gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Johannes Stark
Johannes Stark Schickenhof, Bavaria 15 Nisan 1874 tarihinde doğdu; babasının indi sahibi oldu. O daha sonra Regensburg Bayreuth Gymnasium (gramer okul) ve eğitim, fizik, matematik, kimya ve kristalografisi okumak için 1894 yılında Münih Üniversitesi'nde devam etti. Stark, loş ortamı belirli bir tür Newton'un electrochronic halkalar üzerinde yaptığı doktora tezi temelinde 1897 yılında mezun oldu. 1900 kadar 1897 Münih Üniversitesi Fizik Enstitüsü von Lommel asistanı olarak çalıştı ve daha sonra Göttingen Üniversitesi'nde fizik maaşsız üniversite öğretim görevlisi oldu. 1906 yılında Hannover Technische Hochschule olağanüstü profesörü olarak atandı ve 1909 yılında orada doçent oldu Technische Hochschule Aachen daveti izledi. 1917 yılında benzer bir randevu Greifswald Üniversitesi izledi. Üç yıl sonra, 1922 yılına kadar kaldı, Würzburg Üniversitesi Fizik Enstitüsü, taşındı.
: Gazlar elektrik akımları, spektroskopik analizi, ve kimyasal değerlik Stark'ın bilimsel çalışmalar üç büyük alanları kapsar. Onun yapısı ve kimyasal atomların spektrum değişiklik arasındaki bağlantı ile spektroskopik iş fırsatları. Stark, "Kanal ışınlarında Doppler etkisini keşfi ve elektrik alanlarında spektral çizgilerinin yarma" 1919 yılında Nobel Fizik Ödülü'ne layık görüldü. Bu ödül ona ait özel bir laboratuvar kurmak için olanak sağladı.
1933 yılında Stark, 1939 yılında emekli olana kadar kaldı von Paschen, halefi olarak Physikalisch-Technische Reichsanstalt (Fiziko-Teknik Enstitüsü) Başkanı seçildi. Aynı zamanda Deutsche Forschungsgemeinschaft (Alman Araştırma Derneği) Başkanı görevini üstlendi.
Stark, üretken bir yazardı ve 300'den fazla bilimsel makale yayınlandı. Gasen adlı kitabında Die Elektrizität (gazların Elektrik) 1902 yılında yayımlandı. Bu ilköğretim radyasyon ve kimyasal atomların elektrik spektroskopik analizi çalışmaları ile takip edildi. Kimyasal değerlik üzerine yaptığı çalışmaları ile ilgili olarak, bir kitap Die Elektrizität im Chemischen Atom (kimyasal atomu Elektrik) yazdı. Stark Jahrbuch der Radioaktivität und Elektronik (Yıl Radyoaktivite ve Elektronik Kitap) kurdu ve 1913 yılına kadar 1904 bu yayın düzenlenebilir.
Johannes Stark, Göttingen, Roma, Leyden, Viyana ve Kalküta'da Akademileri karşılık gelen bir üyesi oldu ve 1910 yılında Viyana Bilimler Akademisi Baumgartner Ödülü ve 1914 yılında Göttingen Bilimler Akademisi Vahlbruch Ödülü verildi, hem de Roma Akademisi Matteucci Madalyası.
Stark, hayatının son yıllarında, ülkesinin Yukarı Bavyera Traunstein'dan yakın emlak Eppenstatt onun özel laboratuar, hafif sapma unhomogeneous bir elektrik alanı etkisi araştırılmıştır.
O Uepler Luise evlendi. Onlar beş çocuğu vardı. Onun canlandırmalarından, ormancılık ve meyve ağaçları yetiştiriciliği.
Stark, 21 Haziran 1957 tarihinde öldü.
Nobel anlatım, Fizik 1901-1921, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1967
Johannes Stark was born on April 15, 1874 in Schickenhof, Bavaria; his father was a landed proprietor. He was educated at the Gymnasium (grammar school) in Bayreuth and later in Regensburg and proceeded to Munich University in 1894 to read physics, mathematics, chemistry and crystallography. Stark graduated in 1897 on the basis of his doctoral dissertation on Newton's electrochronic rings in a certain type of dim media. He worked as assistant to von Lommel at the Physics Institute at Munich University from 1897 until 1900 and then became unsalaried university lecturer of physics at the University of Göttingen. In 1906 he was appointed extraordinary professor at the Technische Hochschule in Hannover and in 1909 he followed the invitation of the Technische Hochschule in Aachen to become Professor there. A similar appointment at the University of Greifswald followed in 1917. Three years later he moved to the Physics Institute of the University of Würzburg, where he stayed until 1922.
Stark's scientific works cover three large fields: the electric currents in gases, spectroscopic analysis, and chemical valency. His spectroscopic work deals with the connection between the alteration in the structure and in the spectrum of chemical atoms. In 1919 Stark was awarded the Nobel Prize for Physics for his "discovery of the Doppler effect in canal rays and the splitting of spectral lines in electric fields". The prize enabled him to set up his own private laboratory.
In 1933 Stark was elected President of the Physikalisch-Technische Reichsanstalt (Physico-Technical Institute) as successor to von Paschen, where he remained until his retirement in 1939. At the same time he held the post of President of the Deutsche Forschungsgemeinschaft (German Research Association).
Stark was a prolific writer and published more than 300 scientific papers. His book Die Elektrizität in Gasen (Electricity in gases) was published in 1902. This was followed by works on elementary radiation and electrical spectroscopic analysis of chemical atoms. In connection with his work on chemical valency he wrote a book Die Elektrizität im chemischen Atom (Electricity in the chemical atom). Stark founded the Jahrbuch der Radioaktivität und Elektronik (The Year Book of Radioactivity and Electronics) and edited this publication from 1904 until 1913.
Johannes Stark was a corresponding member of the Academies in Göttingen, Rome, Leyden, Vienna and Calcutta, and was awarded the Baumgartner Prize of the Vienna Academy of Sciences in 1910 and the Vahlbruch Prize of the Göttingen Academy of Sciences in 1914, and also the Matteucci Medal of the Rome Academy.
During the last years of his life Stark, in his private laboratory on his country estate Eppenstatt near Traunstein in Upper Bavaria, investigated the effect of light deflection in an unhomogeneous electric field.
He was married to Luise Uepler. They had five children. His recreations were forestry and cultivation of fruit trees.
Stark died on June 21, 1957.
From Nobel Lectures, Physics 1901-1921, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1967