Alfabetik Ödüllü kişi arama
Hermann Hesse
2 Temmuz 1877 tarihinde Kara Orman Calw doğdu. Babam, bir Alman Baltık, Estonya geldi, annem, bir Swabian kızı ve bir Fransız İsviçre oldu. Babamın babası, annemin babası bir misyoner ve Indologist, bir doktor oldu. Babam, çok kısa bir süre için Hindistan'da bir misyoner vardı, annem onun gençlik Hindistan'da birkaç yıl geçirmiş ve orada misyonerlik çalışmaları yapmıştı.
Calw Benim çocukluğum, Basel (1880-1886) yaşayan birkaç yıl kesintiye uğradı. Ailem farklı milletlerden oluşan olmuştu, şimdi bu farklı lehçeleri ile iki ülke, iki farklı halklar arasında büyüyen deneyimi eklendi.
Württemberg yatılı okullar ve Maulbronn manastır teolojik seminer biraz zaman benim okul yıllarında en geçirdi. Ben iyi bir öğrenci, Yunan anda sadece adil olsa Latin iyi, ama çok kolay yönetilebilir bir çocuk değildi pietist eğitimin bireysel kişilik bastırmak ve kırmayı amaçlayan bir çerçeve içine monte zorluk sadece. Ben on iki yaşından itibaren, bir şair olmak istiyordu, hiçbir normal ya da resmi bir yol vardı, ben okuldan ayrıldıktan sonra ne yapacağınıza karar vermeden sert bir zaman vardı. , Seminer ve gramer okulu bıraktı tamirci çırak oldu ve on dokuz yaşında, Tübingen ve Basel kitap ve antika dükkanları çalıştı. Geç şiirleri 1899 yılında küçük bir hacim diğer küçük yayınları tarafından 1904 yılında Basel yazılı ve İsviçre'de romanı Peter Camenzind, hızlı bir başarı kadar, eşit farkedilmeden kaldı, baskı çıktı. Ben, çok satan kitaplar vazgeçti Basel, oğullarının annesi bir kadınla evlendi ve ülkeye taşındı. O zaman bir kırsal yaşam, şehir ve medeniyetten uzak, amacım oldu. O zamandan beri her zaman Gaienhofen Constance Gölü üzerinde, 1912 yılına kadar, birinci ülkede yaşamış, daha sonra Bern yakınlarında, ve nihayet Montagnola Lugano yakın, nerede ben hala yaşıyorum.
Ben 1912 yılında İsviçre'de yerleşti Kısa bir süre sonra, Birinci Dünya Savaşı patlak verdi ve her yıl Alman milliyetçiliği ile çatışma içine daha fazla bana getirdi, bugüne kadar benim ilk kitle öneri ve şiddete karşı utangaç protestolar beri ben sürekli saldırılar ve taşkınlara maruz kalmış Almanya'dan kötü niyetli mektuplar. Hitler'in altında sonuçlanan resmi Almanya nefret, Romain Rolland, ölümüne kadar süren dostluk, uluslararası ve pasifist açısından düşünce genç kuşak arasında kazandı takip ederek telafi yanı sıra sempati Benim gibi, Hindistan ve Japonya gibi uzak gibi ülkelerde bile düşündüm erkek. Almanya'da Hitler'in çöküşünden bu yana tekrar kabul edilmiş, ancak kısmen Naziler tarafından bastırılmış ve kısmen savaş yok işleri, henüz yayınlanamaz olmamıştır.
1923 yılında, Alman istifa etti ve İsviçre vatandaşı. Ben uzun yıllar tek başına yaşamış benim ilk evlilik dağılmasından sonra, sonra tekrar evlendi. Sadık arkadaş benim emrinde Montagnola bir ev koyduk.
1914 yılına kadar seyahat etmek sevdi, ben sık sık İtalya'ya gitti ve bir kez Hindistan'da bir kaç ay geçirdi. O zamandan beri neredeyse tamamen seyahat terk edilmiş, ve ben, on yılı aşkın bir süredir İsviçre dışında olmamıştır.
Glasperlenspiel (1943) harcanan çalışma on bir yıl boyunca Hitler rejimi ve İkinci Dünya Savaşı yıllarında atlattı [Magister Ludi], iki ciltlik bir roman. Bu kadar uzun bir kitap tamamlanmasından bu yana, bir göz hastalığı ve yaşlılıkta artan hastalıklara daha büyük projeler yapan beni engellemiştir.
Batılı filozofların, Platon, Spinoza, Schopenhauer ve Nietzsche gibi tarihçi Jacob Burckhardt tarafından en çok etkileyen edilmiştir. Ama daha sonra, Çin felsefesi, bana çok Hint etkisi ve vermedi. Ben her zaman, güzel sanatlar aşina ve samimi bir açıdan, ama müzik benim ilişki daha samimi ve verimli olmuştur. Bu yazıların çoğunda bulunur. Benim görüşüme göre en karakteristik kitapları, şiirleri (toplanan baskı, Zürich, 1942), hikayeleri Knulp (1915), Demian (1919), Siddhartha (1922), Der Steppenwolf (1927) [Steppenwolf] Narziss und Goldmund. (1930), Die Morgenlandfahrt (1932) [Yolculuk] Doğu, ve Das Glasperlenspiel (1943) [Magister Ludi]. Hacmi Gedenkblätter (1937, genişlemiş ed 1962) [anılar] iyi bir çok otobiyografik şeyler içerir. Benim siyasi konularla ilgili deneme Zürih son zamanlarda başlığı Krieg und Frieden (1946) [Savaş ve Barış] altında yayınlandı.
Ben bu çok kabataslak bir anahat hoşnut olması, beyler sizden benim sağlık durumu beni daha kapsamlı olması için izin vermez.
Hermann Hesse Biyografik not
Hermann Hesse (1877-1962) 1946 yılında Frankfurt Goethe Ödülü ve 1955 yılında Alman Kitapçılar Barış Ödülü aldı. Altı ciltlik eserlerinde tam bir baskısı 1952 yılında çıktı; yedinci hacmi (1957), deneme ve çeşitli yazıları içermektedir. Beschwörungen (1955) [Çağrışımları, geç nesir hacim ve Romain Rolland (1954) ile yaptığı yazışmalar ayrı ayrı yayımlandı.
Nobel Anlatım, Edebiyat 1901-1967, Editör Horst Frenz, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1969
Bu otobiyografi / biyografi ödülü anda yazılı ve kitap serisi Les Prix Nobel ilk kez yayımlandı. Daha sonra düzenlenebilir ve Nobel Anlatım yayınlanamaz. Bu belge alıntı için, yukarıda gösterildiği gibi her zaman kaynak belirtiniz.
Hermann Hesse, 9 Ağustos 1962 tarihinde öldü.
I was born in Calw in the Black Forest on July 2, 1877. My father, a Baltic German, came from Estonia; my mother was the daughter of a Swabian and a French Swiss. My father's father was a doctor, my mother's father a missionary and Indologist. My father, too, had been a missionary in India for a short while, and my mother had spent several years of her youth in India and had done missionary work there.
My childhood in Calw was interrupted by several years of living in Basle (1880-86). My family had been composed of different nationalities; to this was now added the experience of growing up among two different peoples, in two countries with their different dialects.
I spent most of my school years in boarding schools in Wuerttemberg and some time in the theological seminary of the monastery at Maulbronn. I was a good learner, good at Latin though only fair at Greek, but I was not a very manageable boy, and it was only with difficulty that I fitted into the framework of a pietist education that aimed at subduing and breaking the individual personality. From the age of twelve I wanted to be a poet, and since there was no normal or official road, I had a hard time deciding what to do after leaving school. I left the seminary and grammar school, became an apprentice to a mechanic, and at the age of nineteen I worked in book and antique shops in Tübingen and Basle. Late in 1899 a tiny volume of my poems appeared in print, followed by other small publications that remained equally unnoticed, until in 1904 the novel Peter Camenzind, written in Basle and set in Switzerland, had a quick success. I gave up selling books, married a woman from Basle, the mother of my sons, and moved to the country. At that time a rural life, far from the cities and civilization, was my aim. Since then I have always lived in the country, first, until 1912, in Gaienhofen on Lake Constance, later near Bern, and finally in Montagnola near Lugano, where I am still living.
Soon after I settled in Switzerland in 1912, the First World War broke out, and each year brought me more and more into conflict with German nationalism; ever since my first shy protests against mass suggestion and violence I have been exposed to continuous attacks and floods of abusive letters from Germany. The hatred of the official Germany, culminating under Hitler, was compensated for by the following I won among the young generation that thought in international and pacifist terms, by the friendship of Romain Rolland, which lasted until his death, as well as by the sympathy of men who thought like me even in countries as remote as India and Japan. In Germany I have been acknowledged again since the fall of Hitler, but my works, partly suppressed by the Nazis and partly destroyed by the war; have not yet been republished there.
In 1923, I resigned German and acquired Swiss citizenship. After the dissolution of my first marriage I lived alone for many years, then I married again. Faithful friends have put a house in Montagnola at my disposal.
Until 1914 I loved to travel; I often went to Italy and once spent a few months in India. Since then I have almost entirely abandoned travelling, and I have not been outside of Switzerland for over ten years.
I survived the years of the Hitler regime and the Second World War through the eleven years of work that I spent on the Glasperlenspiel (1943) [Magister Ludi], a novel in two volumes. Since the completion of that long book, an eye disease and increasing sicknesses of old age have prevented me from engaging in larger projects.
Of the Western philosophers, I have been influenced most by Plato, Spinoza, Schopenhauer, and Nietzsche as well as the historian Jacob Burckhardt. But they did not influence me as much as Indian and, later, Chinese philosophy. I have always been on familiar and friendly terms with the fine arts, but my relationship to music has been more intimate and fruitful. It is found in most of my writings. My most characteristic books in my view are the poems (collected edition, Zürich, 1942), the stories Knulp (1915), Demian (1919), Siddhartha (1922), Der Steppenwolf (1927) [Steppenwolf], Narziss und Goldmund. (1930), Die Morgenlandfahrt (1932) [The Journey to the East], and Das Glasperlenspiel (1943) [Magister Ludi]. The volume Gedenkblätter (1937, enlarged ed. 1962) [Reminiscences] contains a good many autobiographical things. My essays on political topics have recently been published in Zürich under the title Krieg und Frieden (1946) [War and Peace].
I ask you, gentlemen, to be contented with this very sketchy outline; the state of my health does not permit me to be more comprehensive.
Biographical note on Hermann Hesse
Hermann Hesse (1877-1962) received the Goethe Prize of Frankfurt in 1946 and the Peace Prize of the German Booksellers in 1955. A complete edition of his works in six volumes appeared in 1952; a seventh volume (1957) contains essays and miscellaneous writings. Beschwörungen (1955) [Evocations], a volume of late prose, and his correspondence with Romain Rolland (1954) were published separately.
From Nobel Lectures, Literature 1901-1967, Editor Horst Frenz, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1969
This autobiography/biography was written at the time of the award and first published in the book series Les Prix Nobel. It was later edited and republished in Nobel Lectures. To cite this document, always state the source as shown above.
Hermann Hesse died on August 9, 1962.