gİRİŞAlfabetik Ödüllü kişi arama
Enrico Fermi
Enrico Fermi, 29 Eylül 1901, Alberto Fermi, İletişim Bakanlığı Başmüfettişi ve Ida de Gattis oğlu tarihinde Roma'da doğdu. O yerel bir dilbilgisi okuluna ve A. Amidei arasında matematik ve fizik onun erken yetenek, babasının arkadaşları tarafından kabul ve teşvik edildi. 1918 yılında, o Pisa Scuola Normale Superiore bir burs kazandı. Profesör Puccianti ile, 1922 yılında fizik doktorasını kazanıyor, Pisa Üniversitesi'nde dört yıl geçirdi.
Kısa bir süre sonra, 1923 yılında, İtalyan Hükümeti bursu verildi ve Göttingen'de professör Max Born 'la birkaç ay birlikte geçirdi. Rockefeller Bursu ile, 1924 yılında, o P. Ehrenfest çalışmak için Leyden taşındı ve daha sonra aynı yıl iki yıl (1924-1926) Matematiksel Fizik ve Mekanik Üniversitesi Öğretim Üyesi sonrası işgal için İtalya'ya döndü Floransa.
1926 yılında, Fermi günümüzde «Fermi istatistikleri» olarak bilinen istatistik yasaları,, Pauli'nin dışlama ilkesine tabi parçacıkları yöneten keşfetti (artık olarak adlandırılır «fermiyonlar», aksine «bozonları» hangi Bose-Einstein istatistikleri itaat edin).
1927'de Fermi, Roma Üniversitesi'nde teorik fizik profesörü (Nobel ödülünü aldıktan hemen sonra, Mussolini 'nin faşist diktatörlüğünden kaçıp Amerika'ya göç görevini 1938 yılına kadar sürdürdü) seçildi.
Roma'da kariyerinin ilk yıllarında kendini elektromanyetik problemlerin çözümüne ve bazı spektroskopik olayların teorik araştırmalar ile işgal etti. Ama o dış elektronlar atom çekirdeğinin kendisi doğru yaptığı zaman bir sermaye dönüm noktası geldi. 1934 yılında, o, Pauli'nin fikir nötrino radyasyon Teorisi ile önceki iş coalescing, Beta bozumu Teorisini gelişti. Curie ve Joliot yapay radyoaktivite (1934) tarafından keşfedildikten sonra, o nötron bombardımanına maruz kalan hemen hemen her elementin nükleer dönüşüme oluşur gösterdi. Bu çalışma aynı yıl yavaş nötronların keşif, nükleer fisyon keşfi ve Periyodik Tablo o kadar ötesinde yatan unsurların üretim önde gelen sonuçlandı.
1938 yılında Fermi tartışmasız nötronlar üzerinde en büyük uzman ve onun gelişinden kısa bir süre sonra, Columbia Üniversitesi, NY (1939-1942) Fizik Profesörü olarak atandı Amerika Birleşik Devletleri, bu konuyla ilgili çalışmalarını sürdürdü.
Fisyon keşfi üzerine, 1939 yılında Hahn ve Strassmann'ın erken, o hemen ikincil nötronların emisyon ve bir zincirleme reaksiyon olasılığını gördü. O büyük bir coşku ile çalışmaya başladı ve sonuçta atom kazık ve ilk kontrollü nükleer zincir reaksiyonu yol açan klasik bir dizi deney yönetti. Bu, 2 Aralık 1942 tarihinde Chicago'da gerçekleşti squash kortu Chicago stadyumun altında yer. Ardından, ilk atom bombasının geliştirilmesi ile bağlantılı sorunların çözümünde önemli bir rol oynadı (takım fizikçiler, nükleer enerji ve atom bombasının geliştirilmesi için Manhattan Projesi liderlerinden biriydi.)
1944 yılında Fermi Amerikan vatandaşı oldu ve savaş sonunda (1946), Chicago Üniversitesi, 1954 yılında onun zamansız ölümüne kadar düzenlenen bir konum Nükleer Araştırmalar Enstitüsü'nde profesörlük teklifini kabul etti. Orada yüksek enerji fiziği onun dikkatini döndü ve pion-nükleon etkileşimi çalışmalarına öncülük etti.
Dev bir hızlandırıcı olarak hareket -, kozmik fantastik enerjiler için hesap hayatının son yıllarında Fermi evrensel bir manyetik alan hangi göre, böylece gelişmekte olan bir teori, kozmik ışınlar gizemli kökenli sorunu ile geçirdi.Sonunda ışın parçacıkları.
Profesör Fermi, hem teorik ve deneysel fizik alanında çok sayıda makale yazarı idi. Onun en önemli katkılar:
"Sulla quantizzazione del gaz perfetto monoatomico", parçalamak. Accad. Naz. Lincei, 1935 (Z. Fiz, 1936), elektronik gaz ve parçacıkların Pauli Prensibi itaat yapılan gazların istatistik temelleri ile ilgili.
Parçalamak içinde yayınlanan çeşitli kağıtlar. Accad. Naz. Lincei, 1927-1928, Atomun istatistiksel modelini (Thomas-Fermi atom modeli) ve atomik özelliklerin hesaplanmasında semikantitatif bir yöntem ile anlaşma vermek. H. Falkenhagen, Leipzig, 1928 tarafından düzenlenen, Quantentheorie und Chemie: Bu çalışmanın bir özgeçmişiniz hacmi Fermi tarafından yayımlandı.
"Uber die magnetischen Momente der AtomKerne", Z. Fiz, 1930, spektrum hatlarının aşırı ince yapıların kantitatif bir teoridir. Bazı çekirdeklerde manyetik anları bundan saptanır.
"ß Tentativo di una teoria dei Raggi" Ricerca Scientifica, 1933 (Z. Fiz, 1934), nötrino varlığı ilk olarak Pauli tarafından önerilen ß-ışınları emisyon hipoteze göre bir teori,, teklif .
Nobel Fizik Ödülü Fermi nötronlar tarafından üretilen yapay radyoaktivite konusundaki çalışmaları için verilen ve nükleer reaksiyonlar yavaş nötronlar aracılığıyla getirdi. Bu konuda "Radioattività indotta dal bombardamento di neutroni" ilk kağıt Ricerca Scientifica, 1934 yılında kendisi tarafından yayımlandı. Tüm iş, kendini ve çeşitli işbirlikçileri tarafından aşağıdaki gazetelerde toplanır: Proc "nötron bombardımanı ile üretilen Yapay radyoaktivite". Roy. Soc, 1934 ve 1935; "yavaş nötron emilimi ve difüzyon", Fiz. Gelirler, 1936. Nötron ile bağlı olan teorik sorunlar, kağıt, "do Sul moto dei neutroni Lenti", Ricerca Scientfica, 1936 yılında Fermi tarafından tartışılmıştır.
Onun Toplanan Bildiriler arkadaşı ve eski öğrencisi, Profesör E. Segre (O. Chamberlain ile Nobel Ödülü sahibi 1959 Karşıt protonun keşfi için) başkanlığında bir komite tarafından yayınlanmaktadır.
Fermi birkaç akademilerin üyesiydi ve (İtalya Kraliyet Akademisi'nin ilk 30 üye arasından seçilen, 1929 yılında, kariyerinin başlarında), İtalya ve yurt dışı toplumların öğrendim.
Öğretim görevlisi olarak, o her zaman büyük bir talep ve Stanford Üniversitesi, Kaliforniya, Michigan Üniversitesi Ann Arbor da birkaç ders vermiş oldu. Şimdi kendi adını taşıyan - atom çalışmaları için 50.000 ABD doları, özel bir ödül ilk layık görüldü.
Profesör Fermi Laura Capon 1928 yılında evlendi. Onlar, bir oğlu Giulio ve bir kızı Nella vardı. Onun favori pastimes, yürüyüş dağcılık ve kış sporları.
28 Kasım 1954 tarihinde Chicago'da öldü.
Nobel anlatım, Fizik 1922-1941, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1965
Bu otobiyografi / biyografi ödülü anda yazılı ve kitap serisi Les Prix Nobel ilk kez yayımlandı. Daha sonra düzenlenebilir ve Nobel Anlatım yayınlanamaz. Bu belge alıntı için, yukarıda gösterildiği gibi her zaman kaynak belirtiniz.
Enrico Fermi was born in Rome on 29th September, 1901, the son of Alberto Fermi, a Chief Inspector of the Ministry of Communications, and Ida de Gattis. He attended a local grammar school, and his early aptitude for mathematics and physics was recognized and encouraged by his father's colleagues, among them A. Amidei. In 1918, he won a fellowship of the Scuola Normale Superiore of Pisa. He spent four years at the University of Pisa, gaining his doctor's degree in physics in 1922, with Professor Puccianti.
Soon afterwards, in 1923, he was awarded a scholarship from the Italian Government and spent some months with Professor Max Born in Göttingen. With a Rockefeller Fellowship, in 1924, he moved to Leyden to work with P. Ehrenfest, and later that same year he returned to Italy to occupy for two years (1924-1926) the post of Lecturer in Mathematical Physics and Mechanics at the University of Florence.
In 1926, Fermi discovered the statistical laws, nowadays known as the «Fermi statistics», governing the particles subject to Pauli's exclusion principle (now referred to as «fermions», in contrast with «bosons» which obey the Bose-Einstein statistics).
In 1927, Fermi was elected Professor of Theoretical Physics at the University of Rome (a post which he retained until 1938, when he - immediately after the receipt of the Nobel Prize - emigrated to America, primarily to escape Mussolini's fascist dictatorship).
During the early years of his career in Rome he occupied himself with electrodynamic problems and with theoretical investigations on various spectroscopic phenomena. But a capital turning-point came when he directed his attention from the outer electrons towards the atomic nucleus itself. In 1934, he evolved the ß-decay theory, coalescing previous work on radiation theory with Pauli's idea of the neutrino. Following the discovery by Curie and Joliot of artificial radioactivity (1934), he demonstrated that nuclear transformation occurs in almost every element subjected to neutron bombardment. This work resulted in the discovery of slow neutrons that same year, leading to the discovery of nuclear fission and the production of elements lying beyond what was until then the Periodic Table.
In 1938, Fermi was without doubt the greatest expert on neutrons, and he continued his work on this topic on his arrival in the United States, where he was soon appointed Professor of Physics at Columbia University, N.Y. (1939-1942).
Upon the discovery of fission, by Hahn and Strassmann early in 1939, he immediately saw the possibility of emission of secondary neutrons and of a chain reaction. He proceeded to work with tremendous enthusiasm, and directed a classical series of experiments which ultimately led to the atomic pile and the first controlled nuclear chain reaction. This took place in Chicago on December 2, 1942 - on a squash court situated beneath Chicago's stadium. He subsequently played an important part in solving the problems connected with the development of the first atomic bomb (He was one of the leaders of the team of physicists on the Manhattan Project for the development of nuclear energy and the atomic bomb.)
In 1944, Fermi became American citizen, and at the end of the war (1946) he accepted a professorship at the Institute for Nuclear Studies of the University of Chicago, a position which he held until his untimely death in 1954. There he turned his attention to high-energy physics, and led investigations into the pion-nucleon interaction.
During the last years of his life Fermi occupied himself with the problem of the mysterious origin of cosmic rays, thereby developing a theory, according to which a universal magnetic field - acting as a giant accelerator - would account for the fantastic energies present in the cosmic ray particles.
Professor Fermi was the author of numerous papers both in theoretical and experimental physics. His most important contributions were:
"Sulla quantizzazione del gas perfetto monoatomico", Rend. Accad. Naz. Lincei, 1935 (also in Z. Phys., 1936), concerning the foundations of the statistics of the electronic gas and of the gases made of particles that obey the Pauli Principle.
Several papers published in Rend. Accad. Naz. Lincei, 1927-28, deal with the statistical model of the atom (Thomas-Fermi atom model) and give a semiquantitative method for the calculation of atomic properties. A resumé of this work was published by Fermi in the volume: Quantentheorie und Chemie, edited by H. Falkenhagen, Leipzig, 1928.
"Uber die magnetischen Momente der AtomKerne", Z. Phys., 1930, is a quantitative theory of the hyperfine structures of spectrum lines. The magnetic moments of some nuclei are deduced therefrom.
"Tentativo di una teoria dei raggi ß", Ricerca Scientifica, 1933 (also Z. Phys., 1934) proposes a theory of the emission of ß-rays, based on the hypothesis, first proposed by Pauli, of the existence of the neutrino.
The Nobel Prize for Physics was awarded to Fermi for his work on the artificial radioactivity produced by neutrons, and for nuclear reactions brought about by slow neutrons. The first paper on this subject "Radioattività indotta dal bombardamento di neutroni" was published by him in Ricerca Scientifica, 1934. All the work is collected in the following papers by himself and various collaborators: "Artificial radioactivity produced by neutron bombardment", Proc. Roy. Soc., 1934 and 1935; "On the absorption and diffusion of slow neutrons", Phys. Rev., 1936. The theoretical problems connected with the neutron are discussed by Fermi in the paper "Sul moto dei neutroni lenti", Ricerca Scientfica, 1936.
His Collected Papers are being published by a Committee under the Chairmanship of his friend and former pupil, Professor E. Segrè (Nobel Prize winner 1959, with O. Chamberlain, for the discovery of the antiproton).
Fermi was member of several academies and learned societies in Italy and abroad (he was early in his career, in 1929, chosen among the first 30 members of the Royal Academy of Italy).
As lecturer he was always in great demand (he has also given several courses at the University of Michigan, Ann Arbor; and Stanford University, Calif.). He was the first recipient of a special award of $50,000 - which now bears his name - for work on the atom.
Professor Fermi married Laura Capon in 1928. They had one son Giulio and one daughter Nella. His favourite pastimes were walking, mountaineering, and winter sports.
He died in Chicago on 28th November, 1954.
From Nobel Lectures, Physics 1922-1941, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1965
This autobiography/biography was written at the time of the award and first published in the book series Les Prix Nobel. It was later edited and republished in Nobel Lectures. To cite this document, always state the source as shown above.