gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Ivo Andric
İvo Andric Dolac, Travnik yakınlarındaki köyünde 1892 yılında doğdu. Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'nun parçası oldu memleketi Bosna, ilk gençlik geçirdikten sonra, o, Zagreb, Viyana ve Cracow Üniversitelerinde felsefe okudu. Onun çalışmaları, o onun anti-Avusturya faaliyetleri için hapis cezasına çarptırıldı başında, Birinci Dünya Savaşı'nın patlak tarafından rahatsız edildi. Graz Üniversitesi mektuplar, 1923 yılında doktorasını aldıktan sonra, o Yugoslav diplomatik hizmete girdi. Elinde tuttuğu son diplomatik yazılan Berlin Yugoslav bakanı oldu. Almanya 1941 yılında Yugoslavya'yı işgal ettiğinde, Andric Belgrad'a geri döndü ve İkinci Dünya Savaşı boyunca inzivaya orada yaşadı. Yugoslav başkentinde ikamet devam etti.
Andric bir şair olarak edebi kariyerine başladı. 1914 yılında lar Mlada lirika (Genç Hırvat Lyrics) katkıda bulunan biriydi. Bunlardan biri başlıklı Nemiri (anksiyeteler), 1919 - bir günlük şeklinde yazılmış, savaş ve onun hapis Andric deneyimleri yansıtmaktadır savaş sonunda o lirik nesir iki kitap yayınladı. Andric kısa öykü yazma üzerinde çalıştığı uzun bir süre izledi. İlk roman, onun yaratıcı süreci erken bir baskın özelliği tezahür Alije Djerzeleza (Aliya Djerzelez Gezisi), 1920 yılında yayınlanan koyun. Andric Bosna hayat onun malzeme alır, ama bu yerel malzeme ile evrensel insan sorunlar sunuyor. Pripovetke (Hikayeler), 1924, 1931, 1936, iki dünya savaşı Andric arasındaki dönemde, aynı başlık altında üç kısa öykü kitabı yayınlandı.
İkinci Dünya Savaşı sırasında, kendisine dayatılan koşullara eğlence Andric 1945 yılında yayınlanan bütün bunlar onun üç büyük eser, yazdı: Na Drini Cuprija (Drina Köprüsü), Travnicka hronika (Bosna Story), Gospodjica (Saraybosna Kadın).
Bu eserlerin ilk iki - Bosna ve kendi geçmişi ile Andric en çalışmalarının çoğu gibi, anlaşma, her ikisi de tam anlamıyla roman yerine kronikler. Yazar, Doğu ve Batı, yüzyıllardır kendi çıkarları ve etkileri, nüfus, farklı uluslardan ve dinlerden oluşan bir bölge ile çatıştığı için sahip olduğu bu bölgede yaşam açıklar. Andric, o memleketi Bosna ve onun insanlara kendini sınırlar zaman elinden gelenin en iyisini.
Andric Gospodjica ve Nove pripovetke (Yeni Haber), 1948 yılında, bugünkü insanlar ve sorunlarla karşı karşıya. O zengin psikolojisi ile savaş ve savaş sonrası dönem, ele, ve yeni bir toplum oluşumu ile. Ama Andric Prokleta avilija (Şeytan Yard), 1954 yılında, onun en sevdiği ortam döndü ve yanlış bir şekilde, Osmanlı yönetimine karşı planlamakla suçlanıyor, bir İstanbul hapse konur Bosnalı Fransisken, Fra Peter, deneyimlerini tarif. 1960 Andric hikayeler başka bir toplama, Lica (Yüzler) yayınladı. Ayrıca Zapisi o Goji hangi arasında önde gelen bazı denemeler, (Goya ile ilgili notlar), 1961 yazmıştır.
Nobel Anlatım, Edebiyat 1901-1967, Editör Horst Frenz, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1969
Bu otobiyografi / biyografi ödülü anda yazılı ve kitap serisi Les Prix Nobel ilk kez yayımlandı. Daha sonra düzenlenebilir ve Nobel Anlatım yayınlanamaz. Bu belge alıntı için, yukarıda gösterildiği gibi her zaman kaynak belirtiniz.
İvo Andric 13 Mart 1975 tarihinde öldü.
Ivo Andric was born in the village of Dolac, near Travnik, in 1892. After spending his youth in his native Bosnia, which was at the time part of the Austro-Hungarian Empire, he studied philosophy at the Universities of Zagreb, Vienna, and Cracow. His studies were interrupted by the outbreak of the First World War, at the beginning of which he was jailed for his anti-Austrian activities. After receiving a doctorate in letters from the University of Graz in 1923, he entered the Yugoslav diplomatic service. The last diplomatic post he held was that of Yugoslav minister in Berlin. When Germany invaded Yugoslavia in 1941, Andric returned to Belgrade and lived there in seclusion throughout the Second World War. He has continued to reside in the Yugoslav capital.
Andric started his literary career as a poet. In 1914 he was one of the contributors to Hrvatska mlada lirika (Young Croatian Lyrics). At the end of the war he published two books of lyrical prose - one of them entitled Nemiri (Anxieties), 1919 - which, written in the form of a diary, reflect Andric's experiences of the war and his imprisonment. There followed a long period in which Andric concentrated on the writing of short stories. His first novella, Put Alije Djerzeleza (The Trip of Alija Djerzelez), published in 1920, early manifests a dominant trait of his creative process. Andric takes his material from the life of Bosnia, but through this local material he presents universal human problems. In the period between the two world wars Andric published three books of short stories under the same title, Pripovetke (Stories), 1924, 1931, 1936.
During the Second World War, in the leisure imposed on him by the circumstances, Andric wrote his three large works, all of which were published in 1945: Na Drini cuprija (The Bridge on the Drina), Travnicka hronika (Bosnian Story), and Gospodjica (The Woman from Sarajevo).
The first two of these works - both of them chronicles rather than novels in the strict sense - deal, like most of Andric's work, with Bosnia and her history. The author describes the life of this region in which East and West have for centuries clashed with their interests and influences, a region whose population is composed of different nationalities and religions. Andric is at his best when he limits himself to his native Bosnia and her people.
In Gospodjica and Nove pripovetke (New Stories), 1948, Andric presented present-day people and problems. He dealt with the psychology of the wealthy, with the war and postwar periods, and with the formation of a new society. But in Prokleta avilija (Devil's Yard), 1954, Andric returned to his favorite milieu and described the experiences of a Bosnian Franciscan, Fra Peter, who is put in an Istanbul jail, being wrongly accused of plotting against Ottoman rule. In 1960 Andric published another collection of stories, Lica (Faces). He has also written several essays, prominent among which is Zapisi o Goji, (Notes on Goya), 1961.
From Nobel Lectures, Literature 1901-1967, Editor Horst Frenz, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1969
This autobiography/biography was written at the time of the award and first published in the book series Les Prix Nobel. It was later edited and republished in Nobel Lectures. To cite this document, always state the source as shown above.
Ivo Andric died on March 13, 1975.