gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Henrik Pontoppidan
Babam, Dines Pontoppidan, din adamları eski bir ailesine mensuptu ve bir bakanın kendisi olduğunu. Kızlık soyadı Oxenbøl oldu annem, bir hükümet yetkilisi kızıydı. Onlar on altı çocukları oldu. Akın orta olanlardan biri, 24 Temmuz 1857, Fredericia küçük Jutland kasabasında doğdu. 1863 yılında, babam, bir yıl sonra, altı yaşında, ben müttefik Prusya ve Avusturya ordularının işgali deneyimli Randers, başka bir Jutland kasaba transfer edildi. Ben on yedi yaşındayken Politeknik College kabul edildi Kopenhag, gitti. İsviçre, zengin deneyimler yolculuktan sonra bir yaz, ben yazmaya başladı. Başlangıçta, yıllar geçtikçe, insanın açıklama benim baş ilgi oldu kadar doğa ve halk yaşamı açıklamaları amaçladık.
Benim ilk kitabı 1881 yılında yayımlandı. Fra hytterne (1887) [Cottages] arasında, birkaç küçük masalları hacimleri ile başladı. Ama özellikle beni çeken konularda daha geniş ve daha geniş bir tarzı talep etti. Eski günlerde olduğu sanatsal bir biçim ihmal edilmiş, romana döndü ve bu nedenle kötü bir üne kavuşmuştur, ancak on dokuzuncu yüzyıl boyunca geliştirilmiş ve drama ve eski destan tarafından işgal saflarında kendisini yüksek vardı. Bir üçlemenin Det forjaettede arazi (1891-1895) [Vadedilmiş Topraklar] Lykke Başına (1898-1904) [Lucky Peter], ve De dødes rige (1912-1916) [The Kingdom of the Dead], var zaman, sosyal, dini ve politik mücadeleler yansıtan, insan zihinleri açıklamaları ve insan kaderi, bugün Danimarka sürekli bir resim vermek için çalıştı. Bunun yanında, yıl boyunca, küçük ve daha kişisel eserleri bir dizi var, neyin hayal gücü daha özgürce oynamak için izin verildi. Ben elskov (1885) UNG söz [Young Love], Minder (1893) [Anıları], Den Gamle Adam (1894) [Eski Adam] Højsang [Song Songs (1896)], [Borgmester Hoeck og hustru (1905) Belediye Başkanı Hoeck ve Karısı], Den kongelige gaest (1908) [The Royal Guest], ve Hans Kvast og Melusine (1907) [Hans Kvast ve Melusine]. Benim toplanan eserler, yaklaşık kırk hacimleri oluşmaktadır.
Henrik Pontoppidan Biyografik not
Henrik Pontoppidan (1857-1943) 1927 yılında, onun son romanı mands himmerig [Man Heaven] yazdı. Daha sonraki yıllarda en önemli çalışma 1933 ve 1943 yılları arasında yayınlanmış anılarında beş hacimleri, oluşuyordu.
Nobel Anlatım, Edebiyat 1901-1967, Editör Horst Frenz, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1969
Bu otobiyografi / biyografi ödülü anda yazılı ve kitap serisi Les Prix Nobel ilk kez yayımlandı. Daha sonra düzenlenebilir ve Nobel Anlatım yayınlanamaz. Bu belge alıntı için, yukarıda gösterildiği gibi her zaman kaynak belirtiniz.
Henrik Pontoppidan 21 Ağustos 1943 tarihinde öldü.
My father, Dines Pontoppidan, belonged to an old family of clergymen and was himself a minister. My mother, whose maiden name was Oxenbøl, was the daughter of a government official. They had sixteen children. One of the middle ones in the flock, I was born on July 24, 1857, in the small Jutland town of Fredericia. In 1863, my father was transferred to Randers, another Jutland town, where a year later, at the age of six, I experienced the invasion of the allied Prussian and Austrian armies. When I was seventeen I went to Copenhagen, where I was accepted at the Polytechnical College. After a summer trip to Switzerland, which was rich in experiences, I started writing. In the beginning I aimed at descriptions of nature and folk life until, as the years passed, the description of man became my chief interest.
My first book was published in 1881. I began with a few volumes of smaller tales, among which was Fra hytterne (1887) [From the Cottages]. But the subjects which especially attracted me demanded a more spacious form and a broader style. I turned to the novel, an artistic form which had in former days been neglected and had thus acquired a bad reputation, but which during the nineteenth century had developed and elevated itself to the ranks occupied by drama and the ancient epic. In a trilogy, Det forjaettede land (1891-95) [The Promised Land], Lykke-Per (1898-1904) [Lucky Peter], and De dødes rige (1912-16) [The Kingdom of the Dead], I have attempted to give a continuous picture of the Denmark of today through descriptions of human minds and human fates which reflect the social, religious, and political struggles of the time. Aside from this, over the years I have produced a number of minor and more personal works, wherein imagination has been allowed to play more freely. I mention Ung elskov (1885) [Young Love], Minder (1893) [Memoirs], Den gamle Adam (1894) [The Old Adam], Højsang (1896) [Song of Songs], Borgmester Hoeck og hustru (1905) [Mayor Hoeck and Wife], Den kongelige gaest (1908) [The Royal Guest], and Hans Kvast og Melusine (1907) [Hans Kvast and Melusine]. My collected works comprise approximately forty volumes.
Biographical note on Henrik Pontoppidan
Henrik Pontoppidan (1857-1943) wrote his last novel, Mands himmerig [Man's Heaven], in 1927. The most significant work of his later years consisted of five volumes of memoirs, published between 1933 and 1943.
From Nobel Lectures, Literature 1901-1967, Editor Horst Frenz, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1969
This autobiography/biography was written at the time of the award and first published in the book series Les Prix Nobel. It was later edited and republished in Nobel Lectures. To cite this document, always state the source as shown above.
Henrik Pontoppidan died on August 21, 1943.