gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
George R. Minot
George Richards Minot Onun atası George Minot, Saffron Walden, İngiltere, 1630 yılında Amerika'ya göç eden Boston, Massachusetts, ABD, 2 Aralık 1885 tarihinde doğdu. Babası James Jackson Minot, bir doktor, annesi Elizabeth Whitney idi.
Minot gençliğinde kelebekler ve güveler ilgilendi ve o kelebekleri iki makale yayınladı. Harvard Üniversitesi'nde gitti ve onun AB vardır aldı 1908 yılında lisans, 1912 yılında MD ve Sc.D. bir onur derecesi kazandı 1928 yılında.
O, Massachusetts Genel Hastanesi, hastane eğitim ve Thayer ve WH Howell altında sonra, Johns Hopkins Hastanesi ve Tıp Okulu'nda çalıştı.
1915 yılında Harvard Tıp Fakültesi ve Massachusetts General Hospital Tıp Yardımcısı olarak atandı ve daha sonra daha üst bir mesaja atandı.
1922 yılında Harvard Üniversitesi Collis P. Huntington Memorial Hastanesi Baş Hekim oldu ve daha sonra Peter Bent Brigham Hastanesi Personel atandı.
1928 yılında Harvard Üniversitesi Tıp Profesörü ve Thorndike Memorial Laboratuvarı Direktörü seçildi ve Boston Şehir Hastanesi Doktor ziyaret.
O, onun adını ilişkili ve yaşamı boyunca bu ve diğer konularda pek çok makale yayınladı olduğu kan bozuklukları ilgilenen bir tıp öğrencisi iken Minot erken oldu. Artrit, kanser, beslenme eksiklikleri, sözde alkollü polinevrit ve sosyal yönleri onun kağıtları konular arasındaydı hastalığın üretim diyet (B vitamini eksikliği) tarafından oynanan parçası. Ayrıca o kan, kan transfüzyonu, kan trombositler ve retikülositler yanı sıra bazı kan hastalıkları, pıhtılaşma okudu ve uzun süreli anemi ile ilişkili atipik bir ailesel hemorajik durumu nitelendirdi. Aynı zamanda endüstriyel zehirlenmesi bazı durumlarda kan durumu okudu.
Lösemi ve diğer ilgi alanları arasında, lenfatik doku ve polisitemi bozuklukları, ama bilgiye yaptığı en önemli katkılardan anemi yaptığı çalışmalar yapılmıştır. Onun adı her zaman o ilk defa 1914 yılında ilgilenmeye başladı pernisiyöz anemi, tedavi ile ilişkili, ama sonra, William P. Murphy gibi, tedavi George Hoyt Whipple çalışmaları etkilendim oldu bu kadar değildi. köpeklerde anemi deneysel formlar, ve 1926 yılında o ve Murphy, pernisiyöz anemi, karaciğer yoluyla etkili tedavi tarif. Bu iş için o ve Murphy ve Whipple Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü, 1934 yılında verildi. Daha sonra, karaciğer maddenin belirli fraksiyonlarının etkinliğini gösteren Minot Edwin J. Cohn ile işbirliği içinde, bu işi uzattı ve o terapötik işlemlerin değerlendirilmesi retikülosit reaksiyonlar değerini göstermiştir. Ayrıca mide-bağırsak fonksiyonları bilgi ve anemi için demir tedavisi ve hastalıkları bu grubun diğer yönlerini bilgi ekledi.
Minot, kendi ülkesinde ve yurtdışında çok sayıda tıbbi ve müttefik kuruluşların üyesi ya da görevlisi ve çeşitli tıbbi yayın editörü olarak görev yaptı. Aldığı pek çok onur ve ayrımlar arasında olabilir: 1930 yılında Edinburgh Üniversitesi Pratik Therapeutics Cameron Ödülü (WP Murphy ile birlikte), 1930 Popüler Bilim Aylık Altın Madalya ve Yıllık Ödülü (GH Whipple ile ortaklaşa ) ve Philadelphia City John Scott Madalyası.
29 Haziran 1915 tarihinde, Minot Marian Linzee Kaynak ile evlendi Bu evlilikten iki kızı ve bir oğlu vardı.
Minot sonra, uzun ve yoğun çalışma hayatı sırasında özellikle kan hastalıkları, tıbbi bilgi çok önemli katkılar yaptı, 1950 yılında, onur dolu öldü.
Nobel anlatım, Fizyoloji veya Tıp 1922-1941, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1965 itibaren
Bu otobiyografi / biyografi ödülü anda yazılı ve kitap serisi Les Prix Nobel ilk kez yayımlandı. Daha sonra düzenlenebilir ve Nobel Anlatım yayınlanamaz. Bu belge alıntı için, yukarıda gösterildiği gibi her zaman kaynak belirtiniz.
George R. Minot 25 Şubat 1950 tarihinde vefat etti.
George Richards Minot was born on December 2, 1885, at Boston, Massachusetts, U.S.A. His ancestor, George Minot, had migrated to America in 1630, from Saffron Walden, England. His father, James Jackson Minot, was a physician, and his mother was Elizabeth Whitney.
In his youth Minot was interested in butterflies and moths, and he published two articles on butterflies. He went to Harvard University and there took his A.B. degree in 1908, his M.D. in 1912, and gained an honorary degree of Sc.D. in 1928.
He did his hospital training at the Massachusetts General Hospital and then worked at Johns Hopkins Hospital and Medical School, under W. S. Thayer and W. H. Howell.
In 1915 he was appointed Assistant in Medicine at the Harvard Medical School and the Massachusetts General Hospital and was later appointed to a more senior post there.
In 1922 he became Physician-in-Chief of the Collis P. Huntington Memorial Hospital of Harvard University, and later was appointed to the Staff of the Peter Bent Brigham Hospital.
In 1928 he was elected Professor of Medicine at Harvard University and Director of the Thorndike Memorial Laboratory and Visiting Physician to the Boston City Hospital.
Minot early became, when he was a medical student, interested in the disorders of the blood with which his name is associated and he published during his life many papers on this and other subjects. Arthritis, cancer, dietary deficiencies, the part played by diet (vitamin B deficiency) in the production of so-called alcoholic polyneuritis and the social aspects of disease were among the subjects of his papers. Further he studied the coagulation of the blood, blood transfusion, the blood platelets and the reticulocytes as well as certain blood disorders, and he described an atypical familial haemorrhagic condition associated with prolonged anaemia. He also studied the condition of the blood in certain cases of industrial poisoning.
Among his other interests were leucaemia, disorders of the lymphatic tissues and polycythaemia, but his most important contributions to knowledge were made in his studies of anaemia. His name will always be associated with the therapy of pernicious anaemia, in which he first became interested in 1914, but it was not until later that he, like William P. Murphy, became impressed by the work of George Hoyt Whipple on the treatment of experimental forms of anaemia in dogs, and in 1926 he and Murphy described the effective treatment of pernicious anaemia by means of liver. For this work he and Murphy and Whipple were awarded, in 1934, the Nobel Prize for Physiology or Medicine. Subsequently, Minot, in collaboration with Edwin J. Cohn, extended this work by showing the efficacy of certain fractions of liver substance and he demonstrated the value of reticulocyte reactions in the evaluation of therapeutic procedures. He also added to knowledge of gastro-intestinal functions and of iron therapy for anaemia, and to knowledge of other aspects of this group of diseases.
Minot was member or fellow of numerous medical and allied organizations in his own country and abroad, and served as Editor of several medical publications. Among the many honours and distinctions he received, may be mentioned: the Cameron Prize in Practical Therapeutics of the University of Edinburgh, in 1930 (jointly with W. P. Murphy), the Popular Science Monthly Gold Medal and Annual Award for 1930 (jointly with G. H. Whipple), and the John Scott Medal of the City of Philadelphia.
On June 29, 1915, Minot married Marian Linzee Weld; there were two daughters and one son by this marriage.
After a long and busy life, during which he made many important contributions to medical knowledge, especially to that of diseases of the blood, Minot died, full of honours, in 1950.
From Nobel Lectures, Physiology or Medicine 1922-1941, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1965
This autobiography/biography was written at the time of the award and first published in the book series Les Prix Nobel. It was later edited and republished in Nobel Lectures. To cite this document, always state the source as shown above.
George R. Minot died on February 25, 1950.