gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
George F. Smoot
Nobel ödüllü bir hayat değiştiren bir olaydır. Bu bir dönüm noktasıdır. Eğer bu noktaya nasıl geldi soran birçok insan için ek olarak, kazanan onun biyografi üretmek için istenir. Tüm bu ve Nobel Ödülü ile ilgili olaylar, bize geri ve hayatı ve günümüze kadar açtı etkiler gözden her biri sonuçlandı.
Benim gelişimi üzerinde önemli bir etkiye sahip çok sayıda önemli insanlar, olaylar ve koşullar vardı. Ancak, bu aile, çok büyük etkisi vardı olduğu açıktır.
Her ikisi de benim büyükbabaları amcam ve kuzenim ile birlikte, hakimler. Bir dedesi, Tal Crawford, Nuremberg Savaş Suçları duruşma sırasında Başyargıç olarak görev yaptı. Ben onu sadece bir çocuk olarak bilmesine rağmen, o, onun büyük bir nezaket ve dikkatli tartışmalar üzerime bir etkisi vardı ve annem Talicia ile. Babam bile hukuk büyük amacı ile üniversite başladı, ancak İkinci Dünya Savaşı ve mühendislik ve fen ilgi ona yönlendirilir.
Bir diğer önemli kişi, doktora MIT, Profesör David Henry Frisch tez danışmanı. Ben son zamanlarda oğlu, Chicago Üniversitesi Fizik Profesörü Henry Frisch ile bir toplantı oldu ve Prof. Frisch, o on üç nesil hahamların soyundan ne kadar zaman zaman ne kadar ilgili hatırlattı ve şimdi fizikçiler, iki kuşak vardı. (Henry yeni nesil daha hızlı trend değişecek emin olabilirsiniz.) Ailem özellikle yargıç olarak, hukuk bir gelenek vardı. Biz bu mesleklerin her üç ortak özellikleri bir dizi olduğunu düşündüm: Özellikle nedenle edememek, hatırlıyorum, ve diğerleri (fizikçiler için belki daha az belirgin ama işbirlikleri hala geçerlidir) dinleyin.
Alabama eyalet çapında bir gece sürücü aldı soran bir bilim adamı olarak benim geliştirme hatırlıyorum ilk kilit olay, kuzenlerim bir ziyaret ile başladı. O zaman, bu benim için çok uzun bir mesafe oldu. Kuzenlerim ziyaret Heyecanlı, pencereden dışarı bakmak yerine, kestirmeyi uyanık kaldı. Ay benim köpek gibi ama daha hızlı ve sebat ile birlikte bize kilometre etiketleme sonra kilometre aşağıdaki olduğunu fark ettim. "Ay nasıl bizi takip etmek bilen var mı?", Annem ve babam sordu Bu ay tüm araçları değil, sadece bizim takip ettiğini söyledi. Ben ilgisini ve ay bunu nasıl yaptığını bilmek istiyordu. Bir köpek için son derece üstün oldu mu? Ailem sabırla ay kilometrelerce sürdü açı fark değişmedi böylece çok büyük ve çok uzak olduğunu açıkladı. Yol boyunca görebiliyordu yakın ve uzak nesnelerin örnekler verdi, bu yüzden kendimi bu fark olabilir. Ben ne kadar büyük ve uzak etkilendim ay bir dünyada gördüklerini anlamak ve gerçeği, yani daha da etkilendim olabilir, ancak bunu uygun bir şekilde görüntülenmiştir çok güzel basit ve net oldu. Bu dünyanın basit rasyonel değerlendirme anlaşılabilir ürkütücü bir vahiy oldu.
Çok geçmeden, ben başka bir bakış eğitimin önemi, çalışma ve akıl var. Babam (George Smoot II) ve anne, savaş bittikten sonra her ikisi de üniversite eğitimlerini devam vardı ve yaşam, kendim ve ablam Sharon doğumu izleyen yerleşti. Onlar bizim memleketi yeni üniversite, Auburn Üniversitesi (orijinal Tulane ve Sophie Newcomb alma maters daha yakın) götürmek istiyorsunuz. O zaman, ben Auburn gündüz bakım katıldı. O dönem, annem, bazen, annem, kucağında oturan, metin okuma ve konferanslar için dinleme sınıf katılmak istiyorsunuz geç bu yüzden kaçtı bir biyoloji / zooloji sınıf vardı. Bu açık, benim anne-babalar, öğretmenler ve öğrenciler eğitim ne kadar değerli ve onlar keşfetmek ve ben her gün oynadığı açık hakkında bir anlayış olduğunu. Sınıf olmak beni tolere edilir ve bazen bana şeyler anlattı ki, diğer öğrenciler ve profesörler, iyi bir öğrenci olmak için annemin verdiği saygı sevdim ve. Öğrenme ciddiyeti, eğlenceli temperli, bu yüzden harika bir yerdi ve bir çocuk gibi dünyayı anlamanın yepyeni bir yol açtı. Ben hala doğayı keşfetmek dışında zaman harcadım ama şimdi bu akıl ve bilgi ağı bağlamak için çalıştı.
Şekil 1. Keşif çağı, kız kardeşi Sharon ve annesi Talicia Genç George Smoot.
Bu düşünceli, eğitim hayatına ailem karşı karşıya olduğu zorluklar çok farklı oldu. Iki çocuk, bütçe dardı. Babamın eğitim bölümü GI kaplıydı fatura, ama annemin diğer giderler için ödeme ile birlikte ayrı ayrı gündeme gerekiyordu. Babam bir kereste iş ek gelir sağlamak için savaştan sonra başladı. Iş bizi eke için yeterli sağlayarak, başarılı oldu. Sonra, bir sorun ortaya çıktı. Babam satın aldığınız ağaçların standları biri, devletin bu kuru büyük bir bölümü için, üretken hala üreten bootleg alkol. En kısa sürede ağaç kesimi başladı, işletim grup hala babam yaklaştı. Onlar ağaçları kesmek ve bunların önemli bir çalışma ortaya çıkarmak için ona para teklif etti. Babam, bazı kişisel risk, polis, bilgili, ve ağaçların derhal durumda işleme yargıç tarafından (artık testere değirmen için kesilecek izin) el konulur. O, bazı polis olması gerektiği gibi yasadışı damıtım operasyon bordro görünüşte idi. Bu, bizim için acil bir mali krize neden olarak çok gördüm değirmenleri / kereste şirketi fonları kesmek ve sonra kereste için öğütülür ve satılacak olan ağaçlar, bağladı. Aniden değirmen ağaçların bir sıkıntısı vardı. Söylemeye gerek yok, bizim kereste şirketi iflas yakında. Biz hızlı evimize taşındı ve anneannem, annem ve babam, kendi üniversite kursları ve yüksek lisans bitirmek için mücadele ederken.
Bu arada, babam mühendislik yasa göç etmiş. Bu kereste halinde ya da ortaya çıkan mühendislik ve matematik Onun doğal yetenek ve ilgi olmadığını uygulanan yasanın ruhu ve harfi arasındaki kontrast nedeniyle daha sonra merak etti. Mezuniyetinden kısa bir süre sonra, babam, hidroloji (su kaynaklarının) US Geological Survey bir iş indi. Biz herhangi bir varlık değil, bizim aile eğitimi ile borç almak için yolda.
Yakında, bir fırsat şeklinde Alaska, babam, İkinci Dünya Savaşı sırasında bir savaş pilotu olarak görev yapmış olan bir konuma bir USGS iş açtı. O, alan ve öncü çabaları çalışma fırsatı atladı. Bizim aile, tüm eşyalarını ev yapımı bir römork kazık ve Alaska-Kanada karayolunun kadar yolculuk yapmak, Alaska taşındı. Biz yeni bir yaşam ve kara kaplı vagonlar batıya giden ilk yerleşimciler gibi hissettim. Römork başarısızlığında - Matanuska Vadisi'nin kuzeyinde uzun yolculuklarda (Mt McKinley görüş.) Diğer maceralarını aksilikler vardı. Biz hala çok kötü ve Anchorage birkaç istasyonları resepsiyon alabilir yeni fangled TV setleri biri yoktu. Bunun yerine, açık, gece gökyüzünde keşfetmek, görüntüleme ve okuyan benim zaman geçirdim. (1954), kış aylarında yaptığı uzun çalışma saatleri, okuma ve çalışma nedeniyle gözlük gerekiyordu. Annem de, ilkokul öğretmeni olarak kariyerine başlayan çalıştı. Ben sınıflar 2-6 iyi bir eğitim aldı Palmer, Alaska, birleşik okul bölgesinde oldu. Sınıf arkadaşlarımdan çoğu devlet yetimhane kadar muhtemelen bir buz kütlesi üzerinde sol olmaktan büyük bir adım yakınında olduğu gibi, Eskimo ve Hint yetim idi. Deneyim Vadisi'nde her yerinden gelen insanlarla tanışma ve şeyler öğrenmek için büyük bir fırsat gibi görünüyordu. Biz sadece zaman zaman ördek yapmak ve nükleer veya hava saldırısı durumunda matkap kapsayacak şekilde vardı. Bu izole alanında, oyun üzerine dolaşıp ara sıra geyik dışında oldukça güvenli hissettim. Düşük sonunda biz de buz paten kış aylarında sert zemin nedeniyle dondu. Orada benim ilk buz patenciler (içinde ve dışında silah) yanı sıra, oyun ekipmanları, soğuk metal rakamlarına dilimin sopa öğrenme iplik için açısal momentum korunumu klasik dersler var.
Bu dönemde babam hidroloji ve avcılık için düzenli veri temin nasıl korkusuz bir kaşif olarak bana gösterdi. Biz dört yıl boyunca Alaska yedik ama avcılık ve balıkçılık kendi edinilmiş et satın almadım. Babam ve arkadaşı Frank Trainer vahşi doğaya gitmek ve sezon ne olursa olsun geri getirmek olacaktır: geyik, dağ koyunu ve keçisi, ren geyiği ve ayılar. Biz de büyük bir sebze bahçesi vardı. Büyüme mevsiminin kısa olmasına rağmen, ışığın gün uzun. Matanuska Vadisi'nde büyük sebze ünlüdür. Örneğin, bir yıl orada yaşamış olduğunu, bir 40-lb (18 kg) lahana devlet fuarında kazandı. Kış aylarında, geyik, şimdi bizim dondurulmuş sebze bahçesi haline gelir ve bazı kalan yiyecek, kazmak.
Winning a Nobel Prize is a life-changing event. It is a turning point. In addition to many people asking about how you arrived at this point, the winner is asked to produce his biography. All this and the events related to the Nobel Prize have resulted in each one of us going back and reviewing his life and influences that led to the present.
There were many key people, events and circumstances that had a substantial affect upon my development. However, it is clear that family has by far had the largest effect.
Both of my grandfathers were judges, along with my uncle and my cousin. One grandfather, Tal Crawford, served as Chief Justice during the Nuremberg War Crimes trial. Although I knew him only as a child, he had an influence upon me directly from his great kindness and careful discussions, and also through my mother Talicia. My father even started college with the intent to major in law, but World War II and interest in engineering and science diverted him.
Another key person was my Ph.D. thesis advisor at MIT, Professor David Henry Frisch. I was recently at a meeting with his son, University of Chicago Physics Professor Henry Frisch, and recalled how Professor Frisch related from time to time how he had descended from thirteen generations of rabbis, and that now there were two generations of physicists. (Henry is sure that the next generation will change the trend more quickly.) My family had a tradition in law, specifically as judges. We thought that all three of these professions had a number of traits in common: in particular, being able to reason, remember, and listen to others (perhaps less obvious for physicists but still true in collaborations).
The first pivotal event I remember in my development as an inquiring scientist began with a visit to my cousins, as we took a night drive across the state of Alabama. At that time, this was a very long distance to me. Excited from the visit with my cousins, I stayed awake, looking out the window rather than taking a nap. I noticed that the moon was following us mile after mile tagging along like my dog but with greater speed and persistence. I asked my parents, "How does the moon know to follow us?" They told me that the moon followed all the cars, not just ours. I was intrigued and wanted to know how the moon did this. Was it immensely superior to a dog? My parents patiently explained that the moon was very big and very far away and thus the angle did not change noticeably as we drove for miles. They gave examples of near and far objects that we could see along the way, so I could realize this for myself. I was impressed by how big and far away the moon must be but even more impressed that one could understand what they saw in the world and that it was so beautifully simple and clear when visualized in the proper way. It was a startling revelation that the world could be understood by simple rational evaluation.
Not long after that, I got another glimpse at the importance of education, study, and reason. My father (George Smoot II) and mother both had resumed their college educations after the war was over, and life settled down following the birth of myself and my sister Sharon. They would drive from our hometown to their new college, Auburn University (closer than their original Tulane and Sophie Newcomb alma maters). At that time, I attended Auburn day care. That semester, my mother had a biology/zoology class that ran late so I would sometimes attend the class with my mother, sitting on her lap, reading the text, and listening to the lectures. It was clear how my parents, the professors and students valued education, and that they were discovering and understanding things about the outdoors that I played in everyday. I liked the respect that the other students and professors gave my mother for being a good student, and that they tolerated me being in the class and sometimes explained things to me. The seriousness of learning was tempered with fun, so it was a wonderful place to be and opened up a whole new way of understanding the world as a child. I still spent a lot of time outside exploring nature but now tried to tie that to reason and a network of knowledge.
Figure 1. Young George Smoot with sister Sharon and mother Talicia at the age of discovery.
This thoughtful, educational life was very different from the other difficulties that my family was facing. With two kids, the budget was tight. Part of my father's education was covered by the G.I. bill, but my mother's had to be raised separately along with paying for other expenses. My father had started a lumber business after the war to provide additional income. The business was successful, providing just enough for us to eke by. Then, a problem came up. In one of the stands of trees that my father purchased, a large, productive still was producing bootleg alcohol for this dry portion of the state. As soon as the tree cutting began, the group operating the still approached my father. They offered him cash not to cut the trees and expose their substantial operation. My father, at some personal risk, informed the police, and the trees were promptly impounded (no longer allowed to be cut for the saw mill) by the judge handling the case. He was apparently on the payroll of the illegal distillery operation as some police must have been. This caused an immediate financial crisis for us, as much of the saw mills/lumber company funds were tied up in trees, which were to be cut down and then milled to lumber and sold. Suddenly there was a shortage of trees to mill. Needless to say, our lumber company was soon in bankruptcy. We quickly moved out of our house and in with my grandmother, while my parents struggled to finish their college courses and graduate.
Meanwhile, my father had migrated from law into engineering. I later wondered if it was due to the contrast between the spirit and the letter of the law as practiced in this lumber case or whether his natural talent and interest in engineering and mathematics emerged. Shortly after graduation, my father landed a job with the U.S. Geological Survey in hydrology (water resources). We were on the road to getting out of debt with no asset but our family education.
Soon, an opportunity opened up in the form of a USGS job in Alaska, a location where my father had served as a fighter pilot during World War II. He jumped at the chance to work in the field and its pioneering efforts. Our family moved to Alaska, piling all our belongings into a homemade trailer and making the trip up the Alaska-Canada highway. We felt like the early settlers going west in covered wagons to a new life and land. There were mishaps – failures of the trailer – and other adventures on the long trip north to the Matanuska Valley (in sight of Mt. McKinley). We were still very poor and did not have one of the new-fangled TV sets that could get reception from the few stations in Anchorage. Instead, I spent my time exploring the outdoors, viewing the night sky, and studying. By now (1954), I needed glasses due to the long hours reading and studying I did during the winters. My mother also worked, starting her career as an elementary school teacher. I was in the Palmer, Alaska unified school district from grades 2–6 where I received a good education. Many of my classmates were Eskimo and Indian orphans as the state orphanage was near by presumably a big step up from being left on an ice floe. The experience seemed like a great opportunity to meet people from all over the Valley and learn things. We only occasionally had to do the duck and cover drills in case of nuclear or air attack. In this isolated area, we felt fairly safe except for the occasional moose wandering onto the playground. Because the ground froze hard during the winter we could also ice skate at the low end. There I got my first classic lessons in conservation of angular momentum for spinning ice skaters (arms in and out) as well as learning not to stick my tongue on the cold metal figures of the playground equipment.
During this period my father showed me how to be an intrepid explorer as he regularly procured data for hydrology and hunting. We did not buy the meat we ate during our four years in Alaska but acquired our own from hunting and fishing. My father and his friend Frank Trainer would go into the wild and bring back whatever was in season: moose, mountain sheep and goats, caribou, and bears. We also had a large vegetable garden. Though the growing season was short, the light days were long. The Matanuska Valley is famous for its large vegetables. For example, one year that we lived there, a 40-lb (18 kg) cabbage won at the state fair. During the winter, moose would come down into our now frozen vegetable garden and dig out some of the remaining edibles.