam ama eksik bilgi ile, tek bir eksik bilgi ile bir oyun dönüştürmek için nasıl gösterdi.
1973 yılında "hemen hemen tüm" karma strateji Nash dengesi, rastgele dalgalanan ödeme fonksiyonları ile uygun bir şekilde seçilmiş bir oyun stratejisi saf katı dengeleri olarak yeniden yorumlandı olabileceğini gösterdi.
Ben de faydacı etik üzerine gazetelere bir dizi yayınladı.
Ben dört kitap yayınladı. Bunlardan biri, Oyunlar ve Sosyal durumlar (1977) Rasyonel Davranış ve Pazarlık Denge, oyun teorisi leri sadece oyun için de kooperatif oyun pazarlık modellerinin kullanımı uzatarak birleştirmek için bir girişim oldu. İki kitap, Denemeler Etik, Sosyal Davranış ve Bilimsel Açıklama (1976), ve Oyun Teorisi (1982) Bildiriler, bazı dergi makaleleri koleksiyonları. Son olarak, Oyunlar Denge Seçimi (1988) Genel Teorisi Reinhard Selten ile ortak bir çalışma oldu. Başlığı ile içeriği gösterir.
Bana 1993 ve 1994 yıllarında yeni bir denge seçim teorisi öneren, henüz basılmamış yayınlar, iki yazdığı ekleyelim. Benim 1994 kağıt oyunları için eksik bilgi ile bunu yapar iken 1993 kağıt, tam bilgi oyunlar için. Benim yeni bir teori, bizim 1988 teorisi üzerine dayanır, ancak, çok daha basit bir teori olduğunu ve benim görüşüme göre bir sezgisel olarak daha cazip bir.
Ben Ulusal Bilimler Akademisi üyesi ve Sanat ve Sosyal Bilimler ve Ekonometrik Derneği American Academy of Üyesi yanı sıra, American Economic Association Seçkin Akademisyen. 1965-1966 yılında Stanford Üniversitesi'nde Davranış Bilimleri Advanced Study Center for Üyesi oldu. Ben, Northwestern Üniversitesi'nden Doktor Bilim fahri doktora unvanı var. Benim üniversiteden emekli olduktan sonra, Reinhard Selten HW Brock yardımı ile benim onur hacmi değiştirilmiştir. Bu başlık, Rasyonel etkileşim vardır.
Les Prix Nobel. Nobel Ödülleri 1994, Editör Frängsmyr, [Nobel Vakfı], Stockholm, 1995 Tore
Bu otobiyografi / biyografi ödülü zamanda yazılmış ve daha sonra kitap serisi Les Prix Nobel / Nobel Ders Verme yayımlandı. Bu bilgiler bazen Laureate tarafından sunulan bir zeyilname ile güncellenir.
John C. Harsanyi 9 Ağustos 2000 tarihinde öldü.
I was born in Budapest, Hungary, on May 29, 1920. The high school my parents chose for me was the Lutheran Gymnasium in Budapest, one of the best schools in Hungary, with such distinguished alumni as John von Neumann and Eugene Wigner. I was very happy in this school and received a superb education. In 1937, the year I graduated from it, I won the First Prize in Mathematics at the Hungary-wide annual competition for high school students.
My parents owned a pharmacy in Budapest, which gave us a comfortable living. As I was their only child, they wanted me to become a pharmacist. But my own preference would have been to study philosophy and mathematics. Yet, in 1937 when I actually had to decide my field of study, I chose pharmacy in accordance with my parents' wishes. I did so because Hitler was in power in Germany, and his influence was steadily increasing also in Hungary. I knew that as a pharmacy student I would obtain military deferment. As I was of Jewish origin, this meant that I would not have to serve in a forced labor unit of the Hungarian army.
As a result, I did have military deferment until the German army occupied Hungary in March 1944. Then I did have to serve in a labor unit from May to November 1944.
In that November the Nazi authorities finally decided to deport my labor unit from Budapest to an Austrian concentration camp, where most of my comrades eventually perished. But I was lucky enough to make my escape from the railway station in Budapest, just before our train left for Austria. Then a Jesuit father I had known gave me refuge in the cellar of their monastery.
In 1946 I re-enrolled at the University of Budapest in order to obtain a Ph.D. in philosophy with minors in sociology and in psychology. As I got credit for my prior studies in pharmacy, I did get my Ph.D. in June 1947, after only one more year of course work and after writing a dissertation in philosophy.
From September 1947 to June 1948 I served as a junior faculty member at the University Institute of Sociology. There I met Anne Klauber, a psychology student who attended a course I was teaching and who later became my wife. But in June 1948, I had to resign from the Institute because the political situation no longer permitted them to employ an outspoken anti-Marxist as I had been.
Yet Anne did go on with her studies. But she was continually harassed by her Communist classmates to break up with me because of my political views, but she did not. This made her realize, before I did, that Hungary was becoming a completely Stalinist country, and that the only sensible course of action for us was to leave Hungary.
Actually we did so only in April 1950. We had to cross the Hungarian border illegally over a marshy terrain, which was less well guarded than other border areas. But even so, we were very lucky not to be stopped or shot at by the Hungarian border guards.
After waiting in Austria for our Australian landing permits for several months, we actually reached Sydney, Australia, on December 30, 1950. On January 2, 1951, Anne and I got married. Her unfailing emotional support and her practical good sense have always been a great help to me.
As my English was not very good and as my Hungarian university degrees were not recognized in Australia, during most of our first three years there I had to do factory work. But in the evening I took economics courses at the University of Sydney. (I changed over from sociology to economics because I found the conceptual and mathematical elegance of economic theory very attractive.) I was given some credit for my Hungarian university courses so that I had to do only two years of further course work and had to write an M.A. thesis in economics in order to get an M.A. I did receive the degree late in 1953.
Early in 1954 I was appointed Lecturer in Economics at the University of Queensland in Brisbane. Then, in 1956, I was awarded a Rockefeller Fellowship, enabling me and Anne to spend two years at Stanford University, where I got a Ph.D. in economics, whereas Anne got an M.A. in psychology. I had the good fortune of having Ken Arrow as advisor and as dissertation supervisor. I benefitted very much from discussing many finer points of economic theory with him. But I also benefitted substantially by following his advice to spend a sizable part of my Stanford time studying mathematics and statistics. These studies proved very useful in my later work in game theory.
In 1958 Anne and I returned to Australia, where I got a very attractive research position at the Australian National University in Canberra. But soon I felt very isolated because at that time game theory was virtually unknown in Australia. I turned to Ken Arrow for help. With his and Jim Tobin's help, I was appointed Professor of Economics at Wayne State University in Detroit. Then, in 1964, I became at first Visiting Professor and then Professor at the Business School of the University of California in Berkeley. Later my appointment was extended also to the Department of Economics. Our only child Tom was born in Berkeley.
In the early 1950s I published papers on the use of von Neumann-Morgenstern utility functions in welfare economics and in ethics and on the welfare economics of variable tastes.
My interest in game-theoretic problems in a narrower sense was first aroused by John Nash's four brilliant papers, published in the period 1950-53, on cooperative and on noncooperative games, on two-person bargaining games and on mutually optimal threat strategies in such games, and on what we now call Nash equilibria.
In 1956 I showed the mathematical equivalence of Zeuthen's and of Nash's bargaining models and stated algebraic criteria for optimal threat strategies.
In 1963 I extended the Shapely value to games without transferable utility and showed that my new solution concept was a generalization both of the Shapley value and of Nash's bargaining solution with variable threats.
In a three-part paper published in 1967 and 1968, I showed how to convert a game with incomplete information into one with complete yet imperfect information, so as to make it acessible to game-theoretic analysis.
In 1973 I showed that "almost all" mixed-strategy Nash equilibria can be reinterpreted as pure-strategy strict equilibria of a suitably chosen game with randomly fluctuating payoff functions.
I also published a number of papers on utilitarian ethics.
I published four books. One of them, Rational Behavior and Bargaining Equilibrium in Games and Social Situations (1977), was an attempt to unify game theory by extending the use of bargaining models from cooperative games also to noncooperative games. Two books, Essays on Ethics, Social Behavior, and Scientific Explanation (1976), and Papers in Game Theory (1982), were collections of some of my journal articles. Finally, A General Theory of Equilibrium Selection in Games (1988) was a joint work with Reinhard Selten. Its title indicates its content.
Let me add that in 1993 and 1994 I wrote two, as yet unpublished papers, proposing a new theory of equilibrium selection. My 1993 paper does so for games with complete information, while my 1994 paper does so for games with incomplete information. My new theory is based on our 1988 theory but is a much simpler theory and is in my view an intuitively more attractive one.
I am a member of the National Academy of Sciences, and a Fellow of the American Academy of Arts and Sciences and of the Econometric Society, as well as a Distinguished Fellow of the American Economic Association. In 1965-66 I was a Fellow of the Center for Advanced Study in the Behavioral Sciences at Stanford. I have an honorary degree of Doctor of Science from Northwestern University. After my retirement from my university, Reinhard Selten edited a volume in my honor with the help of H. W. Brock. It has the title, Rational Interaction.
From Les Prix Nobel. The Nobel Prizes 1994, Editor Tore Frängsmyr, [Nobel Foundation], Stockholm, 1995
This autobiography/biography was written at the time of the award and later published in the book series Les Prix Nobel/Nobel Lectures. The information is sometimes updated with an addendum submitted by the Laureate.
John C. Harsanyi died on August 9, 2000.