Alfabetik Ödüllü kişi arama
Grazia Deledda
18.711 Sardinya Nuoro küçük bir kasabasında doğdu. Babam, kendi toprakları çiftlik oldukça iyi-to-do toprak sahibi oldu. Aynı zamanda misafirperver bir insandı ve Nuoro çevresindeki kasabalarda tüm arkadaşlarım vardı. Bu arkadaşları ve onların aileleri, iş ya da dini bayramlarda Nuoro gelmek vardı, genellikle bizim evde kaldı. Böylece roman çeşitli karakterleri bilmek başladı. Nuoro sadece ilkokula gitti. Bundan sonra, bir ilkokul öğretmeni olan İtalyan özel dersler aldı. Bana hakkında yazmak için temalar verdi ve bunların bazıları o bir gazetede bunları yayınlamak için bana o kadar iyi çıktı. Ben onüç ve benim yayınladığı haber gitmeli kime bilmiyordum. Ama bir moda dergisinde karşılaştım. Ben adresini aldı ve kısa bir hikaye gönderdi. Hemen yayımlandı. Sonra benim ilk roman, Roma'da bir editör gönderilen Fior di Sardegna (1892) [Sardunya Çiçek] yazdı. O yayınlanan ve oldukça başarılı oldu. Ama benim ilk gerçek başarısını ilk Revue des deux Mondes tarafından çevrilen ve daha sonra tüm Avrupa dilleri içine Elias Portolú (1903), oldu. Ben büyük bir yazdım:
Romanlar: Anime oneste, Romanzo famigliare [Dürüst Ruhlar (1895)], Ruggero Bonghi önsözü ile; Il vecchio della montagna (1900) [Dağı Old Man] dramatik bir kroki Odio vince (1904) tarafından takip [HateWins]; Elias Portolú (1903) Nostalji (1905); del erkek (1896) [The Evil Way] ile La porto içinde Naufraghi [orijinal Dopo il divorzio, 1902] (1920) [Boşanma sonra [Ashes] Cenere (1904) ; L'Edera (1908) [The Ivy]; Il nostro padrone [Efendimiz (1910)]; Çin al confine (1910) [Limit] [Desertl Nel Deserto (1911); Colombi e sparvieri (1912) [Doves ve Şahinleri]; Canne al vento (1913) [in the Wind Köpekler]; Le colpe altrui (1914) [The Others 'Hatalar]; Marianna Sirca (1915), L'incendio nell'oliveto (1918) Olive Grove Yangın]; La Madre (1920) [Anne]; Il Segreto dell'uomo Solitario (1921) [Solitary Man The Secret]; Il Dio dei viventi (1922) [Tanrı Yaşam La Danza della collana (1924) [Kolye] dramatik kroki bir Sinistra (1924) [Sol] tarafından takip Dans, Egitto La fuga (1925) [Mısır'a Uçuş]; Annalena Bilsini ( 1927).
Kısa Öyküler: «Il giuochi della vita (1905) [Life gambles];« ışık-gölge oyunu »(1912) [Işık ve Karanlık];« Il fanciullo nascosto »(1915) [The Hidden Boy];« Il Ritorno del figlio »(1919) [de oğul dönüşü];« La Bambina rubata »(1919) [Çalıntı Çocuk];« Cattive com pagnie »(1921) [Evil Şirket];« Il flauto nel bosco »(1923) [flüt içinde Ahşap]; «Il sigillo d'amore (1926) [Seal of Love].
L'Edera Camillo Antona-Traversi işbirliği ile (1912) [The Ivy] Üç perdelik bir oyun.
1900 yılında benim ilk gezi sürmüştür. Cagliari, Sardunya güzel başkentini oldu. Eşimle tanıştım. Daha sonra Roma, şu anda yaşıyorum taşındı. Ben de bir birim içerisinde tahsil edilemeyen bazı şiirler yazdım.
Grazia Deledda Biyografik not
Grazia Deledda (1875-1936), o Nobel Ödülü aldıktan sonra yoğun yazmaya devam etti. La casa del poeta (1930) [The Poet House] ve Sole d'gayrimenkul (1933) [Summer Sun], kısa öyküler hem koleksiyonları, hatta onu çaresiz hastalığın en acı yıl boyunca onu iyimser yaşam vizyonunu yansıtacak. Hayat kişisel acı tarafından değiştirilmemiş, güzel ve sakin kalır, insan ve doğa, fiziksel ve ruhsal sıkıntı aşmak için uzlaşmış.
Onu daha sonra eserlerin birçoğunda, Grazia Deledda hayali ve otobiyografik bir araya getirilmesi; romanını, Il paese del vento [Land of the Wind (1931)] bu karışımı kolayca görülür. Başka bir romanında, L'argine aşk da dahil olmak üzere (1934) [Barrier], dünyevi şeylerden feragat, fedakarlık, daha yüksek bir yaşam şekilde kabul eden, Tanrı ile bağdaştırılamaz, yazarın yaşam aynalar. Onun daha sonraki eserlerinde ortak özelliği, insanlık ve Tanrı sabit bir inanç.
Grazia Deledda roman İki ölümünden sonra yayınlanmıştır: Cosima (1937) ve Il Cedro di Libano (1939) [Lübnan Sediri].
Nobel Anlatım, Edebiyat 1901-1967, Editör Horst Frenz, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1969
Bu otobiyografi / biyografi ödülü anda yazılı ve kitap serisi Les Prix Nobel ilk kez yayımlandı. Daha sonra düzenlenebilir ve Nobel Anlatım yayınlanamaz. Bu belge alıntı için, yukarıda gösterildiği gibi her zaman kaynak belirtiniz.
-------------------------------------------------- ------------------------------
1. 1875 diğer kaynaklardan göre.
I was born in the little town of Nuoro in Sardinia in 18711. My father was a fairly well-to-do landowner who farmed his own land. He was also a hospitable man and had friends in all of the towns surrounding Nuoro. When these friends and their families had to come to Nuoro on business or for religious holidays, they usually stayed at our house. Thus I began to know the various characters of my novels. I went only to elementary school in Nuoro. After this, I took private lessons in Italian from an elementary school teacher. He gave me themes to write about, and some of them turned out so well that he told me to publish them in a newspaper. I was thirteen and I didn't know to whom I should go to have my stories published. But I came across a fashion magazine. I took the address and sent off a short story. It was immediately published. Then I wrote my first novel, Fior di Sardegna (1892) [Flower of Sardinia], which I sent to an editor in Rome. He published it, and it was quite successful. But my first real success was Elias Portolú (1903), which was first translated by the Revue des deux mondes, and then into all of the European languages. I have written a great deal:
Novels: Anime oneste, romanzo famigliare (1895) [Honest Souls], with preface by Ruggero Bonghi; Il vecchio della montagna (1900) [The Old Man of the Mountain] followed by a dramatic sketch Odio vince(1904) [HateWins] ; Elias Portolú (1903); Cenere (1904) [Ashes]; Nostalgie (1905); La via del male (1896) [The Evil Way]; Naufraghi in porto [originally Dopo il divorzio, 1902] (1920) [After the Divorce]; L'edera (1908) [The Ivy]; Il nostro padrone (1910) [Our Master]; Sino al confine (1910) [Up to the Limit]; Nel deserto (1911) [In the Desertl; Colombi e sparvieri (1912) [Doves and Falcons]; Canne al vento (1913) [Canes in the Wind]; Le colpe altrui (1914) [The Others' Faults]; Marianna Sirca (1915); L'incendio nell'oliveto (1918) [The Fire in the Olive Grove]; La Madre (1920) [The Mother]; Il segreto dell'uomo solitario (1921) [The Secret of the Solitary Man]; Il Dio dei viventi (1922) [The God of the Living]; La danza della collana (1924) [The Dance of the Necklace], followed by the dramatic sketch A sinistra (1924) [To the Left]; La fuga in Egitto (1925) [The Flight into Egypt]; Annalena Bilsini (1927).
Short Stories: «Il giuochi della vita» (1905) [The Gambles in Life]; «Chiaroscuro» (1912) [Light and Dark]; «Il fanciullo nascosto» (1915) [The Hidden Boy]; «Il ritorno del figlio» (1919) [The Son's Return]; «La bambina rubata» (1919) [The Stolen Child]; «Cattive com pagnie» (1921) [Evil Company]; «Il flauto nel bosco» (1923) [The Flute in the Wood]; «Il sigillo d'amore» (1926) [The Seal of Love].
L'edera (1912) [The Ivy], a play in three acts, with the collaboration of Camillo Antona-Traversi.
In 1900 I took my first trip. It was to Cagliari, the beautiful Sardinian capital. There I met my husband. We later moved to Rome, where I am presently living. I have also written some poems which have not been collected in a volume.
Biographical note on Grazia Deledda
Grazia Deledda (1875-1936) continued to write extensively after she received the Nobel Prize. La casa del poeta (1930) [The Poet's House] and Sole d'estate (1933) [Summer Sun], both collections of short stories, reflect her optimistic vision of life even during the most painful years of her incurable illness. Life remains beautiful and serene, unaltered by personal suffering; man and nature are reconciled in order to overcome physical and spiritual hardship.
In many of her later works, Grazia Deledda combined the imaginary and the autobiographical; this blend is readily apparent in her novel, Il paese del vento (1931) [Land of the Wind]. In another novel, L'argine (1934) [The Barrier], the renunciation of worldly things, including love, mirrors the life of the author who, accepting self-sacrifice as a higher manner of living, is reconciled with God. The common trait of all her later writings is a constant faith in mankind and in God.
Two of Grazia Deledda's novels were published posthumously: Cosima (1937) and Il cedro di Libano (1939) [The Cedar of Lebanon].
From Nobel Lectures, Literature 1901-1967, Editor Horst Frenz, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1969
This autobiography/biography was written at the time of the award and first published in the book series Les Prix Nobel. It was later edited and republished in Nobel Lectures. To cite this document, always state the source as shown above.
--------------------------------------------------------------------------------
1. According to other sources 1875.