gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Frederick Sanger
İstanbul, babam, Frederick Sanger, aynı zamanda bir tıp doktoru oldu Rendcombe köyünde 13 Ağustos 1918 tarihinde doğdu. Ondan çok etkilenmişti ve muhtemelen daha çok kardeşimin Theodore (Bana bir yıl daha eski), yakında biyolojide ilgi oldu ve bilim ve bilimsel yöntemin önemini bir saygı geliştirdi. Bryanston Okulu ve St John 's College, Cambridge, muhtemelen ortalama değil, seçkin bir bilim adamı üzerindeydi. Başlangıçta tıp öğrenimi için tasarlanmıştır vardı, ama Üniversiteye gitmeden önce ben benim faaliyetleri ve daha çıkarlarını ben babamın mesleği mümkün olduğu ortaya çıktı daha tek bir hedefe konsantre olduğu bir kariyer için daha uygun olacağına karar vermişti. Bu yüzden, Cambridge vardıklarında, bilimi, incelemeye karar verdi ve son derece esas FG tarafından kurulmuştur Ernest Baldwin ve nispeten genç ve hevesli Biyokimya Anabilim Dalı, ayrıca diğer üyeleri aracılığıyla, ben ilk duydum, biyokimya heyecan ve ilgi oldu Hopkins. Burada yaşayan madde gerçekten anlamak ve birçok tıbbi sorunları daha bilimsel bir temelde geliştirilmesi için bir yol olduğu gibi göründü bana.
Benim edebiyat fakültesi mezunu aldıktan sonra 1939 yılında derecesi Biyokimya gelişmiş bir ders almak Üniversitesi'nde bir yıl daha kaldı ve birinci sınıf bir sınav sonuç elde kendimi ve benim öğretmenleri şaşırttı. Ben savaş sırasında bir vicdani retçi olduğunu ve doktora çalışması için izin verildi A. Neuberger Biyokimya Anabilim Dalı, lisin metabolizma ve patates azot ile ilgili daha pratik bir sorun yoktu derece. Ilk araştırma yapmak nasıl öğretti Neuberger, hem teknik hem de bir yaşam biçimi olarak, ben ona çok şey borçludur. 1943 yılında A. C. Chibnall başardı F.G. Cambridge Biyokimya Profesörü olarak Hopkins ve ben, özellikle insülin proteinler üzerinde yaptığı araştırma çalışma grubu ve katıldı. Bu protein kimyada özellikle heyecan verici bir dönemdi. Yeni fraksiyonasyon teknikleri özellikle AJP tarafından geliştirilmiştir Martin ve arkadaşları, ve orada yaşayan madde bu temel bileşenleri tam kimyasal yapısını belirleyen gerçek bir olasılık gibi görünüyordu. Amino asit sıralama için yeni yöntemler geliştirme konusunda başarılı oldu ve bunun için 1958 yılında Kimya dalında Nobel Ödülü verildi, insülin tam sırası anlamak için onları kullandı. Bu ödül, benim sonraki kariyerine önemli ve teşvik edici bir etkisi vardı. Ben sadece temel araştırma konsantre Cambridge kaldı ve kaçınarak kadar mümkün öğretim veya idari sorumlulukları vardı. İşimin Bu tanıma beni, yenilenmiş bir güven ve zevk hayat bu şekilde devam coşku verdi. Bu da beni daha iyi araştırma olanakları elde etmek ve daha da önemlisi, mükemmel meslektaşları çekmek için etkin.
1943 yılına kadar herhangi bir nakit ödeme aldı. Annem nispeten varlıklı bir pamuk üreticisi kızı olarak ben kendimi desteklemek için başardı. 1944'den 1951 Beit Memorial Fellowship Tıbbi Araştırma düzenlenen ve 1951 yılından bu yana Tıbbi Araştırma Konseyi personel edilmiştir. 1962 yılında MF ile birlikte, yeni inşa edilen Laboratuvar Moleküler Biyoloji Cambridge taşındı FHC dahil Cavendish Laboratuvarı Perutz birim Crick, J. C. Kendrew, H.E. Huxley ve A. Klug. Bu atmosferde Yakında nükleik asitlerin ilgilenmeye başladı. Zamanda proteinler, nükleik asitlerin büyük bir değişiklik gibi görünmekle birlikte, "sıralama" temel sorun ile ilgili aynı kaldı. Ve gerçekten de bu tema dizilerinin bir bilgi madde yaşayan anlayışımıza çok katkıda bulunabilir çünkü kendi içsel hayranlık ve mahkumiyet her ikisi de, 1943 yılından beri tüm araştırma merkezi olmuştur. Nükleik asitlerin İşim benim Nobel konuşması özetlenmiştir. Bu işi tek elle yapılmış değil ve ben vardı mükemmel işbirlikçilerine çok şey borçludur. Bunların çoğu laboratuvar birkaç yıl geçirdikten ve onların deneyim ve fikir getiren öğrenciler ve doktora sonrası arkadaşlarının var, ama benim daha kalıcı meslektaşları, BG özellikle borçlu hissediyorum Barrell, A.R. Coulson ve G.G. Brownlee, biz geliştirdik yöntemleri çok daha fazla katkıda bulunmuştur.
1940 yılında Margaret Joan Howe ile evlendi. Her ne kadar bir bilim adamı değil, kendini o mutlu ve huzurlu bir ev sağlayarak çalışmak benim için herkesten daha fazla katkıda bulunmuştur. Biz, iki oğlu Robin ve Peter, 1943 ve 1946 yılında doğmuş ve 1960 yılında doğmuş bir kızı, Sally Joan var. Benim iş dışında benim ana ilgi bahçe ve en iyi "teknelerle ilgili karışıklık" olarak tarif edilebilir.
Les Prix Nobel. Nobel ödülleri 1980, Editör Wilhelm Odelberg, [Nobel Vakfı, Stockholm, 1981
Bu otobiyografi / biyografi ödülü zamanda yazılmış ve daha sonra kitap serisi Les Prix Nobel / Nobel Ders Verme yayımlandı. Bu bilgiler bazen Laureate tarafından sunulan bir zeyilname ile güncellenir.
Telif Hakkı © Nobel Vakfı, 1980
Lahikası, Mayıs 2005
Insülin çalışmanın ardından, proteinler ve özellikle bazı enzimlerin aktif merkezlerine eğitim için daha fazla yöntemler geliştirilmiştir. 1960 Çevresi, nükleik asitler, RNA ve DNA benim dikkatimi döndü. RNA küçük dizilerinin belirlenmesi için yöntemler geliştirdi. 1975 yaklaşık olarak DNA "dideoxy" tekniği geliştirme çalışmaları sonuçlandı. Bu nispeten hızlı bir yöntem ve insan mitochrondrial DNA (16.338 nükleotidler) ve 1977 yılında bakteriyofaj l (48,500 nükleotidler) bakteriyofaj fx 174 5375 nükleotidlerin DNA dizisi belirlemek için kullanılmıştır. Bu yöntem geliştirilmiş ve diğer insan genomu (3 milyar nükleotid) otomatik hale getirilmiştir.
Ben 1983 yılında emekli oldu.
I was born on 13th August 1918 in the village of Rendcombe in Gloucestershire, where my father, also Frederick Sanger, was a medical practitioner. Influenced by him, and probably even more so by my brother Theodore (a year older than me), I soon became interested in biology and developed a respect for the importance of science and the scientific method. At Bryanston School and St John's College, Cambridge, I was probably above average but not an outstanding scholar. Initially I had intended to study medicine, but before going to University I had decided that I would be better suited to a career in which I could concentrate my activities and interests more on a single goal than appeared to be possible in my father's profession. So I decided to study science and, on arrival at Cambridge, became extremely excited and interested in biochemistry when I first heard about it, principally through Ernest Baldwin and also other members of the relatively young and enthusiastic Biochemistry Department that had been founded by F.G. Hopkins. It seemed to me that here was a way to really understand living matter and to develop a more scientific basis to many medical problems.
After taking my B.A. degree in 1939 I remained at the University for a further year to take an advanced course in Biochemistry, and surprised myself and my teachers by obtaining a first class examination result. I was a conscientious objector during the war and was allowed to study for a Ph.D. degree, which I did in the Biochemistry Department with A. Neuberger, on lysine metabolism and a more practical problem concerning the nitrogen of potatoes. It was Neuberger who first taught me how to do research, both technically and as a way of life, and I owe much to him. In 1943 A.C. Chibnall succeeded F.G. Hopkins as Professor of Biochemistry at Cambridge and I joined his research group working on proteins and, in particular, insulin. This was an especially exciting time in protein chemistry. New fractionation techniques had been developed, particularly by A.J.P. Martin and his colleagues, and there seemed to be a real possibility of determining the exact chemical structure of these fundamental components of living matter. I succeeded in developing new methods for amino acid sequencing and used them to deduce the complete sequence of insulin, for which I was awarded the Nobel Prize for Chemistry in 1958. This award had an important and stimulating effect on my subsequent career. I had remained in Cambridge concentrating only on basic research and avoiding as far as possible teaching or administrative responsibilities. This recognition of my work gave me renewed confidence and enthusiasm to continue in this way of life, which I enjoyed. It also enabled me to obtain better research facilities and, even more important, to attract excellent colleagues.
Until 1943 I received no stipend. I was able to support myself as my mother was the daughter of a relatively wealthy cotton manufacturer. From 1944 to 1951 I held a Beit Memorial Fellowship for Medical Research, and since 1951 I have been on the staff of the Medical Research Council. In 1962 I moved to their newly built Laboratory of Molecular Biology in Cambridge, together with M.F. Perutz's unit from the Cavendish Laboratory which included F.H.C. Crick, J.C. Kendrew, H.E. Huxley and A. Klug. In this atmosphere I soon became interested in nucleic acids. Although at the time it seemed to be a major change from proteins to nucleic acids, the concern with the basic problem of "sequencing" remained the same. And indeed this theme has been at the centre of all my research since 1943, both because of its intrinsic fascination and my conviction that a knowledge of sequences could contribute much to our understanding of living matter. My work on nucleic acids is summarised in my Nobel lecture. This work has not been done single-handed and it owes much to the excellent collaborators I have had. Most of these have been students and postdoctoral fellows spending a few years in the laboratory and bringing their experience and ideas with them, but I feel particularly indebted to my more permanent colleagues, B.G. Barrell, A.R. Coulson and G.G. Brownlee, who have contributed so much to the methods we have developed.
I was married to Margaret Joan Howe in 1940. Although not a scientist herself she has contributed more to my work than anyone else by providing a peaceful and happy home. We have two sons, Robin and Peter, born in 1943 and 1946, and a daughter, Sally Joan, born in 1960. Apart from my work my main interests are gardening and what can best be described as "messing about in boats".
From Les Prix Nobel. The Nobel Prizes 1980, Editor Wilhelm Odelberg, [Nobel Foundation], Stockholm, 1981
This autobiography/biography was written at the time of the award and later published in the book series Les Prix Nobel/Nobel Lectures. The information is sometimes updated with an addendum submitted by the Laureate.
Copyright © The Nobel Foundation 1980
Addendum, May 2005
Following the work on insulin I developed further methods for studying proteins and particularly the active centres of some enzymes. Around 1960 I turned my attention to the nucleic acids, RNA and DNA. I developed methods for determining small sequences in RNA. The work culminated in the development of the "dideoxy" technique for DNA sequencing around 1975. This was a relatively rapid method and was used to determine the DNA sequence of the bacteriophage fx 174 of 5375 nucleotides in 1977, of human mitochrondrial DNA (16,338 nucleotides) and of bacteriophage l (48,500 nucleotides). The method has been improved and automated in other human genome (3 billion nucleotides).
I retired in 1983.