gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Francis W. Aston
Francis William Aston Harborne, Birmingham, İngiltere, yedi çocuklu bir ailenin üçüncü Eylül 1877 yılında doğdu. O Harborne Vicarage Okulu ve bilim duyduğu ilgi uyandırdı Malvern College'de eğitim gördü. 1894 yılında Mason Koleji, Birmingham (daha sonra University of Birmingham olmak için) o Frankland ve Tilden altında kimya okudu ve Fizik Poynting altında girdi. Onun 1898 yılında Forster Bursu kazanan onu tartarik asit türevleri optik özellikleri üzerinde çalışmak için etkin, bu çalışmanın sonuçları 1901 yılında yayımlanmıştır.
Bir süre için akademik hayatını geride bırakıp, bir bira fabrikasının laboratuvarında bir kimyager olarak üç yıl çalıştı. Ancak, bu kez, kimya daha ziyade fizik, onun ilgi baskın başladı; mekanik düzeneği için onun yetenek, tasarım ve inşaat tahliye gemiler için yeni tip pompalar kendini gösterdi. Bu itibaren tahliye tüpler gaz deşarj fenomen olan ilgisini kaynaklanmaktadır.
1903 yılında Birmingham Üniversitesi deşarj tüpleri Crookes Dark Space özellikleri üzerinde çalışmak için bir burs (şimdi olmuştu gibi) elde etti. Kısa bir süre içinde o Aston Koyu Uzay olarak bilinen fenomen bulmuşlardı. 1909 sonunda olumlu ışınlarının çalışmalar Cavendish Laboratuarı, Cambridge, asistanı olarak çalışmaya Sir JJThomson daveti kabul etti. Onun iki asal gaz neon izotopların varlığını kesin bir kanıt elde ettiği bu dönemde oldu.
Bu araştırma, 1914-1918 Aston Royal Uçak kurulması, Farnborough, o uçak kumaşlar ve dopes (yani sentetik kaplamalar) atmosferik koşulların etkisi okudu çalıştı ve bu süre boyunca Savaşı ile kesintiye uğradı.
Cavendish Laboratuvarı 1919 yılında, yine neon izotopların ayrılması sorun saldırdı. O hızla kitle spektrografla icadını, elektromanyetik ustaca kullanımı ona ayırma etkisi iki izotoplar kitle çok küçük farklılıklar yararlanmak için etkin odaklanarak hangi bir aparat ile bu başarı elde etti. Bu ilke diğer kimyasal elementler uzatılması, o ölçümlerin bir dizi, daha az doğal olarak oluşan izotopları 212 daha keşfetti. Bu çalışmanın sonuçları, oksijen izotop kütlesi tanımlanmış olan, bu devletlerin sözde Tüm Numarası Kural formüle etmek mümkün oldu, diğer bütün izotoplar hemen hemen tam sayılar kitleler var.
Aston giderek artan arıtma ve hassas ölçümler yapmak için geliştirilmiş bir alet kullanarak, devam. O gözlenen ve atom enerjisi alanında çok önemli olmaya Tüm Numarası Kural bu sapmaları ölçmek mümkün.
Royal Society of Proceedings ve Felsefi Magazine yaptığı çalışmanın sonuçları yayımlandı. Ve yapısal üniteleri Malzeme Evren (1923); Ayrıca, kitapların İzotoplar (1922) gözden geçirilmiş baskı 1941 yazarıdır.
Aston o da Röntgen Derneği Mackenzie Davidson Madalyası aldı ve bu yıl içinde, 1920 yılında Trinity College'da bir Bursu için seçildi. 1921 yılında Royal Society üyeliğine yapılmış ve Toplum Hughes Madalyası Ertesi yıl, Nobel Ödülü aldı, aynı yıl layık görüldü. John Scott ve Paterno madalya, 1923 yılında, 1938 yılında Royal madalya kendisine verilen ve 1941 yılında Fizik Derneği Duddell madalya sahibi oldu.
O, Rus Bilimler ve Accademia dei Lincei Akademisi onursal üyesi oldu ve Birmingham ve Dublin Üniversitelerin fahri doktora düzenledi.
Aston, lisans, hevesli bir sporcu olduğunu, kayak, kaya tırmanışı, tenis ve yüzme, o çok başarılı olduğu spor arasındaydı. O piyano, keman ve çello çalan, aynı zamanda keskin bir müzisyen oldu.
20 Kasım 1945 tarihinde Cambridge öldü.
Nobel anlatım, Kimya 1922-1941, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1966
Bu otobiyografi / biyografi ödülü anda yazılı ve kitap serisi Les Prix Nobel ilk kez yayımlandı. Daha sonra düzenlenebilir ve Nobel Anlatım yayınlanamaz. Bu belge alıntı için, yukarıda gösterildiği gibi her zaman kaynak belirtiniz.
Francis W. Aston 20 Kasım 1945 tarihinde vefat etti.
Francis William Aston was born in September 1877 at Harborne, Birmingham, England, the third of a family of seven children. He was educated at Harborne Vicarage School and Malvern College where his interest in science was aroused. In 1894 he entered Mason College, Birmingham (later to become the University of Birmingham) where he studied chemistry under Frankland and Tilden, and Physics under Poynting. His winning of the Forster Scholarship in 1898 enabled him to work on the optical properties of tartaric acid derivatives; the results of this work were published in 1901.
Leaving academic life for a time, he worked for three years as a chemist in the laboratory of a brewery. At about this time, however, his interest in physics, rather than chemistry, began to predominate; his aptitude for mechanical contrivance showed itself in his design and construction of new types of pumps for evacuating vessels. From this stemmed his interest in gas discharge phenomena in evacuated tubes.
In 1903 he obtained a scholarship to Birmingham University (as it had now become) to work on the properties of the Crookes Dark Space in discharge tubes. Within a short time he had discovered the phenomenon which is known as the Aston Dark Space. At the end of 1909 he accepted the invitation of Sir J.J.Thomson to work as his assistant at the Cavendish Laboratory, Cambridge, on studies of positive rays. It was during this period that he obtained definite evidence for the existence of two isotopes of the inert gas neon.
This research was interrupted by the War of 1914-1918, during which time Aston worked at the Royal Aircraft Establishment, Farnborough, where he studied the effect of atmospheric conditions on aeroplane fabrics and dopes (i.e. synthetic coatings).
Returning to the Cavendish Laboratory in 1919, he again attacked the problem of the separation of the isotopes of neon. He quickly achieved success in this by his invention of the mass spectrograph, an apparatus in which the ingenious use of electromagnetic focusing enabled him to utilize the very slight differences in mass of the two isotopes to effect their separation. Extending this principle to other chemical elements, he discovered, in a series of measurements, no less than 212 of the naturally occurring isotopes. From the results of this work he was able to formulate the so-called Whole Number Rule which states that, the mass of the oxygen isotope being defined, all the other isotopes have masses that are very nearly whole numbers.
Aston continued to make measurements, using an improved instrument, with ever-increasing refinement and precision. He observed and was able to measure those deviations from the Whole Number Rule which were to become so important in the field of atomic energy.
The results of his work were published in the Proceedings of the Royal Society and in the Philosophical Magazine. He was also the author of the books Isotopes (1922; revised edition 1941) and of Structural Units of the Material Universe (1923).
Aston was elected to a Fellowship at Trinity College in 1920, in which year he also received the Mackenzie Davidson Medal of the Röntgen Society. In 1921 he was made a Fellow of the Royal Society and was awarded the Society's Hughes Medal the following year, the same year that he received the Nobel Prize. The John Scott and the Paterno medals were given to him in 1923, the Royal medal in 1938, and he was Duddell medalist of the Physical Society in 1941.
He was an honorary member of the Russian Academy of Sciences and of the Accademia dei Lincei, and held honorary doctorates of the Universities of Birmingham and Dublin.
Aston, a bachelor, was an enthusiastic sportsman; skiing, rock climbing, tennis and swimming were among the sports in which he excelled. He was also keen musician, playing the piano, violin and the cello.
He died at Cambridge on November 20, 1945.
From Nobel Lectures, Chemistry 1922-1941, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1966
This autobiography/biography was written at the time of the award and first published in the book series Les Prix Nobel. It was later edited and republished in Nobel Lectures. To cite this document, always state the source as shown above.
Francis W. Aston died on November 20, 1945.