Alfabetik Ödüllü kişi arama
Frédéric Joliot-Curie
Paris, 19 Mart 1900 doğumlu Jean Frédéric Joliot, Paris şehir Ecole de Fizik ve Chimie mezunu oldu. Babası Henri Joliot, bir tüccar, ve annesi Emilie Roederer idi. 1925 yılında kızı Irene Radyum Enstitüsü, 1926 yılında evlendiği Marie Curie asistanı oldu. O, 1930 yılında radyo elemanları elektrokimya üzerine bir tez hazırladı Bilim derecesi onun Doktor elde edilen ve 1935 yılında Paris Fen Fakültesi'nde öğretim görevlisi oldu. Bu zamanda o, karısı Irene Joliot-Curie ile işbirliği içinde, atomun yapısı hakkında önemli araştırmalar yaptı. Özellikle nötron keşif önemli bir adım (Chadwick, 1932) ve pozitron (Anderson, 1932) çekirdeğinin projeksiyon, çalıştı. Ancak, en büyük keşfi yapay radyoaktivite (1934) idi. Bor, alüminyum ve magnezyum alfa parçacıklarının bombardımanı, izotop 13 azot, fosfor izotopu 30 ve eş zamanlı olarak, izotoplar 27 silisyum ve alüminyum 28 üretti. Bu elementler, doğal olarak bulunan, pozitif ya da negatif elektron emisyon, daha az ya da çok uzun bir süre kendiliğinden ayrıştırmak. Bu iki fizikçi, 1935 yılında Nobel Kimya Ödülü'nü aldığı bu çok önemli keşif oldu. Bu süre zarfında, her zaman sosyal sorunlar bir ilgi almıştı F. Joliot, Sosyalist Parti, SFIO katıldı (1934), daha sonra İnsan Hakları Ligi (1936)
1937 yılında Collège de France Profesörü aday gösterildi. Radyum Enstitüsü'nün sol ve nükleer kimya laboratuvar Batı Avrupa'da ilk siklotron için inşa etmişti. Uranyum çekirdeğinin fizyon keşfinden sonra, fenomen fiziksel bir çatı, sonra Hans Halban ve Francis Perrin katıldı Lev Kowarski, o başarılı bir şekilde kullanarak bir atom yığınının inşaatı için zincir reaksiyonları ve gereksinimleri üzerinde çalıştı uranyum ve ağır su, beş patent 1939 ve 1940 yılında çıkarıldı. (1940) Alman güçlerinin ilerlemesi, F. Joliot İngiltere'ye taşınan bu çalışma ile ilgili belge ve malzemeleri almak başardı. Fransız işgali sırasında o Direniş aktif bir rol aldı; Ulusal Cephesi Başkanı ve Fransız Komünist Fırkası kuruldu. Centre National de la Recherche Scientifique (1945) Yönetmen ettikten sonra, o Atom Enerjisi (1946) ilk Yüksek Komiseri oldu; o inşaat ilk Fransız atom yığını (1948) yönetti. O siyasi nedenlerden dolayı 1950 yılında görevinden oldu. Hala onun laboratuvarlarının kontrolü korurken, F. Joliot-Curie, siyasetin önemli bir parçası aldı ve Dünya Barış Konseyi Başkanı seçildi. Ölümü üzerine Irene Joliot-Curie, Collège de France, o, Sorbonne Üniversitesi'nde düzenlenen Nükleer Fizik Başkanı sahibi onun profesörlük hala korurken, 1956 yılında, o oldu.
F. Joliot Fransız Bilimler ve Tıp Akademisi Akademisi üyesi oldu. Ayrıca çok sayıda yabancı bilim akademileri ve toplumların bir üyesi ve çeşitli üniversitelerden fahri doktora derecesi sahibi oldu. Legion of Honour Komutanı oldu. Onun canlandırmalarından geniş kazanımlar, piyano çalan, peyzaj boyama ve okuma (özellikle Kipling), baskın olan arasında bir adam olarak onu gösteriyor.
Joliot Orsay nükleer fizik için büyük bir merkezin açılışı ve geliştirme hayatının son iki yıl adamıştır. 1958 yılında Paris'te öldü.
Jean Frederic ve Irene Joliot-Curie, bir kızı Helene ve bir oğlu Pierre vardı.
Nobel anlatım, Kimya 1922-1941, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1966
Jean Frédéric Joliot, born in Paris, March 19, 1900, was a graduate of the Ecole de Physique et Chimie of the city of Paris. His father was Henri Joliot, a merchant, and his mother was Emilie Roederer. In 1925 he became, at the Radium Institute, assistant to Marie Curie, whose daughter Iréne he married in 1926. He obtained his Doctor of Science degree in 1930, having prepared a thesis on the electrochemistry of radio-elements, and became lecturer in the Paris Faculty of Science in 1935. At this time he carried out considerable research on the structure of the atom, generally in collaboration with his wife, Iréne Joliot-Curie. In particular they worked on the projection of nuclei, which was an essential step in the discovery of the neutron (Chadwick, 1932) and the positron (Anderson, 1932). However, their greatest discovery was artificial radioactivity (1934). By bombardment of boron, aluminium, and magnesium with alpha particles, they produced the isotope 13 of nitrogen, the isotope 30 of phosphorus and, simultaneously, the isotopes 27 of silicon and 28 of aluminium. These elements, not found naturally, decompose spontaneously, with a more or less long period, by emission of positive or negative electrons. It was for this very important discovery that these two physicists received in 1935 the Nobel Prize for Chemistry. During this time F. Joliot, who had always taken an interest in social questions, joined the Socialist Party, the S.F.I.O. (1934), then the League for the Rights of Man (1936)
In 1937 he was nominated Professor at the Collège de France. He left the Radium Institute and had built for his new laboratory of nuclear chemistry the first cyclotron in Western Europe. After the discovery of the fission of the uranium nucleus, he produced a physical roof of the phenomenon; then with Hans Halban and Lev Kowarski, joined by Francis Perrin, he worked on chain reactions and the requirements for the successful construction of an atomic pile using uranium and heavy water; five patents were taken out in 1939 and 1940. On the advance of the German forces (1940), F. Joliot managed to get the documents and materials relating to this work transported to England. During the French occupation he took an active part in the Resistance; he was President of the National Front and formed the French Communist Party. After having been Director of the Centre National de la Recherche Scientifique (1945), he became the first High Commissioner for Atomic Energy (1946); he directed the construction of the first French atomic pile (1948). He was relieved of his duties in 1950 for political reasons. While still retaining the control of his laboratories, F. Joliot-Curie took a considerable part in politics and was elected President of the World Peace Council. On the death of Irene Joliot-Curie, in 1956, he became, while still retaining his professorship at the Collège de France, holder of the Chair of Nuclear Physics which she had held at the Sorbonne.
F. Joliot was a member of the French Academy of Sciences and of the Academy of Medicine. He was also a member of numerous foreign scientific academies and societies, and holder of an honorary doctor's degree of several universities. He was a Commander of the Legion of Honour. His recreations show him as a man of wide attainments, among which piano playing, landscape painting and reading (particularly Kipling), were predominant.
Joliot devoted the last two years of his life to the inauguration and development of a large centre for nuclear physics at Orsay. He died in Paris in 1958.
Jean Frederic and Irene Joliot-Curie had one daughter, Helene, and one son, Pierre.
From Nobel Lectures, Chemistry 1922-1941, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1966