gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Heinrich Wieland
Heinrich Otto Wieland, babasının bir ilaç kimyager Pforzheim 4 Haziran tarihinde Dr. Theodor Wieland ve Elise Blum, 1877, Württemberger anne-babanın oğlu olarak doğdu. O, Münih, Berlin ve Stuttgart üniversitelerinde okudu ve sonra, 1901 yılında Johannes Thiele altında doktorasını aldı, Münih Baeyer Laboratuvar geri döndü. Münih, onun ev yapmak için seçmişti, o Üniversitesi Kimya Laboratuarı üst düzey bir okutmanlık venia legendi 1904 yılında ve 1913 yılında aldı. 1917 yılında yaptığı bir profesör olarak yakındaki Technical College aktarılır. 1917-1918 Savunma çalışma, Berlin Dahlem Kaiser Wilhelm Enstitüsü meşgul oldu. 1921 yılında Freiburg bir çağrıyı kabul etti ve 1925 yılında Münih Üniversitesi'nde yaptığı Başkanı onu başarılı olmak için Willstätter isteği az Münih geri döndü. Yirmi yedi yıl boyunca Münih laboratuvar kaderini elinde yatıyordu.
Wieland dört yüz yayınlarda kaydedilen bilimsel çalışmaları, Organik Kimya ve Biyokimya alanda geniş bir alanı kapsar.
Wieland dikkatini birkaç yıl için organik azotlu bileşikler tarafından iddia edildi. Orefins ve aroma ile azot oksitler reaksiyon Onun parlak çalışmalar, furoxanes açıklama yanı sıra fulminic asit ve polimerizasyon ile klasik deneyler örnek olarak seçilecektir. Aynı bağlamda, Wieland difenil azot ve N-oksit, istikrarlı organik azot radikallerin ilk üretim başardı. Çözelti tepkimeleri kısa ömürlü radikallerin kanıtı önemi, organik radikal kimya modern gelişimi için pek küçümsenemez deneyler geniş bir dizi onu yer.
Daha sonraki yıllarda Wieland, tamamen doğal maddelerin kimyası ayrıldı. Morfin ve striknin yapısını açıklama yaptığı katkıları, kürar alkaloid içine Lobelia alkaloid ve araştırma anayasa ve sentez başyapıtlarından edildi. Pigment pterin bileşiklerin biyolojik olarak önemli bir sınıfının keşfine yol açtı kelebekler üzerinde çalışmak; kristal cyclopeptides phalloidine ve amanitine izolasyonu yol açtı "ölüm kap" mantar zehirli bir ajan üzerinde çalışın. Doğa Wieland genel önemi tanınan steroid karbon çerçeve, açıklama 1932 yılında sonuçlandı safra asitleri konusu üzerinde 1912 yılında başlayan yayınlar.
Wieland iş hayatına, canlı hücreler, onu doğanın evrensel bir oksidasyon prensip olarak dehidrojenasyon tanımak için etkin oksidasyon prosesleri içine soruşturma tarafından işgal edildi. Bu çalışma, Organik Kimya ve Biyokimya Liebig, zamandan beri kayıp olmuştu birliğini restore edilmiştir.
Wieland, bilim dünyasının sunduğu tüm onur tanınan olduğunu şaşırtıcı değildir. O, dünyanın büyük öğrendim toplumların bir üyesiydi, 1927 yılında Nobel Ödülü'ne layık görüldü, o Merit Sipariş ve Otto Hahn Ödülü aldı ve yirmi yıl boyunca o Justus Liebigs Annalen der Chemie Editör. Wieland büyük okulu akademik bir öğretmen olarak onun önemini kanıtlar.
Wieland, artan uzmanlaşma bir çağda, Kimya bütünün bir ansiklopedik bilgi tadını alabilmek olanların arasında yer aldı.
1908 yılında Münih Josephine Bartmann evlendi. Theodor, Frankfurt Üniversitesi'nde kimya profesörü ve Otto, Münih Üniversitesi'nde tıp profesörü ve Profesör Feodor Lynen'i evli bir kızı Eva, Onlar üç oğlu, Wolfgang, ilaç kimya doktoru oldu Fizyoloji ve Tıp, 1964 yılında Münih Üniversitesi, Nobel ödüllü biyokimya profesörü.
Heinrich Otto Wieland was born as the son of Württemberger parents, Dr. Theodor Wieland and Elise Blum, on June 4, 1877, in Pforzheim where his father was a pharmaceutical chemist. He studied at the Universities of Munich, Berlin and Stuttgart, and then returned to the Baeyer Laboratory in Munich where, in 1901, he received his doctorate under Johannes Thiele. In Munich, where he had chosen to make his home, he received in 1904 the venia legendi and in 1913 a senior lectureship in the University Chemical Laboratory. In 1917 he transferred his activities to the Technical College nearby as a full Professor. From 1917-1918 he was busy at the Kaiser Wilhelm Institute in Berlin-Dahlem working on Defence. In 1921 he accepted a call to Freiburg and in 1925 returned to Munich at Willstätter's request to succeed him in his Chair in the University of Munich. For twenty-seven years the destiny of the Munich laboratory lay in his hands.
Wieland's scientific work, recorded in four hundred publications, covers a wide field in the realm of Organic Chemistry and Biochemistry.
For several decades Wieland's attention was claimed by the organic nitrogenous compounds. His brilliant studies of the reaction of nitrogen oxides with orefins and aromatics, the clarification of furoxanes as well as the classical experiments with fulminic acid and its polymerization may be chosen as examples. In the same connection, Wieland succeeded in the first production of stable organic nitrogen radicals, of diphenyl nitrogen and its N-oxide. The proof of short-lived radicals in solution reactions involved him in an extensive series of experiments whose importance for the modern development of organic radical chemistry can hardly be overestimated.
In later years Wieland was entirely devoted to the chemistry of natural substances. His contributions to the clarification of the structure of morphine and strychnine, the constitution and synthesis of the lobelia alkaloid and the research into the curare alkaloid were masterpieces. Work on the poisonous agent in the "death cap" mushroom led to the isolation of the crystalline cyclopeptides phalloidine and amanitine; work on the pigment of butterflies led to the discovery of the biologically important class of pterin compounds. The publications which began in 1912 on the subject of bile acids culminated in 1932 in the clarification of the carbon framework of the steroids, whose general importance in Nature Wieland recognized.
Much of Wieland's life work was occupied by the investigations into the oxidation processes in living cells, which enabled him to recognize dehydrogenation as a universal oxidation principle in Nature. This work restored the unity of Organic Chemistry and Biochemistry which had been lost since the time of Liebig.
It is not surprising that Wieland was accorded all the honours that the scientific world has to offer. He was a member of the great learned societies of the world, he was awarded a Nobel Prize in 1927, he received the Order of Merit and the Otto Hahn Prize, and for twenty years he was Editor of Justus Liebigs Annalen der Chemie. Wieland's great school is evidence of his importance as an academic teacher.
In an age of increasing specialization, Wieland was among the last of those who were able to enjoy an encyclopaedic knowledge of the whole of Chemistry.
In 1908, he married Josephine Bartmann of Munich. They had three sons, Wolfgang, a doctor of pharmaceutical chemistry; Theodor, professor of chemistry in the University of Frankfurt; and Otto, professor of medicine in the University of Munich, and one daughter, Eva, who is married to Professor Feodor Lynen, professor of biochemistry in the University of Munich, Nobel Laureate in Physiology or Medicine, 1964.