gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Fredrik Bajer
Danimarka pasifist, Fredrik Bajer (21 Nisan 1837-22 Ocak 1922), yakın Vester Egede, Naestved, Danimarka doğumlu. Alfred Beyer adında bir din adamının oğlu, o onun soyadı değişmiş yazım 1865 yılında kabul etmiştir.
Bajer Sorø Akademisi 1848 yılında girdi ve altı yıl sonra bir askeri okul. 1856 yılında başka bir askeri okula gelişmiş ders almak için 1860 yılında iki yıl boyunca onun hizmetini kesintiye sonra Naestved ve Holstein eyaletinde ilk konuşlu, Dragoons bir teğmen olarak orduya katıldı. 1864 Prusya ve Avusturya'ya karşı savaşı sırasında, o, onun yetenek ve davranışları ile dikkat kazanan ve ilk teğmen rütbesine terfi kazanç Kuzey Jutland bölgesindeki asker emretti. Onun kayıt rağmen, savaşın sonunda genel bir azalma sırasında asker, 1865 Haziran ayında ordudan taburcu edildi. Ancak, o onun görevden alınması öncesinde bile, biraz daha felsefi bir yaşam askeri yolu daha için biçilmiş kaftan olduğunu, otobiyografisinde de gösterdiği gibi, düşünmeye başlamıştı.
Bajer yirmi sekiz ve otuz beş yaş arası, onun daha sonra kariyerinin temellerini attı. Kopenhag'da bir öğretmen ve çevirmen olarak kendini kurulmuş; mastering, Fransızca, Norveççe, İsveççe, diller okudu serbest yazarak onun gelir tamamlanan; konuştu ve onun dikkatini en büyük pay alma sonrasında olan konularda yazdı; 1872 yılında siyasete girdi. Bu yıl önümüzdeki yirmi üç yıl boyunca orada koltuğunu koruyarak Folketing, Danimarka Temsilciler Meclisi seçildi.
Politikada Bajer liberal eğilimler görüntülenir, ancak, parti disiplini antipati, siyasi bağlarınızı bağımsız kaldı. Siyasi hayatının desteklenen ana nedenleri o zaten haline belirgin olduğu tespit edilmiştir: uluslararası barış ve Danimarka tarafsızlık, İskandinav birliği, kadın hakları, eğitim ve.
Eğitim alanında, özellikle imlâ ve fonasyon Bajer dilbilim, profesyonel olarak ilgilenen, ama aynı zamanda okul örgütü ile ilgili, o Pedagoji Derneği yönetim kurulu üyesi ve ilk İskandinav önemli bir rol oynadı 1870 yılında Göteborg schoolmen bir konferans düzenledi.
Bajer Dansk Kvindesamfund bulundu yardımcı kadın hakları için Danimarka'nın önde gelen sözcülerinden biri [Danimarka Kadınlar Derneği] 1871 yılında ve kadınlar için eşitlik, özellikle ekonomik konularda adına Folketing mevzuatı destekliyor.
1870 yılında Bajer Nordisk Fristats Samfund İskandinav birlik ve beraberlik tanıtımına adanmış [İskandinav Ücretsiz Derneği] başladı ve iki yıl boyunca haftalık dergi Folkevennen [Halk Friend] düzenlenebilir. Sonunda, İskandinav birliği fikirlerini ayrılmaz, tarafsızlık ve barış onun gelişen fikirleri ile ilgili oldu.
Bajer gününü organize barış hareketi dillerde yaptığı çalışma ile tanıttı ve Fransız barış lideri, Frédéric Passy çabaları özellikle ilgi oldu ve 1867 yılında kurulan Ligue intenationale ve Permanente de la paix iş onun sunan, edebiyatı dağıtma yardımcı olur. Tarafsızlık açısından barış algılama bir yönü, 1892 kadar başkan olarak hizmet veren, [Danimarka Tarafsızlık Tanıtma Derneği] Neutralisering Danmarks til Föreningen adı altında 1882 yılında Danimarka'nın ilk barış toplum kurdu. (Daha sonra bu ilişki Danimarka Barış Derneği oldu ve hala daha sonra Danimarka Barış ve Lig Milletler Derneği) yaptığı askeri eğitim avantajı kullanarak, İskandinav ülkeleri, stratejik önemi nedeniyle Avrupalı ??bir savaş durumunda karşılaşılan tehlike gösterdi kendi sınırları ve komşu İskandinav tarafsızlık, İsviçre ve Belçika model, uluslararası kabul görmüş olması önerilen su yollarının. 1883 ve 1889 yılları arasında, çeşitli uluslararası kuruluşlar tarafından önerisini ilke olarak kabul edilmiş, ancak daha sonra Bajer tarafsızlığı garanti etmek için diğer devletlere güvenerek olmadan bağımsız olarak sürdürmeye Danimarka yaşam bir şekilde olması gerektiğine inanıyoruz geldi.
Bajer hızla gelişen uluslararası barış hareketi içinde önemli bir figür haline geldi. 1884 yılında Bern, 1914 yılına kadar Avrupa Barış Kongresi'ne katıldı girişimiyle 1885 yılında ilk İskandinav Barış Toplantısı olarak adlandırılan olanlar ile paylaştı, 1889 yılında Paris'te ilk düzenli Dünya Barış Kongresi katıldı ve düzenli olarak kongre Danimarka Barış Derneği temsil ve aynı zamanda 1889 yılında Paris'te düzenlenen Arası Birliğin ilk toplantısına katıldı. 1890 yılında Londra'da ikinci Dünya Barış Kongresi, Bajer barış hareketi ve pasifist bilgi için bir takas için bir odak noktası olarak hareket etmek Bern merkezi ile daimi bir büro oluşturulmasını önerdi. 1891 yılında Roma'da yapılan kongrede öneri kabul edildi ve Bajer kendi yönetim kurulu ilk cumhurbaşkanı seçildi. Bajer yirmi beş yıldır sekreter olarak görev yapan, 1891 yılında Danimarka Arası Grubu kurdu ve 1908 yılında İskandinav Arası Birliğin kurulması için yolu hazırladı.
Bu tahkim inanan, tatmin edici eğer biraz dikkatli bir dikkatle Bajer, uluslar arasındaki görüş farklılıklarını giderme savaş, 1888 yılında Danimarka Parlamentosu yönlendirileceksiniz, İsveç ve Norveç ile tahkim anlaşmaları yapmak ifadeli öneri yerini olabilir bir mekanizma oldu.
Bajer tüm bu nedenlerden aktif katılımı için sürekli onun aktivite sırasında, çok sayıda makale, broşür, ve kitap yayıncılığı, yazdıklarının desteği eklendi.
1907 sonrasında, Bajer sağlığı bozulmuştur. O yıl Barış Bürosu Yönetim Kurulu, onursal başkan olmak için aktif ofisinden istifa etti ve 1916 yılında Arası çalışmaları ile bağlantılı olarak çeşitli görevler. Dünya Savaşı gözlemleyerek bile geçersiz bir onun son yıllarda, halen, dünya olaylarını hakkında bilgi tutulur ve kararlı bir pasifist neden olan inancını korumuştur. O 1922 yılında Kopenhag'da öldü.
The Danish pacifist, Fredrik Bajer (April 21, 1837-January 22, 1922), was born in Vester Egede, near Naestved, Denmark. The son of a clergyman named Alfred Beyer, he adopted the altered spelling of his surname in 1865.
Bajer entered the Sorø Academy in 1848 and six years later a military school. In 1856 he joined the army as a lieutenant in the Dragoons, stationed first in Naestved and then in Holstein, interrupting his service for two years in 1860 to take advanced courses in another military school. During the 1864 war against Prussia and Austria, he commanded troops in northern Jutland, winning attention by his ability and conduct and earning promotion to the rank of first lieutenant. Despite his record, he was discharged from the army in June of 1865 during a general reduction of troops at the end of the war. Even before his dismissal, however, he had begun to think, as his autobiography shows, that he was more cut out for a philosophical than for a military way of life.
Between the ages of twenty-eight and thirty-five, Bajer laid the foundations of his later career. He studied languages, mastering French, Norwegian, and Swedish; established himself as a teacher and translator in Copenhagen; supplemented his income by free-lance writing; spoke and wrote on the subjects which were thereafter to claim the major share of his attention; and entered politics in 1872. In that year he was elected to the Folketing, the Danish House of Representatives, retaining his seat there for the next twenty-three years.
In politics Bajer displayed liberal tendencies, but, disliking party discipline, remained independent of political affiliation. The main causes he supported in his political life were those with which he had already become prominently identified: international peace and Danish neutrality, Scandinavian unity, women's rights, and education.
In the field of education, Bajer was professionally interested in linguistics, particularly in orthography and phonation, but he was concerned with school organization as well; he was a member of the governing board of the Pedagogical Society and played an important role in the first Scandinavian conference of schoolmen held in Göteborg in 1870.
Bajer was one of Denmark's leading spokesmen for women's rights helping to found the Dansk Kvindesamfund [Danish Women's Society] in 1871 and supporting legislation in the Folketing on behalf of equality for women, especially in economic matters.
In 1870 Bajer started the Nordisk Fristats Samfund [Society of Nordic Free States], dedicated to the promotion of Nordic unity and cooperation, and for two years edited its weekly journal Folkevennen [Friend of the People]. Eventually, his ideas on Scandinavian unity became inextricably associated with his evolving ideas on neutrality and peace.
Bajer was introduced to the organized peace movement of his day through his study of languages and became especially interested in the efforts of the French peace leader, Frédéric Passy, and the work of the Ligue intenationale et permanente de la paix founded in 1867, offering his help in distributing its literature. Perceiving one aspect of peace in terms of neutrality, he founded the first Danish peace society in 1882 under the name Foreningen til Danmarks Neutralisering [Society for Promotion of Danish Neutrality], serving as its president until 1892. (Later this association became the Danish Peace Society, and still later the Danish Peace and League of Nations Society.) Using his military training to advantage, he cited the danger the Nordic countries faced in the event of a European war because of the strategic importance of the water routes adjacent to their borders and proposed that Scandinavian neutrality, modeled on that of Switzerland and Belgium, be internationally recognized. Between 1883 and 1889 his proposal was adopted in principle by several international organizations, but later Bajer came to believe that neutrality should be a way of life for Denmark to pursue independently without relying on other states to guarantee it.
Bajer rapidly became a major figure in the flourishing international peace movement. He participated in the European Peace Congress at Bern in 1884, shared the initiative with those who called the first Scandinavian Peace Meeting in 1885, attended the first regular World Peace Congress at Paris in 1889 and regularly represented the Danish Peace Society at the congresses until 1914, and also in 1889 attended the first meeting of the Interparliamentary Union held in Paris. At the second World Peace Congress in London in 1890, Bajer proposed the creation of a permanent bureau, with headquarters in Bern, to act as a focus for the peace movement and a clearinghouse for pacifist information. The proposal was approved in 1891 at the congress in Rome, and Bajer was named the first president of its governing board. Bajer founded the Danish Interparliamentary Group in 1891, acting as its secretary for twenty-five years, and prepared the way for the creation of the Scandinavian Interparliamentary Union in 1908.
Believing that arbitration was a mechanism which could satisfactorily supplant that of war in settling differences among nations, Bajer guided through the Danish Parliament in 1888, a carefully, if somewhat cautiously, worded proposal to establish arbitration agreements with Sweden and Norway.
To his active participation in all these causes Bajer constantly added the support of his writing, publishing many articles, pamphlets, and books in the course of his activity.
After 1907, Bajer's health deteriorated. In that year he resigned from active office on the board of the Peace Bureau to become its honorary president, and in 1916 from his various duties in connection with the Interparliamentary work. An invalid in his last years, he still kept informed on world events and, even while observing World War I, resolutely maintained his faith in the pacifist cause. He died in Copenhagen in 1922.