Alfabetik Ödüllü kişi arama
Ilya Mechnikov
İlya İlyiç Mechnikov Mayıs 16, 1845, Rusya Kharkoff yakınlarındaki bir köyde doğdu. Ukrayna bozkırlarında bir toprak sahibi olan Imperial Guard, bir subayın oğluydu. Annesi, Nevakhowitch kızlık soyadı, Yahudi kökenli oldu.
Mechnikov Kharkoff okula gitti ve o onun küçük kardeşleri ve diğer çocuklara ders vermek için kullanılan doğal tarihinin hangi tutkuyla ilgilenen küçük bir çocuk, bile oldu. Özellikle botanik ve jeoloji ilgi o anda oldu. Okuldan ayrıldıktan sonra doğa bilimleri eğitimi için Kharkoff Üniversitesi'ne gitti ve orada o, iki yıl içinde dört yıl ders tamamlamak için mümkün olduğu kadar çok çalıştı. Kharkoff az mezun oldu, o onun Leuckart altında çalışmış, Giessen, Üniversitesi ilk Heligoland deniz faunası çalışma, gitti, ve. Daha sonra o von Siebold laboratuvarında çalıştı Göttingen Üniversitesi ve Münih Akademisi, gitti. Giessen iken, 1865 yılında, flatworms biri hücre içi sindirim, onun daha sonraki keşifler etkilemek için bir gözlem keşfetti. Napoli yaşındayken ahtapot-balık Sepiola ve Kabuklu Nelalia embriyonik gelişim üzerine yaptığı doktora tez hazırladı.
Odessa yeni Üniversitesi'nde doçent atandı, 1867 yılında Rusya'ya geri döndü ve St Petersburg Üniversitesi'nde benzer bir randevu almak için oraya gittim. Ama 1870 yılında o Odessa Üniversitesi Zooloji ve Karşılaştırmalı Anatomi itibari Profesörü olarak atandı.
Petersburg yaşındayken ilk karısı Ludmilla Feodorovitch o düğün için bir sandalye kiliseye yapılacak o kadar ağır tüberküloz muzdarip bir araya geldi. Mechnikov beş yıl için, onun hayatını kurtarmak için elinden yaptı, ama 20 Nisan 1873 tarihinde öldü. Mechnikov, bu kaybı, zayıf görme ve kalp sorunları ve güçlükleri Üniversitesi tarafından rahatsız Kırık, bu zamanda, o, büyük bir doz afyon yutma kendi hayatını almaya çalıştım o kadar kötümser oldu ama, neyse ki kendisi için ve dünya için, o ölmedi. Onun ikinci eşi Olga, 1875 yılında evlendiği bir araya geldi ki, aslında, Odessa. 1880 yılında ikinci eşi, o ölmedi rağmen, sağlık hala zayıftı Mechnikov, kendi hayatını tekrar almaya çalıştı, tifo ciddi bir krizi geçirdi. Ancak bu sefer, o kan tarafından bulaşıcı olup olmadığını öğrenmek için relapsing ateş ile kendini aşılayarak bilimsel deney yoluyla bunu yapmak için, onun eşi ve diğerleri utanç kurtarmak için karar verdi. Takip relapsing ateş saldırı ağır oldu, ama onu öldürmedi.
1882 yılında, bu hastalıktan kurtarma sonra, Mechnikov Alexander II suikastın ardından gerici hükümet döneminde Üniversitesi zorluklar nedeniyle Odessa atanmadan istifa etti.
Daha sonra orada kurulan bir özel laboratuvar, devam etmek için Messina gitti; karşılaştırmalı embriyoloji çalışmaları ve onun adını her zaman ilişkili olacak olan fagositoz fenomeni keşfetti burada. Bu keşif starfishes larvaları, Mechnikov gözlenen yapıldı, diye düşündü, bu organizmaların savunma parçası olarak hizmet olabilir ve bu fikrini test etmek için mobil hücreleri, o bir mandalina ağacı onları içine küçük dikenler tanıttı onun çocuklar için bir Noel ağacı olarak hazırlanmıştır. Ertesi sabah o inflamasyon kan damar sistemine sahip hayvanların meydana geldiği zaman, lökosit, kan damarları kaçmak, bilerek cep hücreleri tarafından çevrili dikenler bulundu ve bu lökositler, bakteriler de sürebilir ve hazmı olabileceğini aklına vücudun içine almak.
Odessa dönersek, Mechnikov yolda Viyana'yı ziyaret ve orada Zooloji profesörü Claus, onun fikirlerini açıkladı ve bu şekilde hareket eden mobil hücreler için vadeli fagosit kim önerdi Baba idi. Sonuçta 1883 yılında, Mechnikov, Odessa, fagositoz yaptığı ilk kağıt verdi. Immünoloji, temel önemi dışında, keşif Mechnikov kendisi üzerinde belirgin bir etkisi vardı. Bu tamamen hayata bakış açısı değişti; onun kötümser felsefesini terk etti ve onun hipotezi daha fazla kanıt bulmaya kararlı.
O küçük tatlı su Kabuklu Daphnia bulunan bazı kanıtı, bu saldırıya mantar sporları kendilerini kabuklu fagositler tarafından saldırıya uğradı bulundu. Daha sonra şarbon basilinin okudu ve bu daha öldürücü suşlar, daha az öldürücü suşlar ise fagositler tarafından saldırıya değildi ki bulundu.
Bu dönemde Mechnikov Pasteur'ün kuduz aşı tedavisi yürütmek üzere 1886 yılında kurulmuş bir Odessa Enstitüsü Müdürü atandı vardı, ancak bu tedavi çok yerel düşmanlık vardı. O bir tıp adamı değildi kısmen Mechnikov bulundu, koşullar 1888 yılında, o Odessa sol, o kadar zor hale geldi ve onun tavsiye Pasteur sormak için Paris'e gitti. Pasteur, onu bir laboratuar ve Pasteur Enstitüsü randevu verdi. İşte o hayatının geri kalanı için kaldı.
Fagositoz üzerine çalışmaları yanı sıra, Mechnikov omurgasızlar embriyoloji hakkında birçok makale yayınladı, bilimsel faaliyetin önceki dönemde vardı. Bunlar 1866 yılında yayınlanan böcekler, embriyoloji çalışma, 1886 yılında, Medusae embriyoloji yaptığı çalışmalar. Paris Mechnikov Pasteur Enstitüsü'nde, bilime çok büyük gelişmeler gibi önemli bir düşmanlık karşılaştı, hücresel bağışıklık kuramını kurulması ile ilgili çalışma yapan oldu. O, bu dönemde, çok sayıda bildiri ve iki ciltlik karşılaştırmalı patoloji inflamasyon (1892) yayınladı ve onun risale (enfeksiyon hastalıkları, 1901 yılında Bağışıklık) L'immunité dans les Hastalıklar Infectieuses hakkına sahip. 1908 yılında Paul Ehrlich, Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü ile birlikte verildi.
Bu çalışmanın yanı sıra, Roux ile birlikte, bu maymunlara frengi bulaşabilir kanıtladı. Daha sonra insan bağırsak florasının çalışmaya başladı ve yaşlılık bu bakterilerin bazı ürünler vücudun zehirlenmesine bağlı olduğu bir teori geliştirdi. O büyük miktarda laktik asit üretir ve bir süre bu diyeti çok popüler oldu basiller tarafından fermente süt içeren bir diyet önerdi bu organizmaların çoğalmasını önlemek için.
Mechnikov, birçok ayrımlar alınan, aralarında onursal D. Sc. Cambridge Üniversitesi, Yabancı Üyesi, Paris Tıp Akademisi onursal üyelikleri, ve Bilimler ve St Petersburg Tıp Akademileri olduğu Royal Society'nin Copley Madalyası. Buna ek olarak, birçok diğer toplumların karşılık gelen bir üyesi ve İsveç Tıp Derneği Yabancı Üyesi oldu.
Onu çekilen fotoğraflar, uzun saç ve dağınıktır sakal ile Pasteur Enstitüsü'nde çalışırken, ona göstermek. Bu şu anda o, genellikle tüm havalarda içinde galoş giydi ve bir şemsiye taşıyan Ceplerindeki bilimsel makale ile taşan ve hep aynı şapka giydi, ve çoğu zaman, o heyecan iken, üzerine oturdu onun söylenir.
1913 yılından itibaren Mechnikov kalp krizi muzdarip başladı ve bir süre yürüyüş yaptı ve 1914-1918 Savaşı onu neden sıkıntı kurtarıldı rağmen, 16 Temmuz 1916 tarihinde öldü.
Ilya Ilyich Mechnikov was born on May 16, 1845, in a village near Kharkoff in Russia. He was the son of an officer of the Imperial Guard, who was a landowner in the Ukraine steppes. His mother, née Nevakhowitch, was of Jewish origin.
Mechnikov went to school at Kharkoff and was, even when he was a little boy, passionately interested in natural history, on which he used to give lectures to his small brothers and to other children. He was at that time especially interested in botany and geology. When he left school he went to the University of Kharkoff to study natural sciences, and worked there so hard that he was able to complete the four year course in two years. Graduating at Kharkoff, he went, first to study marine fauna at Heligoland, and then to the University of Giessen, where he worked under Leuckart. Subsequently he went to the University of Göttingen and the Munich Academy, where he worked in von Siebold's laboratory. While he was at Giessen, he discovered, in 1865, intracellular digestion in one of the flatworms, an observation which was to influence his later discoveries. At Naples he prepared a thesis for his Doctorate on the embryonic development of the cuttle-fish Sepiola and the Crustacean Nelalia.
In 1867 he returned to Russia, having been appointed docent at the new University of Odessa and from there he went to take up a similar appointment at the University of St. Petersburg. But in 1870 he was appointed Titular Professor of Zoology and Comparative Anatomy at the University of Odessa.
At St. Petersburg he met his first wife, Ludmilla Feodorovitch, who suffered from tuberculosis so severe that she had to be carried to church in a chair for the wedding. For five years Mechnikov did all he could to save her life, but she died on April 20, 1873. Broken by this loss, troubled by weak eyesight and heart troubles and by difficulties in the University, Mechnikov became, at this time, so pessimistic that he tried to take his own life by swallowing a large dose of opium; but, fortunately for himself and for the world, he did not die. It was in Odessa, in fact, that he met his second wife, Olga, whom he married in 1875. In 1880 his second wife had a severe attack of typhoid fever and, although she did not die, Mechnikov, whose health was still poor, again tried to take his own life. This time, however, he decided, in order to save his wife and others embarrassment, to do this by means of the scientific experiment of inoculating himself with relapsing fever to find out whether it was transmissible by the blood. The attack of relapsing fever that followed was severe, but it did not kill him.
In 1882, after his recovery from this disease, Mechnikov resigned his appointment at Odessa because of difficulties in the University during the period of reactionary government which followed the assassination of Alexander II.
He then went to Messina to continue, in a private laboratory he set up there; his work on comparative embryology, and it was here that he discovered the phenomenon of phagocytosis with which his name will always be associated. This discovery was made when Mechnikov observed, in the larvae of starfishes, mobile cells which might, he thought, serve as part of the defences of these organisms and, to test this idea, he introduced into them small thorns from a tangerine tree which had been prepared as a Christmas tree for his children. Next morning he found the thorns surrounded by the mobile cells, and, knowing that, when inflammation occurs in animals which have a blood vascular system, leucocytes escape from their blood vessels, it occurred to him that these leucocytes might take up and digest bacteria that get into the body.
Returning to Odessa, Mechnikov visited Vienna on the way and explained his ideas to Claus, Professor of Zoology there and it was Claus who suggested the term phagocyte for the mobile cells which act in this way. Ultimately in 1883, Mechnikov gave, at Odessa, his first paper on phagocytosis. Apart from its fundamental importance in immunology, the discovery had a marked influence on Mechnikov himself. It completely changed his outlook on life; he abandoned his pessimistic philosophy and determined to find further proof of his hypothesis.
Some proof of it he found in the small fresh-water Crustacean Daphnia, in which he found that fungal spores which attacked it were themselves attacked by the phagocytes of the crustacean. He then studied anthrax bacilli and found that the more virulent strains of these were not attacked by the phagocytes, while the less virulent strains were.
During this period Mechnikov had been appointed Director of an Institute established in 1886 in Odessa to carry out Pasteur's vaccine treatment of rabies, but there was much local hostility to this treatment. Mechnikov found that, partly because he was not a medical man, circumstances became so difficult that, in 1888, he left Odessa and went to Paris to ask Pasteur for his advice. Pasteur gave him a laboratory and an appointment in the Pasteur Institute. Here he remained for the rest of his life.
Apart from his work on phagocytosis, Mechnikov had, during his earlier period of scientific activity, published many papers on the embryology of invertebrates. These included work on the embryology of insects, published in 1866, and, in 1886, his studies of the embryology of Medusae. At the Pasteur Institute in Paris Mechnikov was engaged in work associated with the establishment of his theory of cellular immunity, which, like many great advances in science, encountered considerable hostility. He published, during this period, several papers and two volumes on the comparative pathology of inflammation (1892), and his treatise entitled L'Immunité dans les Maladies Infectieuses (Immunity in infectious diseases, 1901). In 1908 he was awarded, together with Paul Ehrlich, the Nobel Prize for Physiology or Medicine.
In addition to this work he, together with Roux, proved that syphilis can be transmitted to monkeys. Later he took up the study of the flora of the human intestine and developed a theory that senility is due to poisoning of the body by the products of certain of these bacteria. To prevent the multiplication of these organisms he proposed a diet containing milk fermented by bacilli which produce large amounts of lactic acid and for a time this diet became widely popular.
Mechnikov received many distinctions, among which were the honorary D. Sc. of the University of Cambridge, the Copley Medal of the Royal Society of which he was a Foreign Member, the honorary memberships of the Academy of Medicine in Paris, and the Academies of Sciences and of Medicine in St. Petersburg. In addition, he was a corresponding member of several other societies and a Foreign Member of the Swedish Medical Society.
Photographs taken of him when he was working at the Pasteur Institute show him with long hair and an unkempt beard. It is said of him that at this time he usually wore overshoes in all weathers and carried an umbrella, his pockets being overfull with scientific papers, and that he always wore the same hat, and often, when he was excited, sat on it.
From 1913 onwards Mechnikov began to suffer from heart attacks and, although he rallied for a time and recovered from the distress which the 1914-1918 War caused him, he died on July 16, 1916.