gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Franco Modigliani
Roma, İtalya, Enrico Modigliani ve Olga Flaschel oğlu olarak doğdu. Babam, şehrin önde gelen bir çocuk doktoru ve annem bir gönüllü sosyal hizmet uzmanı oldu.
Ilk yıllarında okul performansı iyi değil ama olağanüstü idi. Daha sonra, 1932 yılında, büyük bir travma oluştu. Babam, bir işlemin bir sonucu olarak öldü. Aniden sevdi nasıl derinden gerçekleşmiş ve ona hayran ve 13 benim bütün dünyanın çöküşü gibiydi. Bu olaydan sonra ben Liceo Visconti, Roma'da en iyi lise taşınana kadar okul performansı önümüzdeki 3 yıl için sivilceli oldu ve sorun sağlıklı kanıtladı ve ben çiçeği gibi görünüyordu. Cesaretle, ben geçen yıl Liceo atlamak için karar gerekli zor sınavlarını geçti ve 17 yaşında Roma Üniversitesi (iki yıl öncesinde norm) girdi.
Ailem, tıp alanında kariyer giren babamın adımları takip edeceğini umuyordu. Ben bir süre için yırtık, ama sonunda acıların ve kan için düşük tolerans düzeyi nedeniyle buna karşı karar oldu. Onun yerine, İtalya'da, birçok kariyer olanakları yolu açar hukuku seçti. Benim ikinci yıl ekonomi alanında öğrenci örgütü (I Littoriali della Coltura) tarafından desteklenen ulusal bir yarışma girmeye karar verdi. Şimdi ben o ilk deneme ekonomi için önemli bir katkı olarak tavsiye tereddüt olsa da benim için sürpriz birincilik ödülünü kazandı ve açıkça, ekonomi cari faiz kurulması amacına hizmet. Ne yazık ki, faşizm altında, bu alanda öğretim kasvetli, sadece birkaç iyi ekonomistler tavsiyesi ile ben şahsen biliyordum ve özellikle Riccardo Bachi, İngilizce ve İtalyanca klasikleri okumak için on my own başladı.
Littoriali genç antifaşistler temas koymuştu ve rejimine karşı siyasi muhalefet başladı. Benim gelecekteki eşi Serena Calabi ve onun olağanüstü babası, uzun soluklu bir antifaşist de katkıda Giulio, katılımı. 1938 yılında İtalyan ırkçı yasalar yürürlüğe ve yasalar benim gelecek daveti üzerine, Mayıs 1939 yılında, Serena ve evlendiler, Paris onlara katıldı. Sorbonne'da kayıtlı ama orada uninspiring öğretme ve zaman israfı, bu yüzden benim kendi eğitim ve Bibliotheque St Genevieve benim tez yazmaya vakit geçirdim. Haziran 1939 yılında ben kısaca benim tez tartışmak ve Roma Üniversitesi'nden Doktor Juris benim derecesi almak için Roma'ya döndü. Bundan kısa bir süre sonra, Avrupa yakında kanlı bir savaş yuttu olacak olduğunu korkarak, ABD için bir göçmenlik vizesi için başvurdum ve Ağustos 1939 yılında New York'a geldi, İkinci Dünya Savaşı başlamadan önce bir kaç gün.
ABD'de uzun bir olacağını belirgin oldu ve ben hemen ekonomi ilgimi en iyi nasıl takip düşünmeye başladı. New School for Social Research'de Siyasal ve Sosyal Bilimler Yüksek Lisans Fakültesi tarafından ücretsiz bir öğrenim bursu ile ödüllendirildi olmanın büyük bir şans vardı, bir kurum taze üç faşist diktatörlüklerin kurbanı oldu Avrupalı ??bilginler cenneti vermek için yaratmıştır. Andre: yakında ilk oğlu dahil, aileme bir gün çok satan Avrupa kitaplar sırasında çalışırken, 10 - Böylece, 1939 yılı sonbaharında, ben 6 gece okuyan, üç yıl sürecek bir rutin başladı. Ben çok çalıştı ama, Adolph Lowe ve tüm Jacob Marschak yukarıdaki sözcüklerin ötesinde bir şükran borçluyuz kimler dahil olmak üzere ekonomi, aynı zamanda mükemmel öğretmenler sayesinde, tutkumu keşfetmek olduğu gibi yine de heyecan verici bir biri olarak, o dönemi hatırlıyorum. O bana, ekonomi ve ekonometri, bazı matematiksel temelleri sağlam temeller geliştirmeye yardımcı günün büyük sorunlar beni tanıştırdı ve onun unutulmaz şefkat, sürekli teşvik ile birlikte bana verdi. Özellikle, benim daha sonraki çalışma iyi bir anlaşma karakterize olduğunu teorik ve ampirik analiz, test edilmiş ve deneysel çalışma teorisi tarafından yönlendirilen olabilir teorileri karışımı ona borçluyum. Marschak da, diğerleri İbrahim Wald, Tjalling Koopmans ve Oscar Lange arasında 1940-1941 etrafında üyelerinin de yer aldığı New York'ta bir araya gayri resmi bir seminer, katılmak için beni davet ederek, benim gelişimine katkıda bir deneyim sağladı.
Ben Marschak Chicago Üniversitesine katılmak üzere New School sol örgün eğitim 1941 yılında sona erdi düşünün ve Kadınlar için New Jersey College'da öğretim görevlisi olarak ilk öğretim iş aldı. Benim ilk İngilizce olarak yayımlanan bir makalede, "Likidite Tercihi, Faiz ve Para Teorisi", Econometrica, Vol. 12, Sayı 1, Ocak 1944,, önemli ölçüde benim doktora tezi, ve ben önemli katkılardan biri olarak kabul, yaklaşık iki yıl sonra ortaya çıktı. Marschak semineri ve Abba Lerner ile çalışan bir tartışma tartışmalar sonucu, "devrim" Keynesyen entegre iddiasında sonra genellikle klasik iktisadın ana ile, geçmiş ile toplam mola olarak kabul.
Daha sonra 1942 yılında Columbia Üniversitesi'nden bir yerleşim kolej Bard College'da ekonomi ve istatistik bir eğitmen oldu ve özellikle Amerikalı bir üniversite kampüsünde benzersiz yaşam kaliteleri, birinci sınıf öğrencileri ile samimi bir ilişki takdir geldi. 1944 yılında Hans Neisser ile birlikte bir proje olan sonuçlar sonunda Milli Gelir ve Uluslararası Ticaret yayımlandı sorumlu Dünya İşleri Enstitüsü'nde Öğretim Görevlisi ve Araştırma Görevlisi olarak New School döndü. Bu dönemde ben de çalışmaya beri Duesenberry Modigliani hipotezi olarak bilinen geldi tasarrufu, benim ilk katkı yaptı.
1948 yılında sonbaharında Araştırma Danışmanı, Cowles Ekonomi Araştırma Komisyonu, daha sonra kendi alanında lider kuruluş olarak, hem de katılma fırsatı sunduğu gibi prestijli Chicago Üniversitesi Ekonomi Politiği Bursu ile ödüllendirildi olan, New York, sol . Benim varış kısa bir süre sonra, "Beklentileri ve İş dalgalanmalar" Illinois Üniversitesi'nde bir araştırma projesi direktörü olarak cazip bir konumda kalabilir. Ancak, ben Cowles Komisyonu ile ilişkisi büyük ölçüde yararlanarak, 1949-1950 akademik yıl boyunca Chicago'da kaldı, personel ve mesleğin iki önemli devrimler emici zaman bir seferde Marschak, Koopmans, Ok, Simon gibi insanlar tarafından ziyaret, von Neuman ve Morgenstern tarafından başlatılan ve Haavelmo esinlenerek olmayan deneysel gözlemleri, istatistiksel çıkarsama, belirsizlik altında seçim teorisi üzerine merkezleme.
Illinois Üniversitesi ile ilişkisi iç çekişme nedeniyle, 1952 yılına kadar sadece sürdü. Bu kısa süre zarfında, ben genç ve parlak bir lisansüstü öğrencisi, Richard Brumberg arkadaş. Yaptığı işbirliği ile "Tasarruf Yaşam Döngüsü Hipotezi" olmak için ne temellerini atmıştır. Bu iki makale, bir bireysel davranış ve toplam tasarrufu ile diğer ilgilenen, 1953 ve 1954 yılında geliştirilmiştir. Biz de Illinois Üniversitesi'nden ayrıldıktan sonra, Brumberg doktorasını tamamlamak için gitmişti John Hopkins Üniversitesi ve Carnegie Teknoloji Enstitüsü, Carnegie-Mellon Üniversitesi'nden katıldı. Brumberg 1955 yılında zamansız ölümü şok bir standart mesleki dergilerde yayınlanması için gerekli olurdu revizyonları ve yoğunlaşma üstlenmek benim yıktığı, çünkü "toplam" kağıt sadece benim Collected Papers 1980 yılında yayımlandı.
Carnegie, 1960 yılına kadar süren ilişkisi, çok verimli bir oldu. "Yaşam Döngüsü Hipotezi" temellerini belirleyen iki temel makale tamamlanması için ek olarak, ben, optimal üretim yumuşatma sorunu ile ilgili bir kitap üzerinde işbirliği ve mali yapısı ve temettü politikası etkisi Miller ile iki denemeler yazdı Bir firmanın piyasa değeri. Ben de ajan tahmini, daha sonra "rasyonel beklentiler teorisi" için temel taşlarından biri oldu tepki sosyal olayların öngörülebilirliği E. Grunberg ile bir bildiri yayınladı. Bütün bu katkıların bir dereceye kadar, temsil, "Beklentileri ve İş dalgalanmalar" benim araştırma sırasında başlayan tohumların meyvelerini geliyor.
1960 yılında Northwestern Üniversitesi'nde bir yıl sonra geri dönmüş, Massachusetts Teknoloji Enstitüsü'nde misafir profesör oldu ve o günden beri kaldı. Bu benzersiz kurum ve eşsiz meslektaşları tarafından desteklenen, parasalcı pozisyonları eleştirisi de dahil olmak üzere, daha önce makroiktisattaki geliştirilen çıkarları de yapmış, para mekanizması ve "Yaşam Döngüsü Hipotezi" ampirik testlerin genellemeler. Ben de, enflasyon etkileri ve tedavileri yoğun endeksli açık ekonomilerde istikrar politikaları, finans ve kredi karne gibi çeşitli alanlara, özellikle, uluslararası finans ve uluslararası ödeme sistemi, vadeli yeni alanlara doğru dışarı dallı ve faiz oranları ve spekülatif varlıkların değerleme yapısı.
Altmışlı yılların sonlarında, Federal Rezerv Bankası tarafından tarafından desteklenen ve halen kullanılmaktadır ABD ekonomisinin büyük ölçekli modeli, MPS, tasarımı için ben de büyük bir sorumluluk vardı. Son olarak, son zamanlarda büyük kamu açıkları ve zararlı etkileri üzerinde yoğunlaşarak, İtalya ve ABD, hem de ekonomik politikaları üzerinde tartışmaya aktif olarak katıldı.
Les Prix Nobel. Nobel ödülleri 1985, Editör Wilhelm Odelberg, [Nobel Vakfı, Stockholm, 1986
Bu otobiyografi / biyografi ödülü zamanda yazılmış ve daha sonra kitap serisi Les Prix Nobel / Nobel Ders Verme yayımlandı. Bu bilgiler bazen Laureate tarafından sunulan bir zeyilname ile güncellenir.
Franco Modigliani, 25 Eylül 2003 tarihinde vefat etti.
I was born in Rome, Italy, the son of Enrico Modigliani and Olga Flaschel. My father was a leading pediatrician in the city and my mother was a volunteer social worker.
My school performance in the early years was good though not outstanding. Then, in 1932, a major trauma occurred. My father died as a consequence of an operation. I suddenly realized how deeply I loved and admired him and at 13 my whole world seemed to collapse. After this event my school performance for the next 3 years became spotty until I moved to Liceo Visconti, the best high school in Rome, and the challenge proved healthy and I seemed to blossom. Encouraged, I decided to skip the last year of the Liceo, passed the required difficult exams and entered the University of Rome at 17 (two years ahead of the norm).
My family hoped that I would follow in my father's steps, entering a career in medicine. I was torn for a while, but finally decided against it because of my low tolerance level for sufferings and blood. Instead I chose law which in Italy, opens the way to many career possibilities. In my second year I decided to enter a national competition sponsored by the student organization (I Littoriali della Coltura) in the area of economics. To my surprise I won first prize and, although now I would hesitate to recommend that first essay as a significant contribution to economics, clearly, it served the purpose of establishing my current interest in economics. Unfortunately, under fascism, teaching in this field was dismal, and only with the advice of the few good economists I knew personally, and especially of Riccardo Bachi, I began on my own to read the English and Italian classics.
The Littoriali had put me in contact with young antifascists, and my political opposition to the regime began then. My involvement with my future wife, Serena Calabi, and her remarkable father, Giulio, who was a long standing antifascist also contributed. In 1938 the Italian racial laws were promulgated and at the invitation of my future in laws, I joined them in Paris where, in May 1939, Serena and I were married. I enrolled at the Sorbonne but found the teaching there uninspiring and a waste of time, so I spent my time studying on my own and writing my thesis at the Bibliotheque St. Genevieve. In June 1939 I returned briefly to Rome to discuss my thesis and receive my degree of Doctor Juris from the University of Rome. Shortly after this, fearing that Europe was going to be soon engulfed in a bloody war, we applied for an immigration visa for the U.S. and arrived in New York in August 1939, a few days before the beginning of World War II.
It became apparent that our stay in the U.S. would be a long one and I immediately began thinking on how best to pursue my interest in economics. I had the great luck of being awarded a free tuition fellowship by the Graduate Faculty of Political and Social Science of the New School for Social Research, an institution freshly created to give haven to the European scholars who were victims of the three fascist dictatorships. Thus in fall 1939, I started on a routine that was to last three years, of studying at night from 6 - 10, while working during the day selling European books to support my family which soon included our first son: Andre. I worked hard but, nonetheless, remember that period as an exciting one, as I was discovering my passion for economics, thanks also to excellent teachers, including Adolph Lowe and above all Jacob Marschak to whom I owe a debt of gratitude beyond words. He helped me develop solid foundations in economics and econometrics, some mathematical foundations, introduced me to the great issues of the day and gave me, together with his unforgettable kindness, constant encouragement. In particular I owe to him that blend of theory and empirical analysis, theories that can be tested and empirical work guided by theory - that has characterized a good deal of my later work. Marschak also provided me with an experience that contributed to my development, by inviting me to participate in an informal seminar which met in New York around 1940-41, whose members included, among others, Abraham Wald, Tjalling Koopmans and Oscar Lange.
I consider that my formal training ended in 1941 when Marschak left the New School to join the University of Chicago, and I obtained my first teaching job as an instructor at New Jersey College for Women. My first published article in English, "Liquidity Preference and the Theory of Interest and Money", Econometrica, Vol. 12, No. 1, January 1944, which is also, substantially, my doctoral dissertation, and which I regard as one of my major contributions, appeared some two years later. The result of discussions in Marschak's seminar and of a running debate with Abba Lerner, it purports to integrate the Keynesian "revolution", then generally regarded as a total break with the past, with the mainstream of classical economics.
In 1942 I became an instructor in economics and statistics at Bard College, then a residential college of Columbia University, and came to appreciate the unique qualities of life in an American college campus, especially the intimate association with first rate students. In 1944 I returned to the New School as a Lecturer and a Research Associate at the Institute of World Affairs where together with Hans Neisser, I was responsible for a project whose results were eventually published in National Income and International Trade. During this period I also made my first contribution to the study of saving, which has since come to be known as the Duesenberry-Modigliani hypothesis.
In fall 1948 I left New York, having been awarded the prestigious Political Economy Fellowship of the University of Chicago as well as offered the opportunity of joining, as a Research Consultant, the Cowles Commission for Research in Economics, then the leading institution in its field. Shortly after my arrival I accepted an attractive position at the University of Illinois as director of a research project on "Expectations and Business Fluctuations". However, I remained in Chicago through the academic year 1949-50, greatly benefiting from my association with the Cowles Commission, staffed and visited by people like Marschak, Koopmans, Arrow, Simon, at a time when the profession was absorbing two important revolutions, one centering on the theory of choice under uncertainty, initiated by von Neuman and Morgenstern, and the other on statistical inference from non-experimental observations, inspired by Haavelmo.
My association with the University of Illinois lasted only till 1952 because of internal strife. During that brief time, I befriended a brilliant young graduate student, Richard Brumberg. With his collaboration we laid the foundations for what was to become the "Life Cycle Hypothesis of Saving". It was elaborated in 1953 and 1954 in two papers, one dealing with individual behaviour and the other with aggregate saving. After we had both left the University of Illinois, Brumberg had gone to complete his Ph.D. at the John Hopkins University and I joined Carnegie Institute of Technology, now Carnegie-Mellon University. The "aggregate" paper was only published in 1980 in my Collected Papers because the shock of Brumberg's untimely death in 1955 sapped my will to undertake the revisions and condensation that would have been required for publication in one of the standard professional journals.
My association with Carnegie, which lasted until 1960, was a very productive one. In addition to completing the two basic papers setting the foundations for the "Life Cycle Hypothesis", I collaborated on a book dealing with the problem of optimal production smoothing, and wrote the two essays with Miller on the effect of financial structure and dividend policy on the market value of a firm. I also published a paper with E. Grunberg on the predictability of social events when the agent reacts to prediction, which later was to provide one of the pillars for the "theory of rational expectations". All of these contributions represented, to some extent, the coming to fruition of seeds started during my research on "Expectations and Business Fluctuations".
In 1960 I was a visiting professor at the Massachusetts Institute of Technology, to which I returned after a year at Northwestern University, and where I have remained ever since. Supported by this unique institution and its unique colleagues, I have pursued the interests developed earlier in macroeconomics, including criticism of the monetarist positions, generalizations of the monetary mechanism and empirical tests of the" Life Cycle Hypothesis". I have also branched out into new areas and, in particular, international finance and the international payment system, the effects of and cures for inflation, stabilization policies in extensively indexed open economies, and into various fields of finance such as credit rationing, the term structure of interest rates and the valuation of speculative assets.
In the late sixties I also had a major responsibility for designing a large scale model of the U.S. economy, the MPS, sponsored by the Federal Reserve Bank and still utilized by it. Finally, I have participated actively in the debate over economic policies both in Italy and the U.S., concentrating lately on the deleterious effects of the huge public deficits.
From Les Prix Nobel. The Nobel Prizes 1985, Editor Wilhelm Odelberg, [Nobel Foundation], Stockholm, 1986
This autobiography/biography was written at the time of the award and later published in the book series Les Prix Nobel/Nobel Lectures. The information is sometimes updated with an addendum submitted by the Laureate.
Franco Modigliani died on September 25, 2003.