Alfabetik Ödüllü kişi arama
Frédéric Mistral
Frédéric Mistral (1830-1914) eski bir gelen ve iyi-on altıncı yüzyılda Provence bölgesinde yerleşmiş olan toprak sahiplerinin aile. O babasının acelesiz ve ataerkil bir malikane, onun ilk yıllarında derinden etkilenmiştir. Mistral okuma hukuk, ancak onun derecesini aldıktan sonra tamamen Provençal, onun okul günlerinde onun ustalarından biri olan Provençal şair Joseph Roumanille uyandırdı olmuştu hangi tutku şiir yazmaya adadı. Mistral amacı sabit saflık standartlarına uygun neo-Provence edebi bir dil haline getirmekti. Bu amaçla o Trésor dou Félibrige derleme, Provençal tarafından yayınlanan bir sözlük uzun yıllar boyunca «Felibrige» Mistral kurulmuş olduğunu edebi bir toplum.
Mistral bir epik ve lirik bir şair oldu. Yaptığı iş, sadece dili değil, ama içerik ve duygu, Provence tarafından belirlenir. Provence, bütün şiirlerinde gerçek bir kahraman. Onun ilk büyük başarısını Mireio (1859), iki yıldız çapraz severler bir hikaye oldu. Calendau (1867), fantastik bir anlatı şiiri Provençal balıkçı hakkında izledi. «Nerto» (1884), Avignon Papalar bir kronik dayalı bir anlatı şiiri;; La Reino Jano (1890); ve Lou Diğer eserleri Lis Isclo d'or (1876) [Adaları Altın], şiirlerinin bir kolleksiyonu pouémo dou gül (1897) [Şarkı] Rhone. Eserlerini beş ciltlik baskısı 1887 ve 1910 yılları arasında çıktı; yayınlanmamış eserleri üç cilt (1926-1930) ölümünden sonra ortaya çıktı. Memori è raconte (1906) [Mistral Anıları]: Mistral bir otobiyografi Moun espelido yazdı. Provençal canlandırmak için harcadığı çabalar, Academie Française ve Institut de France tarafından desteklenen çeşitli zamanlarda.
Nobel Anlatım, Edebiyat 1901-1967, Editör Horst Frenz, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1969
Bu otobiyografi / biyografi ödülü anda yazılı ve kitap serisi Les Prix Nobel ilk kez yayımlandı. Daha sonra düzenlenebilir ve Nobel Anlatım yayınlanamaz. Bu belge alıntı için, yukarıda gösterildiği gibi her zaman kaynak belirtiniz.
Frédéric Mistral, 25 Mart 1914 tarihinde öldü.
Frédéric Mistral (1830-1914) came from an old and well-to-do family of landowners that had settled in Provence in the sixteenth century. He was deeply influenced by his early years in the leisurely and patriarchal manor of his father. Mistral read law, but after taking his degree devoted himself entirely to writing poetry in Provençal, the passion for which had been aroused during his school days by one of his masters, the Provençal poet Joseph Roumanille. Mistral's aim was to make neo-Provençal a literary language conforming to fixed standards of purity. For this purpose he spent many years on the compilation of the Trésor dóu Félibrige, a dictionary of Provençal published by the «Felibrige», a literary society that Mistral had founded.
Mistral was both an epic and a lyrical poet. His work is determined by Provence, not only in language, but in content and feeling. Provence is the true hero of all his poems. His first great success was Miréio (1859), a story of two star-crossed lovers. It was followed by Calendau (1867), a fantastic narrative poem about a Provençal fisherman. Other works include Lis Isclo d'or (1876) [Islands of Gold], a collection of poems; «Nerto» (1884), a narrative poem based on a chronicle of the Avignon Popes; La Rèino Jano (1890); and Lou pouémo dóu rose (1897) [The Song of the Rhone]. A five-volume edition of his works appeared between 1887 and 1910; three volumes of unpublished works appeared posthumously (1926-30). Mistral wrote an autobiography Moun espelido: Memori è raconte (1906) [Memoirs of Mistral]. His efforts to revive Provençal were at various times supported by the Academie Française and the Institut de France.
From Nobel Lectures, Literature 1901-1967, Editor Horst Frenz, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1969
This autobiography/biography was written at the time of the award and first published in the book series Les Prix Nobel. It was later edited and republished in Nobel Lectures. To cite this document, always state the source as shown above.
Frédéric Mistral died on March 25, 1914.