gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Georg von Békésy
Georg von Békésy Budapeşte, Macaristan, 3 Haziran 1899, Alexander von Békésy, bir diplomat ve eşi Paula oğlu doğdu. Münih onun erken eğitim, Konstantinopolis, Budapeşte ve Zürih özel bir okul. İsviçre «Maturitätsprüfung» geçtikten sonra o Bern Üniversitesi'nde kimya okudu. Kısa bir askerlik hizmetini sonra doktorasını aldı 1923 yılında Budapeşte Üniversitesi'nden Fizik. Daha sonra 1946 yılına kadar kaldı Budapeşte'de Macar Postane hizmetleri girdi. Telekomünikasyon geliştirme merkezlerinden biri o anda, Berlin Siemens ve Halske AG Merkez Laboratuvarı az bir yıl çalıştı. Tatil sırasında elleri zarar vermeden uzun saatler için bir dosya kullanmayı öğrenmek, farklı atölyelerde yaptığı serbest zaman geçirdim.
Macar Mesaj Offce araştırma laboratuvarında yaptığı çalışmalar, özellikle uzun mesafe telefon iletim sorunları ile ilgili oldu. Bu laboratuvar dostu ve verimli bir ortamda mümkün onu iletim sisteminin ana bileşeni olarak kulak çalışmasında önemli bir zaman geçirmek için yaptı. Çok geçmeden, Postane, hastane ve mekanik atölyeler otopsi odalarında bir sıkıntı oldu. Orada sabah insan kemik tozu, matkap basın bulmak için sevmiyordu. Ama harika bir laboratuvar ruhu, İkinci Dünya Savaşı'nın tahribatlar tarafından üretilen dışında, tüm zorlukların üstesinden gelmek için yardımcı oldu.
1939-1946 yıl boyunca o da Budapeşte Üniversitesi Deneysel Fizik Profesörü oldu. O, Karolinska Enstitüsü konuk ve Stockholm Teknik Enstitüsü araştırma yaptım İsveç, Macaristan, 1946 yılında bıraktı. Bu hasta tarafından işletilen ve işitme alanı dışında uygulamalar vardır odiometre yeni bir türü geliştirdi bu dönemde oldu. Örneğin, karanlık adaptasyonu sırasında güvercinlerin göz hassasiyeti değişimin belirlenmesi için izin verdi.
1947 yılında Amerika Birleşik Devletleri'ne gitti ve o zamandan bu yana Harvard Üniversitesi Psiko-Akustik Laboratuvarı çalıştı. Son zamanlarda o sinir kaynağı ile iç kulak arasında mekanik bir model gelişmekte olan ilgi, sinir kaynağı kol cilt tarafından temsil ediliyor. Bu model, uzun yıllar boyunca takip edilmiştir bazı özel sorunların araştırılması yararlı bir araç haline geldiğini işitme fenomeni çok yakın benzerlik gösterir.
Onun onur içinde Denker Otoloji Ödülü (1931), Konuşma Guyot Ödülü ve Groningen Üniversitesi (1939) ve Otoloji Shambaugh Ödülü (1950) Otoloji. O Bilimler Berlin Akademisi (1937), Akademi Ödülü Bilim Budapeşte Akademisi (1946), Deneysel Psikologlar Derneği (1955) Howard Crosby Warren Madalyası Leibnitz Madalyası alıcı ve Altın Madalya Amerikan otolojik Derneği (1957) ve Amerika Akustik Derneği (1961). Munster (1955) ve Bern (1959) Üniversiteleri tarafından kendisine fahri doktora (MD) takdim edildi.
Nobel anlatım, Fizyoloji veya Tıp 1942-1962, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1964 itibaren
Bu otobiyografi / biyografi ödülü anda yazılı ve kitap serisi Les Prix Nobel ilk kez yayımlandı. Daha sonra düzenlenebilir ve Nobel Anlatım yayınlanamaz. Bu belge alıntı için, yukarıda gösterildiği gibi her zaman kaynak belirtiniz.
Georg von Békésy 13 Haziran 1972 tarihinde öldü.
Georg von Békésy was born in Budapest, Hungary, on June 3, 1899, the son of Alexander von Békésy, a diplomat, and his wife, Paula. He received his early education in Munich, Constantinople, Budapest, and in a private school in Zurich. Having passed the Swiss «Maturitätsprüfung» he studied chemistry at the University of Berne. After a short military service he received his Ph.D. in Physics in 1923 from the University of Budapest. Later on he entered the services of the Hungarian Post Office in Budapest where he stayed until 1946. He worked one year at the Central Laboratory of Siemens and Halske A.G. in Berlin, at that time one of the centers in the development of telecommunication. During vacations he spent his free time in different workshops learning how to use a file for many hours without hurting the hands.
His work in the research laboratory of the Hungarian Post Offce was concerned mainly with problems of long-distance telephone transmission. The friendly and efficient atmosphere of this laboratory made it possible for him to spend considerable time in the study of the ear as a main component of the transmission system. Soon he became a nuisance to the autopsy rooms of the hospitals and the mechanical workshops of the Post Office. There they did not like to find their drill press full of human-bone dust in the morning. But the wonderful laboratory spirit helped to overcome all difficulties, except those produced by the destructions of World War II.
During the years 1939-1946 he was also Professor of Experimental Physics at the University of Budapest. He left Hungary in 1946 for Sweden, where he was a guest of the Karolinska Institute and did research at the Technical Institute in Stockholm. It was during this period that he developed a new type of audiometer which is operated by the patient and has applications outside the field of hearing. For instance, it has permitted the determination of the change in sensitivity of the eye of pigeons during dark adaptation.
In 1947 he went to the United States and has worked since then at Harvard University in the Psycho-Acoustic Laboratory. Lately he has been interested in developing a mechanical model of the inner ear with nerve supply, the nerve supply being represented by the skin of the arm. This model shows such close similarity to phenomena in hearing that it has become a useful tool in the investigation of some specific problems that have been pursued for many years.
His honours include the Denker Prize in Otology (1931), the Guyot Prize for Speech and Otology of Groningen University (1939) and the Shambaugh Prize in Otology (1950). He was the recipient of the Leibnitz Medal of the Berlin Academy of Sciences (1937), the Academy Award of the Budapest Academy of Science (1946), the Howard Crosby Warren Medal of the Society of Experimental Psychologists (1955), and the Gold Medals of the American Otological Society (1957) and the Acoustical Society of America (1961). Honorary doctorates (M.D.) were conferred on him by the Universities of Munster (1955) and Berne (1959).
From Nobel Lectures, Physiology or Medicine 1942-1962, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1964
This autobiography/biography was written at the time of the award and first published in the book series Les Prix Nobel. It was later edited and republished in Nobel Lectures. To cite this document, always state the source as shown above.
Georg von Békésy died on June 13, 1972.