gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Frederick G. Banting
Frederick Grant Banting Alliston, Ont, 14 Kasım 1891 tarihinde doğdu, Kanada. William Thompson Banting ve Margaret Grant beş çocuğundan en küçüğüydü. Alliston Kamu ve Liseler az eğitimli, daha sonra University of Toronto tanrısallığını çalışma için gitti, ama en kısa zamanda tıp çalışma aktarılır. 1916 yılında onun M.B. aldı derecesi ve bir kerede Kanada Ordu Tıp Kolordu katıldı ve Fransa, Birinci Dünya Savaşı sırasında, hizmet. 1918 yılında CAMBRAI savaşında yaralandı ve 1919 yılında o ateş altında kahramanlık Askeri Haç verildi.
1919 yılında savaş sona erdiğinde, Kanada'ya geri döndü ve kısa bir süre Londra, Ontario bir tıp doktoru için Banting. Hasta Çocuklar, Toronto Hastanesi Cerrah Resident, 1919-1920 yılı içerisinde, ortopedik tıp okudu ve oldu. 1920 den 1921 kadar onun genel uygulama dışında Londra, Kanada Western Ontario Üniversitesi, ortopedi yarı zamanlı öğretmenlik yaptı, 1921'den 1922 yılına kadar, Toronto Üniversitesi'nde Farmakoloji Öğretim Görevlisi oldu. 1922 yılında altın madalya ile birlikte, onun MD derecesini aldı.
Daha önce, ancak, Banting diyabet derin bir ilgi olmuştu. Naunyn, Minkowski, Opie, Schafer, ve diğerlerinin çalışmaları, diyabet, pankreasta Langerhans adalar tarafından salgılanan bir protein hormonu eksikliği neden olduğunu belirtmişti. Schafer bu hormonun adı insülin vermişti ve insülin şeker metabolizmasını kontrol ettiğini gerekiyordu, bu nedenle bu eksikliği, kan ve idrarda şeker aşırı atılımı şeker birikimi ile sonuçlanır. Bu protein insülin pankreas proteolitik enzim tarafından yok edildiği için, muhtemelen eksik insülin, pankreas, taze ya da özleri ile hastaların beslenme kaynağı girişimleri başarısız oldu. Sorun, bu nedenle, böylece yıkılmıştı önce pankreas insülin ayıklamak için nasıl.
Banting işaret Musa Baron, bir tıp dergisinde bir makale okudum, bu sorunu göz önünde bulundurarak iken, pankreatik kanal deneysel ligatür kapatıldığında, Langerhans hücreleri dejenere salgılar tripsin pankreas, ama bu adalar sağlam kalır. Bu pankreatik kanal ligasyonu salgılar tripsin, hücreleri yok ederek, böylece, tripsin salgılayan hücrelerin dejenerasyonu için yeterli zaman izin edildikten sonra, insülin olabilir, insülin yıkımı önlemek olacağı fikri Banting için önerilen Langerhans sağlam adalardan gelen ayıklanır.
Bu olasılığını araştırmak için kararlı Banting, çeşitli kişi ile tartıştığını, aralarında JJR Macleod, Toronto Üniversitesi Fizyoloji Profesörü ve Macleod ona bunun üzerine deneysel çalışmalar için olanaklar verdi. Dr. Charles Best, sonra bir tıp öğrencisi, Banting asistanı olarak atandı ve birlikte Banting ve Best insülinin keşfi yol çalışmaları başlamış oldu.
1922 Banting Toronto Üniversitesi Tıp Kıdemli Demonstrator atandı vardı ve 1923 yılında Banting ve Tıbbi Araştırmalar Başkanı, Ontario Eyaleti Yasama ile donatılmış olmuştu seçildi. Ayrıca Toronto General Hospital, Hasta Çocuklar Hastanesi ve Toronto Western Hastanesi Fahri Danışmanlık Doktor olarak atandı. Banting ve Best Enstitüsü, silikozis, kanser, boğulma mekanizması ve nasıl karşı sorunları ele Banting. İkinci Dünya Savaşı sırasında o uçan (karartma gibi) ile bağlantılı sorunları büyük ilgi oldu.
LL.D. onun tıp diplomasını yanı sıra, aynı zamanda, 1923 yılında elde Banting derecesi (Queens) ve D.Sc. derecesi (Toronto). Macleod ile paylaştığı 1923, Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü ödül için, önce o Reeve Toronto Üniversitesi (1922) Ödülü aldı. 1923 yılında, Kanada Parlamentosu, ona 7500 $ Life of rant verdi. Cameron, 1928 Banting yılında Edinburgh ders verdi. İngiliz ve Amerikan Fizyolojik Dernekleri ve Amerikan Farmakoloji Derneği de dahil olmak üzere, memleketin içinde ve yurt dışında çok sayıda tıp akademileri ve toplumlar üyesi olarak atandı. 1934 yılında şövalye oldu.
Keskin bir ressam olarak, Banting Hükümeti tarafından desteklenen Kuzey Kutup Dairesi üzerinde bir resim sefer, bir kez yer aldı.
Banting Marion Robertson, 1924 yılında evlenmiş, bir çocuk vardı, William (d. 1928). Bu evlilik 1932 yılında boşanmayla sona erdi ve 1937 yılında Henrietta Balo evli Banting.
İkinci Dünya Savaşı patlak verdiğinde, o İngiliz ve Kuzey Amerika tıbbi hizmetler arasında bir irtibat subayı olarak görev yaptı ve bu nedenle meşgul iken, o, Şubat 1941'de, Newfoundland bir hava felaket öldürüldü.
Nobel anlatım, Fizyoloji veya Tıp 1922-1941, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1965 itibaren
Bu otobiyografi / biyografi ödülü anda yazılı ve kitap serisi Les Prix Nobel ilk kez yayımlandı. Daha sonra düzenlenebilir ve Nobel Anlatım yayınlanamaz. Bu belge alıntı için, yukarıda gösterildiği gibi her zaman kaynak belirtiniz.
Frederick G. Banting 21 Şubat 1941 tarihinde öldü.
Frederick Grant Banting was born on November 14, 1891, at Alliston, Ont., Canada. He was the youngest of five children of William Thompson Banting and Margaret Grant. Educated at the Public and High Schools at Alliston, he later went to the University of Toronto to study divinity, but soon transferred to the study of medicine. In 1916 he took his M.B. degree and at once joined the Canadian Army Medical Corps, and served, during the First World War, in France. In 1918 he was wounded at the battle of Cambrai and in 1919 he was awarded the Military Cross for heroism under fire.
When the war ended in 1919, Banting returned to Canada and was for a short time a medical practitioner at London, Ontario. He studied orthopaedic medicine and was, during the year 1919-1920, Resident Surgeon at the Hospital for Sick Children, Toronto. From 1920 until 1921 he did part-time teaching in orthopaedics at the University of Western Ontario at London, Canada, besides his general practice, and from 1921 until 1922 he was Lecturer in Pharmacology at the University of Toronto. In 1922 he was awarded his M.D. degree, together with a gold medal.
Earlier, however, Banting had become deeply interested in diabetes. The work of Naunyn, Minkowski, Opie, Schafer, and others had indicated that diabetes was caused by lack of a protein hormone secreted by the islands of Langerhans in the pancreas. To this hormone Schafer had given the name insulin, and it was supposed that insulin controls the metabolism of sugar, so that lack of it results in the accumulation of sugar in the blood and the excretion of the excess of sugar in the urine. Attempts to supply the missing insulin by feeding patients with fresh pancreas, or extracts of it, had failed, presumably because the protein insulin in these had been destroyed by the proteolytic enzyme of the pancreas. The problem, therefore, was how to extract insulin from the pancreas before it had been thus destroyed.
While he was considering this problem, Banting read in a medical journal an article by Moses Baron, which pointed out that, when the pancreatic duct was experimentally closed by ligatures, the cells of the pancreas which secrete trypsin degenerate, but that the islands of Langerhans remain intact. This suggested to Banting the idea that ligation of the pancreatic duct would, by destroying the cells which secrete trypsin, avoid the destruction of the insulin, so that, after sufficient time had been allowed for the degeneration of the trypsin-secreting cells, insulin might be extracted from the intact islands of Langerhans.
Determined to investigate this possibility, Banting discussed it with various people, among whom was J.J.R. Macleod, Professor of Physiology at the University of Toronto, and Macleod gave him facilities for experimental work upon it. Dr. Charles Best, then a medical student, was appointed as Banting's assistant, and together, Banting and Best started the work which was to lead to the discovery of insulin.
In 1922 Banting had been appointed Senior Demonstrator in Medicine at the University of Toronto, and in 1923 he was elected to the Banting and Best Chair of Medical Research, which had been endowed by the Legislature of the Province of Ontario. He was also appointed Honorary Consulting Physician to the Toronto General Hospital, the Hospital for Sick Children, and the Toronto Western Hospital. In the Banting and Best Institute, Banting dealt with the problems of silicosis, cancer, the mechanism of drowning and how to counteract it. During the Second World War he became greatly interested in problems connected with flying (such as blackout).
In addition to his medical degree, Banting also obtained, in 1923, the LL.D. degree (Queens) and the D.Sc. degree (Toronto). Prior to the award of the Nobel Prize in Physiology or Medicine for 1923, which he shared with Macleod, he received the Reeve Prize of the University of Toronto (1922). In 1923, the Canadian Parliament granted him a Life Annuity of $7,500. In 1928 Banting gave the Cameron Lecture in Edinburgh. He was appointed member of numerous medical academies and societies in his country and abroad, including the British and American Physiological Societies, and the American Pharmacological Society. He was knighted in 1934.
As a keen painter, Banting once took part of a painting expedition above the Arctic Circle, sponsored by the Government.
Banting married Marion Robertson in 1924; they had one child, William (b. 1928). This marriage ended in a divorce in 1932, and in 1937 Banting married Henrietta Ball.
When the Second World War broke out, he served as a liaison officer between the British and North American medical services and, while thus engaged, he was, in February 1941, killed in an air disaster in Newfoundland.
From Nobel Lectures, Physiology or Medicine 1922-1941, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1965
This autobiography/biography was written at the time of the award and first published in the book series Les Prix Nobel. It was later edited and republished in Nobel Lectures. To cite this document, always state the source as shown above.
Frederick G. Banting died on February 21, 1941.