gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Felix Bloch
Felix Bloch, Gustav Bloch ve Agnes Bloch (kızlık soyadı Mayer) oğlu olarak, Zürih, İsviçre, 23 Ekim 1905 tarihinde doğdu. 1912 ila 1918 yılları arasında kamu ilköğretim okulu ve "Matura" geçtikten sonra 1924 yılının sonbaharında sol, daha sonra Zürih Kanton "Gymnasium", yani onu bir kurum katılma hakkı final sınavına katıldı yüksek öğrenim.
Bir mühendis olmak için başlangıçta Planlama, o doğrudan Zürih Federal Institute of Technology (Eidgenössische Technische Hochschule) girdi. Mühendislik çalışması bir yıl sonra onun yerine fizik okumaya karar verdi ve aynı kurumda Matematik ve Fizik Bölümü üzerinden bu nedenle değişti. Takip eden iki yıl boyunca, diğerleri arasında, katıldı, Debye, Scherrer, Weyl yanı sıra, Zürih Üniversitesi'nde aynı zamanda ders verdi ve bu dönemin sonuna doğru, kimin vasıtasıyla tanıştı Schrödinger tarafından verilen dersler, yeni bir dalga mekaniği ile. Bloch çıkarları, o zaman teorik fizik döndü. Schrödinger, 1927 yılı sonbaharında Zürih ayrıldıktan sonra o kristalleri elektronların kuantum mekaniği ile ilgili ve gelişmekte olan bir tez ile 1928 yılının yaz aylarında Doktora derecesi aldı, Leipzig Üniversitesi Heisenberg ile çalışmalarını sürdürdü metalik iletim teorisi. Sonraki yıllarda yapılan çeşitli asistanlık ve burs, ona, Pauli, Kramers, Heisenberg, Bohr ve Fermi ile çalışmak, ve yüklü parçacıkların durma gücü de katı hal teorik çalışmalar daha fırsat verdi.
Hitler'in iktidara tırmanış üzerine, Bloch, 1933 yılı ilkbaharında Almanya'dan ayrıldım ve bir yıl sonra Stanford Üniversitesi'nde kendisine sunulan bir konumda kalabilir. Amerika Birleşik Devletleri kendini bulduğu yeni bir ortam, o aynı zamanda deneysel araştırma yapacaklardır bir süre vardı dilek olgunlaşan doğru yardımcı oldu. Çok basit bir nötron kaynağı ile çalışarak, serbest nötronların manyetik an için doğrudan bir kanıtı demir saçılma gözlem yoluyla elde edilebilir aklına. 1936 yılında, o fenomenin ayrıntıları üzerinde çalışıldı ve bu polarize nötron kiriş üretim ve gözlem yol açacağını işaret edildiği bir bildiri yayınladı. Bu fikirlerin daha da geliştirilmesi için 1939 yılında bir deney götürdü LW ile işbirliği içinde yürütülen Berkeley siklotron Alvarez, nötron manyetik an yaklaşık yüzde birinde bir doğruluk ile belirlendi.
Savaş yıllarında Dr. Bloch, aynı zamanda Stanford Üniversitesi'nde ve Los Alamos ve daha sonra Harvard Üniversitesi'nde radar karşı önlemler, atom enerjisi ile ilgili çalışmaların erken evrelerinde meşgul oldu. Bu son çalışması ile nötron manyetik an onun daha önceki çalışmaları, nükleer anları soruşturma karşı yeni bir yaklaşım ile birlikte, savaşın sonlarına doğru, kendisine önerilen, elektronik modern gelişmeler ile tanıştı.
Bu soruşturma, 1945 yılı sonbaharında Stanford döndükten hemen sonra başlamış ve kısa bir süre sonra WW ile işbirliği içinde sonuçlandı edildi Hansen ve ME Packard, nükleer indüksiyon yeni bir yöntem, katı, sıvı, veya gazların nükleer anlar çalışma için tamamen elektromanyetik bir prosedür. O aynı keşif haber aldı ilk başarılı deneyler Harvard'da EM Purcell ve onun işbirlikçileri tarafından bağımsız olarak ve aynı anda yapılmış olan birkaç hafta sonra.
Sonraki yıllarda Bloch çalışmaları çoğu bu yeni yöntemin kullanımı ile araştırmalar için tahsis edilmiştir. Özellikle, D. Nicodemus ve HH Staub (1948) ile işbirliği içinde büyük bir doğruluk ile bu önemli miktarda remeasure, nötron manyetik an onun daha önceki çalışmalarının temel unsurları ile birleştirerek, başardı. Onun daha yeni bir teorik çalışma, öncelikle onun laboratuvarda yapılan deneyler ile birlikte ortaya çıkan sorunlar ile vurmuştur.
Bloch, 1954 yılında, bir yıl Cenevre'de CERN ilk Genel Müdürü olarak hizmet yokluğu izin sürmüştür. Stanford Üniversitesi döndükten sonra o rahatlama teorisi açısından, özellikle nükleer manyetizma üzerine yaptığı incelemeler devam etmektedir. Yeni gelişmeler, düşük sıcaklıklarda süperiletkenlik ve diğer olayların teorisi ile yaptığı son çalışma fırsatları önemli bir parçası görünümünde.
1961 yılında Stanford Üniversitesi'nde bir donatılmış Başkanı Max Stein Fizik Profesörü olarak atanmadan aldı.
Dr. Lore Misch, Almanya mülteci ve kendini bir fizikçi Prof. Bloch, 1940 yılında evlendi.
Nobel anlatım, Fizik 1942-1962, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1964
Bu otobiyografi / biyografi ödülü anda yazılı ve kitap serisi Les Prix Nobel ilk kez yayımlandı. Daha sonra düzenlenebilir ve Nobel Anlatım yayınlanamaz. Bu belge alıntı için, yukarıda gösterildiği gibi her zaman kaynak belirtiniz.
Felix Bloch, 10 Eylül 1983 tarihinde vefat etti.
Felix Bloch was born in Zurich, Switzerland, on October 23, 1905, as the son of Gustav Bloch and Agnes Bloch (née Mayer). From 1912 to 1918 he attended the public primary school and subsequently the "Gymnasium" of the Canton of Zurich, which he left in the fall of 1924 after having passed the "Matura", i.e. the final examination which entitled him to attend an institution of higher learning.
Planning originally to become an engineer, he entered directly the Federal Institute of Technology (Eidgenössische Technische Hochschule) in Zurich. After one year's study of engineering he decided instead to study physics, and changed therefore over to the Division of Mathematics and Physics at the same institution. During the following two years he attended, among others, courses given by Debye, Scherrer, Weyl, as well as Schrödinger, who taught at the same time at the University of Zurich and through whom he became acquainted, toward the end of this period, with the new wave mechanics. Bloch's interests had by that time turned toward theoretical physics. After Schrödinger left Zurich in the fall of 1927 he continued his studies with Heisenberg at the University of Leipzig, where he received his degree of Doctor of Philosophy in the summer of 1928 with a dissertation dealing with the quantum mechanics of electrons in crystals and developing the theory of metallic conduction. Various assistantships and fellowships, held in the following years, gave him the opportunity to work with Pauli, Kramers, Heisenberg, Bohr, and Fermi, and to further theoretical studies of the solid state as well as of the stopping power of charged particles.
Upon Hitler's ascent to power, Bloch left Germany in the spring of 1933, and a year later he accepted a position which was offered to him at Stanford University. The new environment in which he found himself in the United States helped toward the maturing of the wish he had had for some time to undertake also experimental research. Working with a very simple neutron source, it occurred to him that a direct proof for the magnetic moment of the free neutrons could be obtained through the observation of scattering in iron. In 1936, he published a paper in which the details of the phenomenon were worked out and in which it was pointed out that it would lead to the production and observation of polarized neutron beams. The further development of these ideas led him in 1939 to an experiment, carried out in collaboration with L.W. Alvarez at the Berkeley cyclotron, in which the magnetic moment of the neutron was determined with an accuracy of about one percent.
During the war years Dr. Bloch was also engaged in the early stages of the work on atomic energy at Stanford University and Los Alamos and later in counter-measures against radar at Harvard University. Through this latter work he became acquainted with the modern developments of electronics which, toward the end of the war, suggested to him, in conjunction with his earlier work on the magnetic moment of the neutron, a new approach toward the investigation of nuclear moments.
These investigations were begun immediately after his return to Stanford in the fall of 1945 and resulted shortly afterward in collaboration with W.W. Hansen and M.E. Packard in the new method of nuclear induction, a purely electromagnetic procedure for the study of nuclear moments in solids, liquids, or gases. A few weeks after the first successful experiments he received the news of the same discovery having been made independently and simultaneously by E.M. Purcell and his collaborators at Harvard.
Most of Bloch's work in the subsequent years has been devoted to investigations with the use of this new method. In particular, he was able, by combining it with the essential elements of his earlier work on the magnetic moment of the neutron, to remeasure this important quantity with great accuracy in collaboration with D. Nicodemus and H.H. Staub (1948). His more recent theoretical work has dealt primarily with problems which have arisen in conjunction with experiments carried out in his laboratory.
In 1954, Bloch took a leave of absence to serve for one year as the first Director General of CERN in Geneva. After his return to Stanford University he continued his investigations on nuclear magnetism, particularly in regard to the theory of relaxation. In view of new developments, a major part of his recent work deals with the theory of superconductivity and of other phenomena at low temperatures.
In 1961, he received an endowed Chair by his appointment as Max Stein Professor of Physics at Stanford University.
Prof. Bloch married in 1940 Dr. Lore Misch, a refugee from Germany and herself a physicist.
From Nobel Lectures, Physics 1942-1962, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1964
This autobiography/biography was written at the time of the award and first published in the book series Les Prix Nobel. It was later edited and republished in Nobel Lectures. To cite this document, always state the source as shown above.
Felix Bloch died on September 10, 1983.