gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Ivan Bunin
Rusya'ya, siyasetin yanı sıra sanat, özellikle on dokuzuncu yüzyılın başlarında iki şair göze çarpıyor aralarında iyi bir birçok şanlı kişilerin vermiş eski ve soylu bir evden gelen Anna Búnina ve Vasili Zhukovski'nin biri: Rus edebiyatının büyük isimleri, Athanase Bunin ve Türk Salma oğlu.
Tüm atalarının toprağı ve halkı ile yakın bağları vardı: ülke baylar. Annem ve babam bir istisna idi. Bunlar antik Moskovalı Çarlık Güney Tartar akınlarına karşı kendilerini korumak için ülkenin dört bir yanından gelen koloniciler yerleşmiş olan bu bereketli bozkırlarında, Orta Rusya'da mülk sahibi. O bölgedeki en zengin Rus bütün lehçelerin var geliştirdi ve hemen hemen tüm Turgenyev, Leo Tolstoy, bizim için büyük yazar oradan gelmiş neden budur.
1870 yılında Voronej doğdu; benim çocukluk ve gençlik babamın gayrimenkuller üzerinde ülkede neredeyse tamamen harcandı. Benim ergenlik döneminde benim küçük kız kardeşinin ölümünden bir şiddet dini kriz neden oldu, ama benim ruh üzerinde kalıcı izler bırakmıştır. Boyama için bir tutku vardı, sanırım, benim yazılarında gösterir. Ben oldukça erken, hem şiir ve düzyazı yazdı ve benim eserlerini de erken bir tarihte yayımlandı.
Yayımlamak başladığından beri, benim kitaplar hem de nesir ve şiir, orijinal yazılarının yanı sıra çeviriler (İngilizce) olmuştur. Türe göre benim çalışma böler, bir orijinal şiir, iki cilt, çeviriler ve nesir on hacimleri hacimleri bulacaktı.
Benim çalışmaları yakında eleştirmenler tarafından kabul edildi. Bunlar daha sonra özellikle Puşkin Ödülü, Rusya Bilimler Akademisi tarafından verilen en yüksek ödül alma, çeşitli vesilelerle onur duyduk. 1909 yılında Akademi bana oniki fahri üyeler, Fransız Akademisi ölümsüzler karşılık gelen bir konumda biri seçildi. Bunların sayısı arasında Leo Tolstoy.
Bununla birlikte, hatırı sayılır bir süre için yaygın olarak bilinen bir neden değildi çeşitli nedenleri vardı. Ben siyasetten uzak tutulmalı ve yazılarında onunla ilgili sorular değinmemiştir. Ben herhangi bir edebi okula ait değildi, ben ne yozlaşmış, ne de sembolist, romantik ya da doğa bilimci. Ayrıca, birkaç edebiyat çevrelerinde sıkça. Ben esas olarak ülke içinde yaşıyordu; yurtdışında yanı sıra Rusya çok gitti; İtalya, Sicilya, Türkiye, Balkanlar, Yunanistan, Suriye, Filistin, Mısır, Cezayir, Tunus, ve tropik ziyaret etti. Saadi ifadesiyle o göre denedim «dünyanın bakmak ve bunun üzerine benim ruhun izlerini bırakmak». Ben felsefe, din, ahlak, ve tarihin sorunları ile ilgilenen idi.
1910 yılında roman Derevnya [Köy] yayınladı. Bu makyaj olmadan Rus resim vermek için bir dizi eser ilk kez onun karakterini ve ruhunu, onun orijinal karmaşıklığı, bir kez, aydınlık ve karanlık, ama hemen hemen her zaman aslında trajik temelleri. Bu son gün - düpedüz bilgisizlik veya siyasi avantaj, sürekli olarak insanlar idealize var Bu «acımasız» Rus eleştirmen ve Rus toplumunun ve kendine özgü sayısız koşullar nedeniyle, aydınlar arasında tutkulu tartışmalara neden çalışır. Kısacası, bu çalışmaların bana kötü şöhretli, bu başarı daha yeni çalışmalar tarafından onaylanmıştır.
Çünkü Mayıs, 1918 yılında Bolşevik rejimin Moskova sol Şubat, 1920 yılına kadar, sonunda yurt dışına göç ettiği zaman, ben, Rusya'nın güneyinde yaşamış. O zamandan beri benim zaman, Paris ve denizcilik Alpler arasında bölünmesi, Fransa'da yaşamış.
Ivan Alekseyevich Bunin Biyografik not
Derevnya yanı sıra, Bunin (1870-1953) Sukhodól (1911-1912) ve Mítina Lyubov (1924-1925) [Mitya Love], kısa hikaye Gospodín iz San Francisco (19I6) gibi romanları [San Francisco Centilmen yazdı .], otobiyografik roman, iki cilt Jizn Arsénieva (Bölüm II, Lika [1939] Bölüm I, Istoki dney [1930], Days The Well olarak tercüme) son O şiir ile karışık, 1950 yılında kısa hikayeler, ve birkaç ciltlik yazar, o otobiyografi Vospominániya [Anılar ve Portreler] yayınladı. Bunin 1953 yılında Fransa'da öldü. On iki cilt halinde (Berlin ,1934-36) ve diğer altı cilt olarak (Moskova, 1956) - yanı sıra onun öykülerini koleksiyonları (Moskova, 1961) onun şiirinin sonunda (Leningrad onun toplanan eserler iki sürümleri bulunmaktadır , 1961).
Nobel Anlatım, Edebiyat 1901-1967, Editör Horst Frenz, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1969
Bu otobiyografi / biyografi ödülü anda yazılı ve kitap serisi Les Prix Nobel ilk kez yayımlandı. Daha sonra düzenlenebilir ve Nobel Anlatım yayınlanamaz. Bu belge alıntı için, yukarıda gösterildiği gibi her zaman kaynak belirtiniz.
İvan Bunin, 8 Kasım 1953 tarihinde öldü.
I come from an old and noble house that has given to Russia a good many illustrious persons in politics as well as in the arts, among whom two poets of the early nineteenth century stand out in particular: Anna Búnina and Vasíly Zhukóvsky, one of the great names in Russian literature, the son of Athanase Bunin and the Turk Salma.
All my ancestors had close ties with the soil and the people: they were country gentlemen. My parents were no exception. They owned estates in Central Russia, in those fertile steppes in which the ancient Muscovite czars had settled colonists from all over the country for their protection against Tartar invasions from the South. That is why in that region there developed the richest of all Russian dialects, and almost all of our great writers from Turgenev to Leo Tolstoy have come from there.
I was born in Vorónezh in 1870; my childhood and youth were spent almost entirely in the country on my father's estates. During my adolescence the death of my little sister caused a violent religious crisis, but it left no permanent scars on my soul. I had a passion for painting, which, I think, shows in my writings. I wrote both poetry and prose fairly early and my works were also published from an early date.
Ever since I began to publish, my books have been both in prose and poetry, original writings as well as translations (from the English). If one divides my work by genre, one would find volumes of original poetry, two volumes of translations, and ten volumes of prose.
My works were soon recognized by the critics. They were subsequently honoured on several occasions, receiving in particular the Pushkin Prize, the highest prize awarded by the Russian Academy of Sciences. In 1909 that Academy elected me one of its twelve honorary members, a position that corresponds to the immortals of the French Academy. Among their number was Leo Tolstoy.
Nonetheless, there were several reasons why I was not widely known for a considerable time. I kept aloof from politics and in my writings did not touch upon questions concerning it. I did not belong to any literary school; I was neither decadent, nor symbolist, romantic, or naturalist. Moreover, I frequented few literary circles. I lived chiefly in the country; I travelled much in Russia as well as abroad; I visited Italy, Sicily, Turkey, the Balkans, Greece, Syria, Palestine, Egypt, Algeria, Tunisia, and the tropics. According o the words of Saadi I tried to «look at the world and leave upon it the imprint of my soul». I was interested in problems of philosophy, religion, morals, and history.
In 1910 I published my novel Derévnya [The Village]. It was the first of a series of works to give picture of the Russian without make-up: his character and his soul, his original complexity, his foundations at once luminous and obscure, but almost always essentially tragic. These «ruthless» works caused passionate discussions among our Russian critics and intellectuals who, owing to numerous circumstances peculiar to Russian society and - in these latter days - to sheer ignorance or political advantage, have constantly idealized the people. In short, these works made me notorious; this success has been confirmed by more recent works.
I left Moscow because of the Bolshevik regime in May, 1918; until February, 1920, when I finally emigrated abroad, I lived in the south of Russia. Since then I have lived in France, dividing my time between Paris and the maritime Alps.
Biographical note on Ivan Alekseyevich Bunin
In addition to Derévnya, Bunin (1870-1953) wrote such novels as Sukhodól (1911-12) and Mítina lyubóv (1924-25) [Mitya's Love], the short story Gospodín iz San Francisco (19I6) [The Gentleman from San Francisco], end the autobiographical novel in two volumes, Zhizn Arsénieva (Part I, Istóki dnéy [1930], translated as The Well of Days; Part II, Lika [1939]). He is the author of several volumes of short stories mixed with poetry, and, in 1950, he published the autobiography Vospominániya [Memories and Portraits]. Bunin died in France in 1953. There are two editions of his collected works - one in twelve volumes (Berlin,1934-36) and the other in six volumes (Moscow, 1956) - as well as collections of his stories (Moscow, 1961) end of his poetry (Leningrad, 1961).
From Nobel Lectures, Literature 1901-1967, Editor Horst Frenz, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1969
This autobiography/biography was written at the time of the award and first published in the book series Les Prix Nobel. It was later edited and republished in Nobel Lectures. To cite this document, always state the source as shown above.
Ivan Bunin died on November 8, 1953.